„Quo vadis” – Powtórzenie i Utrwalenie Wiadomości o Lekturze, Matury próbne z Język polski

Pobierz „Quo vadis” – Powtórzenie i Utrwalenie Wiadomości o Lekturze i więcej Matury próbne w PDF z Język polski tylko na Docsity!

Temat: „Quo vadis” – powtórzenie i utrwalenie wiadomości o lekturze. Postaram się wypunktować poniżej zagadnienia do „Quo vadis”. Jeśli cokolwiek jest nadal dla Was niejasne – uzupełnijcie szybko wiadomości, jutro sprawdzian! W temacie sprawdzianu – dostaniecie ode mnie link, ten poprowadzi Was do strony z testem, tam klikacie i ja już będę wiedziała jak odpowiadacie 

1. „Quo vadis” jako powieść historyczna.
2. Bohaterowie dynamiczni w powieści.
3. Kontrast – świat pogański i świat chrześcijan.
4. Znaczenie tytułu powieści.
5. Postacie historyczne i fikcyjne.
6. Wydarzenia historyczne i fikcyjne.
7. Historia miłości Ligii i Winicjusza.
8. Neron.
9. Petroniusz.
10. Historia prześladowania chrześcijan. p.s. Przypominam o wczorajszej rozprawce, coś mało prac do mnie dotarło… 18.05. Temat: Piszemy rozprawkę w oparciu o „Quo vadis”. Kochani, spróbujmy napisać rozprawkę. Gdybyśmy pracowali tradycyjnie, nie zdalnie, właśnie tak by to wyglądało - po omówieniu lektury pisalibyście na lekcji pracę na jej podstawie. Co do tego JAK napisać rozprawkę, odsyłam Was do wiadomości w podręczniku.Przerabialiście je już jakiś czas temu z panią Kasią. Strona 135 i 174. Tak więc moje propozycje tematu:
11. Czy człowiek może się zmienić? Odpowiedz na podstawie wybranego bohatera z lektury "Quo vadis".
12. Wiara, nadzieja i miłość - czy to te wartości powinny rządzić światem? Odpowiedz na podstawie "Quo vadis".
13. Czy "Quo vadis" to przykład powieści historycznej? Uzasadnij swoją odpowiedź. Wybieracie jeden temat i piszecie :) Odsyłacie koniecznie dzisiaj! 15.05. Temat: Poznajemy cechy powieści historycznej. Kochani moi, poniżej opowiem Wam, czym charakteryzuje się powieść historyczna. Waszym zadaniem będzie udowodnić, że „Quo vadis” to świetny przykład powieści historycznej! Czyli do każdej cechy dopiszcie konkretny przykład z naszej lektury. POWIEŚĆ HISTORYCZNA, jako osobny gatunek, ukształtowała się w XIX wieku (choć już wcześniej pojawiały się teksty, których twórcy odwoływali się do przeszłości). Powieść historyczna, jak na powieść przystało, pisana jest epiką. Jej akcja dzieje się dawno – w odległym momencie historycznym. Często jest to ważny dla danego kraju czy kultury, cywilizacji, moment dziejowy. Miejsce akcji również zostaje przeniesione w czasie i oddaje realia panujące w tym miejscu dawno temu. Najczęściej usytuowanie wydarzeń w przeszłości daje pole do popisu dla pisarza – jego wszechwiedzy, ale też przekazania ważnych prawd. W

samej kreacji świata przedstawionego bardzo ważnym elementem jest mieszanie prawdy historycznej i wymyślonych elementów fabularnych oraz bohaterów – fikcyjnych oraz historycznych. Jest to tak zwana sfabularyzowana historia, czyli nałożenie wymyślonej fabuły na fakty historyczne. Co ważne – pisarze dbają nie tylko o fakty i postaci historyczne, ale również wiele innych elementów – wystrój wnętrz, obyczaje, nawet drobne przedmioty codziennego użytku – wszystko to jest adekwatne do zamierzonego przez autora czasu i miejsca akcji. Również język zostaje ukształtowany na taki, by brzmiał autentycznie w ustach dawnych bohaterów. Inne bardzo znane powieści historyczne: „Krzyżacy” H. Sienkiewicza, czy A. Dumas „Trzej Muszkieterowie”. Koniecznie zróbcie w zeszycie notatkę! I uzupełnijcie ją o przykłady z „Quo vadis”. Co więcej – niedługo zrobimy sprawdzian z lektury (może wtorek? Albo środa?) i napiszemy rozprawkę na podstawie „Quo vadis” (proponuję poniedziałek, w ramach 2h języka polskiego). 13.05. Temat: Jak rozumieć tytuł powieści „Quo vadis”? Każdy z Was, kto przeczytał, a nawet obejrzał ekranizację tej powieści, powinien kojarzyć moment, kiedy padają słowa: „Quo vadis, Domine?” Kojarzycie? Święty Piotr Apostoł ucieka z Rzymu przed prześladowaniami. (Rozdział LXX.) Wie, że za chwilę po niego przyjdą. Czuje się jakby chwilowo bezsilny wobec tryumfu zła. W towarzystwie Nazariusza opuszcza Rzym. I co się wtedy dzieje? Apostoł nagle kogoś zobaczył. Ktoś się do nich zbliżał. Ale kto? Nazariusz nikogo nie widział. Natomiast świętemu Piotrowi ukazał się sam Chrystus! Apostoł rzucił się na kolana z okrzykiem: Chryste! Po chwili dodał zaś: „Quo vadis, Domine…?” Czyli – Dokąd idziesz, Panie? W odpowiedzi zaś usłyszał: Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ukrzyżowano po raz wtóry. Święty Piotr zobaczył Chrystusa, który idzie, by go znów ukrzyżowano. By Jego owce nie były same. Zrozumiał w efekcie, że on sam musi wrócić. I tak też się dzieje. Wraca, naucza i chrzci do samego końca, by ostatecznie zginąć śmiercią męczeńską. Ale, ale! Przecież tytuł powieści nie brzmi: Quo vadis, Domine, tylko – Quo vadis, czyli – Dokąd zmierzasz? Dlaczego Sienkiewicz posłużył się skrótem? Kogo pyta – dokąd zmierzasz?

Gdy widzi płonącego na stosie Glauka, który mu… wybacza. Po raz kolejny. Doświadczenie tego przebaczenia sprawia, że Chilon pada na kolana i staje się nagle całkiem inną postacią. Jak potoczyły się dalej jego losy, jak umiera Chilon? W zeszycie koniecznie: kim jest bohater dynamiczny? Jaki jest Marek Winicjusz na początku, a jaki na końcu książki? Co sprawia, że on się zmienia?

• Co zmienia Chilona? 11.05. Temat: Świat pogański i świat chrześcijański w powieści H. Sienkiewicza. Jedną z głównych opozycji tworzących „Quo vadis” jest opozycja poganie – chrześcijanie. I tym samym – świat pogański i świat chrześcijański. Taka kompozycja wynika z założenia autora – chciał ukazać starożytny Rzym w momencie, gdy nadchodzi kres jego potęgi (związanej ze światem pogańskim, więc jest to i jego upadek), natomiast rodzi się „nowe” – pojawia się chrześcijaństwo i jego nowy, chrystusowy świat. Diametralnie inny od tego, co do tej pory znali Rzymianie. Światy te różnią się pod każdym niemal względem: wyznawanej wiary- chrześcijanie wierzą w jednego Boga, poganie – w różnych bogów, nie jest to spójna religia, trochę tak, jakby każdy wierzył w to, co chciał (Przypomnij sobie, co Petroniusz myślał na temat wiary w rzymskich bogów? Czy był osobą wierzącą?) wartości, którymi kierują się w życiu – z jednej strony rozpusta, wszechobecna śmierć, nienawiść, zemsta, zepsucie, z drugiej – przebaczenie, miłosierdzie, cnota, skromność, bogobojność. warunków, w jakich mieszkają – poganie żyją w przepychu, zajmują najczęściej najbogatsze dzielnice Rzymu, są obstawieni rzeszą niewolników, chrześcijanie – mieszkają skromnie, najczęściej na Zatybrzu – w najbiedniejszej dzielnicy Rzymu. sposoby spędzania wolnego czasu – chrześcijanie gromadzą się na wspólnych modlitwach, kontemplacjach i słuchaniu nauki Chrystusa, poganie – bawią się na suto zakrapianych wieczerzach pełnych półnagich kobiet i krwawych walk gladiatorów. sposób życia – poganie prowadzą leniwe i pełne przyjemności życie, chrześcijanie – przeżywają wciąż mękę Zbawiciela, ciężko pracują, nie są obstawieni rzeszą niewolników, którzy są na każde zawołanie (Ba! Chrześcijanie nie akceptują niewolnictwa – przypomnij sobie, jak żyli niewolnicy w domu Aulusów?) I na koniec – zestaw te dwa światy w formie notatki – tabeli może? W zeszycie. Pomyśl, w jakim punkcie historycznym te dwa światy zazębiają się ze sobą? W momencie, gdy Neron oskarża chrześcijan o podpalenie miasta i rozpoczynają się prześladowania. W trakcie igrzysk bardzo wyraźnie zarysowuje się kontrast między moralnością pierwszych chrześcijan, a pogan. Żądne krwi i walki tłumy z niepokojem i ekscytacją obserwują pełną

egzaltacji śmierć ofiar, które – konają z uśmiechem i przebaczeniem na ustach, w oczekiwaniu na wieczne szczęście. 08.05. Temat: Główne wątki w powieści „Quo vadis”. „Quo vadis” to obszerna, wielowątkowa powieść. Nie chcę więc katować Was szczegółami, bo jej się nie da tak ot, opowiedzieć. Ale proponuję, żeby każdy opisał jeden z zaproponowanych poniżej wątków, swój ulubiony:

1. Miłość Ligii i Winicjusza – wszystko co się wydarzyło.
2. Początki chrześcijaństwa – wszystko co w tym temacie dowiadujemy się z powieści Sienkiewicza i co się wydarzyło.
3. Petroniusz i jego kobiety – jak wyżej, wiadomo – wszystko, co wiemy. Najpierw o Chryzostemis, później o Eunice.
4. Neron i jego powolny upadek. Forma pracy dowolna! Byle treściwie. I jeszcze jedna prośba – nie chowajcie się z tymi notatkami. Pokażcie wszystko co macie z tej lektury, chętnie (d)ocenię Wasze zaangażowanie. ;) 05-06.05. Temat: Bohaterowie „Quo vadis”. Jak zapewne zauważyliście, „Quo vadis” to obszerna powieść, na którą składają się liczne wątki i postaci. Wątki:

• historyczny – jak wiecie, Sienkiewicz nie wyssał sobie z palca całej opowieści zawartej w „Quo vadis”; pisarz w mistrzowski sposób miesza prawdę historyczną, którą poznał studiując liczne księgi historyczne, z fabułą, wymyśloną historią i nie sposób na pierwszy rzut oka oddzielić jednego od drugiego; to dzięki faktom historycznym do których nawiązuje Sienkiewicz znamy przybliżony rok akcji powieści;
• miłosny – i nie chodzi tylko o słynną miłość Ligii i Winicjusza, ale też np.: Petroniusza i Eunice, czy kilka innych par – Petroniusz i Chryzostemis, Neron i Poppea Sabina, czy miłość Akte do Nerona;
• początki chrześcijaństwa i prześladowania chrześcijan;
• obyczajowy – poznajemy od podszewki antyczny świat i panujące w nim zasady moralne i obyczajowe;
• upadek Nerona,

Chilon Aulusowie p.s. Domyślacie się dlaczego u Marka Winicjusz zaznaczyłam i poganin i chrześcijanin? Bo przecież poznajemy go jako poganina i jesteśmy świadkami jego przemiany w gorliwego chrześcijanina, przyjmuje nawet chrzest! 04.05. Temat: (2h) Wstęp do lektury „Quo vadis” H. Sienkiewicza. Okoliczności powstania i świat przedstawiony w lekturze. „Quo vadis” to jedna z najsłynniejszych powieści Henryka Sienkiewicza! To za nią również dostał Literackiego Nobla w 1905 roku! O okolicznościach powstania tego dzieła wspaniale pisze Irena Masalska: http://www.duszki.pl/kurier_galicyjski/artykuly/Quo_vadis_okolicznosci_powstania.html Zapraszam Was do przeczytania tego artykułu i wynotowania, co skłoniło Sienkiewicza do napisania „Quo vadis” i jak się do tego przygotowywał. Druga ważna rzecz: zanotujcie sobie CZAS I MIEJSCE AKCJI. Czas: bez problemu pewnie podacie, że jest to 63 – 66 r. naszej ery (zaś epilog to prawdopodobne rok 68, ponieważ jest to rok śmierci Nerona) Miejscem wydarzeń w większości akcji jest Rzym, a w nim: willa Petroniusza, pałac Nerona, dom Winicjusza, amfiteatr i wiele innych. Niektóre zdarzenia mają także miejsce w Ancjum - miejscowości położonej nieopodal Rzymu. W powieści pojawiają się liczne nazwy ulic, placów, dzielnic i miejsc, np.: Wielki Cyrk, brama Janikulska, Karyny, Źródło Merkurego, wzgórze Watykańskie, Via Portuenisis, pole Kodetańskie, Kapitol, Kwirynał, Palatyn, Amfiteatr Pompejusza. Sienkiewicz stara się drobiazgowo oddać zarówno obraz miasta, jak i wnętrz budynków. Na kartach powieści można odnaleźć opisy pałacu Nerona i przepięknych willi rzymskich patrycjuszy (np. Petroniusza), a także opisy mieszkań położonych w uboższych dzielnicach (np. dom Miriam). 27.04.