1.Kamienie milowe dziecka (osiągnięcia rozwojowe)
- niemowlę odkrywa świat poprzez bezpośredni kontakt sensoryczno-motoryczny
- pojawienie się emocji
- rozwój stałości przedmiotów i lęku przed separacją
- krytyczny okres przywiązania -bezpieczna więź rodzic-dziecko przyczynia się do zaufania i zdrowego rozwoju
- początek użycia dźwięków i słów do komunikacji
- stadium sensoryczno- motoryczne według piageta
2. Teoria przywiązania Bolbiego - Teoria ta dotyczy negatywnego wpływu, jaki wywiera na rozwój małego dziecka
utrata obiektów znaczących (ojca, matki bądź innego opiekuna) w wyniku nie poświęcenia dziecku takiego czasu i
uwagi, jakiego ono potrzebuje podczas swojego rozwoju emocjonalnego , co może ujawnić się w późniejszym
okresie życia.
●styl unikający – osoba unika bezpośredniego kontaktu z ludźmi, tylko czasami spotyka się z bliższymi osobami, ale nie
zależy jej na tworzeniu jakichkolwiek związków z innymi ludźmi. Spowodowane jest to brakiem poświęcania jej uwagi we
wczesnej fazie rozwoju.
●styl lękowo-ambiwalentny – osoba boi się utraty bliskich osób. Stara się odnaleźć osobę, z którą będzie mogła spędzić
resztę życia i robi wszystko by spędzać z nią jak najwięcej czasu. W momencie gdy brakuje osoby, z którą się związuje,
zaczyna bać się, że może ją stracić. Styl ten występuje u osób, którym w dzieciństwie rodzice, bądź inne obiekty znaczące,
nie poświęcały wystarczająco dużo uwagi.
●styl oparty na poczuciu bezpieczeństwa – osoba daje swojemu partnerowi kredyt zaufania i czuje się bezpiecznie w
związku. Taka osoba we wczesnej fazie swojego rozwoju była objęta uwagą obiektów znaczących i nie boi się o utratę
bliskich osób.
3.Rozwój i rodzaje zabawy
Zabawa :
-zabawy funkcjonalno - manipulacyjne- Występuje u dziecka od urodzenia do końca drugiego roku życia. Jest
właściwa sensoryczno-motorycznemu poziomowi rozwoju inteligencji.Zabawa polega na ćwiczeniu i kontroli
wykonywania ruchów oraz na badaniu przedmiotów dotykiem oraz wzrokiem. Działania dziecka uznawane za zabawę w
tym okresie polegają na powtarzaniu pewnych ruchów, w trakcie których dziecko poznaje rzeczywistość. Czynności te
czynione są przez dziecko w celu ukazania rozwoju sprawności i zaangażowania w praktykowaną czynność
-zabawa symboliczna - Występuje u dziecka pomiędzy drugim a siódmym rokiem życia. Jest właściwa
przedoperacyjnemu poziomowi rozwoju inteligencji. Ten rodzaj zabawy charakteryzuje wykorzystywanie przez dziecko
w trakcie zabawy różnych przedmiotów, niezgodnie z ich pierwotną funkcją, nadawanie im odmiennych ról. Powiązane
jest to ściśle z fantazją dziecka, które wykorzystuje jakiś przedmiot jako symbol innego. Np.: patyk może stać się
różdżką; krzesełko może stać się tronem; koc może stać się piękną suknią itp.
-zdolność do udawania/ zabawa w rolach -Występuje u dziecka od 7. roku życia. Jest właściwa operacyjnemu
poziomowi rozwoju inteligencji. W trakcie zabawy dziecko zaczyna stosować różne reguły i procedury, co wiąże
się bezpośrednio z faktem, że w tym okresie rozwoju procesy myślowe dziecka intensywnie się rozwijają.
4.Rozwój mowy i komunikacji- w tym rodzaje płaczu, rodzaje gestów, stadia rozwoju mowy
Do komunikowania się z otoczeniem małe dziecko wykorzystuje takie środki jak płacz, spojrzenia, ruchy ciała, gesty,
mimika, wokalizacja. Wyróżnia się kilka rodzajów płaczu dziecka:
-płacz podstawowy charakteryzuje się monotonnym, przerywanym krzykiem;
-płacz z bólu cechuje krzyk z nagłym początkiem, którego siła narasta, jest głośny, przeraźliwy, ostry;
-płacz gniewny charakteryzuje się silnym podnieceniem, zaczerwienieniem twarzy, przerywanym łkaniem i długim
czasem trwania.. Taki płacz również ma wartość komunikacyjną. Na początku krzyk dziecka jest dość monotonny, ale
od trzeciego czwartego tygodnia życia staje się bardziej modulowany.
Gesty: Sposób, w jaki dziecko sygnalizuje swe zainteresowania, szybko zaczyna podlegać istotnym zmianom. Na
początku wykorzystuje całokształt gestów, postawę ciała, reakcje głosowe, lecz stopniowo jego zachowanie zaczyna
ewoluować w kierunku reakcji mniej zależnych od kontekstu i bardziej ekonomicznych. I tak ok. ósmego miesiąca życia
jedynie wyciąga rękę w kierunku przedmiotu, by zasygnalizować swoje zainteresowanie, zamiast próbować uchwycić
ten przedmiot manifestując zniecierpliwienie, jak to czyniło uprzednio. Dziecko wskazuje na przedmiot i patrzy na twarz
matki pragnie się zorientować, czy matka dostrzega wartość jego gestu.
- Gesty wskazujące pojawiają się między dziewiątym a trzynastym miesiącem życia dziecka
i wyrażają prośbę o
przedmiot, podawanie przedmiotu dorosłemu, pokazywanie przedmiotu oraz wskazywanie przedmiotu.
