Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Podstawy zarządzania- wykład Hopej, Notatki z Inżynieria zarządzania

Notatki z wykładu z przedmiotu "Podstawy zarządzania" prowadzonego przez inż. Marian Hopej. Notatki zawierają kompleksowe streszczenie całego semestru. Na podstawie tych notatek egzamin zdany na 5.

Typologia: Notatki

2018/2019

W sprzedaży od 22.09.2024

patrycja-kopij
patrycja-kopij 🇵🇱

2 dokumenty

1 / 27

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
PODSTAWY ZARZĄDZANIA- WYKŁAD
ORGANIZACJA
- termin używany jest w 3 znaczeniach:
-rzeczowym- coś dla czegoś stałego że coś gdzieś jest, jako instytucja,
-atrybutowym- cecha,
-czynnościowym- proces, przebieg działań prowadzących do celu.
ORGANIZACJA RZECZOWA
- uporządkowany system społeczno-techniczny.
Każda organizacja jest tym systemem, ale nie każdy system jest organizacją
SYSTEM
- zbiór składników (elementów) powiązanych ze sobą tak, że każdy składnik połączony jest z
każdym innym pośrednio lub bezpośrednio.
Jednoosobowe przedsiębiorstwo nie jest organizacją.
MODEL ORGANIZACJI WG M. LEAVITT’A
LUDZIE CELE
TECHNOLOGIA OTOCZENIE/STRUKTURA
ORGANIZACYJNA
Występowanie powiązań/relacji między elementami organizacji oznacza, że zmiana w jednym
powoduje zmianę w pozostałych
Na czym polega zarządzanie w modelu Leavitta?
- relacje między elementami organizacji a otoczeniem
Najważniejszym elementem organizacji są ludzie.
Ludzi rozpatruje się na 3 płaszczyznach:
DZIAŁAJĄCE JEDNOSTKI
FUNKCJONUJĄCE GRUPY
PŁASZCZYZNA KULTUROWA
TYPY JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH:
-AUTOKRATA- dominacja wobec podwładnych, służebność wobec przełożonych
-GRACZ- nieprzeciętna inteligencja, nietypowa sytuacja jako szansa
-BIUROKRATA- postępuje zgodnie z tym, co jest w dokumentach
-PROFESJONALISTA- identyfikuje się z zawodem, dąży do idealności
-PRZDSIĘBIORCA- zakłada przedsiębiorstwo
-TWÓRCA- interesuje go bardziej to, czego nie ma, niż to, co jest, innowacje, projektant
nowych wyrobów
1
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9
pfa
pfd
pfe
pff
pf12
pf13
pf14
pf15
pf16
pf17
pf18
pf19
pf1a
pf1b

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Podstawy zarządzania- wykład Hopej i więcej Notatki w PDF z Inżynieria zarządzania tylko na Docsity!

PODSTAWY ZARZĄDZANIA- WYKŁAD

ORGANIZACJA

  • termin używan y jest w 3 znaczeniach: - rzeczowym- coś dla czegoś stałego że coś gdzieś jest, jako instytucja, - atrybutowym- cecha, - czynnościowym- proces, przebieg działań prowadzących do celu. ORGANIZACJA RZECZOWA
  • uporządkowany system społeczno-techniczny. Każda organizacja jest tym systemem, ale nie każdy system jest organizacją SYSTEM
  • zbiór składników (elementów) powiązanych ze sobą tak, że każdy składnik połączony jest z każdym innym pośrednio lub bezpośrednio. Jednoosobowe przedsiębiorstwo nie jest organizacją. MODEL ORGANIZACJI WG M. LEAVITT’A LUDZIE CELE TECHNOLOGIA

OTOCZENIE/STRUKTURA

ORGANIZACYJNA

Występowanie powiązań/relacji między elementami organizacji oznacza, że zmiana w jednym powoduje zmianę w pozostałych Na czym polega zarządzanie w modelu Leavitta?

  • relacje między elementami organizacji a otoczeniem Najważniejszym elementem organizacji są ludzie. Ludzi rozpatruje się na 3 płaszczyznach:  DZIAŁAJĄCE JEDNOSTKI  FUNKCJONUJĄCE GRUPY  PŁASZCZYZNA KULTUROWA TYPY JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH:
    • AUTOKRATA - dominacja wobec podwładnych, służebność wobec przełożonych
    • GRACZ - nieprzeciętna inteligencja, nietypowa sytuacja jako szansa
    • BIUROKRATA - postępuje zgodnie z tym, co jest w dokumentach
    • PROFESJONALISTA - identyfikuje się z zawodem, dąży do idealności
    • PRZDSIĘBIORCA - zakłada przedsiębiorstwo
    • TWÓRCA - interesuje go bardziej to, czego nie ma, niż to, co jest, innowacje, projektant nowych wyrobów

DZIAŁAJĄCE GRUPY

4 podstawowe typy grup (zespołów organizacyjnych):

  • GRUPA STRATEGICZNA - członkami są osoby z wyższych szczebli hierarchii, zainteresowanie zmianą istniejącego stanu rzeczy
  • GRUPA KONSERWATYWNA - członkami są osoby z wyższych szczebli hierarchii, zainteresowanie utrzymaniem istniejącego stanu rzeczy
  • GRUPA WYBUCHOWA - członkami są osoby z niższych szczebli hierarchii, zatrudnione w realizacji podstawowej funkcji
  • GRUPA APATYCZNA - członkami są osoby z niższych szczebli hierarchii, zatrudnione w realizacji pomocniczych funkcji organizacji, mające niewielki wpływ na to, co się w nich dzieje PŁASZCZYZNA KULTUROWA KULRURA - zbiór norm i wartości, regulujących zachowania organizacyjne. KULTURA ORGANIZACYJNA - zbiór norm i wartości, regulujących zachowania organizacyjne, podbudowanych założeniami dotyczącymi istoty rzeczywistości i wyrażających się tzw. ARTEFAKTAMI , które dzielą się na:
  • językowe
  • behawioralne
  • fizyczne DEFINICJA E. SCHEINA CELE W ORGANIZACJI: - Ukierunkowują działania członków organizacji ARTE FAKT Y zewnę trzne przeja wy kultur y NORMY I WARTOŚCI częściowo widoczne, uświadamiane ZAŁOŻENIA niewidoczne, nieuświadamiane

CECHAMI STRUKTURY ORGANIZACYJNEJ SĄ:

  1. CENTRALIZACJA (DECENTRALIZACJA) - stopień centralizacji (decentralizacja) opisuje sposób rozmieszczenia uprawnień decyzyjnych w organizacji, co oznacza wysoki stopień centralizacji (niski stopień decentralizacji) Zakres uprawnień decyzyjnych powinien pokrywać się z zakresem odpowiedzialności.
  2. KONFIGURACJA (HIERARCHIA) opisująca kształt struktury organizacyjnej
  3. SPECJALIZACJA - Opisuje podział pracy w organizacji. Wysoki stopień specjalizacji oznacza dużą jednorodność i wysoką powtarzalność działań wykonywanych. Niski stopień specjalizacji oznacza dużą różnorodność i małą powtarzalność wykonywanych działań Specjalizacja wysoka= duża liczba stanowisk Specjalizacja niska= mała liczba stanowisk
  4. STANDARYZACJA - opisuje typowość działań oraz procedur podejmowania decyzji (im bardziej typowe są działania i procedury tym większa jest standaryzacja i odwrotnie)
  5. FORMALIZACJA - opisuje ograniczenie dowolności i nieprzewidywalności działań członków organizacji ze względu na liczbę i szczegółowość dokumentów organizacyjnych. TECHNOLOGIA to: Zbiór detektyw sprawnego działania (najważniejsza detektywa to koncepcja cyklu Zastosowany sposób wytwarzania Najważniejszą dyrektywą sprawnego działania jest koncepcja cyklu organizacyjnego opracowana przez La Chatelier’a. KONCEPCJA TA OBEJMUJE 5 ETAPÓW: 1. Sformułowanie celu 2. Zbadanie warunków i środków działania 3. Przygotowanie warunków i środków działania (opracowanie planu i zbudowanie struktury organizacyjnej) 4. Realizacja celów 5. Kontrola Jenny Woodward wyróżniła 3 TYPY TECHNOLOGII:
  6. Produkcję jednostkowa i małoseryjną (najmniej złożona)
  7. Wielkoseryjną i masową
  8. Ciągły proces produkcyjny (najbardziej złożona) Te typy procesu produkcyjnego różnią się złożonością. OTOCZENIE ORGANIZACJI
  • środowisko, w jakim organizacja funkcjonuje. Otoczenie oddziałuje na organizację, ale jest też z drugiej strony w jakiejś mierze przez nią kształtowane.

DZIELI SIĘ NA:

  • otoczenie ogólne (dalsze)
  • otoczenie celowe/konkretne (bliższe) OTOCZENIE OGÓLNE - organizacji obejmuje niezbyt wyraźnie określone wymiary i siły, wśród których działa organizacja i które mogą wywierać wpływ na jej działania. Warunki makroekonomiczne, polityczno-prawne, socjo-kulturowe i naturalne stanowiące tło prowadzonej działalności OTOCZENIE CELOWE - składa się z konkretnych organizacji lub grup, które mogą wpływać na przedsiębiorstwo. Obejmuje ono: konkurentów, klientów, dostawców, regulatorów, siłę roboczą, właścicieli, sojuszników strategicznych. Jednostki, zespoły i instytucje, z którymi organizacja musi współpracować, aby mogła funkcjonować i rozwijać się. EFEKT ORGANIZACYJNY (SYNERGICZNY) Przeciętna nadwyżka korzyści przypadająca na jednego członka zespołu, współdziałającego z innymi w porównaniu z korzyścią możliwą do osiągnięcia w działaniu indywidualnym. Efekt organizacyjny ilustruje formuła 2 + 2 = 5 JEST SPOWODOWANY:
  • Ciągłością pracy
  • Rutyną w działaniu
  • Możliwością wykorzystywania wyspecjalizowanych maszyn i urządzeń
  • Motywowaniem się członków organizacji
  • Koncentracja sił i środków w czasie i przestrzeni Występowanie efektu organizacyjnego jest warunkiem koniecznym funkcjonowania i rozwoju organizacji TYPOLOGIA ORGANIZACJI ZE WZGLĘDU NA FUNKCJĘ GENOTYPOWĄ: FUNKCJA GENOTYPOWA
  • określa rolę jaką organizacja pełni w społeczeństwie. Z tego punktu widzenia ORGANIZACJĘ DZIELI SIĘ NA: 1. Gospodarcze 2. Zaspakajające niematerialne potrzeby społeczeństwa 3. Administracyjne szczebla centralnego i lokalnego, policyjne i militarne 4. Społeczne 5. Religijne ZARZĄDZANIE
  • proces planowania, organizowania, przewodzenia, kontroli i wykorzystywania zasobów zmierzający do osiągania celów organizacji (w sposób sprawny )
  1. Kierunek stosunków międzyludzkich (human relations)
  2. Szkoła systemowa
  3. Nowa fala w zarządzaniu KIERUNEK NAUKOWEGO ZARZĄDZANIA
  • najwybitniejszy przedstawiciel to Fryderyk w. Taylor. JEJ ZASADY: 1. Przeniesienie odpowiedzialności za organizowanie pracy z robotnika na jego przełożonego (kierownika) 2. Opracowywanie szczegółowych instrukcji działania za pomocą naukowych metod 3. Dobieranie zadań do kompetencji i umiejętności pracownika 4. Stałe szkolenie pracowników celem podwyższania ich umiejętności 5. Stała kontrola ich pracy KIERUNEK ADMINISTRACYJNY - najwybitniejsi przedstawiciele: H. Fayol i M. Weber H. Fayol wyróżnił 6 FUNKCJI RZECZOWYCH PRZEDSIĘBIORSTWA: 1. Techniczna 2. Handlowa 3. Finansowa 4. Rachunkowościowa 5. Ubezpieczeniowa 6. Administracyjna (kierownicza) - na funkcję administracyjną składają się następujące CZYNNOŚCI ADMINISTRACYJNE: - Przewidywanie - Organizowanie - Rozkazywanie - Koordynowanie - Kontrola FAYOL WYRÓŻNIŁ 14 ZASAD ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA: 1. Podział pracy 2. Autorytet (kierownika) 3. Dyscyplina 4. Jedność rozkazodawstwa (każdy podwładny powinien mieć jednego bezpośredniego przełożonego) 5. Jednolitość kierowania 6. Podporządkowanie interesu osobistego interesowi ogółu 7. Centralizacja 8. Sprawiedliwe wynagrodzenie 9. Hierarchia

10. Ludzkie traktowanie pracowników 11. Ład 12. Stabilizacja personelu 13. Inicjatywa (każdy członek może mieć możliwość występowania z inicjatywami) 14. Harmonia M. Weber zdefiniował pojęcie władzy:

  • WŁADZA to prawdopodobieństwo, że polecenia wychodzące z jednego źródła znajdą posłuch w określonej grupie osób. Najbardziej zawodną częścią organizacji jest człowiek - WYRÓŻNIŁ 3 TYPY WŁADZY: 1. Charyzmatyczna 2. Tradycjonalna (dziedziczna) 3. Racjonalna (legalna)
  • Opracowany przez Werber’a model biurokracji (idealnej organizacji) opiera się na władzy racjonalnej
  • CECHY IDEALNEJ BIUROKRACJI: 1. Ciągłość funkcjonowania 2. Podział władzy wg ściśle określonych reguł (przepisów) 3. Szczegółowe instrukcje działania 4. Ściśle określona hierarchia 5. Oddzielenie realizowanej funkcji od osobistych cech członka organizacji 6. Uzależnienie awansu od kompetencji a nie np. od koneksji, znajomości, itp.
  • Metaforą organizacji zbiurokratyzowanej jest maszyna - KIERUNEK STOSUNKÓW MIĘDZYLUDZKICH (HUMAN RELATIONS) Najwybitniejszy przedstawiciel: E. Mayo
  • PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA:
  1. podstawowym źródłem pobudek organizacyjnego zachowania są potrzeby społeczne
  2. potrzeby te są zaspokojenie przede wszystkim w relacjach nieformalnych
  3. wydajność i niezawodność pracy zależy od morale pracowników (identyfikacji z organizacją) i zadowolenia z pracy
  4. Morale i zadowolenie z pracy uzależnione są głównie od relacji z przełożonym. Im bardziej są oparte na życzliwości tym morale i zadowolenie większe - SZKOŁA SYSTEMOWA Przedstawiciel: L. Von Bertallantty
  • ZAŁOŻENIA:

1. W jakiej domenie będziemy działać? (domena to pole działania określone prze rodzaj wytwarzanych wyrobów lub świadczonych usług) 2. Jak wygrać rywalizację w domenie? **- ETAPY PLANOWANIA STRATEGICZNEGO:

  1. ANALIZA OTOCZENIA** (celem otoczenia ogólnego dalszego jest określenie szans i zagrożeń, a bliższego określenie ATRAKCYJNOŚCI DOMENY, KTÓRA ZALEŻY OD: - PRODUKTÓW SUBSTYTUCYJNYCH (im ich więcej tym atrakcyjność domeny mniejsza i odwrotnie) - SIŁA NACISKÓW DOSTAWCÓW I ODBIORCÓW (im większa siła nacisku dostawców i odbiorców tym atrakcyjność domeny jest mniejsza i odwrotnie) - BARIERY WEJŚCIA NA RYNEK (im większa bariera wejścia na rynek tym większa atrakcyjność i odwrotnie) zależy od siły marki, kapitału - INTENSYWNOŚĆ KONKURENCJI (im bardziej intensywna konkurencja tym atrakcyjność domeny mniejsza i odwrotnie) - POLITYKA GOSPODARCZA PAŃSTWA (im większa ingerencja państwa w procesy gospodarcze tym atrakcyjność domeny mniejsza) 2. ANALIZA ORGANIZACJI (celem analizy organizacji jest określenie jej mocnych i słabych storn), OBSZARY MOCNYCH I SŁABYCH STRON: - Finanse i rachunkowość - Produkcja i technologia - Marketing - Personel - Organizacja i zarządzanie 3. OKREŚLENIE OPCJI STRATEGICZNYCH (Odpowiada na jedno z dwóch pytań z planowania strategicznego) Określanie opcji strategicznych na szczeblu domeny polega na udzieleniu ODPOWIEDZI NA 3 PYTANIA: 1. Gdzie będziemy działać? (fragment rynku lub cały rynek) 2. W jakim kierunki będziemy działać? (strategia kosztowa lub strategia wyróżniania) 3. Według jakich reguł będziemy działać? (strategia optymalnego dostosowania się do obowiązujących na rynku reguł konkurencji lub strategia innowacyjna) Macierz Ansoff’a Rynek nowy Rozwój rynku Strategia dywersyfikacji

Rynek stary Penetracja rynku Strategia rozwoju produktu X Produkt stary Nowy produkt WYBÓR STRATEGICZNY  Kryteria wyboru strategicznego:

- Osiągalność opcji - Kryteria ekonomiczne (stosunek wyników do kosztu) - Kryteria etyczne  OPRACOWANIE FUNKCJONALNYCH PROGRAMÓW STRATEGICZNYCH Sprowadza się do: - Doboru odpowiedniego personelu (porównanie kadry do ogólnie przyjętej decyzji) - Dobór odpowiedniej struktury organizacyjnej zgodnej z zasadą, że strategia wyprzedza strukturę

  • (w warunkach wytwarzania jednego wyrobu lub jednej grupy wyrobów sprawdzają się funkcjonalne rozwiązania strukturalne (pion stalowych(?)) *natomiast w warunkach wytwarzania wielu wyrobów lub grup wyrobów rozwiązania dywizjonalne i macierzowe - Dostosowanie do siebie strategii i kultury organizacyjnej  STRATEGIE DZIELI SIĘ NA:
  • Zamierzone
  • wyłaniające się  STRATEGIE WYŁANIAJĄCE SIĘ SĄ 1. skutkiem procesu eksperymentowania na drodze poszukiwania optymalnego rozwoju organizacji 1. Są konsekwencją praktyki organizacyjnej stwarzającej możliwości eksperymentowania 2. Są rezultatem działań podejmowanych na niższych szczeblach hierachii za przyzwoleniem naczelnego kierownictwa PLANOWANIE OPERACYJNE  PLANOWANIE OPERACYJNE - ukierunkowuje bieżącą działalność na podstawie sformułowanych celów strategicznych

- ORGANICZNE c harakteryzują się: - słabo rozbudowania hierarchia (płaska struktura) - Niski stopień realizacji - Niski stopień centralizacji - Niski stopień standaryzacji - Niski stopień formalizacji KONTINUUM STRUKTUR ORGANIZACYJNYCH |—————————| M- mechanistyczna, O – organiczna M O PODSTAWOWE TYPY STRUKTUR ORGANIZACYJNYCH

  • STRUKTURA FUNKCJONALNA (pion scalony) Charakteryzuje się tym, że podstawowe jednostki organizacyjne zwane pionami wyspecjalizowane są w realizacji podstawowych funkcji organizacji takich jak:
  • Technicznej
  • Handlowej
  • Finansowej
  • Rachunkowościowej Kierownik naczelny Zastępca ds. technicznych Zastępca ds. finansowych Zastępca ds. marketingu Następca ds. logistyki Ktoś Ktoś Ktoś Ktoś Ktoś Ktoś Ktoś Ktoś Ktoś Ktoś Ktoś Ktoś ZALETY WADY Przestrzegania zasady jedności i rozkazodawstwa Funkcjonalizm poszczególnych pionów organizacyjnych (preferowanie realizacji celów poszczególnych pionów Łatwość określenia odpowiedzialności za realizowane działania Nadmierna centralizacja Prostota struktury Nadmierna formalizacja  STRUKTURA DYWIZJONALNA
  • Charakteryzuje się tym, że podstawowe jednostki organizacyjne zwane dywizjami lub oddziałami wyodrębniane są na podstawie

przedmiotowego kryterium podziału pracy (podział pracy wg wyrobów, klientów lub regionów geograficznych)

  • i cechuje je określoną autonomia działalności.
  • Wytwarzanie określonych produktów i wykonywanie usług dla określonych klientów. IDEOWY SCHEMAT STRUKTURY DYWIZJONALNEJ DYWIZJA 1 DYWIZJA 2 DYWIZJA 3 DYWIZJA 4 PRODUKT A PRODUKT B PRODUKT C PRODUKT D ZALETY WADY Elastyczność Silne tendencje odśrodkowe Szybsze podejmowane szybciej niż w funkcjonalnej Stosunkowo kosztowne przez elastyczność Decyzje są bardziej racjonalne niż w funkcjonalnej Stwarza możliwość obowiązywania reguł wolnego rynku w ramach organizacji  STRUKTURA MACIERZOWA Charakteryzuje się tym, że w jej ramach funkcjonują 2 UKŁADY: 1. FUNKCJONALNY - stanowią jednostki wyspecjalizowane w realizacji określonych funkcji 2. PRZEDMIOTOWY - stanowią jednostki wyspecjalizowane w wytwarzaniu określonych wyrobów, świadczeniu usług określonym klientom IDEOWY SCHEMAT STRUKTURY MACIERZOWEJ

KIEROWNIK

NACZELNY

B + R KADRY

procesowymi (walka o wpływy)  STRUKTURA ORGANICZNA Charakteryzuje się tym, że uczestniczy organizacji są bezpośrednio służbowo podporządkowani kierownikowi naczelnemu, a na ich zbiorze tworzone są zespoły zadaniowe odpowiedzialne za realizacje określonych jednorazowych przedsięwzięć. ZALETY WADY Bardzo duża elastyczność Konflikty kompetencyjne spowodowane nieprzestrzeganiem zasady jedności rozkazodawstwa Sprzyja obiektywnej ocenie pracowników Poczucie stałej tymczasowości członków organizacji (nie mają pewności jakie będzie ich wynagrodzenie, jaki będzie projekt) Bardzo duża motywacja

DOKONYWANIE ZMIAN W STRUKTURZE

 3 FAZY ZMIAN PLANOWEJ WG LEWINA:

1. ROZMROŻENIE ORGANIZACJI- Celem jest doprowadzenie do poczucia potrzeby zmiany 2. ZMIENIANIE – Celem jest wprowadzenie zmiany organizacyjnej, wyróżnia się 2 metody: - odcinkowa - uderzeniowa 3. PONOWNE ZAMROŻENIE - Celem jest ustabilizowanie zmiany Osiąga się to przez: - doprowadzenie do akceptacji nowych zachowań - Zapewnienie wszelkich dostępnych zasobów - Przydzielanie nagród zależnych od efektywności działania nowych reguł)  W ponownym zamrożeniu zmiany należy uwzględniać zjawisko, które ilustruje poniższy rysunek:  OKRES ∆T PRZEZNACZONY JEST NA - Nabywanie wprawy w działaniu nowych reguł - Neutralizacje oporów i obaw towarzyszących zmianie - Dostosowywanie normy i wartości kulturowych do nowego sposobu organizowania działań  WG DIVIS’A ISTNIEJĄ 3 METODY POZYSKIWANIA LUDZI DO AKCEPTACJI ZMIAN: 1. Perswazja 2. Konsultacja 3. Negocjacja Divis uważa ze najskuteczniejszą metodą jest negocjacja

1. Fizjologiczne 2. Bezpieczeństwa NIŻSZEGO RZĘDU 3. Społeczne (przynależności) 4. Szacunku 5. Samorealizacji WYŻSZEGO RZĘDU Teoria Maslow zakłada, że potrzeby samorealizacji są bardzo trudne o ile w ogóle możliwe do zaspokojenia.  TEORIA ALDERFER’A (ERG) Teoria Alderfer’a (ERG) eliminuje do pewnego stopnia niedociągnięcia koncepcji Maslowa.  Wyróżnił 3 potrzeby: 1. Egzystencji (fizjologiczne i bezpieczeństwa) 2. Kontaktów społecznych (przynależności i szacunku) 3. Wzrostu (samorealizacji)  RÓŻNICE MIĘDZY TYMI TEORIAMI TO: 1. Ludzie dążą do zaspokojenia kilku potrzeb jednocześnie 2. Teoria Maslowa nie odpowiada na pytanie: Co będzie motywowało do pracy? 3. W sytuacji niezaspokojenia jakiejś potrzeby pojawia się frustracja i stres. Ludzie dążą wówczas do zaspokojenia w większym stopniu potrzeb uznanych za już zaspokojone  TEORIA F. HERZBERG’A HERZBERG WYRÓŻNIŁ 2 RODZAJE CZYNNIKÓW: 1. CZYNNIKI HIGIENY (m.in. wynagrodzenie, warunki pracy, relacje międzyludzkie) 2. CZYNNIKI MOTYWUJĄCE (m.in. ambitna, ciekawa praca, osiągnięcia, status w organizacji) Wg Herzberg’a oddziaływanie wyłącznie czynników higieny nie wywołuje zadowolenia z pracy, które jest skutkiem oddziaływania zarówno czynników higieny jak i motywujących. Omówione 3 teorie wyczerpują treść podejścia do motywacji od strony treści.

PODEJŚCIE OD STRONY PROCESU

Ideowy schemat motywowania oparty na oczekiwaniach:  TEORIA OCZEKIWAŃ OPIERA SIĘ NA 3 ZAŁOŻENIACH:

1. OCZEKIWANEJ PROPORCJI OSIĄGNIEĆ DO WYSIŁKU (A) to jest indywidualnie postrzeganego prawdopodobieństwa, że określony wysiłek zaowocuje określonymi osiągnięciami 2. OCZEKIWANEJ PROPORCJI WYNIKU DO OSIĄGNIĘĆ (B) - indywidualnie postrzeganie prawdopodobieństwa, że osiągnięcia doprowadzą do określonych wyników 3. WARTOŚCIOWOŚĆ JAKO ATRAKCYJNOŚĆ WYNIKI DLA JEDNOSTKI przy czym uczestnik organizacji bierze pod uwagę sumaryczną wartościowość (C) MOTYWACJA (M) = ABC** Wybieramy ten sposób działania zmierzającego do zaspokojenia określonej potrzeby, który cechuje największa wartość M.  TEORIA SPRAWIEDLIWOŚCI WYNIK ( mó j ) WYSI Ł EK ( mó j ) = WYNIK ( inni ) WYSI Ł EK ( inni )  Podejście do motywacji oparte na koncepcji wzmocnienia WYRÓŻNIA SIĘ 4 PODSTAWOWE RODZAJE WZMOCNIENIA 1. NAGRODA 2. KARA 3. UNIKANIE 4. ELIMINACJA (niekiedy najlepszą reakcją jest jej brak)