Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Prawo gospodarcze - Notatki - Polityka rolna - Część 1, Poradniki, Projekty, Badania z Polityka rolna

Politologia: notatki z polityki rolnej ilustrujące prawo gospodarcze w formie pytań i odpowiedzi. Część 1.

Typologia: Poradniki, Projekty, Badania

2012/2013

Załadowany 16.04.2013

Kuba2013
Kuba2013 🇵🇱

4.6

(48)

482 dokumenty

1 / 5

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
1.1 Co rozumiesz przez pojęcie prawo gospodarcze?
Termin prawo gospodarcze jest wieloznaczny. Określa się nim jedną z gałęzi prawa
lub jedną z dyscyplin naukowych. Prawo gospodarcze nie stanowi podstawowej gałęzi prawa,
takiej jak np. prawo cywilne, karne, administracyjne, pracy. Prawo gospodarcze obejmuje
swym zakresem dwie regulacje: cywilną i administracyjną. Cywilna metoda regulacji mówi,
że strony pod względem prawnym są traktowane równorzędnie. Administracyjna metoda
regulacji mówi, że państwo jest w pozycji władczej stosunku do podmiotów prowadzących
działalność operatywno-gospodarczą. Prawo gospodarcze jako kompleksowe, gdyż korzysta
z różnych gałęzi prawa. Można tutaj wyodrębnić dwa działy: dział publiczny i dział
prywatny. Dział prawa publicznego obejmuje:
ustrój społeczno-gospodarczy
działalność interwencyjną państwa w zakresie gospodarki
ochronę administracyjno-prawną przedsiębiorców
ich prawo do zrzeszania się (fakultatywnego, bądź obligatoryjnego)
prawo zrzeszania się konsumentów, pracowników i pracodawców.
Dział prawa prywatnego:
obejmuje wszystkie elementy, które wchodzą w skład działu prawa publicznego oraz
ustrój przedsiębiorców, stosunki prawne z ich udziałem, ochronę cywilnoprawną ich
interesów.
1.2 Co rozumiesz przez wolność gospodarczą?
Zasada wolności gospodarczej jest podstawową zasadą ustroju gospodarki
wolnorynkowej, podstawą nowego ustroju gospodarczego.
Zasadę wolności określa art.1 u.d.g.: „Podejmowanie i prowadzenie działalności
gospodarczej jest wolne i dozwolone każdemu na równych prawach z zachowaniem
warunków określonych przepisami prawa”.
Według nowej ustawy p.d.g. wolność określa art.5: „Podejmowanie i wykonywanie
działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach z zachowaniem
warunków określanych przepisami prawa”.
Na pojęcie wolności gospodarczej składa się cały zespółżnych praw i wolności,
takich jak: prawo własności, wolność osobista, wolność wyboru zajęcia i miejsca
zamieszkania, prawo do przedsiębiorczości, prawo do równości wobec prawa z innymi
przedsiębiorcami, prawo do wolnej i równej konkurencji, wolność umów itp. Charakter
poszczególnych praw decyduje o charakterze wolności gospodarczej i jej zakresie.
Przyjmuje się, że wolność gospodarcza nie przysługuje podmiotom administracji
publicznej: rządowej i samorządowej, gdyż nie mogą one wykorzystywać swych zasobów do
osiągania korzyści materialnych. Działalność tych podmiotów ma służyć państwu i ich
obywatelom.
1.3 Co rozumiesz przez pojęcie porządek konstytucyjny w państwie?
Koncepcja ustroju gospodarczego może być przedmiotem porządku konstytucyjnego, bądź
nie, czyli pozostawać w gestii ustaw. Konstytucja nie powinna w sposób zasadniczy
(ortodoksyjny) określać ustrój gospodarczy. Konstytucja jest raczej trwała i trudniej
wprowadzić tu zmiany. O wiele łatwiej jest takie decyzje polityczne zamieniać na ustawy i
wdrażać w życie. Z drugiej strony mówi się, że konstytucja mogła by określać ustrój
gospodarczy , ale tylko wtedy, gdy gospodarka jest stała i silna, a także w miarę stały jest
ustrój.
pf3
pf4
pf5

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Prawo gospodarcze - Notatki - Polityka rolna - Część 1 i więcej Poradniki, Projekty, Badania w PDF z Polityka rolna tylko na Docsity!

1.1 Co rozumiesz przez pojęcie prawo gospodarcze?

Termin prawo gospodarcze jest wieloznaczny. Określa się nim jedną z gałęzi prawa lub jedną z dyscyplin naukowych. Prawo gospodarcze nie stanowi podstawowej gałęzi prawa, takiej jak np. prawo cywilne, karne, administracyjne, pracy. Prawo gospodarcze obejmuje swym zakresem dwie regulacje: cywilną i administracyjną. Cywilna metoda regulacji mówi, że strony pod względem prawnym są traktowane równorzędnie. Administracyjna metoda regulacji mówi, że państwo jest w pozycji władczej stosunku do podmiotów prowadzących działalność operatywno-gospodarczą. Prawo gospodarcze jako kompleksowe, gdyż korzysta z różnych gałęzi prawa. Można tutaj wyodrębnić dwa działy: dział publiczny i dział prywatny. Dział prawa publicznego obejmuje: ustrój społeczno-gospodarczy działalność interwencyjną państwa w zakresie gospodarki ochronę administracyjno-prawną przedsiębiorców ich prawo do zrzeszania się (fakultatywnego, bądź obligatoryjnego) prawo zrzeszania się konsumentów, pracowników i pracodawców. Dział prawa prywatnego: obejmuje wszystkie elementy, które wchodzą w skład działu prawa publicznego oraz ustrój przedsiębiorców, stosunki prawne z ich udziałem, ochronę cywilnoprawną ich interesów.

1.2 Co rozumiesz przez wolność gospodarczą?

Zasada wolności gospodarczej jest podstawową zasadą ustroju gospodarki wolnorynkowej, podstawą nowego ustroju gospodarczego. Zasadę wolności określa art.1 u.d.g.: „Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej jest wolne i dozwolone każdemu na równych prawach z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa”. Według nowej ustawy p.d.g. wolność określa art.5: „Podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach z zachowaniem warunków określanych przepisami prawa”. Na pojęcie wolności gospodarczej składa się cały zespół różnych praw i wolności, takich jak: prawo własności, wolność osobista, wolność wyboru zajęcia i miejsca zamieszkania, prawo do przedsiębiorczości, prawo do równości wobec prawa z innymi przedsiębiorcami, prawo do wolnej i równej konkurencji, wolność umów itp. Charakter poszczególnych praw decyduje o charakterze wolności gospodarczej i jej zakresie. Przyjmuje się, że wolność gospodarcza nie przysługuje podmiotom administracji publicznej: rządowej i samorządowej, gdyż nie mogą one wykorzystywać swych zasobów do osiągania korzyści materialnych. Działalność tych podmiotów ma służyć państwu i ich obywatelom.

1.3 Co rozumiesz przez pojęcie porządek konstytucyjny w państwie?

Koncepcja ustroju gospodarczego może być przedmiotem porządku konstytucyjnego, bądź nie, czyli pozostawać w gestii ustaw. Konstytucja nie powinna w sposób zasadniczy (ortodoksyjny) określać ustrój gospodarczy. Konstytucja jest raczej trwała i trudniej wprowadzić tu zmiany. O wiele łatwiej jest takie decyzje polityczne zamieniać na ustawy i wdrażać w życie. Z drugiej strony mówi się, że konstytucja mogła by określać ustrój gospodarczy , ale tylko wtedy, gdy gospodarka jest stała i silna, a także w miarę stały jest ustrój.

(Konstytucja RP w art.20 określa zasadę wolności gospodarczej, a w art.22 przewiduje możliwość jej ograniczenia, o prawach ekonomicznych obywateli stanowi natomiast rozdział II w dziale dotyczącym wolności i praw ekonomicznych, socjalnych i kulturalnych.)

1.4 Na czym polega rola państwa w gospodarce?

We współczesnych państwach o gospodarce rynkowej wyodrębnia się cztery główne płaszczyzny aktywności i oddziaływania państwa na gospodarkę:

Funkcje właścicielskie w stosunku do znacznej części majątku narodowego. przemysł wydobywczy przemysł zbrojeniowy przedsiębiorstwa państwowe Płaszczyzną aktywności państwa jest kształtowanie instrumentów prawnych i ekonomicznych odnoszących się do przedsiębiorców państwowych. Zadaniem państwa jest określenie normatywnych standardów i reguł prawnych działalności gospodarczej, a także określenie podstawowych zasad dotyczących obciążeń publicznoprawnych przedsiębiorców (obowiązki podatkowe, celne, dewizowe, ubezpieczeniowe, itd.). Tworzenie zabezpieczeń o charakterze policyjno-administracyjnym dla zachowania i stabilizacji ładu gospodarczego i bezpieczeństwa obrotu. Państwo powinno: przeciwdziałać nieuczciwej konkurencji zapobiegać stosowaniu praktyk monopolistycznych dbać o ochronę konsumentów dbać o zabezpieczenie ładu normatywnego zapobiegać korupcji funkcjonariuszy publicznych zapewnić bezpieczeństwo osobiste i majątkowe oraz przeciwdziałać zjawiskom patologicznym powstających w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą itd. Tworzenie ładu socjalnego. Państwo ma obowiązek czuwać nad ładem rynkowym, skutecznie egzekwować obowiązki oraz odpowiedzialności. Państwo powinno prowadzić aktywną politykę dla zapewnienia ładu socjalnego, polegającą na: inicjowaniu wielkich przedsięwzięć ekonomicznych napędzających koniunkturę ekonomiczną dążeniu do upodmiotowienia, zwłaszcza gospodarki państwowej i komunalnej rozwiązaniu problemów opieki społecznej oraz ubezpieczeń społecznych, właściwa polityka pieniężna, podatkowa, dewizowa, i celna, stworzenie nowego systemu bankowego i kredytowego. właściwym ukształtowaniu stosunków pieniężnych oraz kursu złotego w stosunku do walut wymienialnych, a także zmniejszenie stopy inflacji oddłużeniu przedsiębiorstw państwowych, ochrona krajowego rynku rolnego oraz modernizacja gospodarki rolnej upowszechnienie własności prywatnej

Państwo może, także oddziaływać na procesy gospodarcze i społeczne, dążąc do realizacji własnych celów (interwencjonizm państwowy). Interwencjonizm państwowy jest nieunikniony, nie może jednak przekraczać pewnych granic.

1.5 Przedstaw formy organizacyjne podejmowania i prowadzenia działalności

wydanego wyłącznie na wniosek zainteresowanego z zapewnieniem ochrony prawnej koncesji.

1.7 Kto prowadzi ewidencje przedsiębiorców?

Akt wpisania do ewidencji działalności gosp. jest uznawany za czynność materialno- techniczną. Wpisu do ewidencji dokonuje się stosownie do zgłoszenia. Wpisy do ewidencji są jawne. Odpowiednio sporządzone zgłoszenie do ewidencji (w języku polskim), powinno być kierowane do właściwego organu ewidencyjnego, którym jest wójt, burmistrz (prezydent miasta). Organem wyższego rzędu wobec organów ewidencyjnych jest wojewoda, a nadzór nad działalnością organów ewidencyjnych należy do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Organ ewidencyjny bada, czy zgłoszenie było obowiązkowe i podlega wpisowi do ewidencji oraz czy odpowiada wymogom stawianym pismom procesowym, może wezwać zgłaszającego do uzupełnienia zgłoszenia lub usunięcia usterek. Kopie zaświadczenia o wpisie do ewidencji są przekazywane odpowiedniemu organowi podatkowemu oraz oddziałowi ZUS.

1.8 Podaj definicję i wymień rodzaje publicznoprawnych ograniczeń prowadzenia

działalności gosp.?

Przedsiębiorca jest obowiązany do dopełnienia przewidzianych prawem warunków prowadzenia działalności dotyczących ochrony przed zagrożeniami życia i zdrowia ludzkiego oraz innych warunków określonych w przepisach budowlanych, sanitarnych, przeciwpożarowych i z zakresu ochrony środowiska. Celem wprowadzenia ograniczeń policyjno-administracyjnych w działalności gosp. jest zapewnienie bezpieczeństwa obrotu gospodarczego, porządku publicznego oraz interesów prawnie chronionych. Do ograniczeń publicznoprawnych należą: ochrona przeciw pożarowa (ograniczenia związane z ochroną przeciwpożarową) ochrona sanitarna (ograniczenia natury sanitarnej) ochrona środowiska (zasady ochrony środowiska) porządek przestrzenny (normy zagospodarowania przestrzennego) prawo budowlane (zezwolenia budowlane, decyzje nakazujące rozbiórkę, ) ograniczenia techniczno-organizacyjne (wymagania techniczne, organizacyjne i projekcyjne) ochrona znaków towarowych (przewiduje odpowiedzialność cywilną i karną w przypadku zagarnięcia cudzego znaku towarowego) inne ograniczenia (do wyrobów alkoholowych, środków odurzających i psychotropowych, wykorzystywania energii atomowej).

1.9 Jakie są cele komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych?

Celem prywatyzacji jest: przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego w spółkę kapitałową z wyłącznym udziałem Skarbu Państwa, a następnie sprzedaż akcji (udziałów) prywatnym nabywcom, a także inne działania prywatyzacyjne ( prywatyzacja pośrednia ). likwidacja przedsiębiorstwa ( prywatyzacja bezpośrednia ) Celem komercjalizacji jest: przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę akcyjną lub spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością)

Komercjalizacja oznacza zmianę prawnej formy, w jakiej przedsiębiorstwo działa, nie zaś zmianę właściciela. Przedsiębiorstwo państwowe przekształcone w spółkę z wyłącznym udziałem Skarbu Państwa pozostaje nadal własnością państwa. Komercjalizacja stanowi tylko pierwszy krok, następnym krokiem, a zarazem istotą prywatyzacji pośredniej jest zbycie akcji (udziałów) spółki prywatnym nabywcom – osobom fizycznym i prawnym. Zbycie następuje w zasadzie odpłatnie poprzez sprzedaż akcji. Przejście w ręce prywatne takiej liczby, że Skarb Państwa traci kontrolę na spółką, oznacza w istocie zakończenie procesu prywatyzacji przedsiębiorstwa. Prywatyzacja bezpośrednia może być wykorzystywana jedynie w odniesieniu do mniejszych przedsiębiorstw państwowych, może się ona odbywać poprzez: sprzedaż przedsiębiorstwa wniesienie przedsiębiorstwa do spółki oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania (leasing pracowniczy)

1.10 Wymień kilka przykładów zabronionych praktyk monopolowych.

Rozróżniamy dwie kategorie dominacji przedsiębiorcy: słabszą, którą określa się mianem pozycji dominującej, jeżeli jego udział w rynku przekracza 40% mocniejsza, którą określa się mianem pozycji monopolistycznej, gdy przedsiębiorca nie spotyka się z konkurencją na rynku krajowym lub lokalnym Praktykami monopolistycznymi są porozumienia polegające w szczególności na: ustalaniu bezpośrednio lub pośrednio cen oraz zasad ich kształtowania między konkurentami w stosunku z osobami trzecimi podziale rynku według kryteriów terytorialnych, asortymentowych lub podmiotowych ustalani lub ograniczaniu wielkości produkcji, sprzedaży lub skupu towarów ograniczaniu dostępu do rynku lub eliminowaniu z rynku przedsiębiorców nie objętych porozumieniem ustalaniu przez konkurentów lub ich związki warunków umów zawieranych z osobami trzecimi. Za praktyki monopolistyczne uznaje się także nadużywanie pozycji dominującej na rynku.