Procesy poznawcze pamięć, Ćwiczenia z Psychologia rozwojowa

Pobierz Procesy poznawcze pamięć i więcej Ćwiczenia w PDF z Psychologia rozwojowa tylko na Docsity! Pamięć to proces, który pozwala wykonywać wcześniej wyuczone czynności i zdolność człowieka (władza umysłowa), która pozwala na zapamiętywanie, przechowywanie i odtwarzanie informacji.Za zapamiętywanie przeszłych doświadczenia życiowe odpowiedzialna jest pamięć autobiograficzna , deklaratywna , jej zakres to zapamiętywanie faktów i zdarzeń. Pamięć autobiograficzna dzieli się na pamięć okresów życia, zdarzeń ogólnych i zdarzeń specyficznych. Pamięć okresów życia, jest bardzo ogólna, ma charakter schematów. Przechowuje pamięć własnego życia, a nie faktyczny zapis zaistniałych doświadczeń .Pamięć zdarzeń ogólnych, obejmuje zdarzenia, które powtarzają się cyklicznie lub co pewien czas. Odpowiedzialna jest też za zapamiętywanie zdarzeń, które najczęściej wydarzają się raz w życiu, ale mają ten sam charakter, np.: zakończenie szkoły podstawowej, przypomina zwykłe zakończenie roku i rozdanie świadectw, ale ma charakter jedyny, tzn: raz w życiu kończy się szkołę podstawową. Pamięć zdarzeń specyficznych, obejmuje wiedzę na temat otaczającego świata np.: posługiwanie się językiem i odbieranie wrażeń np.: pierwszy pocałunek Doświadczenia z przeszłości istnieją w pamięci autobiograficznej . Nie zawsze te wspomnienia są faktyczne, najczęściej przeszłość jest postrzegana jako wspomnienia własnego życia. Spostrzeżenie, to właśnie jeden z aspektów mających wpływ na rozumienie doświadczeń z przeszłości. Spostrzeganie – percepcja jest to odbieranie bodźców wzrokowych, słuchowych i czuciowych z otoczenia, tj: widzenie, słyszenie, smakowanie, wąchanie, odczuwanie dotyku i temperatury ,które są przetwarzane przez różne części mózgu. Proces postrzegania rozpoczyna akt spostrzegania. Praktycznie na każdym etapie tego procesu, człowiek podejmuje swoje decyzje (nie zawsze świadome) co do postrzegania , różnych danych zdarzenia/ doświadczenia. Osoba podejmuje też decyzje, w jaki sposób ukierunkować uwagę , jak zinterpretować uzyskane informacje i jakie wnioski wobec zdarzenia wyciągnąć. Uwaga to, kolejny aspekt wpływający na przeszłe doświadczenia. Uwaga ma za zadanie redukować nadmiar informacji. Sprawia ,że spostrzegamy tylko część bodźców docierających do zmysłów, wpływa na tylko częściowe przypominanie zakodowanych informacji, uruchamia tylko jeden ze sposobów myślenia i wpływa na wykonanie tylko jednej z wielu możliwych reakcji. Pamięć, spostrzeganie (często nieświadome) i do tego możliwości uwagi, powodują tworzenie się procesów emocjonalnych. Emocje to wrażenia , które powstają w trakcie interakcji człowieka z otoczeniem. Spostrzeganie informacji w jakimś zdarzeniu i koncentracja uwagi na tylko jednym aspekcie tego zdarzenia , a pomijanie innych i tworzące się wrażenie (emocje) w interakcji osoby z danym zdarzeniem, powoduje, że człowiek zapamiętuje jakąś sytuację w sposób, w jaki wskazują emocje, negatywnie lub pozytywnie. Emocje mają duży wpływ na zapamiętywanie informacji. Kiedy człowiek jest w dobrym nastroju, to świat wydaje się dobry, pozytywny. W odwrotnej sytuacji, kiedy człowiek jest w negatywnym nastroju, to jego postrzeganie świata też jest negatywne, świat i ludzie wydają się być wrogo nastawieni. Zachodzi tutaj pewna odwrotność. Tak jak, spostrzeganie i uwaga mają wpływ na tworzenie się emocji, tak emocje wpływają na spostrzeganie, uwagę i pamięć o zdarzeniu. Silne pobudzenie powoduje lepsze zapamiętanie zdarzenia, ale czasem bywa że pamięć zawodzi, jest selektywna i podatna przez to na zniekształcenia. Z pamięci, o przeszłych doświadczeniach ,człowiek czerpie wiedzę o sobie samym (jaki jest, jakie ma cechy, upodobania), o tym czego nauczył się , to wszystko jest pomocne w codziennym, teraźniejszym życiu. Jednak przeszłość człowieka istnieje tylko w jego wspomnieniach i subiektywnych przeżyciach, mimo to często wydarzenia z przeszłości wpływają na pamięć osoby, o zdarzeniu/doświadczeniu . Przykładem może być pewna sytuacja: dziecko, dziewczynka, w wieku 3 lata ,zostało przez rodziców zabrane do parku rozrywki dla dzieci , z okazji urodzin. Dziewczynka chciała przejechać się na karuzeli z kucykami. Rodzice kupili bilet, wsadzili dziecko na konika, karuzela ruszyła . Dziecko było bardzo zadowolone, wręcz szczęśliwe, aż piszczało z zachwytu .Z radości zaczęła klaskać w dłonie i robić ruchy jakby podskoków, w trakcie jazdy na koniku karuzeli . Rodzice zwracali uwagę na zachowanie dziewczynki, jednak ona nie zwracała na nich uwagi. Oczywiście w pewnym momencie zsunęła się z konika. Upadek nie był straszny, karuzela była wolna, typowo dla maluszków. Emocje, które się wytworzyły u dziecka - strach, przerażenie, lęk, doprowadziły do natychmiastowego zakończenia wizyty. Spostrzeżenie, które pojawiło się u dziecka przez upadek, czyli ból i skupienie uwagi na tym bólu i powiązaniu go z konikiem z karuzeli oraz powstałe emocje , dziewczynka zapamiętała jako negatywne doświadczenie. Po kilkunastu latach dziewczynka, już jako starsza nastolatka, ma złe wspomnienia kiedy widzi karuzelę. Tłumaczy , że pamięta jak spadła z konika, że to czyjaś wina, że nie lubi karuzeli i w ogóle ,parków rozrywki, przez hałas panujący tam. Nie pamięta jednak ,że to było jej wielkie pragnienie i że, tak naprawdę to niczyja wina, nie pamięta radości jaką zareagowała na przejazd karuzelą. Jej przeszłe doświadczenie i ciągłe przeżywanie ,tego doświadczenia w negatywny sposób ,w teraźniejszości wpływa na sposób ,postrzegania formy rozrywki, jaką jest przejazd na karuzeli, jako coś nie dobrego. Mózg zapamiętuje zdarzenia z przeszłości ze spostrzeżeniem, zwróceniem uwagi na informację najbardziej dopasowaną do spostrzeżenia i emocjami które temu wszystkiemu towarzyszą. W teraźniejszości, kiedy mózg doświadczy podobnego bodźca, który brał udział w doświadczeniu z przeszłości, to negatywne