Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Polityka rachunkowości w zakresie amortyzacji - Notatki - Rachunkowość, Notatki z Rachunkowość finansowa

Ekonomia: notatki z rachunkowości opisujące politykę rachunkowości w zakresie amortyzacji.

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 09.05.2013

Misio_88
Misio_88 🇵🇱

4.7

(136)

368 dokumenty

1 / 7

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Polityka rachunkowości w zakresie amortyzacji
Wstęp
Przez politykę rachunkowości zgodnie z art. 3 ust 1 pkt 11 ustawy o
rachunkowości rozumie się wybrane i stosowane przez jednostkę
rozwiązania dopuszczone ustawa, w tym także określone w MSR,
zapewniające wymagana jakość sprawozdań nansowych.Za wykonanie
obowiązków w zakresie rachunkowości odpowiada kierownik jednostki (art.
4 ust. 5 ustawy o rachunkowości). Do obowiązków tych można zaliczyć
m.in. ustalenie w formie pisemnej dokumentacji opisującej w języku
polskim przyjęta przez jednostkę do stosowania zasady rachunkowości.
Przyjętą politykę rachunkowości należy stosować w sposób ciągły,
dokonując w kolejnych latach obrotowych jednakowego grupowania
operacji gospodarczych zgodnie z ich treścią ekonomiczną. W razie
konieczności możliwa jest zamiana przyjętych założeń, jednak
każdorazowo ze skutkiem od pierwszego dnia roku obrotowego. Dokonując
zmian polityki rachunkowości należy je opisać w informacji dodatkowej do
sprawozdania nansowego oraz przedstawić w sprawozdaniu nansowym
skutki tych zmian w postaci liczbowej. W polityce rachunkowości
zawarte są informacje dotyczące: określania roku obrotowego i
wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych, metod wyceny
aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku nansowego, sposobu
prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz systemu służącego ochronie
danych ich zbiorów, w tym dowodów księgowych i innych dokumentów
stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów.Zasady (polityka)
rachunkowości- według ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994r.
wybrane i stosowane przez jednostkę rozwiązania dopuszczone ustawą,
w tym także określoną w MSR, zapewniające wymagana jakość
sprawozdań nansowych.Ustawa o rachunkowości określa je w art. 10
1. Jednostka powinna posiadać dokumentację opisującą języku polskim
przyjęte przez nią zasady (politykę) rachunkowości, a w szczególności
dotyczące:
1.1 określania roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów
sprawozdawczych;
1.2 metod wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku
nansowego;
1.3 sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym co najmniej:
1.3.1 zakładowego planu kont, ustalającego wykaz kont księgi głównej,
przyjęte zasady klasykacji zdarzeń, zasady prowadzenia kont ksiąg
pomocniczych oraz ich powiązania z kontami księgi głównej;
1.3.2 wykazu ksiąg rachunkowych, a przy prowadzeniu ksiąg
rachunkowych przy użyciu komputera wykazu zbiorów danych tworzących
księgi rachunkowe na komputerowych nośnikach danych z określeniem ich
pf3
pf4
pf5

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Polityka rachunkowości w zakresie amortyzacji - Notatki - Rachunkowość i więcej Notatki w PDF z Rachunkowość finansowa tylko na Docsity!

Polityka rachunkowości w zakresie amortyzacji

Wstęp Przez politykę rachunkowości zgodnie z art. 3 ust 1 pkt 11 ustawy o rachunkowości rozumie się wybrane i stosowane przez jednostkę rozwiązania dopuszczone ustawa, w tym także określone w MSR, zapewniające wymagana jakość sprawozdań finansowych.Za wykonanie obowiązków w zakresie rachunkowości odpowiada kierownik jednostki (art. 4 ust. 5 ustawy o rachunkowości). Do obowiązków tych można zaliczyć m.in. ustalenie w formie pisemnej dokumentacji opisującej w języku polskim przyjęta przez jednostkę do stosowania zasady rachunkowości. Przyjętą politykę rachunkowości należy stosować w sposób ciągły, dokonując w kolejnych latach obrotowych jednakowego grupowania operacji gospodarczych zgodnie z ich treścią ekonomiczną. W razie konieczności możliwa jest zamiana przyjętych założeń, jednak każdorazowo ze skutkiem od pierwszego dnia roku obrotowego. Dokonując zmian polityki rachunkowości należy je opisać w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego oraz przedstawić w sprawozdaniu finansowym skutki tych zmian w postaci liczbowej. W polityce rachunkowości zawarte są informacje dotyczące: określania roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych, metod wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego, sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz systemu służącego ochronie danych ich zbiorów, w tym dowodów księgowych i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów.Zasady (polityka) rachunkowości- według ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994r. wybrane i stosowane przez jednostkę rozwiązania dopuszczone ustawą, w tym także określoną w MSR, zapewniające wymagana jakość sprawozdań finansowych.Ustawa o rachunkowości określa je w art. 10

  1. Jednostka powinna posiadać dokumentację opisującą języku polskim przyjęte przez nią zasady (politykę) rachunkowości, a w szczególności dotyczące: 1.1 określania roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych; 1.2 metod wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego; 1.3 sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym co najmniej: 1.3.1 zakładowego planu kont, ustalającego wykaz kont księgi głównej, przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń, zasady prowadzenia kont ksiąg pomocniczych oraz ich powiązania z kontami księgi głównej; 1.3.2 wykazu ksiąg rachunkowych, a przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera wykazu zbiorów danych tworzących księgi rachunkowe na komputerowych nośnikach danych z określeniem ich

struktury, wzajemnych powiązań oraz ich funkcji w organizacji całości ksiąg rachunkowych i w procesach przetwarzania danych; 1.3.3 opisu systemu przetwarzania danych, a przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera o opisu systemu informatycznego, zawierającego wykaz programów, procedur lub funkcji, w zależności od struktury oprogramowania , wraz z opisem algorytmów i parametrów oraz programowych zasad ochrony danych, w tym szczególności metod zabezpieczania dostępu do danych i systemu ich przetwarzania, a ponadto określenie wersji oprogramowania i daty rozpoczęcia jego eksploatacji; 1.4 systemu służącego ochronie danych i ich zbiorów, w tym dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonywania w nich zapisów2. kierownik jednostki ustala w formie pisemnej i aktualizuje dokumentację, o której mowa w ust. 1.3. w sprawach nieuregulowanych przepisami ustawy, przyjmując zasady (politykę) rachunkowości, jednostki mogą stosować krajowe standardy rachunkowości wydane przez Komitet Standardów Rachunkowości. W przypadku braku odpowiedniego standardu krajowego, jednostki, inne niż wymienione w art. 2 ust. 3, mogą stosować MSR.

Pojęcie rachunkowości oraz jej funkcje

Rachunkowość to proces identyfikacji, pomiaru i przekazywania informacji finansowej dający podstawę oceny prowadzenia działalności gospodarczej. Rachunkowość jest sformalizowanym systemem, odzwierciedlającym proces prowadzonej działalności gospodarczej i służy jej ocenie. Podstawowym celem rachunkowości jest dostarczenie prawdziwego i rzetelnego obrazu sytuacji majątkowej i finansowej podmiotu gospodarczego. Przedmiotem rachunkowości jest każde zdarzenie gospodarcze wyrażone w mierniku pieniężnym i wpływające na zmianę sytuacji podmiotu gospodarczego, jego zasoby i wyniki. Funkcje rachunkowości a) informacyjna b) kontrolna c) sprawozdawcza Metody poznawcze rachunkowości d) Podmiotowa pomiar i rejestracja zdarzeń gospodarczych oraz stanów e) Bilansowa zasoby gospodarcze i związane z nimi zdarzenia ujmowane są dwustronnie f) Momenty i okresy sprawozdawcze określenie stanów środków gospodarczych w danym momencie. Zdarzenia gospodarcze ujmowane są w określonym okresie sprawozdawczym

trwałych o niskiej wartości początkowej można ustalać odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe w sposób uproszczony, przez dokonywanie zbiorczych odpisów dla grup środków trwałych zbliżonych rodzajem i przeznaczeniem lub jednorazowo odpisując wartość tego rodzaju środków trwałych.6. Amortyzacja używanych lub ulepszonych środków trwałych Brak szczegółowych uregulowań. Należy stosować zasady określone dla wszystkich środków trwałych.Tabela 2 zasady amortyzacji podatkowejWyszczególnienie Charakterystyka1. Rozpoczęcie odpisów amortyzacyjnych Od miesiąca następnego po przyjęciu środka trwałego do używania; w wypadku gdy amortyzuje się środek trwały jednorazowo, wtedy odpisy amortyzacyjne mogą być dokonane w miesiącu zakupu lub w miesiącu następnym.2. Zakończenie odpisów amortyzacyjnych W miesiącu zrównania się w wartości początkowej dotychczasowymi odpisami amortyzacyjnymi; w wypadku sprzedaży, likwidacji środka trwałego łącznie z tym miesiącem, w którym środek sprzedano, zlikwidowano.3. Metody amortyzacjiMetoda liniowa, metoda degresywno-liniowa, metoda jednorazowego odpisu amortyzacyjnego.4. Stawki amortyzacyjne Określone w przepisach prawa lub stawki indywidualne do środków trwałych nabytych jako używane lub środków trwałych ulepszonych.5. Podwyższanie stawek amortyzacyjnych Stawki amortyzacyjne można podwyższać, jeżeli środki trwałe są używane w warunkach złych lub pogorszonych.6. Uproszczenia w zakresie amortyzacji Środki trwałe, których cena nabycia nie przekracza 3 500zł można amortyzować jednorazowo w miesiącu przyjęcia do używania lub w miesiącu następnym.7. Amortyzacja środków trwałych używanych lub ulepszonych Dla używanych lub ulepszonych środków trwałych można stosować indywidualne stawki amortyzacyjne, z tym, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż: 1. dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT): o 24 miesiące gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25 000zł, o 36 miesięcy gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25 000zł i nie przekracza 50 000zł, o 60 miesięcy w pozostałych przypadkach,

  1. dla środków transportu, w tym samochodów osobowych 30 miesięcy, dla budynków (lokali) i budowli 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 KŚT, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m 3 , domków kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

Metody amortyzacji

  1. Metoda liniowa Metoda liniowa (inaczej równomierna lub proporcjonalna) polega na odpisywaniu stałej raty (np. co miesiąc) takiego samego odsetka wartości

środka trwałego (np. jeśli okres amortyzacji środka trwałego obejmuje 5 lat, czyli 60 miesięcy, to co miesiąc będzie odpisywana w koszty 1/ część wartości tego środka trwałego). Oparta jest na założeniu, że zużycie środka trwałego i utrata jego wartości jest taka sama w każdym okresie. gdzie Ar - amortyzacja roczna CN - cena nabycia lub koszt wytworzenia WR - wartość rezydualna (końcowa) POE - przewidywany okres eksploatacji

  1. Metoda degresywna Metoda degresywna to metoda malejących odpisów amortyzacyjnych. W Polsce utożsamiana najczęściej ze specyficzną metodą opisaną w przepisach podatkowych. Polega na zastosowaniu odpowiedniego współczynnika podwyższającego, wykorzystywana w szczególnych przypadkach. Oparta jest na założeniu, że zużycie środka trwałego a zwłaszcza zmniejszenie jego wartości następuje w początkowym okresie jego używania szybciej niż w następnych okresach.Art = w * SR * WNt 1gdzie Art - amortyzacja roczna dla roku t w - współczynnik podwyższający stawkę amortyzacji WNt 1 - wartość netto na koniec poprzedniego roku obrotowegoW metodzie tej odpisy zmniejszają się aż do momentu zrównania się z odpisem z metody liniowej. Gdyby wartość odpisywanej raty metodą degresywną byłaby mniejsza niż metodą liniową, to dalsze odpisy są naliczane liniowo. . Metoda progresywna Metoda progresywna to metoda rosnących odpisów amortyzacyjnych. Oparta jest na założeniu, że wraz z upływem czasu zużycie środka trwałego i utrata jego wartości następuje coraz szybciej.4. Metoda naturalnaW metodzie naturalnej okresowy odpis amortyzacyjny szacuje się przez porównanie wykorzystania amortyzowanego składnika majątku (najczęściej jego produkcji lub czasu pracy w przypadku maszyn produkcyjnych lub ilości przejechanych kilometrów dla środków transportu) z określoną przez producenta maksymalną zdolnością produkcyjną w ciągu całego okresu życia.Metody amortyzacji środków trwałych Metoda liniowa Metoda liniowa opisana została w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP oraz w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOF, a polega na równomiernym rozłożeniu odpisów amortyzacyjnych obciążających koszty firmy w każdym roku w tej samej wysokości. Odpisy amortyzacyjne są równe przez cały okres amortyzowania środka trwałego stosowana jest taka sama stawka amortyzacyjna. Amortyzację liczy się od wartości początkowej środka trwałego. Stawki amortyzacyjne znaleźć można w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiących załączniki do ustaw o PDOP i PDOF. Metoda degresywna

ustawy o PDOF umożliwia podatnikom stosowanie indywidualnych stawek amortyzacyjnych dla niektórych środków trwałych tj. dla inwestycji w obcych środkach trwałych oraz do używanych lub ulepszonych środków trwałych po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika.

Zakończenie

Politykę rachunkowości muszą posiadać jednostki, które zgodnie z ustawą mają obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. Stworzenie polityki rachunkowości w jednostce jest obowiązkiem i wynika wprost z przepisów. Za jej brak odpowiada kierownik jednostki.Polityka rachunkowości jest dokumentem dostosowanym ściśle do każdego podmiotu, zawierającym rozwiązania stosowane przez jednostkę mieszczące się w granicach określonych ustawą, czyli uwzględniające specyfikę działalności organizacji. Pozwala to jednostkom na wybieranie spośród wielu możliwych rozwiązań tych, które są dla niej najwłaściwsze. Mając na uwadze dobrze funkcjonujący system rachunkowości należy, w momencie tworzenia polityki rachunkowości, przeanalizować zachodzące w jednostce zdarzenia gospodarcze i na bazie tej analizy wprowadzić odpowiednie zasady rachunkowości oraz powiązane z nimi zasady ewidencji.