Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Podstawy marketingu 2020 - zadania, część 2, Ćwiczenia z Marketing

Ćwiczenia z podstaw marketingu - do wykonania

Typologia: Ćwiczenia

2019/2020

Załadowany 24.06.2020

khomi-di
khomi-di 🇵🇱

2 dokumenty

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Podstawy marketingu 2020 - zadania, część 2 i więcej Ćwiczenia w PDF z Marketing tylko na Docsity! Podstawy marketingu ćwiczenia 08.05 Ćwiczenie 1 Wybierz dowolną firmę z dowolnej branży. Dla każdej z nich przygotuj:  wizję  misję Ćwiczenie 2 Pomyśl o wydarzeniu online. Rozpisz je. Przygotuj informację prasową odnośnie wydarzenia. Ćwiczenie 3 Przygotuj abientową reklamę dla Twojego wydarzenia. Ćwiczenie 4 Studium przypadku: 18-19 stycznia 1999 roku karma zwierzęca, dostarczona na rynek belgijski produkowana przez firmę Verkest została zanieczyszczona związkiem dioksyn. Podejrzewano, że trującą substancją mógł być tłuszcz zwierzęcy, olej silnikowy lub przemysłowy. Karma wytworzona w Belgii, Holandii i Francji została sprzedana do setek farm na terenie trzech krajów. Niczym reakcja łańcuchowa, szkodliwe związki dostały się do tysięcy odbiorców w różnych punktach globu. Liczba detalistów na całym świecie była szacowana na kilkadziesiąt tysięcy. Pierwsze symptomy kryzysu zanotowano w lutym 1999 roku w firmie Da Brabenderm, która stwierdziła problemy z nioskami wydającymi kurczaki o jeden dzień za późno. Media od razu poinformowały o zmianach w systemie nerwowym zwierząt i wysokim poziomie bezużytecznych jajek kurzych. W czerwcu 1999 roku okazało się, że skażenie karmy zwierzęcej odpowiada firma Fogra, zajmująca się przetwarzaniem zużytych olejów i dostarczeniem ich m.in. do producentów karmy dla zwierząt. Szkodliwe dioksyny znajdowały się w oleju silnikowym zmieszanym z olejami wykorzystywanymi w gospodarstwach domowych, co ostatecznie potwierdził rządowe służby dochodzeniowe 14 lipca 1999 r. Rząd belgijski, w ponad miesiąc po otrzymaniu ekspertyz ujawnił otrzymane informacje. W tym czasie skażona żywność trafiła niestety na półki sklepowe, narażając społeczność na ogromne ryzyko. Reakcje mediów w sytuacji długotrwałej próżni informacyjnej była łatwa do przewidzenia. Kryzys medialny wybuchł 27 maja 1999r., czyli w miesiąc po wynikach potwierdzających obecność szkodliwych związków w żywności. Gazety donosiły o nowych rewelacjach wyciąganych ukradkiem od strony rządowej. Dziennikarze mnożyli hipotezy, czarne scenariusze zdarzeń i spekulacje, które podgrzewały i tak gorącą atmosferę. Oskarżono rząd o wstrzymywanie informacji ze względu na zbliżające się wybory, chęć utrzymania władzy za wszelką cenę, nawet kosztem zdrowia obywateli. W przekazie telewizyjnym dominowały relacje z wycofania ze sklepów tysięcy ton żywności czy niszczenia kurzych farm. W ogniu kryzysu media przypominały poprzednie wpadki władz w postaci ucieczki morderców z niestrzeżonego przez policję konwoju, nawiązano również do problemu choroby „wściekłych krów”. Informowały o negatywnym wpływie dioksyn na układ nerwowy i chorobowy, które mogły one powodować u człowieka, podgrzewając psychozę strachu. W zaistniałej sytuacji, 18 czerwca 1999r., tj. w 21 dni po wybuchu kryzysu medialnego, rząd powołał osobę (crisis managera) odpowiedzialną za rozwiązanie sytuacji kryzysowej. Kryzys dioksyn obnażył też inne problemy, brak możliwości określenia poziomu dopuszczalnej zawartości dioksyn w żywności, z powodu braku systemu takich limitów w Unii Europejskiej. Komisja Europejska zarzucała stronie belgijskiej brak kontroli nad lokalizacją skażonych farm, ochronę krajowego przemysłu rolnego i blokowanie wiarygodnych informacji o rozwoju kryzysu. Dodatkowo wyszło na jaw istnienie czarnego rynku handlu karmą dla zwierząt. Stąd rząd dysponują oficjalną listą odbiorców, nie był w stanie ogarnąć czarnorynkowej dystrybucji zwierzęcej karmy. Nagonka mediów trwała do 21 września, kiedy opublikowano raport Komisji Sanitarnej, w którym wskazano na słabości systemu kontroli żywności, błędy w pomiarach i brak standardów sanitarnych. Analizy wskazują, że kryzys był tematem 250 materiałów prasowych, które zajmowały pierwsze strony światowych gazet przez trzy i pół miesiąca. Pytania: 1. Jaki błąd popełnił rząd belgijski w pierwszym okresie afery dioksynowej? 2. Jakie były prawdopodobnie skutki tego błędu? 3. Wobec jakich podmiotów, środowisk rząd w Belgii musiał stawić czoło wyjaśniając powody powstałej sytuacji kryzysowej? 4. Jaka była rola mediów w rozwoju sytuacji? 5. Czy powołanie crisis managera było dobrym posunięciem rządu belgijskiego? 6. Proszę zaproponować działania w zakresie public relations, które powinien podjąć rząd belgijski, aby zminimalizować negatywne skutki afery dioksynowej.