Postać Joanny Lipskiej - opowiadanie z elementami charakterystyki, Notatki z Język polski

Pobierz Postać Joanny Lipskiej - opowiadanie z elementami charakterystyki i więcej Notatki w PDF z Język polski tylko na Docsity!

Joanna Lipska nosiła zawsze czarną wełnianą suknię i czarny kapelusz, ani ozdobny, ani modny, lecz spod którego widać było gęstwinę ślicznych włosów tak prawie jasnych jak len, gładkich i lśniących nad czołem, w prosty, ciężki warkocz zwinięte z tyłu głowy. Cerę twarzy miała bladawą i często zmęczoną, miała różowe usta i wielkie szare oczy, które kryształową swą przezroczystością przypominały czasem oczy dziecięce. Nie była ona samotną wiejską dziewczyną. U swego boku miała brata Mieczka. To rodzeństwo cierpiało z powodu śmierci swojego ojca. Ojciec ich był starszym nauczycielem miejscowej szkoły męskiej. W sile wieku usłyszał, że nie ma prawa pracować tak, jak chciał i umiał, ani spożywać owoców swojej pracy. Nie mógł pracować, został wyrzucony ponieważ był to czas zaborów i chciał nauczać języka polskiego. Wtedy gdy ojciec żył, lepiej się wiodło rodzinie. Joanna nie wiedziała co czynić, czy pozostać z bratem, gotować mu obiady, czy iść do pracy. Mieczysław miał szesnaście lat i ukończone pięć klas gimnazjalnych, kiedy cera jego nabierać zaczęła tej przykrej, monotonnej, papierowej białości, ręce wychudły, ruchy zleniwiały; bolące oczy z porady lekarza okryto mu wtedy jak starcowi, ciemnymi okularami; odtąd nigdy już ich nie zdejmował. Szkołę porzucił, do rzemiosła był za słaby - zaczął pracować w biurze landratury. Kariera jego była złamana na zawsze. Joanna nie chodziła do pracy, dlatego że kobiety zajmowały się gospodarstwem, a mężczyźni utrzymaniem domu. Miała ona średnie wykształcenie. Wiele rzeczy nauczył ją ojciec. Pewnego dnia zjawiła się jej sąsiadka i zaproponowała jej pracę jako nauczyciel. Joanna ucieszyła się z tego i od następnego dnia zaczęła uczyć wnuczków Rożnowskiej. Uczyła potajemnie języka polskiego ponieważ nie można było go uczyć. W końcu znalazły się inne dzieci innych sąsiadów. Ludzie ci nie mieli pieniędzy na szkołę. Sąsiedzi przynosili jej za to różne rzeczy. Któregoś dnia Joanna trafiła do sądu dlatego, że uczy tajnie języka polskiego. Za karę musiała ona zapłacić sporą sumę pieniędzy, której nie posiadała lub zamiast niespłacania iść do więzienia. Brat Mieczysław nie pozwolił, żeby Joanna szła do więzienia. Jeszcze, żeby było mało pożyczył pieniądze. Mieczek wybawił ją z więzienia. Później zaczęła ona uczyć języka polskiego. Moim zdaniem Joanna była dobrą i pracowitą dziewczyną, która zasługuje na więcej szczęścia od życia.