Romantyzm - epoka buntu i emocji, Notatki z Język polski

Pobierz Romantyzm - epoka buntu i emocji i więcej Notatki w PDF z Język polski tylko na Docsity!

Romantyzm

Romantyzm tworzy się w opozycji do Oświecenia, zaczyna się bunt pokoleń, które

tworzyli młodzi ludzie. Ta epoka była chaotyczna, ludzie w niej żyjący nie lubili porządku. Człowiek romantyczny kieruje się głównie emocjami oraz uczuciami, co nie oznacza, że nie myśli. Jest to przede wszystkim marzyciel, ktoś, kto oddaje się uczuciom. U romantyków zazwyczaj nie ma dobrych zakończeń, nastrój epoki jest ciemny, mroczny. Romantyzm ma swój początek od Rewolucji Francuskiej 1789 roku do połowy XIX wieku w Polsce od 1822 r. („Ballady i romanse'') do 1864 r. (upadek powstania styczniowego).

Wydarzenia historyczne:

• Rewolucja Francuska 1789r. - 1799r.;
• Kampania Napoleońska 1803 r. - 1815r.;
• Powstanie styczniowe 1863r.;
• Powstanie listopadowe1830r.;
• Wiosna Ludów 1848r. (europejski ferment, gdy zaczęły się powstania narodowe w różnych częściach narodowych).

Główne idee romantyzmu:

• Indywidualizm (ktoś jest jednostką, czuje się niezależny od innych jednostek, postępuje inaczej niż nakazują wzorce kulturowe, które zazwyczaj nie zgadzały się z tym, co robiło społeczeństwo);
• Irracjonalizm (pogląd głoszący, że poznanie rozumowe jest niewystarczającym, bardziej wartościowymi drogami do poznanie świata są: czucie, wiara, instynkt);
• Metafizyka (zainteresowanie tym, co jest tajemnicze, niedostępne zmysłom);
• Ludowość (fascynacja mitologią celtycką, słowiańską i germańską);
• Historyzm (naśladowanie stylów poprzednich epok);
• Naród.

Tendencje artystyczne romantyzmu:

• Osjanizm (konwencja literacja, wyrażająca się w nastroju tajemniczości i grozy, kreowanym przez naturalne elementy świata, takie jak mgła, noc, księżyc, poświata);
• Gotycyzm (fascynacja Średniowieczem, literacki powrót do tej epoki, fascynacja świątyniami, budowlami, itd..);
• Egzotyzm\orientalizm (fascynacja naturą i kulturą Wschodu);
• Ludowość romatyczna (to fascynacja kulturą ludu wiejskiego, czyli chłopów, wykorzystanie folkloru jako źródła inspiracji literackiej);
• Historyzm (zainteresowanie historią, jej prawami, procesami historycznymi i wyżej wymienione).

\

Sztuka romantyczna:

• sztuka wolna, tworzona przez genialnego artystę;
• poeta to wieszcz, prorok, przywódca narodu;
• synkretyczna, czyli wymieszana rodzajowo; Artysta powinien przenikać tajemnice świata i przedstawiać je w sztuce. Tworzył obrazy

przedstawiające rzeczywistość i symbolikę, jest pośrednikiem między sferą sacrum a profanum, przykładem takiego artysty jest Caspar David Friedrich. W romantyzmie stały się ważne dzieci, których dotychczas nie opisywano, nie zwracano na nich zbyt dużo uwagi. Romantycy natomiast byli zdania, że dzieci są ważne, bardziej uczuciowe niż dorośli, muszą również poznawać siebie. Romantycy byli pewni, że zakochanych w sobie ludzi łączy magiczna więź zwana

mesmeryzmem bądź magnetyzmem serca. Według tej teorii w każdym jest

niematerialny fluid, który umożliwia oddziaływanie na inną osobę i wywołuje u niej określone emocje.

Romantyzm wykreował również modę na podróże. Ówcześni twórcy odbywali

je z kilku ważnych powodów:

• wyjeżdżali w poszukiwaniu inspiracji;
• chcieli doświadczyć sytuacji skrajnych i dotrzeć do ukrytych zakamarków własnej psychiki i wnętrza;
• by posiąść prawdziwą wiedzę;

Romantyczna fascynacja historią:

• w literaturze → wykorzystanie kostiumu historycznego (próbowano mówić o współczesnych wydarzeniach za pomocą kontekstu historycznego)
• nowożytna opowieść historyczna (badanie źródła, twórca musi zbudować miejsce akcji, tło historyczne, zwyczaje, obrzędy, postaci rzeczywiste, bohaterowie fikcyjni, rozwinięta fabuła)