Poziom rozszerzony, Streszczenia z Historia

Pobierz Poziom rozszerzony i więcej Streszczenia w PDF z Historia tylko na Docsity!

1. Tekst teoretyczny

2. Analiza porównawcza

 Czas – 180 minut.

 Arkusz składa się z jednej części – wypracowania.

Zawiera on dwa tematy do wyboru:

• pierwszy temat: rozprawka problemowa lub szkic

krytyczny w związku z dołączonym do zadania tekstem

teoretycznym (historyczno-, teoretyczno- lub

krytycznoliterackim);

• drugi temat: interpretacja porównawcza dwóch

utworów lub ich fragmentów należących do tego samego

rodzaju literackiego (lirycznych, epickich lub

dramatycznych).

 Wypowiedź argumentacyjna ma charakter problemowy. Jej tworzenie (w formie wybranej przez zdającego, np. rozprawki lub szkicu) wymaga odniesienia się do tekstu historycznoliterackiego, teoretycznoliterackiego lub krytycznoliterackiego.  Rozprawka też ma charakter problemowy. Zadanie składa się z polecenia i tekstu teoretycznego (krytycznoliterackiego, historycznoliterackiego lub teoretycznoliterackiego).

 zrozumienia załączonego do polecenia

tekstu krytycznoliterackiego,

historycznoliterackiego lub

teoretycznoliterackiego;

 określenia głównego problemu

przedstawionego w tekście – tekst

wybrany do analizy musi zawierać

problem wymagający rozstrzygnięcia

krytycznego.

Może mieć charakter eseju lub artykułu krytyczno-literackiego. Napisanie szkicu krytycznego wymaga wyrazistego zarysowania problemu i rozwiązania go w sposób ujawniający wyraźnie indywidualną interpretację problemu, który może zostać zasygnalizowany tytułem. W szkicu krytycznym wymagana jest przejrzysta kompozycja, co nie wyklucza skojarzeniowego charakteru wypowiedzi. W wypowiedzi powinno się wyraźnie zaznaczyć dążenie do syntetycznego ujęcia analizowanego zagadnienia.

W pisaniu eseju istotne jest wyodrębnienie

i ostre zarysowanie konkretnego tematu.

Ta forma wypowiedzi charakteryzuje się

erudycyjnością i syntetyczną przejrzystą

kompozycją właściwą dla struktury gatunku

i indywidualnej (autorskiej) interpretacji

problemu. Często znajdują się w szkicu

aneksy, przypisy, bibliografia. To forma dla

wybranych.

3. szerokie kojarzenie problemu z innymi możliwymi odniesieniami (tekstami kultury),
4. ustalenie ostatecznych zasad doboru przykładów i ich układu (rezygnacja z banalnych, zbyt często wykorzystywanych dzieł, wybranie najbardziej nośnych, ciekawych),
5. poszerzanie wiedzy o wybranym materiale źródłowym (doskonalenie kompetencji poznawczych),

6. tworzenie polemicznego ujęcia (ewentualnie) – różne refleksje o tym samym,
7. konfrontacja swojego stanowiska z poglądami innych osób (wnioski z lektury i rozmawiania),
8. ostateczna analiza układu akapitów i argumentacji (unikanie przypadkowości wyliczania),

11. „ogarnięcie” całości, czyli pisanie

wprowadzenia, w którym może znaleźć się

informacja o najważniejszym wątku, osi

konstrukcyjnej, skojarzeniach,

przywołania czyjejś myśli,

12.korekta całości, szczególnie struktury po

upływie jakiegoś czasu.

Wprowadzenie (refleksja dotycząca

problematyki/motywu)

 Dlaczego ludzie poświęcają czas na

zgłębianie literatury?

Dla jednych lektury są tylko sposobem

na spędzenie wolnego czasu, dla innych –

drogowskazem, źródłem mądrości.

Teza

 We fragmencie tekstu Biblioteka i historia

literatury Jan Tomkowski podejmuje

temat roli lektur w życiu bohatera

literackiego.

Rozwinięcie – a rgumenty dotyczące tekstu– cd.

 Cervantes dzięki wskazaniu ambiwalentnej roli książek

redefiniuje też pojęcie szaleństwa. Dzięki temu pokazuje,

że twórcy wpływają na zmiany świadomości społecznej.

 W następnej części kompozycyjnej badacz przywołuje

romantyzm i pozytywizm, dzięki czemu ilustruje

stawiane przez siebie tezy przykładami, aby ukazać

powszechność tematu, wpływ literatury na życie

bohaterów, rolę książek.

Rozwinięcie – a rgumenty dotyczące tekstu– cd.

 Tomkowski w podsumowaniu podkreśla ogromną rolę

lektur w kształtowaniu kulturowego dialogu,

w budowaniu własnej tożsamości. Literatura chroni

przed samounicestwieniem.