Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Psychologia kliniczna - Notatki - Psychologia - Część 1 , Notatki z Psychologia

W notatkach omawiane zostają zagadnienia z zakresu psychologii: psychologia kliniczna; diagnoza, klasyfikacja zaburzeń, zespół mózgowy Część 1.

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 20.03.2013

rozwazna_romantyczna
rozwazna_romantyczna 🇵🇱

4.6

(230)

551 dokumenty

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Psychologia kliniczna - Notatki - Psychologia - Część 1 i więcej Notatki w PDF z Psychologia tylko na Docsity! Psychologia kliniczna Wykład I (01.03.2009 r.) Psychologia kliniczna jest nauką o zaburzonym zachowaniu i mechanizmach, które są za te zaburzenia odpowiedzialne. Co to jest: 1. Zachowanie 2. Mechanizmy 3. Zaburzone zachowanie Człowiek ma tendencję do popędu, aby osiągnąć obrany sobie cel; popęd – tendencja cel wewnątrz organizmu jest równowaga Nie wystarczy sam opis sytuacji (społecznej, środowiskowej), bo ważne jest jak daną sytuację człowiek postrzega (czasami błahe zdarzenie człowiek postrzega jako tragedię życiową). Zachwiane stany równowagi zmusza człowieka do poszukiwania określonych obiektów (popęd). Spostrzeganie zagrożenia stwarza mobilizację całego organizmu, co zwiększa szansę przeżycia. Subiektywnie odbierane jest to jako stan napięcia. Po ustaniu zagrożenia, odczuwane jest rozluźnienie i przyjemność (satysfakcja). Gdy na drodze do celu stanie przeszkoda, poszukiwane jest dojście do celu, organizm ciągle się mobilizuje, dopóki nie osiągnie celu. Jeśli przez dłuższy okres czasu organizm pracuje na zwiększonych obrotach – dochodzi do jego uszkodzenia. Dochodzi do zaburzeń psychosomatycznych (przyczyny – psychiczne, objawy – somatyczne). Istnieją mechanizmy obronne, zabezpieczające, które powodują rozładowanie napięcia. W budowaniu i rozładowaniu napięcia udział biorą dwa układy przywspółczulne; 1. parasympatyczny (gospodarka zysku i strat) 2. sympatyczny (gospodarka wojenna, nie liczą się koszty). homeostaza Naciski społeczne środowisko Reakcje obronne Oba układy zarządzają mechanizmami wewnętrznymi. Mechanizmy te chronią przed skutkami niezrealizowanych celów. Każdy cel można zrealizować jeżeli stosuje się do zasad: Odpowiedni czas, miejsce, sposób i obiekt. Jeżeli te zasady nie SA przestrzegane, odpowiednio dobrane, nie jesteśmy w stanie osiągnąć celu, zatem znajdujemy się w stanie zagrożenia. Ocena własnych możliwości – to obraz własnego „Ja”, na które składa się;  ja idealne  ja realne kiedy pomiędzy tymi składowymi istnieje duża rozbieżność – człowiek rezygnuje, jeżeli mała – człowiek akceptuje sam siebie. Mechanizm projekcji: każda osoba ma jakieś cechy, te nieakceptowane powodują u nas obniżenie samooceny. Mechanizm obronny polega na tym, że nieakceptowane cechy są rzutowane na innych, nie widzimy ich u siebie. Przez to poprawia nam się obraz samego siebie. Z nieakceptowanymi cechami walczy się, ale dopiero wtedy gry widzimy je u innych. Psychologia kliniczna – wiedzę z nauk podstawowych stosuje do rozwiązywania praktycznych problemów. Diagnoza – rozpoznanie i opisanie różnic pomiędzy normą a patologią. Medycyna zajmuje się określeniem tego co jest prawidłowe. W psychologii naukowej nie ma podziału na normę i patologię. W medycynie o patologii świadczą następujące kryteria użyteczne, których brak jest w psychologii; I. kryterium patos-cierpienie (w psychologii często nie ma stanu patos, przy zaburzeniach psychotycznych pacjenci nie maja poczucia choroby) II. kryterium – społeczne (osoby odbiegające od wzorca zachowania uznawane są za patologiczne) III. kryterium – statystyczne (o patologii świadczą wyniki testów inteligencji, najwięcej jest wyników średnich, co uznawane jest za normę, wyników poniżej lub ponad przeciętnej jest mniej, dlatego uznawane jest to za patologię. Diagnoza opis nieprawidłowości w mechanizmach, w parze idzie z terapią, która ma przywrócić zaburzony stan do stanu constans. 3 modele psychopatologii: 1. model biomedyczny – zakładający, że wszystkie zaburzenia są rezultatem nieprawidłowego funkcjonowania ciała (mózgu). Leczenie powinno polegać na korygowaniu zaburzeń mózgowych (farmakologicznie, chirurgicznie). Badania koncentrowane są na badaniach struktur mózgu. Są 3 teorie zaburzeń psychicznych:  zaburzenia psychiczne pochodzenia genetycznego  teoria infekcyjna – źródłem zaburzeń są infekcje i wirusy  teoria biochemiczna – za zachowanie odpowiedzialne są procesy chemiczne w mózgu, dot. to neuronów. Biochemia wpływa na emocje i odwrotnie.