Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Pojęcie, przedmiot, źródła administracyjnego prawa gospodarczego , Notatki z Prawoznawstwo

Prawo: notatki z zakresu prawa przedstawiające pojęcia, przedmiot, zakres i źródła administracyjnego prawa gospodarczego.

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 19.06.2013

Lady_Pank
Lady_Pank 🇵🇱

4.7

(136)

375 dokumenty

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Pojęcie, przedmiot, źródła administracyjnego prawa gospodarczego i więcej Notatki w PDF z Prawoznawstwo tylko na Docsity!

Wykład 1

Temat: Pojęcie, przedmiot, zakres i źródła Administracyjnego prawa gospodarczego.

1.Prawo Administracyjne gospodarcze jest zaliczane do prawa publicznego.

3 teorie wskazujące na różnice pomiędzy prawem publicznym i prywatnym:

a) Teoria nadrzędności

b) Teoria interesu

c) Teoria przyporządkowania

Ad.a.

1.Istota prawa publicznego cywilnego - jest metoda regulacji stosunków społecznych. Prawo publiczne charakteryzuje się jednostronną władczą metodą regulacji. Adresat aktu nadrzędnego jest zobowiązany do jego stosowania a jego prawa i obowiązki są nadrzędnie kształtowane w sposób jednostronny.

2.Prawo prywatne – to metoda dwustronności regulacji stosunków społecznych. Jest to taka metoda w której strony stosunków prawnych mają wzajemne prawa i obowiązki , regulowane w oparciu o zasadę autonomii woli stron stosunków prawa prywatnego.

3.Metoda rozpatrywania sporów.

a) Prawo publiczne – spory na tle stosunków wiążących strony są rozpatrywane w różnego rodzaju postępowaniach administracyjnych oraz w postępowaniach sądowo administracyjnych. W zasadzie wyklucza się właściwość sądów powszechnych kompetentnych do rozpatrywania sporów.

b) Prawo prywatne – spory na tle sądów stosunków prawa prywatnego rozpoznają sądy powszechne.

Ad.b.

  1. Prawo publiczne – to prawo ochrony interesu publicznego.
  2. Prawo prywatne – ma na celu ochronę interesu prywatnego. Po stronie prawa prywatnego zawsze znajduje się konkretny podmiot posiadający prawa podmiotowe.

Teoria imperatywnych wymogów ochrony interesu publicznego.

Wedle tej teorii władze publiczne mogą ingerować w sferę praw podmiotowych jednostki tylko i wyłącznie wówczas gdy zachodzą przypadki uzasadnione i wyraźnie wskazane w prawie. W prawie unijnym są to następujące przesłanki :

  1. ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego
  2. ochrona środowiska
  3. ochrona podstawowych praw i wolności obywatelskich

Prawo Unijne i wyroki ETS- u zaliczają do tych przesłanek również ochronę zdrowia i moralności publicznej.

Ad.c.

  1. Prawo publiczne – to prawo każdego kto znajduje się w sytuacji prawnej uregulowanej przez normy tego prawa.
  2. Prawo prywatne – podmiotami prawa prywatnego są wyłącznie te podmioty które w swoim zachowaniu posługują się wyłącznie interesem prywatnym.

Pojęcie i przedmiot prawa administracyjnego gospodarczego.

Prawo to reguluje z jednej strony:

  1. Relacje przedsiębiorcy wobec władzy publicznej
  2. Zasady podejmowania działalności gospodarczej w Polskim systemie prawa
  3. System ustrojowy administracji gospodarczej
  4. Formy działania tej administracji

Prawo Administracyjne gospodarcze składa się z dwóch grup norm:

  1. Normy prawne utworzone w polskim porządku prawnym,
  2. Normy prawa unijnego.

Przedsiębiorcą są następujące 3 kategorie podmiotów:

  1. Osoby prawne
  2. Osoby fizyczne
  3. Jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Prawo polskie wymieniając te 3 kategorie dzieli je na 2 grupy:

  1. Osoby Krajowe
  2. Osoby Zagraniczne

Osoby Prawne dzielą się na :

a) Ustawowe osoby prawne – Nabywają osobowość prawną z mocy prawa

b) Rejestrowe osoby prawne – Nabywają osobowość prawną z chwilą wpisania do rejestru najczęściej KRS-u.

Osoby fizyczne - Zagraniczne osoby fizyczne są w Polsce poddawane szczególnemu reżimowi gdy idzie o podejmowanie działalności gospodarczej.

Jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej - np. zakład budżetowy , spółki osobowe. Jednostka organizacyjne bez osobowości prawnej ma prawo uzyskania statusu przedsiębiorcy gdy inny akt prawny zezwala na to.

  1. Wolności gospodarczej
  2. Prymatu własności prywatnej
  3. Solidarności,dialogu i współpracy partnerów społecznych.

Ad.b. Konsekwencje Komplementarności – 3 składowe ustroju gospodarczego polski zostały ustalone w art.20 konstytucji w oparciu o zasadę komplementarności i nie mogą być rozpatrywane w oderwaniu od siebie. Po wtóre polski ustawodawca zwykły ma prawo by hierarchizować te 3 elementy.

Ustrój gospodarczy Polski można określić jako Społeczną gospodarkę rynkową. Przedmiotem regulacji norm Prawa Administracyjnego gospodarczego są problemy publiczno-prawne społecznej gospodarki rynkowej , której elementy są podstawą ustroju gospodarczego Polski.

Wykład 2

Temat : Źródła prawa Administracyjnego Gospodarczego

Na źródła Prawa Administracyjnego Gospodarczego składają się 2 grupy norm prawa :

  1. Normy aktów prawa wewnętrznego
  2. Normy aktów prawa Unijnego.

Na źródła Prawa administracyjnego gospodarczego składają się:

  1. Normy prawne wynikające z aktów prawa obowiązujących na obszarze RP.
  2. Normy prawa Wynikające z aktów prawa obowiązujących na obszarze Europejskiego obszaru Gospodarczego.

3 cechy charakteryzujące normy prawne :

 powszechność  generalność  abstrakcyjność.

  1. 3 zasady odnoszące się do relacji między prawem Unijnym a prawem wewnętrznym Polski:
    1. Zasada pierwszeństwa stosowania prawa Unijnego,
    2. Zasada bezpośredniości stosowania prawa unijnego,
    3. Zasada bezpośredniej skuteczności prawa Unijnego.

Ad1.

W świetle wyroku ETS w razie stwierdzenia niezgodności między prawem wewnętrznym i prawem Unijnym należy stosować prawo Unijne.

Ad.2.

Zasada ta oznacza że akty prawa Unijnego nie wprowadzone do wewnętrznego porządku prawnego mimo to w nim obowiązują bezpośrednio.

Ad.3.

Problematyka bezpośrednie skuteczności oznacza, że akty prawa Unijnego bezpośrednio kształtują prawa podmiotowe przedsiębiorców. Oznacza to, że sądy maja obowiązek z urzędu przyjmować akty prawa unijnego przy ustalaniu praw podmiotowych przedsiębiorcy.

Te 3 zasady zostały ukształtowane w oparciu o 4 wyroki ETS:

1 wyrok - Wyrok ETS z 1962 r. Sprawa VAN GEND END LOOS. W tym wyroku ETS odniósł się do art.12 TWE. Wedle tego wyroku ograniczenia wolności gospodarczej w prawie wewnętrznym nie mają naruszać :

po 1

Zasady traktowania narodowego

po 2

Muszą być uzasadnione ( usprawiedliwione sytuacjami nadzwyczajnymi )

Zasada Traktowania narodowego - zgodnie z ,którą podmiot zagraniczny powinien być traktowany tak samo jak podmiot krajowy.

2 Wyrok – Wyrok ETS z 1964r. Sprawa ENEL. W tym wyrok ETS stwierdził,że prawo Unijne stanowi odrębny korpus prawa ,który bezpośrednio obowiązuje na obszarze państw członkowskich Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej.

3 Wyrok – Sprawa SIMMENTAL - ( wyrok adresowany do sądów wewnętrznych w państwach członkowskich Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej). Wyrok miał charakter prejudycjalny ( wyrok prejudycjalny jest to wyrok , który został przyjęty na wniosek sądu wewnętrznego ). ETS stwierdził w tym wyroku, że sądy krajowe nie mogą prawa wewnętrznego przy rozstrzyganiu sporów przedsiębiorców z państwem jeżeli prawo wewnętrzne jest nie zgodne z prawem Unijnym.

Podsumowanie orzecznictwa ETS znalazło swój wyraz w IV wyroku z 1977r. Wyrok w sprawie Międzynarodowego Towarzystwa Handlowego. Z tego wyroku wynikała następująca zasada :

Prawo UE ma prymat przed podstawowymi regulacjami Konstytucyjnymi oraz innymi regulacjami Konstytucji.

W ŚWIETLE WYROKÓW ETS ŻRÓDŁA PRAWA ADMINISTRACYJNEGO GOSPODARCZEGO WYGLĄDAJĄ NASTĘPUJĄCO:

I Grupa

Prawo UE + Praw Wewnętrzne

II Grupa :

Wykład 3

Temat: Charakterystyka Umów Dwustronnych.

Umowa dwustronna prawno-międzynarodowa wiąże tylko dwie strony.

ETS rozpatrywał sytuację dotyczące umów dwustronnych w następujących wyrokach :

1 Wyrok – z 1986 r. ODNOSZĄCY SIĘ DO SWOBODY PRZEPŁYWU OSÓB- W tym wyroku ustalono, że obywatele Tureccy będą mieli prawo od 1986r. Na podstawie umowy stowarzyszeniowej do podejmowania zatrudnienia. Powstał problem czy UE ma prawo reprezentowania państw.

ETS stwierdził w 1986 roku, że dwustronne umowy stowarzyszeniowe zawiązane przez UE z innymi państwami nieczłonkowskimi UE mogą być pytań prejudycjalnych sądów krajowych.

2 Wyrok – z 1981 r. W SPRAWIE KAPFFENBERG – w tym wyroku ETS uznał,że w przypadku sprzeczności między prawem wewnętrznym a umową stowarzyszeniową , umowa stowarzyszeniowa na obszarze UE ma pierwszeństwo.

KOLEJNE DWA WYROKI DOTYCZĄCE OBYWATELI POLSKI Z 1999R.

1 Wyrok – Sprawa Głoszczuk vs RFN wyrok z 1999r. W tej sprawie ETS przyznał organom publicznym państw członkowskich prawo regulowania sytuacji cudzoziemców z państw nie członkowskich. Władze państwa członkowskiego mają prawo regulowania sytuacji przedsiębiorców z krajów nie członkowskich w sposób mniej korzystny w stosunku do własnych przedsiębiorców, ale tylko wtedy jeżeli takie upoważnienie wynika z wprost z Prawa Unijnego lun prawa wtórnego UE albo jeżeli to prawo nierównego traktowania wynika z umowy stowarzyszeniowej.

2 Wyrok – W sprawie Jany z 1999r. - W tym wyroku ETS odniósł się do problematyki tzw. samozatrudnienia. ETS sformułował 2 tezy w tym wyroku odnoszące się do tej problematyki :

1 Teza – wyróżniająca 3elementy samozatrudnienia

2 Teza – odnosząca się do zakresu obowiązywania zasady wolności gospodarczej wobec przedsiębiorców spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego pochodzących z państw,które zawarły z UE umowę stowarzyszeniową.

1 Teza:

Samozatrudnienie – jest to osoba fizyczna prowadząca jedno osobowe przedsiębiorstwo. Aby można było mówić o samozatrudnieniu muszą wystąpić następujące 3 element samozatrudnienia :

  1. Przedsiębiorca wykonuje tę działalność gospodarczą na własny rachunek i we własnym imieniu,
  2. Przedsiębiorca nie jest poddany nadzorowi ze strony władz publicznych,
  3. Działalność takiego przedsiębiorcy ma charakter zarobkowy a więc odpłatny.

2 Teza:

Dopuszczony w państwie członkowskim przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą o charakterze samozatrudnienia ma prawo domagania się traktowania na równi z przedsiębiorcami z tego państwa ( W tym wyroku została sformułowana zasada traktowania narodowego ).

2.Źródła prawa wewnętrznego.

I Grupę źródeł prawa wewnętrznego stanowi :

  1. Zasada Prymatu ustawowej regulacji dział.gopsod. Zwłaszcza prymatu konstytucji.

Zasada prymatu zgodnie z orzecznictwem TK pociąga za sobą 3 konsekwencję:

  1. w 2005r. TK stwierdził,że podstawowe zasady Polskie Konstytucji nie mogą być naruszane przez prawo Unijne,
  2. Nadrzędność konstytucji we wszystkich uregulowanych w niej sprawach nad innymi regulacjami prawnymi przyjętymi w Polskim wewnętrznym porządku prawnym,
  3. Bezpośrednia skuteczność Konstytucji przed sadami Polskimi może powoływać się na wyraźne wskazanie przez strony sporu na postanowienia konstytucji ( podmioty prawa w Polsce mogą wywodzić swoje prawa podmiotowe z przepisów konstytucyjnych ).

II Grupę źródeł prawa wewnętrznego w Polsce tworzą ustawy zwykłe:

  1. Relacja między konstytucją a ustawami zwykłymi polega na ty, że Polski Ustawodawca uchylając ustawy zwykłe może dowolnie regulować sytuację ich adresatów pod warunkiem,że nie narusza przepisów konstytucji,
  2. Gdy idzie o dział.gospod. Mamy dwie kategorię rozwiązań ustawowych biorąc pod uwagę treści regulacyjne ustaw :

a) Rozwiązania ustawowe będące skutkiem implementacji czyli przyjęcia do prawa Polskiego prawa Unijnego. To dotyczy zwłaszcza dyrektyw,które są wydawane na podstawie art. TWE.

Dyrektywy mają za zadanie harmonizację aktów prawa wewnętrznego państw członkowskich zgodnie z art.94 TWE:

  1. Ustawy
  2. Akty wykonawcze do ustaw
  3. Decyzje.

b) Regulacje Ustawowe samoistne. Prawnie przyjęte w sprawach z zakresu dzial.gosp. Czyli przedsiębiorczości ( art.49 TWE ), które nie zostały uregulowane w prawie unijnym.

III Grupa źródeł prawa wewnętrznego w Polsce:

Między Rozporządzeniami a ustawami wynikają 3 rodzaje związków wynikających z formuły, że rozporządzenia wydawane są tylko na podst. ustawy i tylko i w celu ich wykonania. ( te przesłanki muszą zostać spełnione kumulatywnie ):

4 Grupa źródeł Prawa Administracyjnego gospodarczego w Polsce – Umowy międzynarodowe

Polska konstytucja wymierza dwa rodzaje umów międzynarodowych:

a) Umowy międzynarodowe regulujące prawa i obowiązki państw będących stronami umowy np. umowa o zniesieniu podwójnego opodatkowania.

Umowy dwustronne regulują sytuacje przedsiębiorców pochodzących z państw będących stronami tej umowy. W tych umowach zawiera się niekiedy klauzula NAJWIĘKSZEGO UPRZYWILEJOWANIA – Wynika z niej, że przedsiębiorca zagraniczny nie może być traktowany w państwie przyjmującym gorzej niż najbardziej uprzywilejowany przedsiębiorca w tym państwie.

b) Druga kategoria umów międzynarodowych oparta jest o art. 90 Konstytucji, który dopuszcza możliwość przekazania możliwość przekazania kompetencji władz, organom ( państwa polskiego ), organizacją lub organom międzynarodowym. Przekazanie tych kompetencji odbywa się:

  1. albo w drodze ustaw przyjętych przez Sejm i Senat większością 2/3 głosów ( bezwzględną kwalifikowaną )
  2. lub w drodze referendum.

5 Grupa źródeł Prawa administracyjnego Gospodarczego w Polsce – Akty Prawa Miejscowego.

Akty Prawa Miejscowego – to akty stanowione przez Organy Jednostek Samorządu Terytorialnego ( czyli organy gminy, powiatu i województwa ) oraz akty organów Administracji rządowej. Wyróżniamy 3 grupy organów administracji rządowej:

  1. Wojewoda
  2. Organu Administracji rządowej zespolone
  3. Organy Administracji rządowej niezespolone np. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej.

Akty prawa miejscowego jednostek Samorządu terytorialnego

Wyróżniamy 3 grupy aktów prawa miejscowego w sprawach dotyczących dzaił.gospod. Są to

  1. Grupa:

Akty prawa miejscowego wydawane na podst. wyraźnego upoważnienia ustawowego i w celu wykonania ustawy,

  1. Grupa:

Akty w zakresie zarządzania mieniem danej jednostki oraz akt regulujące zasady i tryb korzystania z obiektów lub urządzeń użyteczność publicznej.

  1. Grupa:

Zarządzenia porządkowe,które wydają tylko organy gmin i powiatów,na obszarze Województwa zarządzenie porządkowe wydaje Wojewoda. Akty prawa miejscowego muszą być publikowane w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym.

Wyróżnia się trzy systemy ( układy ) stanowienia źródeł prawa administracyjnego gospodarczego :

  1. System Klasyczny
  2. System Quasi Klasyczny
  3. System szczególny

Ad.1.

Z systemem klasycznym mamy do czynienia wówczas gdy układ aktów prawnych determinowany jest rozwiązaniami ustawowymi. z Ciągiem działań prawnych w klasycznym układzie źródeł prawa administracyjnego gospodarczego mamy do czynienia wówczas gdy dane zagadnienie regulowane jest przez akty prawne różnej rangi. System klasyczny opiera się o prymat ustawy.

Ad.2.

System Quasi Klasyczny jest to system zbliżony do systemu klasycznego. Podobieństwo tych dwóch systemów tkwi we wzajemnych związkach. Jest to system w,którym akty prawne powiązane są ze sobą pewnym ciągiem. Różnica między tymi dwoma systemami tkwi w braku determinacji ustawowej w systemie Quasi Klasycznym. Natomiast podobieństwo tkwi w tym,że w obu systemach pewne zagadnienie regulowane jest jednocześnie przez akty prawne różnej rangi

Ad.3.

Z systemem szczególnym mamy do czynienia wówczas,kiedy regulacji tej samej sprawy,zagadnienia występuje zbieg regulacji aktów prawnych różnej rangi z tym,że hierarchia aktów prawnych systemu szczególnego jest odwrotnością hierarchii organów,które te akty wydały – im niżej położony jest organ tym większą moc mają jego akty.

3.Charakterystyka norm prawa administracyjnego gospodarczego.

  1. Normy ustrojowe
  2. Normy Materialno-prawne
  3. Normy prawa Formalnego

Te 3 grupy norm prawnych można podzielić na 2 kategorię :

  1. Normy Sytuacyjne
  2. Normy Wskazujące

Ad1.

  1. Ograniczenie wolności działalności gospodarczej może nastąpić tylko w drodze ustawy,ale w odróżnieniu od art. 31 konstytucji art.22 konstytucji mówi o możliwości ograniczenia dział.gospod. w drodze ustawy.
  2. Działalność gospodarcza może zostać ograniczona na wskutek ochrony ważnego interesu publicznego i jest to przesłanka upoważniająca ustawodawce do ograniczania wolności do prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak należy rozumieć prymat ustawowej regulacji ograniczania wolności gospodarczej – 3 wyroki TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO:

1 WYROK – z 17.12.2003r. W świetle tego wyroku ograniczenie wolności gospodarczej nie może cedowane przez ustawodawce na administrację.

Po 2 – Przypadki i przesłanki ograniczenia wolności gospodarczej muszą mieć charakter ustawowy.

Po 3 – administracja gospodarcza może być uprawniona do wydawania aktów wykonawczych reglamentujących działalność gospodarczą,ale ustawodawca uprawniając administrację gospodarczą do ograniczania wolności gospodarczej musi kierować się tzw. Zasadą proporcjonalności. Z zasady proporcjonalności wynika,że akt wykonawczy może tylko rozwijać wcześniej przyjęte w ustawie ograniczenia wolności gospodarczej.

2 WYROK- z 2003r.TK w tym wyroku ukształtował tzw. zasadę doniosłości. W świetle tego wyroku TK stwierdził,że pojęcie ważnego interesu publicznego nie może zawierać w sobie treści bagatelnych,błahych. Wymagana jest doniosłość przesłanek ograniczających wolność gospodarczą. Na tle zasady doniosłości ukształtowała się doktryna określana mianem imperatywnych wymogów ochrony interesu publicznego. Doktryna imperatywnych wymogów ochrony interesu publicznego przedstawiona została w 3 wyrokach ETS.

Istotą tej doktryny jest możliwość odchodzenia od wolności gospodarczej i możliwość jej ograniczania.

Prawo Unijne w zasadzie nie dopuszcza możliwości odchodzenia od wolności gospodarczej na rynku unijnym chyba,że za tą ingerencją w wolność gospodarczą stoją usprawiedliwione przesłanki ochrony interesu publicznego.

1 WYROK ETS - w 1978r. ETS wyróżnił takie przesłanki w formule CHASSIS de DIJON. W tym wyroku ETS stwierdził,że ustawodawstwa krajowe mogą ograniczać wolność gospodarczą na runku unijnym,ale tylko w niestrzepujących sytuacjach:

  1. względy kontroli publicznej mogą ograniczać wolność gospodarczą.
  2. Wymogi rzetelności obrotu mogą wprowadzać ograniczenia w wolności gospodarczej
  3. ochrona konsumentów.

Są to przesłanki usprawiedliwiające ingerencję w wolność gospodarczą przedsiębiorców.

2 WYROK ETS – W 1988r. ETS w formule O&Q badał czy zgodne są z prawem Unijnym ograniczenia handlu w niedzielę w Niemczech.

ETS stwierdził,że takie rozwiązania mogą być przyjęte pod warunkiem ich usprawiedliwienia zwyczajami tkwiącymi w danym regionie lub kraju,mianowicie przyjęte rozwiązania prawne ograniczające wolność przedsiębiorcy nie mogą mieć charakteru dyskryminującego.

3 WYROK ETS – Wyrok z 1.10.2009r. Wyrok w sprawie przedsiębiorcy holenderskiego.

W tym wyroku z 1.10.2009r. ETS potwierdził formułę możliwości ograniczających wolność gospodarczą państwa pod warunkiem,że przesłanki,którymi ustawodawca kieruje się ograniczając wolność gospodarczą są:

  1. powszechnie znane
  2. nie mają charakteru uznaniowego
  3. nie są dyskryminacyjne.

W tym wyroku ETS odniósł się do sytuacji w której państwo przyjmujące postawiło holenderskiemu przedsiębiorcy warunek rejestracji.

Wyrok NSA z 1992r. - W tym wyroku NSA stwierdził,że niedopuszczalne jest i niezgodne z zasadami demokratycznego państwa prawnego oraz wolnością gospodarczą składanie obietnic co do przyjęcia określonych regulacji prawnych a następnie niedotrzymywanie tej obietnicy. Wyrok dotyczył zarządzenia Prezesa Głównego Urzędu Ceł.

3 WYROK – z 2003r. W tym wyroku TK odniósł się do relacji między wolnością gospodarczą a zasadą swobody umów. TK stwierdził,że zasada wolność umów stron stosunku zobowiązaniowego ma swoje źródło w art.31 konstytucji a nie w art.22 konstytucji.

Wykład 4

Temat : Instytucje prawa rynku Unijnego.

Wśród instytucji prawnych będących rynkiem Unijnym wyróżniamy 5 grup instytucji prawnych będących regulatorami rynku Unijnego:

  1. Instytucje prawne związane ze strefą wolnego handlu
  2. Instytucje Unii Celnej
  3. Instytucje Wspólnego runku
  4. Instytucje kształtujące Unię Gospodarczą
  5. Instytucje kształtujące Unię Walutową

Ad.1.

Regulacje dotyczące instytucji prawnych związanych ze strefą wolnego handlu zawarte są w art.25,28,29 TWE.

Gdy idzie o instytucje wolnego handlu to tymi instytucjami są:

po 1 -

wolność przepływu towaru na wewnętrznym rynku Unijnym bez Ceł. Art.25 TWE

Art.49,50 TWE

Art.49 TWE mówi o wolności świadczenia usług na rynku wspólnotowym. Ta wolność świadczenia usług została ujęta w wymiarze wspólnotowym co oznacza,że każdy kto świadczy usługi może je świadczyć w dowolnym miejscu. Wolność świadczenia usług odniesiono także do usługobiorcy każdy ma prawo wyboru przedsiębiorcy świadczącego usługi bez względu na miejsce siedziby lub

bez względu na miejsce świadczenia usług. Jednocześnie w art.50 TWE wskazano na znamiona działalności usługowej:

po 1 -

Usługami jest taka działalności,która ma charakter zarobkowy nie jest zaliczana do innych rodzajów działalności a przykładowo polega na wytwarzaniu towarów,handlu,działalności rzemieślniczej oraz działalności w zakresie wykonywania wolnych zawodów. Te 4 rodzaje działalności gospodarczej zalicza się do działalności usługowej.

Ad.4.

Art.4 i 94 TWE

Art. 4 mówi o prawie organów UE do wprowadzania instrumentów w celu kreowania wspólnej polityki w wybranych dziedzinach.

Art 94 TWE mówi natomiast o tworzeniu przez organy Unijne prawa wspólnotowego na rynku Unijnym.

Ad.5.

Art.94 ust.2 TWE – Charakterystyczną cechą dla Unii walutowej jest wspólna waluta oraz wspólna polityka kursowa.

Wyrok ETS z 1974r. Wprowadzający regułę DASSONVILLE odnoszącą się do wszystkich 5 dziedzin charakteryzujących UE.Z tej reguły wynika zasada,że zakazuje się wprowadzania w narodowych systemach prawnych reguł sprzecznych z prawem Unijnym jeżeli te rozwiązania prawne miały by się odnosić do relacji między przedsiębiorcami których łączy tzw. stosunek zakrajowości,który polega na tym,że stosunek prawny łączy co najmniej dwa państwa obecne w relacjach między przedsiębiorcami.

Wykład 5

Temat: Pojęcie działalności gospodarczej.

Pojęcie działalności Gospodarczej w polskim ustawodawstwie nie jest jednolite tzn.że mamy różne ujęcia działalności gospodarczej w różnych aktach prawnych.

Podstawowe znaczenia dla pojęcia działalności gospodarczej ma art. 2 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Ujęcie z art. 2 ma podstawowe znaczenie ale inne ustawy także np.:

 Ustawodawstwo podatkowe,które wskazuje na szczególne cechy działalności gospodarczej. Na ustawodawstwo podatkowe składa się:

a) Ordynacja podatkowa

b) Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych

c) Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych

d) Ustawa o podatku od towarów i usługo

Ustawodawstwo podatkowe zwraca głównie uwagę na eksponowanie cechy zarobkowości działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza ujęta w ustawie o podatku od towarów i usług musi mieć charakter ciągły ( ciągłyustawa o podatku od towarów i usług stanowi,że oprócz znamionowych cech działalność gospodarcza musi się także charakteryzować ciągłością ale ciągłość to także działalność jednorazowa. W tym przypadku ustawodawca stanowi,że pojęcie ciągłości może być rozumowane jako podjęcie działalności jednorazowej.

Ustawa z 1993r. O zwalczaniu nieuczciwej konkurencji odnosi się do znamion działalności gospodarczej ujętej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej ale wprowadza ona możliwość zaliczenia do działalności gospodarczej także działania o charakterze ubocznym i polega nie na prowadzeniu działalności gospodarczej tylko na uczestniczeniu w działalności gospodarczej.

Ustawa z 2007r. O ochronie konkurencji i konsumentów do działalności gospodarczej zalicza nie tylko działalność o cechach i znamionach konstrukcyjnych wymienionych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej ale dodatkowo do działalności gospodarczej zalicza inne stypizowane rodzaje działań o szczególnych cechach.

Ustawa z 2007r. O ochronie konkurencji i konsumentów do działalności gospodarczej zalicza:

  1. Działalność polegającą na organizowaniu lub świadczeniu usług o charakterze użyteczności publicznej
  2. Działalność podmiotu,która jest uczestnikiem przedsięwzięcia wspólnego i ma w tym przedsięwzięciu pozycję dominującą.

To wyróżnienie tych dwóch rodzajów działalności ma na celu zwalczanie praktyk monopolistycznych.

Działalność o charakterze użyteczności publicznej wyróżnia się jedną podstawową cechą a mianowicie jest to działalność : niedochodowa,nie wolno jej przerwać ze względów ekonomicznych oraz działalność ta ma charakter publiczny.

  1. Prowadzenie ( wykonywanie )
  2. zawieszanie
  3. zakończenie

Te cztery aspekty stanowią odrębny przedmiot w regulacjach prawa polskiego. Każdemu przedsiębiorcy przysługuje wolność do podejmowania decyzji w tych czterech obszarach aktywności.

Do tej problematyki wolności gospodarczej przedsiębiorcy i jej ograniczania odnosi się również prawo Unijne. Istnieje generalny zakaz ograniczania wolności przedsiębiorcy do podejmowania działalności gospodarczej,wyboru jej formy organizacyjnej,sposobu prowadzenia działalności,wykonywania działalności gospodarczej i jej zakończenia.

ETS w swoim orzecznictwie podtrzymuje i sankcjonuje wolność gospodarczą w sposób negatywny ( wskazuje zakazy adresowane do władzy publicznej ). Te najczęściej sprowadzają się do postanowienia obligującego władze publiczne by traktowały każdego przedsiębiorcę w sposób niedyskryminujący z uwzględnieniem zasad przejrzystości i konkurencji.

  1. Wyrok ETSZ 1.10.2009r. Formuła SINT SERVATIUS. W tym wyroku ETS stwierdził,że niedopuszczalne są zakazy ograniczające dostęp przedsiębiorcy do rynku wewnętrznego danego państwa zwłaszcza przez nałożenie na przedsiębiorce obowiązku dokonania określonych zadań.
  1. Wyrok ETS Z 2004r. Formuła RUSH PORTUGUESA. Ten wyrok z kolei mówi o zakazie sprowadzania przez przedsiębiorcę zatrudnionych zagranicznych pracowników do miejsca wykonywanego zatrudnienia.
  2. Wyrok ETS z 1993r. Reguła BOSMANNA. Z tej reguły wynika,że pracownik ma prawo zmieniać pracodawce po zakończeniu kontraktu a firma przyjmująca go nie ma obowiązku wypłaty rekompensaty dotychczasowemu pracodawcy.

Od tych reguł dotyczących podejmowania działalności gospodarczej i zatrudniania pracowników wynikają pewne wyjątki:

po 1 -

W 1 wyroku ETS z 1978r. Formuła GIJON. Wyrok ten odnosi się do możliwości ograniczania wolności gospodarczej. Związany jest z wykonywaniem funkcji władzy publicznej

po 2 -

W wyroku ETS z 1984r. Formuła LAURIE BLAUM. W tym wyroku ustalono,cechy

po 3 -

Wyrok ETS z 1982r. Formuła LUTSI &GARBONE. Z tej reguły wynika jedna reguła odnosząca się do wolności przepływu kapitału. Stwierdzono,że charakter monety nie ma znaczenia dla uznania jej za środek płatniczy w przypadku rozliczeń takimi monetami między przedsiębiorcami moneta taka powinna być traktowana jako środek płatniczy a nie towar.

Po 4 -

Wyrok ETS z 1989r. Formuła THOMSON. Odnosi się do przepływów międzybankowych. W świetle tego wyrok przepływy pieniężne międzybankowe powinny być różnicowane albo jako :

a) przelew płatności

b) przepływ kapitał.

W pierwszym przypadku obowiązuje zasada wolności przepływu kapitału

Natomiast w przypadku przenoszenia kapitału mamy do czynienia z :

a) inwestowaniem kapitału

b) lokowaniem kapitału

USTAWODAWSTWO POLSKIE

Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej jest podstawowa do oznaczenia znamion działalności gospodarczej. Są to następujące cechy:

  1. Działalność gospodarcza musi mieć charakter zarobkowy
  2. Musi mieć swój numeratywnie określony przedmiot odnoszący się do jednego z 5 rodzajów działalności gospodarczej: