RÓWNOWAGA KONSUMENTA PRZY OGRANICZENIU BUDŻETOWYM.
Konsument dążący do maksymalizacji swoich korzyści z konsumpcji będzie preferował koszyki
zakupów znajdujące się na wyżej położonej krzywej obojętności. Jednakże konsument może wybrać
tylko taki koszyk, które może zakupić ze swojego dochodu przy danych cenach – podlega
ograniczeniu budżetowemu.
W koszyku konsumenta znajdują się dwa dobra X i Y o cenie PX i PY. Dochód konsumenta wynosi I i
jest w całości przeznaczony na zakup dóbr X i Y. Ograniczenie budżetowe konsumenta można zapisać
za pomocą równania:
PX * QX + PY * QY = I
QX i QY to ilości dóbr X i Y, które mogą się znaleźć w koszyku konsumenta.
Jest to równanie liniowe, które można wykreślić na mapie krzywych obojętności konsumenta.
Jest to linia budżetowa stanowiąca zbiór punktów reprezentujących wszystkie kombinacje dwóch
dóbr, jakie konsument może nabyć przy danym dochodzie i cenach tych dóbr.
Załóżmy jednak, że konsument przeznacza cały dochód na zakupów dóbr X i Y. Będzie poszukiwał
koszyka zakupów, który przyniesie mu maksimum korzyści przy ograniczeniu budżetowym. Będzie to
koszyk A, wyznaczony przez punkt styczności linii budżetowej na krzywej obojętności IC2. Oznacza to,
że konsument osiąga maksimum korzyści z danego dochodu.
Równowaga konsumenta oznacza, że konsument wybrał taki koszyk zakupów, który daje mu
maksimum użyteczności przy danym ograniczeniu dochodów i danych cenach. Konsument osiąga
maksymalny stopień celu, jeżeli korzyści marginalne w stosunku do wydatku marginalnego są takie
same względem wszystkich dóbr.