



















Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Notatki z wykładu z przedmiotu "Podstawy zarządzania" prowadzonego przez inż. Marian Hopej. Notatki zawierają kompleksowe streszczenie całego semestru. Na podstawie tych notatek egzamin zdany na 5.
Typologia: Notatki
1 / 27
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Występowanie powiązań/relacji między elementami organizacji oznacza, że zmiana w jednym powoduje zmianę w pozostałych Na czym polega zarządzanie w modelu Leavitta?
4 podstawowe typy grup (zespołów organizacyjnych):
10. Ludzkie traktowanie pracowników 11. Ład 12. Stabilizacja personelu 13. Inicjatywa (każdy członek może mieć możliwość występowania z inicjatywami) 14. Harmonia M. Weber zdefiniował pojęcie władzy:
1. W jakiej domenie będziemy działać? (domena to pole działania określone prze rodzaj wytwarzanych wyrobów lub świadczonych usług) 2. Jak wygrać rywalizację w domenie? **- ETAPY PLANOWANIA STRATEGICZNEGO:
Rynek stary Penetracja rynku Strategia rozwoju produktu X Produkt stary Nowy produkt WYBÓR STRATEGICZNY Kryteria wyboru strategicznego:
- Osiągalność opcji - Kryteria ekonomiczne (stosunek wyników do kosztu) - Kryteria etyczne OPRACOWANIE FUNKCJONALNYCH PROGRAMÓW STRATEGICZNYCH Sprowadza się do: - Doboru odpowiedniego personelu (porównanie kadry do ogólnie przyjętej decyzji) - Dobór odpowiedniej struktury organizacyjnej zgodnej z zasadą, że strategia wyprzedza strukturę
- ORGANICZNE c harakteryzują się: - słabo rozbudowania hierarchia (płaska struktura) - Niski stopień realizacji - Niski stopień centralizacji - Niski stopień standaryzacji - Niski stopień formalizacji KONTINUUM STRUKTUR ORGANIZACYJNYCH |—————————| M- mechanistyczna, O – organiczna M O PODSTAWOWE TYPY STRUKTUR ORGANIZACYJNYCH
przedmiotowego kryterium podziału pracy (podział pracy wg wyrobów, klientów lub regionów geograficznych)
procesowymi (walka o wpływy) STRUKTURA ORGANICZNA Charakteryzuje się tym, że uczestniczy organizacji są bezpośrednio służbowo podporządkowani kierownikowi naczelnemu, a na ich zbiorze tworzone są zespoły zadaniowe odpowiedzialne za realizacje określonych jednorazowych przedsięwzięć. ZALETY WADY Bardzo duża elastyczność Konflikty kompetencyjne spowodowane nieprzestrzeganiem zasady jedności rozkazodawstwa Sprzyja obiektywnej ocenie pracowników Poczucie stałej tymczasowości członków organizacji (nie mają pewności jakie będzie ich wynagrodzenie, jaki będzie projekt) Bardzo duża motywacja
1. ROZMROŻENIE ORGANIZACJI- Celem jest doprowadzenie do poczucia potrzeby zmiany 2. ZMIENIANIE – Celem jest wprowadzenie zmiany organizacyjnej, wyróżnia się 2 metody: - odcinkowa - uderzeniowa 3. PONOWNE ZAMROŻENIE - Celem jest ustabilizowanie zmiany Osiąga się to przez: - doprowadzenie do akceptacji nowych zachowań - Zapewnienie wszelkich dostępnych zasobów - Przydzielanie nagród zależnych od efektywności działania nowych reguł) W ponownym zamrożeniu zmiany należy uwzględniać zjawisko, które ilustruje poniższy rysunek: OKRES ∆T PRZEZNACZONY JEST NA - Nabywanie wprawy w działaniu nowych reguł - Neutralizacje oporów i obaw towarzyszących zmianie - Dostosowywanie normy i wartości kulturowych do nowego sposobu organizowania działań WG DIVIS’A ISTNIEJĄ 3 METODY POZYSKIWANIA LUDZI DO AKCEPTACJI ZMIAN: 1. Perswazja 2. Konsultacja 3. Negocjacja Divis uważa ze najskuteczniejszą metodą jest negocjacja
1. Fizjologiczne 2. Bezpieczeństwa NIŻSZEGO RZĘDU 3. Społeczne (przynależności) 4. Szacunku 5. Samorealizacji WYŻSZEGO RZĘDU Teoria Maslow zakłada, że potrzeby samorealizacji są bardzo trudne o ile w ogóle możliwe do zaspokojenia. TEORIA ALDERFER’A (ERG) Teoria Alderfer’a (ERG) eliminuje do pewnego stopnia niedociągnięcia koncepcji Maslowa. Wyróżnił 3 potrzeby: 1. Egzystencji (fizjologiczne i bezpieczeństwa) 2. Kontaktów społecznych (przynależności i szacunku) 3. Wzrostu (samorealizacji) RÓŻNICE MIĘDZY TYMI TEORIAMI TO: 1. Ludzie dążą do zaspokojenia kilku potrzeb jednocześnie 2. Teoria Maslowa nie odpowiada na pytanie: Co będzie motywowało do pracy? 3. W sytuacji niezaspokojenia jakiejś potrzeby pojawia się frustracja i stres. Ludzie dążą wówczas do zaspokojenia w większym stopniu potrzeb uznanych za już zaspokojone TEORIA F. HERZBERG’A HERZBERG WYRÓŻNIŁ 2 RODZAJE CZYNNIKÓW: 1. CZYNNIKI HIGIENY (m.in. wynagrodzenie, warunki pracy, relacje międzyludzkie) 2. CZYNNIKI MOTYWUJĄCE (m.in. ambitna, ciekawa praca, osiągnięcia, status w organizacji) Wg Herzberg’a oddziaływanie wyłącznie czynników higieny nie wywołuje zadowolenia z pracy, które jest skutkiem oddziaływania zarówno czynników higieny jak i motywujących. Omówione 3 teorie wyczerpują treść podejścia do motywacji od strony treści.
Ideowy schemat motywowania oparty na oczekiwaniach: TEORIA OCZEKIWAŃ OPIERA SIĘ NA 3 ZAŁOŻENIACH:
1. OCZEKIWANEJ PROPORCJI OSIĄGNIEĆ DO WYSIŁKU (A) to jest indywidualnie postrzeganego prawdopodobieństwa, że określony wysiłek zaowocuje określonymi osiągnięciami 2. OCZEKIWANEJ PROPORCJI WYNIKU DO OSIĄGNIĘĆ (B) - indywidualnie postrzeganie prawdopodobieństwa, że osiągnięcia doprowadzą do określonych wyników 3. WARTOŚCIOWOŚĆ JAKO ATRAKCYJNOŚĆ WYNIKI DLA JEDNOSTKI przy czym uczestnik organizacji bierze pod uwagę sumaryczną wartościowość (C) MOTYWACJA (M) = ABC** Wybieramy ten sposób działania zmierzającego do zaspokojenia określonej potrzeby, który cechuje największa wartość M. TEORIA SPRAWIEDLIWOŚCI WYNIK ( mó j ) WYSI Ł EK ( mó j ) = WYNIK ( inni ) WYSI Ł EK ( inni ) Podejście do motywacji oparte na koncepcji wzmocnienia WYRÓŻNIA SIĘ 4 PODSTAWOWE RODZAJE WZMOCNIENIA 1. NAGRODA 2. KARA 3. UNIKANIE 4. ELIMINACJA (niekiedy najlepszą reakcją jest jej brak)