Pobierz Reaktywne formy tlenu - charakterystyka zagadnienia i więcej Prezentacje w PDF z Chimica Farmaceutica tylko na Docsity! Reaktywne formy tlenu Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny Tlen – pierwiastek chorób i śmierci Negatywne działanie tlenu na organizm ludzki: zwłóknienie pozasoczewkowe prowadzące do ślepoty u niemowląt: zwężenie naczyń krwionośnych oka obumarcie naczyń doprowadzających krew do siatkówki wykształcenie się nowych naczyń krwionośnych wrastanie w ciało szkliste oka odrywanie się siatkówki uszkodzenie płuc prowadzące do ich zwłóknienia: uszkodzenie pęcherzyków płuc i ich obrzęk obumieranie nabłonka wyściełającego pęcherzyki płucne wzmożenie wytwarzania kolagenu zwłóknienie płuc głuchota w następstwie krwotoków do ucha wewnętrznego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego 2 Terapia tlenem hiperbarycznym zwiększa dopływ tlenu do uszkodzonego obszaru, poprawia ukrwienie w obszarze uszkodzonym poprzez zwężenie naczyń centralnych, a zwiększenie przepływu przez tkanki uszkodzone zmniejsza obrzęk uszkodzonych tkanek, hamuje namnażanie się bakterii i zwiększa skuteczność antybiotykoterapii, aktywuje neoangiogenezę, powoduje proliferację fibroblastów i zwiększenie produkcji kolagenu, powoduje wzrost zależnej od granulocytów obojętnochłonnych aktywności przeciwbakteryjnej, zwiększa aktywność osteoblastów i osteoklastów, zmniejsza okres półtrwania karboksyhemoglobiny, powoduje zmniejszenie objętości pęcherzyków gazu we krwi 5 Wolne rodniki tlenowe Wolne rodniki: na ogół są bardzo reaktywne dążą do sparowania elektronów poprzez pozbycie się nadmiarowego elektronu przyłączenie elektronu od innej cząsteczki zazwyczaj szybko wchodzą w reakcje z wieloma różnymi cząsteczkami 6 WOLNY RODNIK - jest to atom (lub cząsteczka) zdolny do samodzielnego istnienia, mający jeden lub więcej niesparowanych elektronów (na orbicie walencyjnej). tlen trypletowy – możliwe są trzy orientacje względem zewnętrznego pola magnetycznego tym ustawieniom odpowiadają trzy różne poziomy energetyczne cząsteczki względnie stabilny chemicznie tlen singletowy – wszystkie elektrony cząsteczki mają sparowane spiny wypadkowy spin jest równy zero bardziej reaktywny Wzbudzenie trypletowej cząsteczki tlenu do stanu singletowego: pochłonięcie kwantu promieniowania nadfioletowego (i promieniowania o mniejszej długości fali – większej energii) niektóre reakcje chemiczne FORMY WYSTĘPOWANIA TLENU: rozkład elektronów na orbitalach tlen trypletowy 3 O 2 p *2p tlen singletowy 1 O 2 p *2p Reakcje wolnorodnikowe Propagacja polega na zmianie nosicieli niesparowanych elektronów, przy nie ulegającej zmianie całkowitej liczbie wolnych rodników. Q* + RH → QH + R* H2 *C-CH2OH H3C-CH2OH + *OH → H3C- *CHOH + H2O H3C-CH2O * 10 przeniesienie atomów lub grupy atomów Reakcje wolnorodnikowe Propagacja 11 addycja – przyłączenie się wolnego rodnika do cząsteczki Q I Q* + R – C = C – R1 R – C * – C – R1 I I I I H H H H b- eliminacja - rozerwanie wiązania w położeniu b względem niesparowanego elektronu w stabilnej cząsteczce przekształconej w wolny rodnik R – C – C* R* + C = C Reakcje wolnorodnikowe Propagacja 12 jednoelektronowe reakcje redoks R* + Q R + Q* przegrupowania wewnątrzcząsteczkowe (Ar)3C – *CH2 (Ar)2C * – CH2 – Ar Pozakomórkowe źródła wolnych rodników Promieniowanie: ultrafioletowe, jonizujące Warunki związane ze zmienną ilością tlenu atmosferycznego: komory hiperbaryczne stany zubożenia tlenowego Zanieczyszczenia powietrza np.: ozon, dwutlenek siarki, tlenki azotu, dym tytoniowy Środki spożywcze skażone np. pestycydami, insektycydami, konserwantami Niektóre leki i chemikalia tworzące rodniki w przemianach enzymatycznych np.: paracetamol, cytostatyki z grupy antracyklin: adriamycyna, daunorubina Czynniki wywołujące stres fizyczny i psychiczny Ksenobiotyki środowiska domowego – kosmetyki, barwniki tekstylne, materiały izolacyjne i uszczelniające, rozpuszczalniki, środki ochrony drewna 15 16 Anionorodnik ponadtlenkowy O2 -. anionorodnik ponadtlenkowy HO2 . rodnik wodoronadtlenkowy (postać uprotonowana) Reakcja dysproporcjonowania O2 -* + O2 -* HO2 *+ HO2 * H2O2 + O2 HO2 * + O2 -* W roztworach wodnych znajduje się w równowadze ze swą uprotonowaną formą, rodnikiem wodoronadtlenkowym. W pH=7,4 ok. 0,2% anionorodników ponadtlenkowych jest w formie uprotonowanej, łatwiej przenikającej przez błony niż obdarzony ładunkiem anionorodnik ponadtlenkowy. 17 Anionorodnik ponadtlenkowy podobieństwa i różnice O2 -* HO2 * reaktywność dość duża stabilny reaktywność z anionami trudna łatwa przechodzenie przez błony trudno łatwo inicjacja peroksydacji lipidów nie zachodzi łatwo anionorodnik rodnik ponadtlenkowy wodoronadtlenkowy Inne aktywne formy tlenu alotropowa odmiana tlenu – ozon O3 – występuje w atmosferze, pochłania promieniowanie ultrafioletowe, jest silną trucizną tlenek azotu NO powstaje w komórkach, w reakcjach z udziałem syntazy tlenku azotu (NOS), w dymie tytoniowym utlenia się do *NO2 , uczestniczy w powstawaniu rodników węglowych i ROO* 1O2 - tlen w stanie wzbudzenia, powstaje z rozpadu nadtlenków, pod wpływem światła, utlenia cholesterol, uszkadza aminokwasy: histydynę, metioninę, tyrozynę, cysteinę, ulega reakcji addycji do alkenów i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych tworząc nadtlenki kwas nadtlenoazotawy HONO2 - w reakcjach katalizowanych przez jony metali reaguje z grupami –SH białek, jest dawca grupy -NO2 w reakcji nitrowania nienasyconych kwasów tłuszczowych kwas podchlorawy HOCl – wytwarzany głównie przez granulocyty obojętnochłonne w reakcji katalizowanej przez MPO, utlenia grupy tiolowe (–SH) białek i GSH (zredukowany glutation) 20 Tlenek azotu NO* połączenie: atomu tlenu z ośmioma elektronami atomu azotu z siedmioma elektronami reaguje z białkami: zawierającymi centra żelazowo-siarkowe, jony metali przejściowych grupy hemowe nietrwały w obecności tlenu 2NO* + O2 2NO2 * w organizmie powstaje przy udziale enzymów - syntaz NO 21 Ditlenek azotu NO2* 2NO* + O2 2NO2 * reaguje ze związkami nienasyconymi (np. lipidami) tworząc wolne rodniki, z elektronem na atomie węgla H H H H NO2 * + R – C = C – R1 R – C – C * –R1 NO2 rodniki organiczne powstające w reakcjach z tlenem: rodniki nadtlenkowe ROO* rodniki alkoksylowe RO* (+ NO2) w wodzie dysproporcjonowanie: 2NO2 * + H2O NO2 - + NO3 - + 2H+ 22 Efekt działania reaktywnych form tlenu na organizm choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia sercowego miażdżyca, choroby z autoagresji: reumatoidalne zapalenie stawów toczeń rumieniowaty cukrzyca dystrofia mięśniowa następstwa grypy choroby oczu – zaćma, retinopatie, jaskra choroby neurologiczne - choroba Alzheimera, Parkinsona, zespół Downa, stwardnienie rozsiane choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy choroby nowotworowe 25 Wzmożone wytwarzanie wolnych rodników Stres oksydacyjny stan organizmu związany z wytworzeniem wolnych rodników i reaktywnych form tlenu RFT zaburzenie równowagi pro- i antyoksydacyjnej na korzyść stanu prooksydacyjnego wzmożenie procesów prooksydacyjnych i zmiany degradacyjnych w komórkach aktywacja białek stresu oksydacyjnego i niebiałkowych antyoksydantów Komórki odpornościowe (makrofagi, fagocyty i neutrofile wytwarzają wolne rodniki w celu niszczenia czynników chorobotwórczych – wirusów, bakterii, grzybów Wolne rodniki uczestniczą w: transporcie tlenu przez hemoglobinę aktywacji cytochromu P-450 syntezie prostaglandyn 26 Wybuch tlenowy reperfuzja - ischemia Reperfuzja po niedokrwieniu (ischemii) następuje przy niedrożności naczyń krwionośnych przy udarze, zawale transplantacji narządów zabiegach chirurgicznych długim stosowaniu opaski uciskowej niewłaściwej pozycji „drętwienie kończyn” długotrwałym wysiłku fizycznym 27 Powstający stres oksydacyjny bardzo silnie uszkadza tkanki!! Dysmutaza ponadtlenkowa SOD SOD jest metaloproteiną składająca się z: części białkowej (apoenzym) katalitycznej grupy prostetycznej w formie atomu metalu pełniącej funkcję centrum aktywnego. Reakcja przebiega dwuetapowo: I etap - redukcja jonu metalu i uwolnienie O2 M(n+1) +-SOD + O2 −* → Mn+ -SOD + O2 II etap - utlenienie jonu metalu z udziałem O2 −* i H+ i wytworzenie H2O2 Mn+ -SOD + O2 −* + 2 H+ → M(n+1) +-SOD + H2O2 gdzie: M = Cu +; Mn 2+; Fe 2+; Ni 2+ 30 Katalaza CAT enzym z grupy oksydoreduktaz katalizujący proces rozkładu H2O2 do H2O i O2 homotetramer, zbudowany z czterech identycznych podjednostek każda z podjednostek katalazy ma układ hemowy z położonym centralnie atomem żelaza (Fe3+) Fe3+ w miejscu aktywnym związany czteroma wiązaniami koordynacyjnymi z azotem struktury hemu, piąte wiązanie tworzy z tyrozyną w łańcuchu polipeptydowym białka katalazy podstawowa funkcja katalazy w komórkach - udział w reakcji dysproporcjonowania nadtlenku wodoru: 2 H2O2 → 2 H2O + O2 31 Systemy obrony przed wolnymi rodnikami 32 II. Białka chroniące przed reaktywnymi formami tlenu 3. peroksydaza glutationowa (GSH-Px) GSH-Px 2 GSH + H2O2 GSSG + 2 H2O białko – SH + GSSG białko – S – SG + GSH białko + GSSG białko + 2 GSH SH SH S – S HSe-CH2-CH-COO - +NH3 selenocys- steina Systemy obrony przed wolnymi rodnikami 35 III. Antyoksydanty niskocząsteczkowe 1. antyoksydanty hydrofilowe glutation - g - glutamylocysteinyloglicyna kwas askorbinowy – witamina C kwas moczowy 2. antyoksydanty hydrofobowe tokoferole – witamina E karotenoidy ksantofile likopen Glutation g-glutamylocysteinyloglicyna (g-glu-cys-gly) najbardziej rozpowszechniony niskocząsteczkowy związek tiolowy w przyrodzie; występuje we wszystkich komórkach prokariotycznych i eukariotycznych grupa tiolowa (–SH) zredukowanego GSH może szybko ulec utlenieniu; powstaje forma utleniona - disulfid glutationu GSSG 2 GSH + H2O2 → GSSG +2H2O 36 Hydrofilowe antyoksydanty niskocząsteczkowe Glutation g-glutamylocysteinyloglicyna (g-glu-cys-gly) Detiolacja (deglutationylacja) - przywracanie grup tiolowych białek do postaci zredukowanej 37 Hydrofilowe antyoksydanty niskocząsteczkowe Neutralizacja wolnych rodników i RFT grupa tiolowa może reagować z O2 *-, *OH, H2O2 RSH + O2 *- + H+ → RS* + H2O2 2 RSH + H2O2 → 2 RS * + 2H2O RSH + *OH → RS* + H2O 2 RS* → RSSR organizm odtwarza GSH za pomocą reduktazy glutationowej Hydrofilowe antyoksydanty niskocząsteczkowe Witamina C - działanie prooksydacyjne ! w niskich stężeniach askorbinian może wykazywać działanie prooksydacyjne aktywność prooksydacyjna jest związana ze zdolnością do interakcji z jonami metali przejściowych, głównie Fe3+ i Cu2+ : Fe3+ + AH– → Fe2+ + A*- + H+ Fe2+ + H2O2 → Fe 3+ + *OH + OH– reakcja Fentona powstające RFT w pewnych warunkach mogą niszczyć komórki zwierzęce, w tym komórki nowotworowe mieszanina askorbinianu z jonami metali przejściowych, w badaniach in vitro ma zdolność inaktywacji wielu białek, niszczenia tłuszczów i DNA w warunkach laboratoryjnych mieszanina jonów żelazowych i askorbinianu jest używana w celu indukowania powstawania rodnika *OH 40 Hydrofilowe antyoksydanty niskocząsteczkowe 41 kwas moczowy wiąże jony żelaza reaguje z oksydantami anionorodnik moczanowy jest stabilny kwas moczowy alantoina Hydrofilowe antyoksydanty niskocząsteczkowe. Kwas moczowy w fizjologicznym zakresie pH występuje w formie zdysocjowanej jako anion moczanowy, który jest bardziej stabilny i nie reaguje z O2 anionorodnik moczanowy jest stabilny reaguje z oksydantami: 1O2, *OH, H2O2, LOOH, HOCl, ONOO - nie reaguje z O2 *- wiąże jony żelaza w obecności ONOO- kwas moczowy jest bardzo szybko degradowany, a produkty jego rozkładu mogą być cytotoksyczne. w wysokich stężeniach lub w obecności jonów Cu+/Cu2+ kwas moczowy (lub jego pochodne) może nasilać peroksydację lipidów – działanie prooksydacyjne 42 Witamina E - tokoferole główny antyoksydant rozpuszczalny w lipidach obejmuje 8 różnych postaci - każda zbudowana jest z układu pierścieniowego 6-chromanolu i szesnasto węglowego– fitylowego łańcucha bocznego łańcuch boczny jest nasycony – tokoferole (różnią się liczbą i położeniem grup -CH3) łańcuch boczny zawiera trzy wiązania podwójne - tokotrienole 45 Hydrofobowe antyoksydanty niskocząsteczkowe jeden z głównych związków chroniących nasz organizm przed stresem oksydacyjnym uczestniczy w pierwszej linii obrony przed RFT efektywnie wygaszając 1O2 nie dochodzi do jego reakcji z resztami wielonienasyconych kwasów tłuszczowych fosfolipidów błon komórkowych oraz hamowana jest reakcja peroksydacji i generowania ich rodników w drugiej linii obrony szybko reaguje z wolnymi rodnikami nadtlenkowymi lipidów: unieczynnia je przerywa ich wytwarzanie oraz hamuje ciąg wolnorodnikowych reakcji łańcuchowych uszkadzających komórki 46 Hydrofobowe antyoksydanty niskocząsteczkowe Antyoksydacyjne działanie a-tokoferolu Tokoferole mogą działać prooksydacyjnie ! podczas redukcji Fe3+ do Fe2+ i Cu2+ do Cu+ tokoferole stymulują powstawanie rodników *OH rodnik a-T* poprzez stosunkowo wolną reakcję jest zdolny oderwać wodór z cząsteczki wielonienasyconego kwasu tłuszczowego - działa jako słaby promotor utleniania tłuszczów bogatych w nienasycone kwasy tłuszczowe: a-T* + RH → R* + a-TH 47 Hydrofobowe antyoksydanty niskocząsteczkowe Prooksydacyjne działanie a-tokoferolu Hydrofobowe antyoksydanty niskocząsteczkowe Karotenoidy należą do izoprenoidów; obejmują kilkaset związków, z których około 50 występuje w żywności różnią się położeniem wiązań podwójnych oraz brakiem lub obecnością pierścienia alicyklicznego (β-jononu) w cząsteczce a, b i g -karoten wykazują aktywność prowitaminy A, zaliczane są do odżywczych składników żywności, likopen jest naturalną substancją nieodżywczą 50 Ksantofile (oksykarotenoidy) pochodne tlenowe karotenów (hydroksylowe, ketonowe, aldehydowe, karboksylowe) powstają podczas utleniania karotenów przy pomocy enzymów występują, obok karotenoidów, w tkankach roślinnych (stanowią 60-70% związków karotenoidowych) i zwierzęcych: luteina - 3,3’-dihydroksy pochodna α-karotenu - występuje praktycznie w tkankach wszystkich roślin zielonych zeaksantyna - izomer luteiny - wyizolowana z nasion kukurydzy astaksantyna – barwnik pancerzy skorupiaków, jeżowców, piór i nóg ptasich kryptoksantyna - pomarańczowy barwnik owoców papryki i pomarańczy fukoksantynę – barwnik brunatnic uczestniczący w fotosyntezie kapsorubina i kapsantyna - główne barwniki papryki 51 Hydrofobowe antyoksydanty niskocząsteczkowe Antyoksydacyjne funkcje karotenoidów i ksantofili dzięki obecności skoniugowanej struktury podwójnych wiązań, mogących delokalizować niesparowany elektron usuwają wolne rodniki (*OH, O2 -*, RO*) są silnymi wygaszaczami tlenu singletowego (I linia obrony) zabezpieczają przed powstawaniem nadmiernej ilości reaktywnych form tlenu podczas fotosyntezy (szczególnie tlenu singletowego) w badaniach in vitro wykazano, że b-karoten hamuje peroksydację lipidów przy małym stężeniu tlenu, lecz nie hamuje tego procesu gdy stężenie tlenu jest duże badania wykazały, że b-karoten nie zabezpiecza dostatecznie frakcji lipidowych krwi (LDL) przed peroksydacją 52