Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Biorąc pod uwagę przeznaczenie produkcji, wyróżnia się dwa typy rolnictwa: rolnictwo samozaopatrzeniowe (tradycyjne) – występuje w Afryce, Azji, Ameryce.
Typologia: Prezentacje
1 / 19
Wprowadzenie Przeczytaj Grafika interaktywna Sprawdź się Dla nauczyciela
Rolnictwo poszczególnych krajów różni się w zakresie jego cech przyrodniczych (rzeźba terenu, warunki klimatyczne, wodne i glebowe) oraz pozaprzyrodniczych (polityka rolna państwa, stan rozwoju społeczno‐gospodarczego, poziom wykształcenia i poziom degradacji środowiska). W wielu krajach rozwiniętych występuje niewielki odsetek osób zatrudnionych w rolnictwie, ponieważ wysokie plony osiąga się dzięki dużym nakładom kapitału, które wpływają na zwiększenie mechanizacji i automatyzacji produkcji rolnej. Wiele takich krajów cechuje się dużym stopniem towarowości rolnictwa, co oznacza, że znaczną część produkcji rolniczej przeznacza się na rynek krajowy i zagraniczny. Ponadto w strukturze takich produkcji dominuje kierunek zwierzęcy. Odmienna sytuacja występuje w regionach o niższym poziomie rozwoju. Charakterystyczny jest dla nich duży odsetek ludności utrzymującej się z rolnictwa. Tam, gdzie gęstość zaludnienia i stopień mechanizacji posiadają wysokie wartości, osiąga się znaczne plony, natomiast na obszarach, gdzie występuje niski udział środków ochrony roślin i nawozów, występuje rolnictwo tradycyjne, odznaczające się niższym poziomem produkcji.
Twoje cele
Wskażesz różnice między zbiorami i plonami. Obliczysz wielkość plonów na danym obszarze, znając jego powierzchnię i poziom uzyskanych zbiorów.
Źródło: dostępny w internecie: www.maxpixels.net, licencja: CC0, h ps://crea vecommons.org/publicdomain/zero/1.0/deed.pl.
Ilość płodów rolnych zebranych w danym czasie z określonej powierzchni, np. kraju, regionu itp., określa się mianem plonów. Ich wielkość podaje się zwykle w kilogramach (kg), tonach (t) i decytonach (dt). Ostatnia jednostka jest potocznie nazywana kwintalem (q) lub metrem (nie mylić z metrem kwadratowym ani sześciennym). Jednakże, aby wielkość ta była porównywalna, przelicza się ją przez jednostkę powierzchni (na przykład przez powierzchnię zasiewów danej rośliny) i podaje najczęściej w decytonach na hektar (dt/ha) lub tonach na hektar (t/ha). Wówczas możliwe jest określenie, który region charakteryzuje się wyższą efektywności produkcji, a który niższą.
Pamiętaj, że...
1 t = 1 000 kg
1 dt = 1q = 100 kg
1 km = 100 ha = 10 000 a
Polecenie 1
Oblicz przeciętne plony zbóż we Francji w 2001 roku, korzystając z poniższych danych zawartych w tabeli. Wynik zaokrąglij do jednego miejsca po przecinku i podaj w t/ha.
Zbiory we Francji (2001) Źródło: Eduexpert Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Gospodarstwa o dużym stopniu towarowości (gospodarstwa towarowe) odznaczają się wysokimi plonami, w sposób znaczny przewyższającymi ich zapotrzebowanie, w związku z czym duży odsetek produkcji przeznaczają na sprzedaż – na rynek krajowy lub zagraniczny. Są to gospodarstwa bardzo często wyspecjalizowane, a także silnie zmechanizowane, w których dominuje określony kierunek gospodarowania. Z kolei
2
gospodarstwa, które większość swojej produkcji przeznaczają na potrzeby własne, nazywa się samozaopatrzeniowymi. Odznaczają się one tradycyjnymi formami gospodarowania, brakiem specjalizacji (mieszaną strukturą upraw i hodowli) i niewielkimi plonami.
Różna wielkość plonów jest wynikiem odmiennych sposobów gospodarowania. Z związku z tym wyróżnia się następujące typy rolnictwa - intensywne i ekstensywne. Pierwsze z nich charakteryzuje się osiąganiem wysokich plonów, ponieważ występuje zwykle w gospodarstwach o niewielkiej powierzchni. Natomiast w drugim przypadku osiąga się niskie plony. Ten typ występuje często w gospodarstwach o dużej powierzchni użytków rolnych, zatem nawet jeśli wystąpią tam duże zbiory, to jednak wielkość plonów jest niewielka. Na ilość płodów rolnych uzyskanych z określonej powierzchni mają wpływ dwa zasadnicze czynniki: wielkość wnoszonego kapitału, który przekłada się na poziom nawożenia, stopień mechanizacji i poziom kultury rolnej gospodarstw, a także nakłady pracy – ludzkiej lub pociągowej. Na tej podstawie w obrębie rolnictwa intensywnego i ekstensywnego wyróżnia się rolnictwo kapitałochłonne (o dużych zasobach kapitału, a co za tym idzie – o wysokiej mechanizacji, chemizacji i specjalizacji produkcji rolnej) oraz pracochłonne (o dużych nakładach pracy). W konsekwencji można wyróżnić cztery podstawowe typy rolnictwa wyodrębnione na podstawie stopnia efektywności gospodarowania osiąganej różnym poziomem pracochłonności i kapitałochłonności.
Oprócz wskazanych czterech głównych rodzajów gospodarowania wyróżnia się także szereg form pośrednich. Najczęściej występujące typy zostały opisane poniżej.
gospodarstwo rodzinne - rodzaj gospodarstwa o niedużej powierzchni, które jest rozdrobnione i kultywuje tradycję rodzinnego gospodarowania. Posiada wielokierunkową specjalizację. Gospodarstwa rodzinne często występują na terenie Europy. farmy - jest to rodzaj gospodarstw rolnych cechujących się dużą powierzchnią upraw, posiadających wysoki poziom mechanizacji oraz specjalizacji. Układ pól i zabudowań przypomina szachownicę. Farmy najczęściej można spotkać na terenach USA, Australii i Kanady.
plantacja – występuje na obszarach o dużej powierzchni, lecz odznacza się wysokim poziomem mechanizacji i nawadniania (jeśli jest taka potrzeba). Jest charakterystyczne dla międzyzwrotnikowej Afryki, Azji Południowo‐Wschodniej oraz Ameryki Południowej i Środkowej. Nakłady pracy są tam znaczące jedynie w okresie zbiorów i prac pielęgnacyjnych. Większość plantacji cechuje uprawa monokulturowa, głównie: trzciny cukrowej, bawełny, bananów, cytrusów i używek (kawy, herbaty i kakao) i bardzo wysoka towarowość. Większość z nich nie należy do miejscowej ludności, lecz
dla wielu krajów Europy Zachodniej). Wysokie plony uzyskuje się tam dzięki dużym nakładom kapitału (intensywnemu nawożeniu, dużej mechanizacji i automatyzacji produkcji). Zapotrzebowanie na kapitał ludzki jest wówczas niewielkie, co generuje niski odsetek ludności zatrudnionej w rolnictwie. Dużej efektywności tego typu gospodarstw sprzyja także wysoki stopień specjalizacji. Występuje w państwach posiadających małą powierzchnię gruntów rolnych i użytków zielonych, np. Wielka Brytania, Belgia, Holandia, Izrael.
Rolnictwo intensywne kapitałochłonne w Danii Źródło: autor – Larsz/Lars Plougmann - originally posted to Flickr as Wheat harvest before sunset near Branderslev, Lolland, CC BY-SA 2.0, h ps://crea vecommons.org/licenses/by-sa/2.0/, dostępny w internecie: h ps://commons.wikimedia.org/wiki/File:Claas_combine_in_Denmark.jpg.
intensywne pracochłonne – występuje powszechnie na obszarach o wysokim wskaźniku gęstości zaludnienia (duże zasoby pracy) i w niewielkich gospodarstwach rolnych (m.in. w Azji Południowo‐Wschodniej, np. w Laosie i Wietnamie, a także w delcie i dolinie Nilu w Egipcie). W efekcie na tych obszarach odnotowuje się wysokie plony płodów rolnych. Regiony te charakteryzują się brakiem specjalizacji w określonym kierunku i ciężką pracą dużej liczby pracowników. Duża koncentracja ludności powoduje, że w większości są to gospodarstwa samozaopotrzeniowe (niskotowarowe). Występuje w krajach posiadających dużą liczbę ludności, np. Nizina Chińska, Nizina Indu, Indonezja.
Rolnictwo intensywne pracochłonne w Wietnamie Źródło: autor – Dennis Jarvis - Flickr: DGJ_2145, CC BY-SA 2.0, h ps://crea vecommons.org/licenses/by-sa/2.0/, dostępny w internecie: h ps://commons.wikimedia.org/wiki/File:Agriculture_in_Vietnam_with_farmers.jpg, licencja: CC BY-SA 2.0.
ekstensywne kapitałochłonne – jest typowe dla obszarów o dużej powierzchni gruntów rolnych, m.in. dla Równin Centralnych i prerii w Ameryce Północnej oraz Niziny La Platy w Ameryce Południowej. Niewielkiej mechanizacji i chemizacji sprzyjają bardzo dobre z punktu widzenia rolnictwa warunki przyrodnicze (głównie żyzne gleby). Mimo wysokich zbiorów, plony w tych regionach są niewielkie.
ekstensywne pracochłonne – rozwinęło się w Azji Południowej (w Indiach) i Południowo‐Wschodniej (na Filipinach i w Indonezji), a także częściowo w Ameryce Środkowej, gdzie niewielka mechanizacja i duże zasoby siły roboczej wpływają na niskie plony. Gospodarstwa te odznaczają się tradycyjnym sposobem gospodarowania, nieznacznym zużyciem nawozów sztucznych i dużym odsetkiem osób zatrudnionych w sektorze rolniczym.
skrajnie ekstensywne (prymitywne) – występuje wśród plemion żyjących w Afryce, Amazonii, Azji Południowo‐Wschodniej i Nowej Gwinei. Charakteryzuje się brakiem jakiejkolwiek mechanizacji, co jest równoznaczne z używaniem prymitywnych narzędzi.
Ponadto w niektórych regionach świata wciąż spotkać można prymitywne metody gospodarowania:
gospodarstwa rolne, które – w wyniku nadwyżki produkcji – większość wyprodukowanych roślin i zwierząt przeznaczają na sprzedaż; wiąże się ze stosowaniem różnych zabiegów agrotechnicznych, m.in. nowoczesnych metod uprawy i hodowli, wydajnych odmian, a także poziom mechanizacji i chemizacji
monokultura
dominacja jednej uprawy w strukturze upraw
specjalizacja produkcji
brak określonego kierunku produkcji; w strukturze wewnętrznej brak jest nastawienia na poszczególny gatunek lub odmianę roślin lub zwierząt
rolnictwo
to dział gospodarki narodowej obejmujący chów i hodowlę zwierząt oraz uprawę i hodowlę roślin
użytkowanie ziemi
wykorzystanie powierzchni terenu przez człowieka, które prowadzi do przemian w środowisku pierwotnym poprzez jego działalność (zmiany antropogeniczne); czynniki, które je powodują nazywa się czynnikami antropogenicznymi
Polecenie 1
Zapoznaj się z poniższą grafiką, a następnie wskaż podobieństwa i różnice między opisanymi rodzajami rolnictwa.
Podział rolnictwa ze względu na stopień efektywności gospodarowania Źródło: Eduexpert Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Ćwiczenie 4
Połącz typ rolnictwa z właściwą charakterystyką.
intensywne kapitałochłonne
wysokie plony osiągane są wysokimi nakładami kapitału na mechanizację i chemizację
ekstensywne pracochłonne
wysokie plony osiągane są wysokimi nakładami siły roboczej w gospodarstwach o niewielkiej powierzchni
intensywne pracochłonne
niskie plony mimo wysokich nakładów kapitału na mechanizację (mniejszymi na chemizację) w gospodarstwach o dużej powierzchni
ekstensywne kapitałochłonne
niskie plony mimo wysokich nakładów siły roboczej w gospodarstwach o dużej powierzchni
Ćwiczenie 5
Przyporządkuj podane kraje i regiony do odpowiednich typów rolnictwa.
intensywne kapitałochłonne
intensywne pracochłonne
ekstensywne kapitałochłonne
ekstensywne pracochłonne
Oceania
dolina i delta Nilu w Egipcie
Nowa Zelandia
Afryka Zachodnia Kalifornia
Holandia Chiny
południowa Kanada
Imię i nazwisko autora: Kamil Kaliński
Przedmiot: geografia
Temat zajęć: Podział rolnictwa ze względu na nakład pracy
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum i technikum, zakres rozszerzony, klasa II
PODSTAWA PROGRAMOWA
X. Zróżnicowanie gospodarki rolnej: typy rolnictwa i główne regiony rolnicze na świecie, rolnictwo uprzemysłowione a rolnictwo ekologiczne, uprawy roślin modyfikowanych genetycznie. Uczeń:
Kształtowane kompetencje kluczowe
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji, kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii, kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne
Uczeń:
● wskazuje różnice między zbiorami i plonami,
● oblicza wielkość plonów na danym obszarze, znając jego powierzchnię i poziom uzyskanych zbiorów,
● klasyfikuje rodzaje rolnictwa w zależności od wielkości plonów i relacji nakładów kapitału do nakładów pracy,
● porównuje cechy rolnictwa w zależności od stopnia nakładów pracy i kapitału oraz wskazuje przykłady regionów, w których one występują.
Strategie: konektywizm
Metody nauczania: pogadanka, dyskusja, praca z e‐materiałem
Formy zajęć: praca indywidualna, praca w parach (lub grupach), praca całego zespołu klasowego
Po zakończonym zadaniu nauczyciel rozpoczyna dyskusję na temat podobieństw i różnic w rodzajach rolnictwa. W następnym etapie lekcji nauczyciel wyświetla na tablicy zadania z bloku ćwiczeń interaktywnych. Wskazani uczniowie podchodzą do tablicy i rozwiązują kilka wybranych z nich.
Faza podsumowująca
Podsumowanie i utrwalenie nowej wiedzy poprzez zadawanie pytań i udzielanie na nie odpowiedzi przez uczniów. Nauczyciel nagradza aktywnych uczniów, ocenia pracę w grupach i przypomina cele zajęć. Pożegnanie i zaproszenie na kolejną lekcję.
Praca domowa
Zadanie pracy domowej w postaci dokończenia ćwiczeń zawartych w e‐materiale oraz przeczytania informacji na temat innych, pośrednich form rolnictwa intensywnego i ekstensywnego (korzystając z e‐materiału i innych źródeł informacji geograficznej). W tym celu nauczyciel zaleca zrobienie stosownych notatek w zeszytach. Opcjonalnie można także prosić o zapoznanie się z kolejnym tematem lekcji (w przypadku blended‐learning).
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium
Nauczyciel może wyświetlić multimedium bazowe na tablicy interaktywnej lub poprosić uczniów o zapoznanie się z nim na tabletach (lub komputerach). Będzie ono przydatne również podczas lekcji o etapach rozwoju rolnictwa w poszczególnych częściach świata.