Rosja Radziecka
1. Rosja po rewolucji bolszewickiej
Rewolucja październikowa ( 7 listopada 1917 r.) ( według kalendarza
juliańskiego) w istocie rewolucja listopadowa, była przewrotem w Carskiej Rosji, który
doprowadził do upadku monarchii i caratu.
Car Mikołaj II od początku swego panowania, nie zapowiadał się, jako wybitny
przywódca, był raczej słabym politykiem i miernym taktykiem. Burżuazyjne podejście do
spraw państwa arystokracji rosyjskiej oraz właścicieli manufaktur później fabryk, sprawiło,
że lud rosyjski zaczął wychodzić na ulice miast domagając się swoich praw. Ludzie
domagali się ustalenia dnia pracy (osiem godzin, wymiar etatu) podniesienia płac i opieki
w mroźne rosyjskie zimy ze strony państwa - otwieranie noclegowni, jadłodajni. W okresie
I wojny światowej, Car postanowił sprzymierzyć się z Ententą przeciw państwom
Centralnym, przekonany o potędze narodu szybko musiał pogodzić się z klęską na polu
militarnym.
Rosja stała się wprost idealnym podłożem do rozwoju myśli Karola Marksa, na
czele wzburzonego, głodnego i zmęczonego wojną narodu rosyjskiego stanął
Włodzimierz Lenin, obiecał obalenie tyranii cara i oddanie narodowi rosyjskiemu Rosji w
spracowane ręce, tak, iż każdy mógłby otrzymać po równo wszelkich dóbr
Rewolucja była krwawa, w jej wyniku została wymordowana prawie cała Rosyjska
szlachta, inteligencja, w tym rodzina Carska, władzę przejęły lokalne komitety partyjne na
czele z Radą Komisarzy Ludowych i Leninem oczywiście. W wyniku przewrotu
bolszewickiego powstał w Rosji nowy, bolszewicki rząd – Rada Komisarzy Ludowych (
8 listopad 1917) z Włodzimierzem Iliczem Leninem na czele.
Jedynym z pierwszych dekretów Rady było wydanie dekretu o pokoju i dekretu
o ziemi
Dekret o Pokoju Dekret o Ziemi
- nawoływał państwa uczestniczące w
wojnie do zawarcia pokoju
- w rzeczywistości chodziło o to, by
zrewolucjonizowani żołnierze z oddziałów
frontowych wrócili do swych wsi i tam
szerzyli rewolucję bolszewicką
- odbierał wszystkim prawo jej prywatnego
posiadania, ale dawał możliwość jej
użytkowania
- posunięcie to miało umocnić bolszewików
na wsi i przyczynić się do szerzenie
rewolucji
Celem bolszewików było pokonanie wewnętrznych wrogów rewolucji i objęcie
nią całego byłego imperium rosyjskiego, a następnie przeniesienie poza granice na jak
największy obszar.
2. Traktat Brzeski
Bolszewicy jeszcze przed rewolucją październikową chcieli wycofać Rosję z wojny.
21 Listopada 1917 rząd nowopowstałej Rosji Radzieckiej wystosował do ambasadorów i
posłów państw biorących udział w wojnie notę wzywającą do wszczęcia rokowań
pokojowych. Pozytywnie na apel odpowiedziały tylko Niemcy i w grudniu 1917 roku
rozpoczęły się rokowania. Ze strony bolszewików prowadził je Lew Trocki. Jednak w
wyniku nieudanych rozmów pokojowych Niemcy wznowili operacje wojenne nie
napotykając oporu. Lenin spanikował, chciał za wszelką cenę utrzymać rewolucję,
dlatego rozkazał podpisanie pokoju za wszelką cenę.
3 marca 1918 udało się dojść do porozumienia. Traktat stanowił wycofanie się
Rosji z wojny i zerwanie sojuszu z Ententą. Rosyjskie władze zgodziły się pozostawić
Niemcom znaczne obszary — oznaczało to utratę Polski, Litwy, Łotwy, Estonii i Białorusi,
Finlandii i Wysp Alandzkich. Rosja została zobowiązana do zdemobilizowania całej armii
(również Armii Czerwonej). Warunki traktatu były tak nie korzystne, że wzbudziły
niezadowolenie wielu Rosjan, ale Lenin uzyskał to, co chciał – czas na umocnienie
władzy.
Po zawarciu przez bolszewików pokoju brzeskiego z Niemcami w 1918 roku,
ententa uznała ich za sprzymierzeńców Niemiec i Austro - Węgier i obawiała się, że
przekażą im broń otrzymaną wcześniej z Zachodu. Zdecydowano się na interwencję w
