Polityka edukacyjna Unii Europejskiej - Notatki - Edukacja europejska, Notatki z Polityka Unii Europejskiej

Pobierz Polityka edukacyjna Unii Europejskiej - Notatki - Edukacja europejska i więcej Notatki w PDF z Polityka Unii Europejskiej tylko na Docsity! Polityka edukacyjna Unii Europejskiej Po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej przed młodzieżą polską otworzą się nowe perspektywy. Ułatwienia w podejmowaniu studiów w krajach UE oraz szerszy dostęp do funduszy europejskich spowodują zwiększoną mobilność młodzieży uczącej się i studiującej, która pozna w ten sposób szerzej kulturę krajów Piętnastki oraz będzie miała okazję udoskonalić swoje umiejętności językowe. Unia Europejska prowadzi własną politykę w zakresie spraw młodzieży, edukacji i kształcenia zawodowego. Reguluję ją Traktat z Maastricht, który wszedł w życie w 1993 roku. W tekście Traktatu znalazły się 3 artykuły z dziedziny edukacji dotyczące następujących kwestii: - obecność idei europejskiej w edukacji młodzieży, - upowszechnianie języków państw członkowskich, - popieranie wymiany uczniów i nauczycieli, - uznawanie na uczelniach dyplomów i okresów studiów, - rozwój współpracy między ośrodkami kształcenia, - rozwój kształcenia ustawicznego. Jak więc widać, polityka UE w zakresie edukacji ogranicza się do propagowania pewnych idei, do wspierania współpracy, nie zaś do wprowadzania odgórnych regulacji obowiązujących na całym obszarze Unii. W polityce edukacyjnej, tak jak w innych zagadnieniach polityki UE, występuje pojęcie subsydiarności. Oznacza ono, że Unia Europejska będzie działała w zakresie, który nie należy do jej bezpośrednich kompetencji, tylko w wypadku, gdy konkretne działania i cele nie mogą być wystarczająco dobrze zrealizowane i osiągnięte przez państwa członkowskie osobno, a interwencja Wspólnot będzie zapewniała większą skuteczność i lepsze wyniki. W przypadku edukacji zasada subsydiarności oznacza, że każde państwo jest odpowiedzialne za swój własny system kształcenia i treść nauczania. Konsekwencją tego są dość znaczne różnice w programach nauczania przyjętych w poszczególnych państwach Piętnastki. Stanowią one pewną barierę np.: w kwestii wzajemnego uznawania dyplomów przez uczelnie, które generalnie posiadają duży stopień niezależności. Inną sprawą jest możliwość podjęcia przez obcokrajowców pracy w kraju, którego uczelnię ukończył (na przykład polscy absolwenci niemieckich uczelni nie otrzymują automatycznie pozwolenia na pracę w Niemczech). Naprzeciw temu problemowi wystąpiła już Francja. Przebywający z wizytą w Polsce Minister Spraw Zagranicznych Francji, Hubert Vedrine, poinformował o podjętej przez jego kraj decyzji dotyczącej ułatwień dla polskich studentów i pracowników niektórych firm. Od września 2001 r. polscy studenci, którzy zechcą podjąć studia we Francji mogą to zrobić bez potrzeby ubiegania się o wizę. Będzie im przysługiwało prawo pracy podczas wakacji oraz otrzymają kartę stałego pobytu. Warto także wspomnieć, że po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej, zgodnie z polityką wielu uczelni prywatnych, koszty nauki np.: na uczelniach w Wielkiej Brytanii (czesne) dla studentów z Polski (jako obywateli UE) ulegną w wielu wypadkach znacznemu obniżeniu. W celu ułatwienia studentom zapoznania się z wszystkim regulacjami UE dotyczącymi edukacji, w Polsce istnieje od kilku lat możliwość podjęcia studiów o tematyce związanej z Unią Europejską. Ofertę taką przedstawia większość uczelni zarówno państwowych, jaki prywatnych. Niekiedy umożliwia się wybranie tzw. ścieżki europejskiej , czyli normalnego toku studiów poszerzonego o zagadnienia związane z integracją europejską. Sprawy europejskie poruszane są najczęściej w dziedzinie nauk politycznych i społecznych. Jedną z form upowszechniających wiedzę o UE są Szkolne Kluby Europejskie (SKE). Powstają one w szkołach we wszystkich krajach Piętnastki oraz w karejach stowarzyszonych, również w Polsce, gdzie obecnie jest ich około 400. Aby założyć taki klub, potrzebny jest nauczyciel bądź opiekun z grupą uczniów chętnych do współpracy, którzy opracowują wspólny statut i zakres działań klubu. Tematy europejskie są również omawiane w szkołach na lekcjach wiedzy o społeczeństwie, historii i geografii. Istnieje już obecnie wiele materiałów dydaktycznych wspomagających nauczanie o Europie i integracji europejskiej. Poza artykułami przedstawionymi w Traktacie z Maastricht Unia Europejska stworzyła 3 dodatkowe programy regulujące politykę w zakresie edukacji. Są to: - program Młodzież - program Socrates - program Leonardo da Vinci Program Młodzież powstał z myślą o osobach chcących pracować za granicą jako woluntariusze, nawiązywać kontakty z partnerami w innych krajach, realizować swoje projekty w swoich miejscowościach lub regionach lub pracować z młodzieżą. Poprzez ten program można także szukać źródeł finansowania, partnerów oraz pomocy w przygotowaniu projektu. Adresatami tego programu są ludzie młodzi w wieku 15-25 lat, a jego główne cele to: - promocja i aktywne włączenie się młodzieży w rozwój idei zjednoczonej Europy - integracja młodych ludzi ze społeczeństwem, przygotowanie do życia obywatelskiego - poszerzenie wiedzy i kompetencji uczestników programu, opanowanie nowych umiejętności LINGUA natomiast promuje naukę języków obcych poprzez podnoszenie poziomu nauki języków oraz rozszerzanie dostępu do różnych form nauki w perspektywie uczenia się przez całe życie. MINERVA ma na celu wspieranie europejskiej współpracy w zakresie kształcenia otwartego i na odległość oraz stosowania technologii informatyczno-komunikacyjnych w edukacji. GRUNDVIG komponent ten ma za zadanie podnoszenie poziomu i wzmocnienie europejskiego wymiaru kształcenia dorosłych poprzez promowanie europejskiej współpracy między placówkami edukacji dorosłych, podnoszenie kwalifikacji kadry kształcącej dorosłych oraz promowania idei uczenia się przez całe życie . ARION z kolei jest programem wspierającym organizowanie wizyt studyjnych dla przedstawicieli administracji oświatowej różnych szczebli zarządzania, które umożliwiają poznawanie systemów edukacyjnych w innych krajach. NARIC ma na celu tworzenie sieci informacyjnej na temat porównywalności i uznania wykształcenia. EURYDICE to w końcu Europejska Sieć Informacji o Edukacji. Udziela ona informacji o polskim systemie edukacyjnym w Unii Europejskiej. Ma także na celu informowanie o europejskich systemach edukacji w Polsce. Trzecim programem regulującym politykę edukacyjną UE jest Leonardo da Vinci. Celem tego programu jest wspieranie polityki kształcenia zawodowego w Unii Europejskiej i państwach stowarzyszonych, dostosowanie systemu kształcenia zawodowego do potrzeb rynku pracy oraz poprawa sytuacji rynku pracy w poszczególnych krajach. Program przeznaczony jest dla instytucji i organizacji mających osobowość prawną oraz tych, które zaangażowane są w rozwój kształcenia zawodowego. Do takich instytucji należą m.in.: instytucje szkoleniowe, szkoły zawodowe, uczelnie techniczne, przedsiębiorstwa, partnerzy społeczni oraz władze publiczne. Należy podkreślić, że w programie tym tylko instytucje mogą składać wnioski o dofinansowanie projektów i działań.W ramach programu Leonardo da Vinci realizowane są następujące rodzaje projektów: - wymiany i staże zachęcanie uczestników do zdobywania doświadczeń w ramach kształcenia ustawicznego i szkolenia zawodowego; - projekty pilotażowe mają za zadanie utworzenie innowacyjnych rozwiązań w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego z wykorzystaniem nowych technologii informatycznych i komunikacyjnych; - projekty językowe rozwijają umiejętności językowe oraz kompetencje kulturowe w kontekście kształcenia i szkolenia zawodowego, promują projekty dotyczące mniej popularnych języków europejskich; - międzynarodowe sieci instytucji wspierają one powstanie sieci instytucji stanowiących infrastrukturę upowszechniania wiedzy; - badania i analizy; - dofinansowanie opracowań badawczych i analitycznych; - działania wspólne polegają one na współpracy instytucji kształcenia zawodowego. Wszystkie te programy edukacyjne Unii Europejskiej mają jeden wspólny cel promowanie inwestowania w rozwój człowieka. Ponadto zwalczają one podziały i nierówności społeczne. Wspierają dążenia do zdobywania wiedzy i podwyższenia jakości usług edukacyjnych, promują kształcenie w toku całego życia człowieka jako szansę na rozwój jednostkowy, społeczny i kulturowy, poprawę standardów życia oraz tworzenia poprzez edukację Europy bez granic i barier .