









Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Plastydy to organelle komórkowe występujące u roślin oraz pro stów roślinopodobnych. ... stanowią samopowielające się, półautonomiczne struktury.
Typologia: Ćwiczenia
1 / 16
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Wprowadzenie Przeczytaj Symulacja interaktywna Sprawdź się Dla nauczyciela
Plastydy to otoczone podwójną błoną białkowo‐lipidową organelle występujące w komórkach roślin oraz niektórych protistów roślinopodobnych. Plastydami są zielone chloroplasty, którym rośliny zawdzięczają zdolność do fotosyntezy. Wyróżniamy także bezbarwne leukoplasty, które gromadzą substancje zapasowe, nadające kolor owocom i kwiatom chromoplasty czy obecne w starzejących się komórkach gerontoplasty.
Twoje cele
Przedstawisz kryteria klasyfikacji plastydów. Omówisz warunki, w jakich dochodzi do przekształceń różnych rodzajów plastydów. Przedstawisz związek budowy każdego z rodzajów plastydów z pełnioną funkcją.
Plastydy to organelle komórkowe występujące u roślin oraz pro stów roślinopodobnych. Zawarte w nich barwniki nadają barwę organom roślinnym: liściom, korzeniom, owocom. Źródło: Pixabay, domena publiczna.
Wszystkie rodzaje plastydów powstają w trakcie rozwoju rośliny z prekursorów – proplastydów. Proplastydy to rodzaj plastydów niedojrzałych i niewyspecjalizowanych. W dużych ilościach występują w komórkach embrionalnych budujących ciało zarodków roślin (w nasionach) oraz w komórkach merystematycznych.
Ich system błon białkowo‐lipidowych jest słabo rozwinięty. Błona wewnętrzna tworzy pojedyncze pęcherzyki – tylakoidy. W stromie obecne są pojedyncze ziarna skrobi, karotenoidy oraz nieobłonione kuliste ciała – plastoglobule. Główną funkcją proplastydów jest podział i różnicowanie się w inne rodzaje plastydów.
Plastydy tworzą dużą, dynamiczną grupę organelli komórkowych. W zależności od czynników środowiska, głównie obecności światła lub jego braku, jeden typ plastydu może się różnicować w inny: jednego dnia są bezbarwne, później zielone, inne zaś – najpierw zielone, a następnie żółte.
Możliwości powstawania i przekształcania się różnych rodzajów plastydów. Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
W przekształceniach plastydów ważną rolę odgrywają plastoglobule zlokalizowane m. in. w ciałach prolameralnych.
Rola plastoglobul (zaznaczone na czarno) w różnicowaniu plastydów. Plastoglobule gromadzą składniki błon komórkowych i uczestniczą w tworzeniu i przebudowie systemu błon wewnętrznych podczas przekształceń plastydów. Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Proplastydy znajdują się w komórkach merystematycznych, np. korzenia. Źródło: Robb Leahy, Unsplash, domena publiczna.
Źródło: Mnolf, Inac ve account – ID 1195798, Ari_Colour, ivabalk (Pixabay), licencja: CC BY-SA 3.0.
aparat fotosyntetyczny
(foto – gr. photos – światło, pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy ze światłem) zestaw wszystkich elementów potrzebnych do przeprowadzenia fotosyntezy: błony tylakoidów, barwniki fotosyntetyczne, enzymy
chlorofil
(gr. chloros – zielony, phyllon – liść) barwnik fotosyntetyczny odpowiedzialny za wyłapywanie energii pochodzącej ze światła słonecznego
chloroplasty
rodzaj plastydów barwnych zawierających zielony barwnik chlorofil, wewnątrz których zachodzi proces fotosyntezy
chromoplasty
rodzaj plastydów barwnych zawierających pomarańczowoczerwone i żółte barwniki; nadają kolor owocom, płatkom korony kwiatów, niektórym korzeniom
ciała prolamelarne
występująca w etioplastach sieć błoniastych rurek będących uwypukleniem wewnętrznej błony białkowo‐lipidowej etioplastów
e oplasty
rodzaj plastydów bezbarwnych występujących w nadziemnych organach roślin hodowanych w warunkach braku dostępu do światła
gerontoplasty
rodzaj plastydów powstałych z chloroplastów starzejących się komórek liści; zawierają barwniki należące do organicznych związków chemicznych: pomarańczowoczerwone karoteny i żółte ksantofile
leukoplasty
Symulacja 1
Klikając na strzałkę przeprowadź symulację powstawania i przekształcania się plastydów w zależności od warunków oświetlenia.
Zasób interaktywny dostępny pod adresem h ps://zpe.gov.pl/a/Dx6DGhPCf
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Polecenie 1 Wyjaśnij, jakie znaczenie dla rośliny ma zdolność przekształcania się plastydów.
Ćwiczenie 1
Połącz w pary rodzaje plastydów z ich funkcjami.
Dają początek wszystkim rodzajom plastydów. E oplasty
Nadają jesienną barwę liściom. Leukoplasty
Gromadzą substancje zapasowe. Chromoplasty
Dają żółte zabarwienie pędom rosnącym bez dostępu do światła. Proplastydy
Ćwiczenie 2
Gdy bulwa ziemniaka wykiełkuje w piwnicy, jej pędy są jasnożółte. Po przeniesieniu w oświetlone miejsce pędy zazieleniają się. Uporządkuj kolejne etapy przekształcania się plastydów, które w takiej sytuacji zachodzą.
Chloroplasty
Proplastydy
E oplasty
Ćwiczenie 5
Oceń, czy podane w tabeli stwierdzenia dotyczące funkcji plastydów są prawdziwe czy fałszywe.
Stwierdzenie Prawda Fałsz Plastydy przechowują część materiału genetycznego. Plastoglobule biorą udział zarówno w powstawaniu, jak i degradacji aparatu fotosyntetycznego. Fotosynteza może zachodzić we wszystkich plastydach. System błon wewnętrznych leukoplastów jest słabo rozbudowany, ponieważ pełnią one funkcję spichrzową.
Ćwiczenie 6
Lawenda. Źródło: manfredrichter, Pixabay, domena publiczna.
Chromoplasty nadają barwę płatkom korony kwiatów. Wyjaśnij, jaką rolę w rozmnażaniu roślin odgrywają chromoplasty.
Ćwiczenie 7
Uczniowie przygotowali dwie doniczki z ziemią oraz nasiona grochu. Do doniczki I wysiali nasiona grochu i umieścili ją w warunkach światła na parapecie. Do doniczki II wysiali nasiona grochu i umieścili ją w warunkach braku światła, nakrywając doniczkę kartonowym pudełkiem. Po dwóch tygodniach porównali wykiełkowane rośliny i stwierdzili, że te, które rosły na świetle, są zielone, mają krótsze i grubsze pędy oraz rozwinięte blaszki liściowe. Rośliny hodowane w ciemności miały bladożółte, wiotkie pędy, a blaszki liściowe były słabo rozwinięte. Następnie doniczkę II z roślinami umieścili w warunkach światła na parapecie i obserwowali, jak w kolejnych dniach nabierają zielonego zabarwienia.
Sformułuj problem badawczy do tego doświadczenia.
Autor: Agnieszka Pieszalska
Przedmiot: biologia
Temat: Różnorodność budowy i funkcji plastydów
Grupa docelowa: uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie rozszerzonym
Podstawa programowa: Zakres rozszerzony Treści nauczania – wymagania szczegółowe II. Komórka. Uczeń:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji; kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii; kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne:
Uczeń:
dokonuje podziału plastydów; omawia warunki, w jakich dochodzi do przekształceń różnych rodzajów plastydów; wykazuje związek budowy każdego z rodzajów plastydów z pełnioną funkcją.
Strategia nauczania:
konstruktywizm; konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
burza mózgów; 5 × 5 × 5; analiza tekstu źródłowego; pogadanka.
Formy pracy:
praca indywidualna; praca w grupach; praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z dostępem do internetu; zasoby multimedialne zawarte w e‐materiale.
Przebieg lekcji:
Faza wstępna:
Faza realizacyjna:
Ćwiczenie 1
Zał. 1. Krzyżówka
Neil A. Campbell i in., Biologia Campbella, tłum. K. Stobrawa i in., Rebis, Poznań 2019. Encyklopedia szkolna. Biologia, red. Marta Stęplewska, Robert Mitoraj, Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2006.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania symulacji interaktywnej:
Symulacja interaktywna powinna zostać zastosowana w fazie realizacyjnej lekcji.