RODZAJE MODELI:
I)
1) przyczynowo-skutkowe (koszty-produkcja)
2) symptomatyczne – brak przyczyna-skutek
3) tendencji rozwojowej – „t”
4) autoregresyjne – objaśniane występują jako zm. ob.-jące t-1
II)
1) statyczne – brak „t” i opóźnień czasowych
2) dynamiczne – „t” i opóźnienia czasowe zm. objaśnianej
III)
1) jednorównaniowe
2) wielorównaniowe: (proste, regresyjne, o rów. współzależnych)
IV)
1) liniowe
2) nieliniowe (potęgowe, wykładnicze, hiperboliczne)
EKONOMETRIA: nauka o metodach badania prawidłowości występujących w zjawiskach
ekonomicznych za pomocą odpowiednio wyspecjalizowanego aparatu matematyczno-statystyczn. Służy
to:
1.cel poznawczy (opis kształt. się zjawisk ekonomicznych)
2.cel prognostyczny (przewidywanie danego przebiegu zjawisk ekonomicznych)
3.cel decyzyjny (sterowanie przebiegiem zjawisk ekonom.)
MODEL EKONOMETRYCZNY: jest to konstrukcja formalna, która za pomocą jednego równania bądź
układu równań przedstawia zasadnicze powiązania występujące pomiędzy rozpatrywanymi zjawiskami
ekonomicznymi.
CZĘSCI MODELU:
1.zmienne (objaśniane, objaśniające, endogeniczne, egzogeniczne) ZEROJEDYNKOWE: stosowane są
gdy w modelu ujmuje się czynniki jakościowe np. podział w pracowników wg płci
2.parametry : są to stałe wielkości występujące przy zmiennych objaśniających. STRUKTURALNE (od
których zależą wartości funkcji zmiennych objaśniających) STRUKTURY STOCHASTYCZNEJ
MODELU (dotyczą one rozkładu odchyleń losowych modelu. Podstawową rolę odgrywają E(X) i D2(X)
składnika losowego.
3.czynnik losowy: odgrywa rolę błędu przypadkowego, zakłócającego funkcyjny związek między
wartościami zmiennej objaśnianej a objaśniającymi.
POTRZEBA UWZGLĘDNIENIA CZYNNIKA LOSOWEGO wynika z :
1.element przypadkowości występuje w działalności gospodarczej i życiu społecznym
2.złożoność zjawisk ekonomicznych
3.pomiar zjawisk jest niedokładny, składnik zawiera różnice wynikające z błędów obserwacji
4.w modelu nie można uwzględnić wszystkich zmiennych objaśniających
5.postać funkcyjna modelu może być obrana niewłaściwie.
PROCEDURA BUDOWY MODELU:
1.sformułowanie modelu (sprecyzowanie zakresu badania i podjęciu decyzji jakie zmienne będą odgrywać
rolę zm. o-jących
2.wybór postaci analitycznej
3.estymacja parametrów
4.weryfikacja modelu – analiza czy zbudowany model dostatecznie dobrze wyjaśnia badaną rzeczywistość
5.praktyczne wykorzystanie modelu
DOBÓR ZMIENNYCH O-JĄCYCH DO MODELU LINIOWEGO:
1.w oparciu o istniejące teorie ekonomiczne
2.na podstawie doświadczenia, materiałów statystycznych staramy się znaleźć takie zmienne, które są
skorelowane ze zm. ob.-nymi modelu
3.stosuje się tam, gdzie teoria ekonomiczna ani doświadczenie nie wskazują na zmienną, które odgrywają
rolę przyczyny w stosunku do wyróżnionych zm. ob.-nych.
ZMIENNE OBJAŚNIAJĄCE POWINNY:
