Ustęp
Czym jest?
Osobiste uczucia Mickiewicza i jego przekonania. tzn. że nie powinnismy patrzeć na naród
Rosyjski w sposób krytyczny, nie dostrzegać w nim jedynie wrogów a ludzi, którzy są podobni do
Polaków, którzy są ciemiężeni przez tyranię cara. pokazuje, że ludzie tez tam cierpią i muszą
znosić fakt że lepiej traktowani są okrutni, silni ludzie i ulegający carowi
Przedstawia sprawowanie okrutnego cara.
1. Droga do Rosji
Wszędzie jest pusto, szaleją żywioły, spotkani ludzie wydają się jakby puści
Wizja podróży bohatera do Rosji, przedstawia budowanie kraju na cierpieniu ludzi, którzy
stanowią najniższą warstwę społeczną, wszystko koncentruje się wokół wojska(drogi jakby nie
było stworzone do codziennego użytku dla mieszkańców), droga do rosji jest dzika, tylko w
niektórych miejscach jest jakaś cywilizacja
"lodowate piekło"
2. Przedmieścia stolicy
jest gorzką refleksją nad tym, jakim kosztem powstały piękne rosyjskie budowle. Przedmieścia
Petersburga zabudowane są wspaniałymi pałacami. Mieszają się tu różne style, jak „zwierzęta z
różnych krańców ziemi”. Rządy kolejnych carów zmuszały uciskane narody do niewolniczej pracy,
by uświetniać swoje miasta. Rosja jest więc świetna piękna: "krwią Litwy, łzami Ukrainy i złotem
Polski". Teraz przedmieścia są puste. Dwór carski przeniósł się do miasta na okres zimy. Za carem
pociągnęli wszyscy możni.
3. Petersburg
przedstawione przez Mickiewicza jako miasto- demon, które powstaje ze względu za zachciankę
cara, który po tym jak oglądał wiele europejskich stolic chciał skopiować ich najiękniejsze
budynki i zabytki w Petersburgu. Do tego trzeba było utwardzić grunt, co pochłoneło wiele
ludzkich żyć, dlatego Mickiewicz uznał, że miasto jest postawione na trupach. Znajdujące się ciała
pod zabudowaniami można określić jako nieludzki, okrutny cmentarz. Było to ukochane miasto
carskie. Mickiewicz wręcz sugeruje, że jest to miasto zbudowane przez szatana. Budynki są
piękne, jednak pełne rozpusty i niegodziwego zachowania
4. Car, władza i poddani
Car kreuuje modę a inni zachowują się jak bezmyślne marionetki. Ludzie są porównywani do
kart, którymi car rzuca, jak tylko mu sie podoba. Zachowuje sie okrutnie wobec ludzi, którzy
znajdują się nisko w hierarchi. Car jako istota nieludzka przez metody swojego sprawowania. Z
