



Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Notatki przedstawiające zagadnienia z zakresu logistyki: problemy odpadów w Polsce.
Typologia: Notatki
1 / 5
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Kamilka Szymczak kl. 3TL
Zanim zacznę wymieniać jakie Polska ma problemy z odpadami, należałoby wyjaśnić, czym są odpady i jak je dzielimy.
Odpady - to wszystkie przedmioty oraz substancje stałe, również te nie będące ściekami substancje ciekłe, powstałe w wyniku działalności przemysłowej, gospodarczej lub bytowania człowieka i nieprzydatne w miejscu lub czasie, w którym powstały.
Grupy odpadów:
odpady powstające przy poszukiwaniu, wydobywaniu, fizycznej i chemicznej przeróbce rud oraz innych kopalin – 01, odpady z rolnictwa, sadownictwa, upraw hydroponicznych, rybołówstwa, leśnictwa, łowiectwa oraz przetwórstwa żywności – 02, odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcji płyt i mebli, masy celulozowej, papieru i tektury – 03, odpady z przemysłu skórzanego, futrzarskiego i tekstylnego – 04, odpady z przeróbki ropy naftowej, oczyszczania gazu ziemnego oraz pirolitycznej przeróbki węgla – 05, odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania produktów przemysłu chemii nieorganicznej – 06, odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania produktów przemysłu chemii organicznej – 07, odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania powłok ochronnych (farb, lakierów, emalii ceramicznych), kitu, klejów, szczeliw i farb drukarskich – 08, odpady z przemysł przemysłu fotograficznego i usług fotograficznych – 09, odpady z procesów termicznych – 10, odpady z chemicznej obróbki i powlekania powierzchni metali oraz innych materiałów i z procesów hydrometalurgii metali niezależnych – 11, odpady z kształtowania oraz fizycznej i mechanicznej obróbki powierzchni metali i tworzyw sztucznych – 12, oleje odpadowe i odpady ciekłych paliw (z wyłączeniem olejów jadalnych oraz grup 05, 12 i 19) – 13, odpady rozpuszczalników organicznych, chłodziw i propelentów ( z wyłączeniem grup 07 i 08) – 14, odpady opakowaniowe; sorbenty, tkaniny do wycierania, materiały filtracyjne i ubrania ochronne, nie ujęte w innych grupach – 15, odpady nie ujęte w innych grupach – 16, odpady z budowy, remontów i demontażu obiektów budowlanych oraz infrastruktury drogowej (włączając glebę z terenów zanieczyszczonych) – 17, odpady medyczne i weterynaryjne – 18, odpady z instalacji i urządzeń służących zagospodarowaniu odpadów, z oczyszczalni ścieków oraz z uzdatniania wody pitnej i wody do celów przemysłowych – 19, odpady komunalne łącznie z frakcjami gromadzonymi selektywnie – 20.
No to już po wstępie. Co dalej? Przede wszystkim należałoby wyjaśnić czym jest recykling.
Recykling (ang. recycling ) - jedna z kompleksowych metod ochrony środowiska naturalnego. Jej celem jest ograniczenie zużycia surowców naturalnych oraz zmniejszenie ilości odpadów.
Poziomy odzysku i recyklingu określone dla przedsiębiorców w 2006 r. zostały określone na 43% a w roku 2007 - na 50%. Jak ocenia KIG do zrealizowania ustawowych obowiązków w 2006 roku zabraknie nam ok. 100 - 200 tys. ton odpadów opakowaniowych zbieranych selektywnie (podzielonych wg rodzajów: papier, szkło, metal, plastik). Natomiast wg ogólnych szacunków KIG, od 2007 r. do pełnej realizacji ustawowych obowiązków odzysku w roku 2014 zabraknie co najmniej 400 – 500 tys. ton odpadów opakowaniowych rocznie.
Zdaniem KIG wykonanie norm odzysku opakowań w 2007 roku jest co prawda możliwe, ale pod warunkiem podjęcia natychmiastowych i wymiernych działań – zarówno przez administrację, jak i przedsiębiorców. Krajowa Izba Gospodarcza uważa, że administracja rządowa jak najszybciej powinna zwiększyć działania informacyjne o uwarunkowaniach tj. obowiązkach, korzyściach i zagrożeniach wynikających z ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej.
Polscy przedsiębiorcy również są zainteresowani wsparciem budowy systemu odzysku i recyklingu w naszym kraju i proponują utworzenie Narodowego Programu Odzysku Opakowań. Programu ten, działając na zasadzie dobrowolnego porozumienia uczestników łańcucha recyklingu, zapewniłby większy odzysk opakowań od roku 2007.
Obowiązujące przepisy nie zapewniają gminie dostatecznych narzędzi do wpływania, rozwijania, budowania i kontrolowania gospodarki odpadami, m.in. w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach brak jest konstrukcji prawnych dających gminie realna możliwość wyboru modelu gospodarki odpadami obowiązującego w gminie jak i możliwość wyboru podmiotów gospodarczych obsługujących ta tak ważna dla gminy sferę jej działalności. Ustawa pomija wiele ważnych i kluczowych dla gospodarki odpadami zagadnień np. sposobu pozyskania niezbędnych środków finansowych na pokrycie kosztów funkcjonowania gminnego systemu gospodarki odpadami. Niektóre kluczowe przepisy są niejasne i dają podstawę do sprzecznych interpretacji, np. przepis dotyczący miejsca przekazywania odpadów z terenu gminy. Efekt tego jest taki, ze wiele firm zajmujących się wywozem odpadów dostarcza je bezpośrednio na wysypiska, na których nie jest prowadzona segregacja, odzysk i przetwarzanie odpadów. W Polsce tylko w niewielkiej skali wykorzystuje się energie zawarta w odpadach, nie odzyskuje się ogromnej ilości surowców, na składowiska trafiają odpady biodegradowalne, powodujące emisje gazów cieplarnianych. Problemy te w sposób niedostateczny zostały poruszone w ustawie o odpadach. Przepisy ustawy o odpadach nie uwzględniają nowoczesnych technologii przetwarzania odpadów komunalnych stałych i osadów ściekowych co w konsekwencji blokuje wszelkie działania praktyczne zmierzające do podniesienia rangi przetworzonych odpadów poprzez nadanie im statusu surowców. Zmianie wiec powinny ulec definicje prawne odzysku i recyklingu tak aby zagwarantowały wykorzystanie surowców pozyskanych z odpadów w gospodarce narodowej. Z drugiej strony przepisy wymagają spełnienia rygorystycznych wymogów przez produkty powstałe z przetworzenia odpadów. Dotyczy to m.in. kompostów produkowanych z osadów ściekowych i odpadów biodegradowalnych. Należy zatem dążyć do zmiany przepisów ustawy o nawozach i nawożeniu i przepisów wykonawczych do tej ustawy poprzez obniżenie wymagań dopuszczenia do obrotu takiego kompostu bądź poprzez wprowadzenie pojęcia kompostu wyprodukowanego z odpadów komunalnych, który stanowiłby kategorie pośrednią pomiędzy polepszaczem gleby, a nawozem organicznym. Takie zmiany legislacyjne umożliwiłyby zwiększenie wachlarza możliwości rolniczego wykorzystania osadów ściekowych i odpadów komunalnych i zniosłyby istotne bariery wprowadzenia do obrotu kompostu, jako nawozu organicznego. Należy zatem zainicjować proces legislacyjny zmierzający do stworzenia spójnych i uniwersalnych konstrukcji prawnych zapewniających osiągniecie poziomu odzysku odpadów zgodnie z dyrektywami unijnymi i zabezpieczenie ochrony środowiska naturalnego.
Bariera VI (Klasyfikacyjna) Odpady poddane obróbce nie powinny w nomenklaturze funkcjonować jako odpady, lecz jako surowiec lub produkt wyprodukowany na bazie odpadów np. paliwo odnawialne, komposty z osadów ściekowych, itp.
Bariera VII (Wirtualnego planowania) "Nie przewiduje się generalnych zmian systemu gospodarowania odpadami. Mogą wystąpić jedynie jego korekty" - wydaje się, ze to najważniejsze przesłanie Krajowego planu gospodarki odpadami 2010. Co ciekawe, sami jego twórcy zakładają, że "najważniejszym zagrożeniem dla środowiska związanym z realizacja Krajowego planu gospodarki odpadami będzie nieterminowe realizowanie zapisanych w nim działań. Dotyczy to przede wszystkim realizacji zadań w zakresie zbierania odpadów, ich odzysku i unieszkodliwiania". A przecież dane płynące z lektury dokumentu KPGO 2010 wręcz porażają. W 2004 roku selektywnie zebrano ok. 243 tys. Mg odpadów, co stanowi 2 % ilości wytwarzanych odpadów komunalnych lub 2,5 % ilości zebranych odpadów. W 2004 roku procesom przekształcania
biologicznego poddano ok. 278 tys. Mg odpadów, co stanowi ok. 2,3 % całości wytwarzanych odpadów i około 5 % oszacowanej ilości odpadów ulegających biodegradacji. Termicznemu przekształceniu odpadów poddano 44 tys. Mg odpadów, co stanowiło 0,4 % ogólnej ilości wytwarzanych odpadów i 0,4 % ogólnej ilości zebranych odpadów. W stosunku do roku 2000 nie notuje się w tym względzie żadnego postępu! Dokument zawiera raczej katalog pobocznych życzeń bez precyzyjnie określonego mechanizmu finansowego, organizacyjnego i prawnego, który umożliwiłby zrealizowanie chociaż części zawartych w nim prognoz: zwiększeniu selektywnej zbiórki odpadów z 2 do 10 % do roku 2010 i z 10 do 20 % do roku 2018, czy tez zmniejszenie ilości odpadów komunalnych ulegających biodegradacji kierowanych na składowiska odpadów, aby nie było
Bariera VIII (Edukacyjna) Potrzebny jest narodowy program edukacyjny w zakresie gospodarki odpadami, realizowany poprzez publiczne i komercyjne środki masowego przekazu.