proces pielęgnowania neurologia, Prezentacje z Neurologia

Pobierz proces pielęgnowania neurologia i więcej Prezentacje w PDF z Neurologia tylko na Docsity! wykonała: Marta Kubicka, Małgorzata Lasecka Pielęgniarstwo I stopnia III rok 5 semestr DIAGNOZA 1: Deficyt samoopieki spowodowany postępującym stanem choroby pogarsza jakość życia pacjentki CEL: Zmniejszenie deficytów w samoopiece, poprawa jakości życia chorej PLANOWANIE: - rozmowa z pacjentką na temat czynności jakie sprawiają jej trudność - ocena deficytów chorej w zakresie czynności higieniczno – pielęgnacyjnych - pomoc w przygotowaniu i spożywaniu posiłków - pomaganie pacjentce w wykonaniu toalety ciała - poprawa otocznia na bardziej bezpieczne i przyjazne, - rozmowa z rodziną w celu kontroli przyjmowania leków według zaleceń - nie wyręczanie chorej, angażowanie do pomocy tak by czuła się potrzebna - chwalenie za najmniejsze osiągniecia REALIZACJA: -rozmawiano z pacjentką na temat czynności jakie sprawiają jej trudności (chora zgłasza kłopoty z samodzielnym przygotowaniem i spożyciem posiłków - dysfagia, trudności w toalecie ciała, problemy z koncentracją, zapominanie o przyjmowaniu leków problemy z chodzeniem - oceniono deficyt chorej - pomagano w czynnościach higienicznych i jedzeniu - dostosowano otoczenie do potrzeb chorej (ułatwiono dostęp do rzeczy niezbędnych, uprzątnięcie zbędnych przedmiotów zapewnienie odpowiedniego oświetlenia w nocy. - rozmawiano z rodziną (wytłumaczono jak ważne jest przyjmowanie leków o stałej godzinie) - angażowano kobietę do wykonania czynności. OCENA: Pacjentka wykazuje postawę zaangażowaną, próbuje wykonać samodzielnie różne czynności, deficyt samoopieki został zmniejszony DIAGNOZA 2: Zaburzenia węchu, dysfagia wynikające z uszkodzonego układu nerwowego powodują brak apetytu i niedowagę CEL: Ułatwienie przyjmowania pokarmów i zapobieganie ryzyku zakrztuszenia się. Zapobieganie nadmiernej utraty wagi. PLANOWANIE: - nauczenie pacjenta bezpiecznych technik połykania pokarmów (spożywanie posiłków w pozycji siedzącej z głową pochyloną do przodu, picie płynów z szerokich i niewysokich naczyń, picie przez słomkę) - nakłonienie pacjenta do systematycznych ćwiczeń mięśni biorących udział w połykaniu pokarmów - podawanie chorej posiłków częściej, w niewielkich porcjach, rozdrobnionych, papkowatych lub płynnych w zależności od stopnia dysfunkcji - przygotowanie posiłków apetycznych, kolorowych , zgodnie z upodobaniami pacjenta, zadbanie o odpowiednią temperaturę spożywanego posiłku; - zapewnienie spokoju i stworzenie serdecznej atmosfery w trakcie spożywania posiłku; - nie rozmawianie podczas jedzenia, nie zajmowanie się innymi czynnościami rozpraszającymi uwagę pacjenta; - kontrolowanie wagi ciała oraz BMI - obserwowanie reakcji i samopoczucia pacjenta po spożyciu posiłków; ustalenie i omówienie z rodziną zaleceń żywieniowych; - udzielenie pomocy pacjentowi w przypadku zakrztuszenia się przez skłonienie go do kaszlu i uderzenia między łopatkami; - oczyszczenie i toaleta jamy ustnej po posiłku. upalne dni, powolne wstawanie z łóżka, najpierw opuszczanie nóg, siedzenie na brzegu łóżka dopiero po chwili wstanie -zalecono picie kawy OCENA: przeprowadzony instruktaż pogłębił wiedzę na temat dolegliwości, trudności zmniejszyły się DIAGNOZA 6: Dyskomfort pacjenta z powodu zwiększonej potliwości, CEL: Zmniejszenie dyskomfortu pacjenta , utrzymanie higieny i czystości skóry PLANOWANIE: -systematyczne ,przynajmniej raz dzienne mycie całego ciała z uwzględnieniem dodatkowej pielęgnacji w sytuacji zlewnych potów; - używanie do pielęgnacji takich preparatów i środków kosmetycznych, które zmniejszają pocenie i łojotok, np. szampon dziegciowy do włosów, maści z selenem i kremy (zlecone przez lekarza) zapobiegające odparzeniom; - noszenie przez pacjenta luźnej, przewiewnej odzieży, najlepiej z włókien naturalnych; - używanie do przykrycia pacjenta podczas snu lub wypoczynku cienkiej kołdry, aby uniknąć przegrzewania ciała; - picie naparu z szałwii lub ssanie cukierków szałwiowych; -Zapewnienie odpowiedniego mikroklimatu - zadbanie o odpowiednie nawodnienie organizmu - zrezygnowanie z jedzenia potraw ostrych oraz spożycia alkoholu REZALIZACJA: - zastosowano wygodne ubranie, cienkie przykrycie podczas snu, preparaty zmniejszające potliwość, systematyczne kąpiele, picie naparów z szałwii, odpowiedniej ilości wody -zastosowano odpowiedni mikroklimat - zrezygnowano z jedzenia ostrych potraw oraz spożywania alkoholu OCENA: Poprzez zastosowanie czynności pielęgnacyjnych, żywieniowych potliwość zmniejszyła się DIAGNOZA 7: Trudności z zasypianiem spowodowane toczącym się stanem choroby Parkinsona wywołują zmęczenie i obniżają samopoczucie CEL: Ułatwienie wypoczynku nocnego, zminimalizowanie dolegliwości. PLANOWANIE: -ustalenie przyczyny i rodzaju zaburzeń snu; -zebranie dokładnego wywiadu od pacjenta i opiekunów na temat zaburzeń (obserwacja zachowań chorego w nocy) - zapewnienie warunków sprzyjających wypoczynkowi (wietrzenie pokoju przed snem, cisza, wygodna bielizna osobista i pościelowa, półmrok lub mrok ) - kładzenie się do łóżka i wstawanie o takiej samej porze - zwiększenie aktywności w ciągu dnia, w szczególności spacery na świeżym powietrzu unikanie drzemania w ciągu dnia - unikanie wysiłku fizycznego lub psychicznego przed snem - unikanie oglądania telewizji i czytania w późnej porze wieczornej - ograniczenie ilości wypijanych przed snem płynów - opróżnienie przed snem pęcherza moczowego. REALIZACJA: -ustalono przyczyne i rodzaj zaburzeń snu -zebrano dokładny wywiad z pacjentką oraz jej bliskimi -zadbano o odpowiedni mikroklimat przed snem Poinformowano pacjentke o stałych godzinach snu, Zalecono pacjentce zwiększeniu aktywności w ciągu dnia, unikanie wysiłku fizycznego przed snem , unikanie oglądania telewizji, ograniczenie wypijanych płynów przed snem, opróżnienie pęcherza moczowego Ocena: Jakość snu pacjentki po zastosowaniu zaleceń uległa poprawie, kobieta czuje się bardziej wypoczęta i zrelaksowana, jednak częste oddawanie moczu potrafi wybudzać ją ze snu. DIAGNOZA 8: Obniżenie nastroju spowodowane brakiem akceptacji dla postępu choroby, izolowanie się od otoczenia. CEL: Poprawa nastroju, ułatwienie zaakceptowania postępu choroby PLANOWANIE: -stworzenie serdecznej, otwartej, pełnej empatii i opanowania atmosfery w rozmowie z pacjentem; - wyjaśnienie pacjentowi w sposób zrozumiały, taktowny istoty choroby i jej następstw; - próba odbudowania poczucia wartości i godności osobistej pacjenta oraz jego pozytywnego nastawienia do leczenia; - wzbudzenie w pacjencie wiary we własne siły i możliwości przezwyciężania zaburzeń choroby; - zachęcanie pacjenta do ćwiczeń pozytywnego myślenia i treningu walki ze stresem przez odprężenie umysłowe i fizyczne; - motywowanie pacjenta do brania aktywnego udziału w życiu rodziny; wspieranie pacjenta w jego próbach podjęcia aktywności społecznej i kontaktach towarzyskich; rozmowa z rodziną na temat zasad postępowania z chorym (zagospodarowanie czasu wolnego, unikanie sytuacji stresowych, okazywanie zainteresowania, cierpliwość); - zachęcenie rodziny do korzystania z pomocy grup wsparcia i udzielania wsparcia emocjonalnego choremu. REALIZACJA: OCENA: DIAGNOZA 9: Brak systematycznego zażywania leków w wyniku zaburzeń pamięci predysponują do pogorszenia stanu zdrowia CEL: Zmniejszenie ryzyka pogorszenia stanu zdrowia PLANOWANIE: - rozmowa z pacjentką na temat konieczności przyjmowania leków regularnie według zaleceń lekarza - zastosowanie planu dnia - kontrolowanie chorej przez rodzinę aby zażywała leki -stosowanie ćwiczeń usprawniających pamięć REALIZACJA: -rozmawiano z pacjentką o konieczności przyjmowania leków, poinformowano ją że nagłe przerwanie może mieć bardzo poważne skutki -zastosowano plan dnia, ustalono stałe godziny przyjmowania leków, zastosowano specjalny pojemnik z podziałką -kontrolowano aby pacjentka zażywała tabletki o stałej porze -stosowano ćwiczenia poprawiające pamięć ( licznie, czytanie tekstu i odpowiadanie na pytania) OCENA: Chora chętnie bierze udział w ćwiczeniach poprawiających pamięć, razem z mężem korzystają z planu dnia. Problem wymaga stałej obserwacji. DIAGNOZA 10 Stres związany z występowaniem postępującego drżenia oraz bełkotliwa mowa prowadzi do problemów z komunikacją przez co kobieta ma obniżony nastrój CEL: Zmniejszenie stresu wywołanego przez postępujące drżenie, poprawa nastroju, ułatwienie komunikacji PLANOWANIE: - poproszenie rodziny o okazanie zrozumienia, częste rozmowy z pacjentką - zaproponowanie konsultacji z logopedą - wykonywanie ćwiczeń gimnastycznych poprawiających sprawność manualną; masaże; - częste odpoczynki między trudniejszymi czynnościami; maskowanie objawów drżenia np. przez opieranie łokci o poręcze lub oparcie krzesła, splatanie dłoni podczas spaceru lub rozmowy; - minimalizowanie stresu poprzez wsparcie i pomoc rodziny - okazywanie akceptacji i empatii, - zaproponowanie chorej konsultacji psychiatrycznej REALIZACJA: - okazano zrozumienie, -zaproponowano konsultacje z logopedą Wykonano ćwiczenia gimnastyczne -zminimalizowano stres poprzez spokojne rodzinne rozmowy i wsparcie psychiczne córek -okazano akceptacje i empatie - skorzystano z konsultacji psychiatrycznej w celu wyeliminowania chorób o podłożu psychicznym OCENA: Częste rozmowy i wsparcie bliskich pomagają w codziennym funkcjonowaniu chorej.