

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
W notatkach wyeksponowane są tematy z zakresu odżywianie człowieka: resekcja żołądka.
Typologia: Notatki
1 / 3
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Wskazania do zabiegu Podstawowym wskazaniem do resekcji żołądka jest rozpoznanie nowotworu złośliwego tego narządu. Poza tym głównym wskazaniem liczba chorób, w których niezbędne jest usunięcie żołądka, znacznie zmalała w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat w związku z postępem w leczeniu farmakologicznym.
Należą do nich: Choroba wrzodowa żołądka nie poddająca się leczeniu farmakologicznemu. W tym przypadku alternatywą dla usunięcia części żołądka jest tak zwana wagotomia, czyli przecięcie biegnących do żołądka nerwów, co bardzo znacznie może ograniczyć wydzielanie soku żołądkowego Zwężenie (stenoza) odźwiernika, czyli części żołądka połączonej z dwunastnicą, które jest powikłaniem niedostatecznie leczonej choroby wrzodowej żołądka Powikłania choroby wrzodowej żołądka, takie jak niedające się opanować innymi metodami krwawienie z wrzodu lub perforacja (pęknięcie) ściany żołądka. W tych przypadkach jednak, wobec dostępności na rynku bardzo skutecznych leków przeciwwrzodowych, coraz rzadziej wykonuje się tak rozległy zabieg, zastępując go mniej skomplikowanymi operacjami, takimi jak zeszycie pękniętego wrzodu, czy zatamowanie krwotoku przez zeszycie (podkłucie) krwawiącego naczynia
W zależności od choroby, która jest powodem wykonywania resekcji żołądka, usunąć można jedynie jego końcową część (antrectomia – resekcja części przedodźwiernikowej, w przypadku choroby wrzodowej), większą część narządu (gastrectomia subtotalis – prawie całkowita resekcja żołądka, w przypadku nowotworów zlokalizowanych w końcowym odcinku żołądka), a nawet cały żołądek (gastrectomia totalis – całkowita resekcja żołądka, w przypadku guzów nowotworowych zlokalizowanych w środkowej części żołądka). Nowotwory początkowego odcinka żołądka wymagają dodatkowo, oprócz totalnej gastrektomii, usunięcia końcowego odcinka przełyku. Wszystkie zabiegi usunięcia żołądka z powodu nowotworu wymagają także, dla zmniejszenia ryzyka nawrotu choroby, wycięcia otaczających żołądek węzłów chłonnych.
Cel zabiegu Zabieg operacyjny polega na zamknięciu (podwiązaniu) zaopatrujących określoną część żołądka naczyń (tętnic i żył), usunięciu części lub całego narządu, a następnie przywróceniu ciągłości przewodu pokarmowego przez wykonanie zespolenia jelita (dwunastnicy) z pozostałą częścią żołądka lub z przełykiem.
Przebieg pooperacyjny Pierwsze dni po resekcji żołądka wymagają bardzo starannej obserwacji pacjenta, częstego pomiaru ciśnienia krwi, tętna, powtarzanych badań laboratoryjnych. W celu kontrolowania ilości wydalanego przez pacjenta moczu (ważny wskaźnik prawidłowej pracy nerek) do pęcherza moczowego wprowadza się specjalną rurkę (cewnik Foley’a) Zwykle przez kilka dni po zabiegu operacyjnym pacjent ma założoną przez nos cienką, plastikową rurkę, tak zwany dren żołądkowy, który odprowadza nadmiar soku żołądkowego i jelitowego zbierający się w pozostawionej części żołądka i zespolonym z nim jelicie Przez pierwsze 5-6 dni po zabiegu pacjent otrzymuje jedynie kroplówki, które zawierają wszystkie niezbędne do życia substancje. Czas ten potrzebny jest do wstępnego zagojenia (zrośnięcia się) zespolenia żołądka (przełyku) z jelitem, co zabezpiecza je przed pęknięciem, do którego mogłoby dojść, gdyby pacjent wcześniej zaczął jeść lub pić. Po tym okresie zezwala się pacjentowi na picie, a następnie stopniowo rozszerza się dietę W razie potrzeby lekarz może podjąć decyzję o przetoczeniu pacjentowi krwi, osocza (plazmy) lub innych substancji krwiopochodnych Bezpośrednio po operacji pacjent zwykle otrzymuje dożylnie antybiotyki, które mają za zadanie uchronić go przed niebezpiecznymi zakażeniami bakteryjnymi
W ciągu pierwszej, a czasem i drugiej doby pooperacyjnej pacjent pozostaje w łóżku, wykonując pod opieką rahabilitantów ćwiczenia oddechowe i ruchowe. Po tym okresie zezwala się pacjentowi na wstawanie i chodzenie, aby przyspieszyć jego powrót do pełnej aktywności fizycznej Pobyt w szpitalu po zabiegu resekcji żołądka w przypadkach niepowikłanych trwa zwykle od 10 do 14 dni. Dalsza rekonwalescencja odbywa się w miarę możliwości w domu pacjenta Po resekcji żołądka nie ma zwykle powodu do stosowania szczególnej diety, jedynie w przypadku bardzo rozległych resekcji zaleca się częste spożywanie niewielkich objętościowo posiłków Jeżeli choroba podstawowa na to pozwala, po kilkutygodniowej rekonwalescencji możliwy jest zwykle powrót do pracy zawodowej W przypadku choroby nowotworowej niezbędne może być leczenie uzupełniające – chemioterapia prowadzone pod kontrolą specjalisty-onkologa
Resekcja żołądka (usunięcie jego części) prowadzi często do zakłóceń w funkcjonowaniu przewodu pokarmowego, takich jak zaburzenia trawienia i wchłaniania. Konieczna jest tu dieta oszczędzająca przewód pokarmowy i zapobiegająca niedoborom pokarmowym. Bezpośrednio po rozległej resekcji choremu można podawać napoje. W trzeciej dobie po zabiegu wprowadza się kleiki. Powinny być one przyrządzone z ryżu lub kaszy manny gotowanej na wodzie (nie na mleku!), z dodatkiem soli. Kaszę zalewa się zimną wodą w ilości 10-krotnie większej od objętości kaszy i następnie gotuje przez 2-3 godziny, dolewając wody w miarę jej wygotowywania. Następnie kaszę należy przecedzić i dodać soli. W czwartej dobie do kleików można dodać przetarte owoce. Potem dietę rozszerza się o przetarte warzywa, zupy przecierane, białe pieczywo. W 7-8 dni po zabiegu można podawać mięso gotowane, mielone, jaja na miękko, ziemniaki puree. Najistotniejszym zaleceniem diety po okresie rekonwalescencji jest dostarczenie odpowiedniej ilości białka. W ciągu doby należy dostarczać 1,5-2g białka/kg masy ciała, co daje średnio od 110 do 130 g białka na dobę. Większość białka (ponad połowę) powinno stanowić białko pochodzenia zwierzęcego.
Najważniejsze zasady diety Konieczne jest stosowanie diety bogatobiałkowej. Należy zwiększyć ilość takich produktów jak mleko, kefiry, jogurty i sery twarogowe, jaja, chude gatunki mięs (cielęcina, kurczaki, indyki, króliki) i wędlin (wędliny drobiowe, polędwica, szynka). Dobrym źródłem białka są również chude gatunki ryb, np. dorsz, sandacz, szczupak. Produkty bogatobiałkowe powinny się znaleźć w każdym posiłku. Należy ograniczyć podaż tłuszczu do 50-70 g/dobę. Jeżeli chory cierpi na biegunki, podaje się wtedy tzw. tłuszcze MCT. Jest to skrót oznaczający kwasy tłuszczowe o średnim łańcuchu węglowym. Są to tłuszcze najlepiej trawione i wchłaniane przez organizm ludzki, dostępne na polskim rynku w postaci tłuszczów spożywczych lub specjalnych preparatów. Zaleca się spożywanie posiłków często, za to w mniejszych ilościach. Dzienna racja pokarmowa powinna być więc podzielona na 5-6 posiłków na dobę. W jadłospisach należy planować potrawy łatwo strawne, natomiast należy wykluczyć potrawy długo zalegające w żołądku. Trzeba wyeliminować z jadłospisu fasolę suchą i szparagową, groch i groszek zielony, soczewicę, kapustę, kalafiora, brukselkę, cebulę, czosnek. Niewskazane są również grzyby, sery ostre, topione, dojrzewające. Zupy nie powinny być przygotowywane na tłustych wywarach ani zaprawiane zasmażkami lub śmietaną. Niewskazane jest picie takich napojów jak kawa, kakao, czekolada, alkohol. Potrawy należy gotować w wodzie lub na parze oraz piec w folii. Nie wolno jeść potraw smażonych bądź pieczonych w tradycyjny sposób. Można stosować łagodne przyprawy, takie jak wanilia, koper, cynamon, natka pietruszki, anyżek, sok z cytryny, kminek. Nie wolno używać ostrych przypraw, np. pieprzu, papryki, chili.