Prawo wyznaniowe - nauczanie religii w Polsce, Notatki z Prawo wyznaniowe

Pobierz Prawo wyznaniowe - nauczanie religii w Polsce i więcej Notatki w PDF z Prawo wyznaniowe tylko na Docsity!

Nauczanie religii w polskich

szkołach publicznych

Daria Borzyszkowska

Konstytucja

Art. 53

“3. Rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami. Przepis art. 48 ust. 1 stosuje się odpowiednio.”

4. Religia kościoła lub innego związku wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej może być przedmiotem nauczania w szkole, przy czym nie może być naruszona wolność sumienia i religii innych osób.”

Art. 35

“1. Rzeczpospolita Polska zapewnia obywatelom polskim należącym do mniejszości narodowych i etnicznych wolność zachowania i rozwoju własnego języka, zachowania obyczajów i tradycji oraz rozwoju własnej kultury.

2. Mniejszości narodowe i etniczne mają prawo do tworzenia własnych instytucji edukacyjnych, kulturalnych i instytucji służących ochronie tożsamości religijnej oraz do uczestnictwa w rozstrzyganiu spraw dotyczących ich tożsamości kulturowej.”

Konkordat między

Stolicą Apostolską a

Rzecząpospolitą Polską

z dnia 28 lipca 1993 r.

Art. 12

“1. Uznając prawo rodziców do religijnego wychowania dzieci oraz zasadę tolerancji, Państwo gwarantuje, że szkoły publiczne podstawowe i ponadpodstawowe oraz przedszkola, prowadzone przez organy administracji państwowej i samorządowej, organizują zgodnie z wolą zainteresowanych naukę religii w ramach planu zajęć szkolnych i przedszkolnych.

2. Program nauczania religii katolickiej oraz podręczniki opracowuje władza kościelna i podaje je do wiadomości kompetentnej władzy państwowej.”

Ustawa o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r.

Art. 12. [Nauka religii]

“1. Publiczne przedszkola i szkoły podstawowe organizują naukę religii na życzenie rodziców, publiczne szkoły ponadpodstawowe na życzenie bądź rodziców, bądź samych uczniów; po osiągnięciu pełnoletności o pobieraniu nauki religii decydują uczniowie.

2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z władzami Kościoła Katolickiego i Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych określa, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób wykonywania przez szkoły zadań, o których mowa w ust. 1.”

Art. 13. [Prawa mniejszości narodowych i etnicznych]

“1. Szkoła i placówka publiczna umożliwia uczniom podtrzymywanie poczucia tożsamości narodowej, etnicznej, językowej i religijnej, a w szczególności naukę języka oraz własnej historii i kultury.

2. Na wniosek rodziców nauka, o której mowa w ust. 1, może być prowadzona:

1. w osobnych grupach, oddziałach lub szkołach;

2. w grupach, oddziałach lub szkołach - z dodatkową nauką języka oraz własnej historii i kultury;

3. w międzyszkolnych zespołach nauczania.”

Rozporządzenie

Ministra Edukacji

Narodowej

z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach

§ 9

“1. Ocena z religii lub etyki umieszczana jest na świadectwie szkolnym bezpośrednio po ocenie zachowania. W celu wyeliminowania ewentualnych przejawów nietolerancji nie należy zamieszczać danych, z których wynikałoby, na zajęcia z jakiej religii (bądź etyki) uczeń uczęszczał.

2. Ocena z religii (etyki) nie ma wpływu na promowanie ucznia do następnej klasy.
3. Ocena z religii (etyki) jest wystawiana według skali ocen przyjętej w danej klasie.
4. Uczniowie korzystający z nauki religii lub etyki organizowanej przez organy prowadzące szkoły zgodnie z § 2 ust. 2-4 i § 3 ust. 2 otrzymują ocenę z religii (etyki) na świadectwie wydawanym przez szkołę, do której uczęszczają, na podstawie zaświadczenia katechety lub nauczyciela etyki.”

Przepisy a stan faktyczny

Zagrożenia

➔ uczęszczanie na lekcje religii motywowane poczuciem przymusu społecznego, nie osobistą potrzebą uzewnętrzniania wiary; ➔ traktowanie lekcji religii często przez samych nauczycieli w sposób pobłażliwy, niezmierzający do pogłębienia wiary i świadomości religijnej uczęszczających; ➔ nieumiejętność katechetów w rozgraniczeniu prywatnej opinii od nauczania o wierze; ➔ brak chęci do uzewnętrzniania swojej wiary poprzez udział w lekcjach katechezy; ➔ tendencje społeczne niesprzyjające pogłębianiu sfery duchowej; ➔ brak zrozumienia istoty nauczania religii w szkole; ➔ brak środków techniczno-organizacyjnych pozwalających na przeprowadzenie lekcji religii (najczęściej dotyczy wyznań innych niż katolicyzm).

Dziękuję

za uwagę!