Pobierz Prawo Gospodarcze notatki do egzaminu ustnego i więcej Notatki w PDF z Prawo gospodarcze tylko na Docsity!
KONSTYTUCJA
Konstytucja określa ustrój ujęciu społeczna gospodarczym ustawodawca widzi określony model takiego ustroju, do którego zamierza dążyć. Ustroju społeczno-gospodarczego nie da się zadekretować. Ustawodawca nie ma w sobie takiej mocy aby nałożyć konkretny ustrój.
Przepisy Konstytucja dotyczące ustroju społeczno-gospodarczego należy rozumieć jako wytyczną (dążymy do tego aby..).
Art. 20. Społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej
podstawa ustroju społeczno – gospodarczego Polski to społeczna gospodarka rynkowa –
rynek to podstawa ekonomii, gra popytu i podaży. Społeczna = łagodząca, gospodarka musi być łagodząca, ponieważ rynek jest brutalny. Może nie uwzględniać pewnych elementów wrażliwość społecznej. Jeżeli mamy na dana prace zapotrzebowanie, rynek wycenia na na 1000/mc, za 1000 nie da się przeżyć miesiąca, ustawodawca wprowadza minimalną pensję krajową. Ta minimalna pensja powoduje zaburzenie rynkowa = społeczny element. Dalej będzie ta praca wykonywana ale za większe pieniądze (ale nie każdy, kto chciał ta prace zlecić wciąż będzie chciał zlecić ja za większe pieniądze) rynek jest zbudowany na wartościach antagonistycznych – z jednej stronie na solidarności, dialogu i współpracy par wolność działalności gospodarczej – jest elementem wolności osobistej każdego człowieka (czysty liberalizm, każda jednostka jest wolna robi to co uważa, działalność gospodarcza jest wolna, może robić co chce) bez wolności nie ma rynku Własność prywatna – jest elementem fundamentalnym dla gospodarki rynkowej (jeżeli mamy auto służbowe i prywatne, służbowy wygląda gorzej bo o własny dbamy, służbowy nie jest nasz wiec ma niższy poziom dbałości,) to, ze możemy osiągnąć jakieś pieniądze jest motywatorem do działań. Żądza pieniądza jest powodem chodzenia do pracy. Wolny rynek zakłada, że ludziom chce się cos robić i osiągać i celem ostatecznym jest nabywanie prywatnej własności Z drugiej strony mamy solidarność, współpracę partnerów społecznych – chodzi o to, abyśmy byli równi. Mówimy ‘weź podziel się żeby inny miał lepiej’. Solidaryzm rozmiękcza. System podatkowy: kwota wolna 30k , do 120 000 17%, powyżej 120k 32%, danina solidarnościowa powyżej 1 mln - 4%
Komunizm w Polsce został obalony przez wielki ruch Solidarności. S. była związkiem zawodowym, zagwarantowała sobie właściwe miejsce w życiu gospodarczym.
Art. 21
- Rzeczpospolita Polska chroni własność i prawo dziedziczenia.
- Wywłaszczenie jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy jest dokonywane na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem. (odszkodowania nie należy utożsamiać z rynkowym odszkodowaniem)
Art. Ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny. Lockdown, Minister Zdrowia za pomocą rozporządzenia mówił, które biznesy można prowadzić
Art.3 traktatu o UE Unia ustanawia rynek wewnętrzny a także działa na trwały rozwój Europy, którego stabilność cen, społeczna gospodarka rynkowa i wysoki poziom ochrony i poprawy jakości środowiska.
Państwo musi istnieć, żeby mogła funkcjonować gospodarka Ci, którzy są skrajnymi zwolennikami wolnego rynku mówią, ze państwo nie jest potrzebne
## Własność, monopol, kontrakty, upadłość i dochodzenie roszczeń
Ustalenie reguł dot. Monopolu
Upadłość, prawo upadłościowe odpowiada na pytanie co się dzieje gdy ktoś gdy cos nabył nie może za to zapłacić, stał się niewypłacalny
Dochodzenie roszczeń – egzekucja prawa (to, ze mi się co należy nie ma żadnej wartości prawnej poza psychologicznym komfortem, nie ma podstaw prawnych ze się należy)
Nie ma takiego państwa, w którym by nie było interwencjonizmu
Prawo gospodarcze: *prywatne (handlowe) – ma na uwadze interes jednostki, reguluje stosunki między obywatelami np. umowa sprzedaży, stosunki prawne między równorzędnymi podmiotami stosunek prywatno-prawny, interwencja państwa następuje na wniosek zainteresowanego *publiczne - reguluje przepisy miedzy państwem a jednostka, zabezpieczenie interesu państwa np. przepisy prawa karnego, podatkowego , reguluje stosunki pomiędzy organami państwa a obywatelami (i między dwoma organami państwa), jedna strona (państwo) ma uprawnienia władcze w stosunku do drugiej strony stosunek publiczno-prawny, naruszenie normy skutkuje automatyczną interwencją państwa
Publicum ius est, quod ad statum rei Romanae spectat privatum, quod ad singulorum utilitatem. = Prawem publicznym jest to, które dotyczy spraw państwa rzymskiego, prywatnym zaś to, które ma na względzie korzyść jednostek. Nemo plus iuris in alium transferre potest quam ipse habet = nikt nie może przenieść na drugą osobę więcej praw, aniżeli sam posiada. Zasada ta wywodzi się z prawa spadkowego.
Prawo handlowe , dział prawa cywilnego które dotyczy powstawania, funkcjonowania i ustania, oraz wykonywania przez przedsiębiorców czynności i działań prawnych w obrocie handlowym zwłaszcza zawieranie i wykonywanie umów.
Obrót gospodarczy b to b – business to business, obrót profesjonalny bo po obu stronach umów występuje biznes czyli przedsiębiorcy (np. Orlen nabywa 10 samochodów Audi od dealera Audi to po obu tronach umowy występują przedsiębiorcy)
Obrót konsumencki b to c – jednostronnie profesjonalny, po jednej stronie jest business, po drugiej konsument. (Asia idzie do galerii kupić buty Nike) następuje naruszenie równości stron stosunku prawnego, klient otrzymuje dodatkowe prawa, biznes otrzymuje dodatkowe obowiązki
B to X – sensu largo inne podmioty np. uczelnia
Konsument – art. 22^1 KC --- Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z działalnością gospodarczą lub zawodową tej osoby.
Pozycja przedsiębiorcy vs konsument jest bardzo silna, konsument może niewiele zrobić. Konsument ma dużo słabsza pozycje ekonomiczna niż przedsiębiorca, Konsumentowi się dodaje praw, a przedsiębiorcy się odbiera prawa/dodaje obowiązków (prawo jednego jest obowiązkiem drugiego)
Prawo gospodarcze publiczne – reguluje oddziaływanie pastwa i organów UE na gospodarkę Źródła prawa gospodarczego – UE, prawo międzynarodowe (konwencja Wiedeńska o międzynarodowej sprzedaży towarów)
- w jaki sposób rozróżnia się prawo publiczne od prywatnego
- czym się zajmuje prawo gospodarcze prywatne czyli handlowe
- wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów (szeroko rozumiana agroturystyka nie jest objęta zakresem ustawy);
- wyrobu wina przez producentów wina będących rolnikami wyrabiającymi mniej niż 100 hektolitrów wina w roku winiarskim wyłącznie z winogron pochodzących z własnych upraw winorośli;
- działalności rolników w zakresie sprzedaży, o której mowa w art. 20 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (żywność wytwarzana tradycyjnie bez maszyn przemysłowych)
- działalności prowadzonej przez koła gospodyń wiejskich na podstawie ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o kołach gospodyń wiejskich (wyroby rękodzielnicze)
[Art. 5] Działalność bagatelna – o bardzo niewielkiej skali Nie stanowi działalności gospodarczej, działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia określonego w ustawie (…) i która w okresie ostatnich 6 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej. (nie znaczy, ze ta działalność jest zwolniona z podatku) Zasady prowadzenia działalności gospodarczej
Zasada wolności DG i równości wobec prawa – nie chodzi o to, ze każdy może wszystko, nie każdy może być adwokatem, nie każdy może prowadzić bank. [Art. 2: Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach]
Co nie jest prawem zabronione, jest dozwolone – można wszystko, to czego nie wolno jest wylistowane; zasadą jest wolność i swoboda, wyjątkiem jest to co ustawodawca wskazał; przedsiębiorca nie ma żadnych obowiązków poza tymi, które wynikają z ustawy; nie wolno przedsiębiorcy zmusić do niczego, co nie wynika z ustawy. [Art. 8. Przedsiębiorca może podejmować wszelkie działania, z wyjątkiem tych, których zakazują przepisy prawa. Przedsiębiorca może być obowiązany do określonego zachowania tylko na podstawie przepisów prawa] [KC art. 353(1): Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego] <W PRLu można było robić tylko to, co państwo dopuszczało, w demokratycznym państwie ta reguła została odwrócona>
Zasada uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów – gospodarka rynkowa opiera się o konkurencję, bez konkurencji nie ma gospodarki. Konkurencja musi mieć przymiot uczciwości. Uczciwie jest konkurować ceną, jakością usługi; nieuczciwe jest stosowania niedozwolonych reklam, imitowanie produktów, pomawianie innego przedsiębiorcy, zapewnianie konsumentów o posiadaniu przez towary cech, których nie posiadają (= czyny nieuczciwej konkurencji). Przedsiębiorca musi działać w dobrych obyczajach, na gruncie stosunków prawno-gosp. Są przeniesieniem powszechnych zasad współżycia społecznego. [Art. 9. Przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji, poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów innych przedsiębiorców i konsumentów, a także poszanowania oraz ochrony praw i wolności człowieka] [Art. 5 KC: Zasada współżycia społecznego Nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony.] Poszanowanie dobrych obyczajów = w stosunkach pracy, w życiu sąsiedzkich, w sklepie, nie są zapisane ale ustawodawca je ujął.
Poszanowanie słusznych interesów innych przedsiębiorców i konsumentów – interes innego przedsiębiorcy jest sprzeczny z naszym interesem,
Zasada zaufania [Art. 10. Domniemanie uczciwości przedsiębiorcy
Organ kieruje się w swoich działaniach zasadą zaufania do przedsiębiorcy, zakładając, że działa on zgodnie z prawem, uczciwie oraz z poszanowaniem dobrych obyczajów]
Nakazuje organom administracji publicznej aby w swoich działaniach wobec przedsiębiorców kierowały się zasadą zaufania; powinny założyć, ze przedsiębiorca działa zgodnie z prawem, uczciwie i z poszanowaniem dobrych obyczajów. W rzeczywistości nasze organy adm. publ. nie mają zaufania do przedsiębiorców.
[2. Jeżeli przedmiotem postępowania przed organem jest nałożenie na przedsiębiorcę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie uprawnienia, a w tym zakresie pozostają niedające się usunąć wątpliwości co do stanu faktycznego, organ rozstrzyga je na korzyść przedsiębiorcy.]
[Art. 11. 1. Przyjazna interpretacja przepisów
Jeżeli przedmiotem postępowania przed organem jest nałożenie na przedsiębiorcę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie uprawnienia, a w sprawie pozostają wątpliwości co do treści normy prawnej, wątpliwości te są rozstrzygane na korzyść przedsiębiorcy, chyba że sprzeciwiają się temu sporne interesy stron albo interesy osób trzecich, na które wynik postępowania ma bezpośredni wpływ. || nie stosuje się, jeśli wymaga tego ważny interes publiczny, w tym istotne interesy państwa, a w szczególności jego bezpieczeństwa, obronności lub porządku publicznego.]
Przepis usiłuje naprawiać wadliwą legislację pierwotną, wcześniej napisano przepisy, które budzą wątpliwości.
[Art. 12. Organ prowadzi postępowanie w sposób budzący zaufanie przedsiębiorców do władzy publicznej, kierując się zasadami proporcjonalności, bezstronności i równego traktowania.]
(Lex imperfecta, przepis nie ma sensu, norma prawna = hipoteza + dyspozycja + sankcja – te przepisy nie mają sankcji. Jeżeli organ nie zachowa się tak jak przepisy nakazują to nie podlega żadnym negatywnym konsekwencjom. Jeśli mamy normę prawna, które nie towarzyszy sankcja, to ta norma ma niewielka szanse na to, by ktoś wziął ja poważnie)
[Art. 13. Odpowiedzialność urzędników za naruszenie prawa
Funkcjonariusze publiczni ponoszą odpowiedzialność za naruszenie prawa spowodowane ich działaniem lub zaniechaniem na zasadach określonych w odrębnych przepisach.]
[Art. 14. Pewność prawna
Organ bez uzasadnionej przyczyny nie odstępuje od utrwalonej praktyki rozstrzygania spraw w takim samym stanie faktycznym i prawnym. ] (mamy do czynienia z określonym schematem faktycznym, organ w takich sprawach wydawał określoną decyzję to nie powinien nagle zmieniać swojego zdania chyba, ze pojawi się uzasadniona przyczyna zmiany decyzji.)
[Art. 15. Organ, w zakresie swojej właściwości, udziela przedsiębiorcy informacji o warunkach podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej.] – ciążą na tym organie obowiązki informacyjne, w praktyce w urzędach gmin funkcjonują strony internetowe, na których można się dowiedzieć jak wyglądaj procedury, pisma, można się wcześniej uzbroić w dokumenty]
Obowiązki przedsiębiorców - Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej
Wpis do rejestru działalności regulowanej:
Art. 43. 1. Jeżeli odrębne przepisy stanowią, że dany rodzaj działalności jest działalnością regulowaną, przedsiębiorca może wykonywać tę działalność, jeśli spełnia warunki określone tymi przepisami i po uzyskaniu wpisu do właściwego rejestru działalności regulowanej. 2. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej dokonuje wpisu na wniosek przedsiębiorcy, po złożeniu przez przedsiębiorcę do organu prowadzącego rejestr działalności regulowanej oświadczenia o spełnieniu warunków wymaganych prawem do wykonywania tej działalności. Przedsiębiorca podlegający wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej może złożyć wniosek wraz z oświadczeniem również w urzędzie gminy, wskazując organ prowadzący rejestr działalności regulowanej.
4.Rejestry działalności regulowanej są jawne. Dane z rejestrów dotyczące firmy przedsiębiorcy oraz jego numeru identyfikacji podatkowej (NIP) są udostępniane w sieci teleinformatycznej.
Przedsiębiorca składa wniosek o wpis do takiego rejestru, deklarując, że spełnia warunki przewidziane prawem i jest wpisany bez sprawdzania.
Przedsiębiorca
Definicja: Art. 4. 1. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.
Spółka cywilna – nie może być z założenia przedsiębiorcą, ponieważ nie jest jednostką organizacyjną i nie posiada osobowości prawnej ( Wspólnicy mogą być przedsiębiorcami i wspólnie prowadzić działalność gospodarczą, ale spółka cywilna nie jest przedsiębiorcą!!)
Art. 43^1. Definicja przedsiębiorcy KC
Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 definicja jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.
Art. 7. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają
mikroprzedsiębiorca – przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki: a) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro;
mały przedsiębiorca – przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki: a) zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz b) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro – i który nie jest mikroprzedsiębiorcą;
średni przedsiębiorca – przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki: a) zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz b) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43 milionów euro – i który nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym przedsiębiorcą;
Osoba fizyczna – każdy człowiek
Zdolność prawna: posiada ją każdy człowiek od chwili urodzenia
Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności.
Osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną.
Do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych.
Obowiązek ewidencyjny i rejestrowy
Niedopełnienie tego obowiązku nie skutkuje brakiem statusu prawnego przedsiębiorcy.(ale stanowi wykroczenie)
Niekiedy wpis jest konieczny ze względu na charakter kreacyjny – np. spółki(nie dotyczy osób fizycznych)
Centralna Ewidencja i Informację o Działalności Gospodarczej DOTYCZY OSÓB FIZYCZNYCH!!!
Art. 2. [Zadania CEIDG]
- Centralną Ewidencję i Informację o Działalności Gospodarczej, zwaną dalej "CEIDG", prowadzi w systemie
teleinformatycznym minister właściwy do spraw gospodarki.
- Zadaniem CEIDG jest:
- ewidencjonowanie przedsiębiorców będących osobami fizycznymi;
2)udostępnianie informacji o przedsiębiorcach i innych podmiotach w zakresie wskazanym w ustawie;
3)udostępnianie informacji o zakresie i terminie zmian we wpisach do CEIDG oraz w informacjach i danych
udostępnianych w CEIDG, a także o wprowadzającym te zmiany podmiocie;
4)umożliwienie wglądu do danych bezpłatnie udostępnianych przez Centralną Informację Krajowego Rejestru
Sądowego;
5)udostępnianie informacji o ustanowionym pełnomocniku lub prokurencie, w tym o zakresie udzielonego
pełnomocnictwa lub o rodzaju i sposobie wykonywania prokury.
Art. 16. [Domniemanie prawdziwości danych w CEIDG oraz nieprzerwanego prowadzenia działalności przez
przedsiębiorcę]
- Domniemywa się, że dane wpisane do CEIDG są prawdziwe. Osoba fizyczna wpisana do CEIDG ponosi
odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną zgłoszeniem do CEIDG nieprawdziwych danych, jeżeli podlegały obowiązkowi
wpisu na jej wniosek, a także niezgłoszeniem danych podlegających obowiązkowi wpisu do CEIDG w ustawowym
terminie albo niezgłoszeniem zmian danych objętych wpisem, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo
wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą osoba wpisana do CEIDG nie ponosi odpowiedzialności.
- Domniemywa się, że działalność gospodarcza jest wykonywana przez przedsiębiorcę nieprzerwanie, jeżeli w jednym
z wpisów przedsiębiorcy datą zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej jest dzień poprzedzający datę
rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej wskazaną w kolejnym wpisie tego przedsiębiorcy do CEIDG.
Art. 45. [Jawność danych udostępnianych przez CEIDG; udostępnianie danych za pośrednictwem strony internetowej
CEIDG]
- Dane i informacje udostępniane przez CEIDG są jawne. Każdy ma prawo dostępu do tych danych i informacji.
KRS- Krajowy Rejestr Sądowy 1.Rejestr prowadzą w systemie teleinformatycznym sądy rejonowe (sądy gospodarcze), zwane dalej „sądami rejestrowymi”.
Art. 4. KRS Centralna Informacja Krajowego Rejestru Sądowego
1.Minister Sprawiedliwości utworzy Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego, zwaną dalej „Centralną Informacją”, z oddziałami przy sądach rejestrowych.
2.Zadaniem Centralnej Informacji jest:
1)prowadzenie zbioru informacji Rejestru oraz elektronicznego katalogu dokumentów spółek, zwanego dalej „katalogiem”;
2)udzielanie informacji z Rejestru oraz przechowywanie i udostępnianie kopii dokumentów z katalogu;
Zasada jedności firmy: 1 przedsiębiorca = 1 firma – różne marki
Zasada jawności: firmę ujawnia się w rejestrze, tak samo jej zmiany
Zasada indywidualizacji i wyłączności: powinna się odróżniać dostatecznie od innych firm działających na tym samym rynku przedsiębiorców
Zasada prawdziwości: firma nie powinna wprowadzać w błąd
Kompozycja firmy – korpus i dodatki : korpus-charakter osobowy, rzeczowy, fantazyjny, dodatki-obligatoryjne i fakultatywne
Firma to dobro niematerialne o wartości majątkowej
Prokura
Art. 109[1]. § 1. Prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.
Art. 109[2]. § 1. Prokura powinna być pod rygorem nieważności udzielona na piśmie
§ 2. Prokurentem może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych.
Art. 109[3]. Do zbycia przedsiębiorstwa, do dokonania czynności prawnej, na podstawie której następuje oddanie go do czasowego korzystania, oraz do zbywania i obciążania nieruchomości jest wymagane pełnomocnictwo do poszczególnej czynności.
Art. 109[4]. § 1. Prokura może być udzielona kilku osobom łącznie (prokura łączna) lub oddzielnie.
Art. 109[5]. Prokurę można ograniczyć do zakresu spraw wpisanych do rejestru oddziału przedsiębiorstwa (prokura oddziałowa).
Art. 109[6]. Prokura nie może być przeniesiona. Prokurent może ustanowić pełnomocnika do poszczególnej czynności lub pewnego rodzaju czynności.
Art. 109[7]. § 1. Prokura może być w każdym czasie odwołana.
Art. 109[8]. § 1. Udzielenie i wygaśnięcie prokury przedsiębiorca powinien zgłosić do rejestru przedsiębiorców.
Pełnomocnictwo szczególne:
- może być udzielane wyłącznie przez przedsiębiorców
-do czego prokura upoważnia – do wszystkiego
-niemożność ograniczenia prokury ze skutkiem względem osób trzecich
-możemy sprawdzić kto jest prokurę
-ustanowienie prokury wspólnie z członkiem zarządu
Wyłączenia prokury:
-nie obejmuje zbycia przedsiębiorstwa
-oddania przedsiębiorstwa do czasowego korzystania
-do zbywania i obciążania nieruchomości
Istnieje zakaz przenoszenia prokury. W spółkach kapitałowych, prokura może być cofnięta przez każdego z członków zarządu.
Prokura – stosunek prawny fiducjarny, opiera się na wierze i zaufaniu.
Przedsiębiorstwo
Przedsiębiorstwo to nie przedsiębiorca (podmiot który prowadzi działalność gospodarczą)
Art. 55[1]. Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.
Obejmuje ono w szczególności:
- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
- własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
- prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
- wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
- koncesje, licencje i zezwolenia;
- patenty i inne prawa własności przemysłowej;
- majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
- tajemnice przedsiębiorstwa;
- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Art. 55[2]. Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
Kategorie przedsiębiorców
- Przedsiębiorcy zagraniczni TFUE
UE nie a ujednoliconych przepisów co do prowadzenia działalności gospodarczej :
Nie dekryminalizacja
Osoby zagraniczne z państw członkowskich mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium RP na takich samych zasadach jak obywatele polscy i vice versa
Obywatele innych państw niż członkowskie, który posiadają w RP:
Zezwolenie na pobyt stały
Zezwolenie na pobyt rezydent długoterminowego UE
Zezwolenie na pobyt czasowy
Status uchodźcy
Ochronę uzupełniającą
Zgodę na pobyt ze względów humanitarnych lub zgodę na pobyt tolerowany
Posiada ważną kartę Polaka
26) Rzecznik Finansowy; 26a) Urząd Komisji Nadzoru Finansowego; 27) Polski Klub Wyścigów
Konnych; 28) Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia; 29) Centrum Doradztwa
Rolniczego oraz wojewódzkie ośrodki doradztwa rolniczego; 30) Polski Instytut Spraw
Międzynarodowych; 31) Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego; 32) Fundacja Platforma
Przemysłu Przyszłości; 33) Polska Agencja Nadzoru Audytowego. 2. Jednostka organizacyjna, o
której mowa w ust. 1 pkt 1, nie przestaje być państwową osobą prawną z tej przyczyny, że ustawa
regulująca ustrój tej osoby prawnej przewiduje, że prawo do udziału w organie stanowiącym osoby
prawnej, w tym uprawnionym do zmiany statutu, przysługiwać będzie wyłącznie albo w części innemu
podmiotowi lub podmiotom, jeżeli organ administracji rządowej, chociażby inny, niż tworzący osobę
prawną, sprawuje nadzór nad taką osobą prawną, wynikający z przepisów tej ustawy. 3. Państwową
osobą prawną jest także: 1) jednostka organizacyjna niespełniająca przesłanek, o których mowa w ust.
1 pkt 1, jeżeli ustawa tak stanowi; 2) spółka, której akcjonariuszami są wyłącznie Skarb Państwa lub
inne państwowe osoby prawne. 4. Przepisów ustawy dotyczących państwowych osób prawnych nie
stosuje się do spółek z wyjątkiem przepisów dotyczących przekazania jednoosobowym spółkom
Skarbu Państwa wykonywania praw z akcji należących do Skarbu Państwa oraz wykonywania przez te
spółki praw z akcji należących do Skarbu Państwa, w tym zbywania akcji lub praw z akcji należących
do Skarbu Państwa.
- Przedsiębiorstwa państwowe
- podstawowa forma prowadzenia działalności przez państwo
-samodzielni, samorządni i samofinansujący się przedsiębiorcy posiadający osobowość prawną
-PPL – Polskie Porty Lotnicze
-wymierają, były komercjalizowane
Art. 1. przeds. państ. Pojęcie przedsiębiorstwa państwowego
Przedsiębiorstwo państwowe jest samodzielnym, samorządnym i samofinansującym się przedsiębiorcą posiadającym osobowość prawną.
Art. 2. Podejmowanie decyzji
1.Organy przedsiębiorstwa samodzielnie podejmują decyzje oraz organizują działalność we wszystkich sprawach przedsiębiorstwa, zgodnie z przepisami prawa i w celu wykonania zadań przedsiębiorstwa.
2.Organy państwowe mogą podejmować decyzje w zakresie działalności przedsiębiorstwa państwowego tylko w wypadkach przewidzianych przepisami ustawowymi.
- Spółdzielnie
Art. 1. Pr. Spółdz.
Pojęcie spółdzielni i jej działalność
§ 1.Spółdzielnia jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób, o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, które w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą.
§ 2.Spółdzielnia może prowadzić działalność społeczną i oświatowo-kulturalną na rzecz swoich członków i ich środowiska.
Spółdzielnie mieszkaniowe, pracy itp. Nastawione na dobrostan członków a nie zysk
Rzemieślnicy – najczęściej jednoosobowa działalność, wymierają zakłady rzemieślnicze ze względu na uprzemysłowienie
Stowarzyszenia
Art. 1. 1. Obywatele polscy realizują prawo zrzeszania się w stowarzyszeniach, zgodnie z przepisami Konstytucji oraz porządkiem prawnym określonym w ustawach.
Art. 2. 1. Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.
Art. 34. Stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków
- Fundacje
Art. 1. fundacje
Możliwość i cele ustanowienia fundacji
Fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.
Art. 2. fundacje
Podmioty uprawnione do ustanawiania fundacji; siedziba
1.Fundacje mogą ustanawiać osoby fizyczne niezależnie od ich obywatelstwa i miejsca zamieszkania bądź osoby prawne mające siedziby w Polsce lub za granicą.
2.Siedziba fundacji powinna znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 5. 1. Fundator ustala statut fundacji, określający jej nazwę, siedzibę i majątek, cele, zasady, formy i zakres działalności fundacji, skład i organizację zarządu, sposób powoływania oraz obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków.
Działa tak długo aż zrealizuje swoje cele statutowa, albo do wyczerpania środków(chyba że ma stałe źródła finansowania)
S P Ó Ł K I Spółkami zajmuje się Kodeks spółek handlowych – nie definiuje ich
Spółka – jednostka o charakterze dobrowolnym wyposażona w zdolność prawną […] – tu definicja doktrynalna
Art. 1:
- Ustawa reguluje tworzenie, organizację, funkcjonowanie, rozwiązywanie, łączenie, podział i przekształcanie spółek handlowych
- Spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna i spółka akcyjna (cywilna nie jest handlowa!
Art. 3. Przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób.
Art. 4. § 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
- spółka osobowa – spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną;
- spółka kapitałowa – spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, prostą spółkę akcyjną i spółkę akcyjną;
- spółka jednoosobowa – spółkę kapitałową, której wszystkie udziały albo akcje należą do jednego wspólnika albo akcjonariusza;
- spółka dominująca – spółkę handlową w przypadku, gdy:
*zasada niedyskryminacji - wspólnicy albo akcjonariusze spółki kapitałowej powinni być traktowani jednakowo w takich samych okolicznościach *ochrona praw mniejszości (do praw mniejszości sensu stricto zalicza się m.in.: żądanie zwołania nadzwyczajnego zgromadzenia spółki i umieszczenia określonych spraw w porządku obrad, itd.)
