Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Rurka pitota - sprawozdanie, Ćwiczenia z Metodologia Badań

Rurka Pitota - sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych

Typologia: Ćwiczenia

2018/2019

Załadowany 26.06.2023

lukaszskarpetowski11
lukaszskarpetowski11 🇵🇱

3 dokumenty

1 / 9

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
1. Cel ćwiczenia:
Zapoznanie się z zasadą działania rurki Pitota oraz wyznaczeniem ciśnienia przepływu przy danych kątach
natarcia.
2. Wstęp teoretyczny:
Rurka Pitota przyrząd do pomiaru ciśnienia całkowitego przy
przepływie płynów stosowany również do
wyznaczania prędkości przepływu.
W zastosowaniu do pomiaru prędkości nurtu rzeki jest to rurka szklana
zgięta pod kątem 90° i zwrócona wlotem pod prąd. Drugie ramię rurki
jest pionowe; ustala się w nim słup wody o wysokości H względem
nieodkształconego zwierciadła wody.
W polskim nazewnictwie rurka Pitota posiada tylko wlot powietrza na
ciśnienie całkowite, a ciśnienie statyczne mierzy się oddzielnie, np. na
bocznej ścianie rury, natomiast rurka Prandtla posiada oba otwory na
swojej powierzchni. W angielskiej literaturze nie istnieje to
rozróżnienie, a stosuje się głównie nazwę rurka Pitota.
Rurka Pitota to bardzo sprytny i prosty wynalazek pozwalający mierzyć
prędkość przepływających wzdłóż niej płynów (cieczy lub gazów).
Posiada ona dwa otwory, jak widać na rysunku poniżej. Jeden z nich
(1.) jest umieszczony dokładnie na wprost potencjalnego strumienia
płynu. Drugi wlot
(2.) może być umieszczony pod spodem lub na górze rurki, ale ważne jest, aby był umieszczony prostopadle
do strumienia płynu.
Dzięki takiemu rozmieszczeniu otworów, do jednego z nich
(1.) wpada płyn posiadający ciśnienie statyczne + dynamiczne (ponieważ płyn ten porusza się liniowo
dokładnie w kierunku wlotu 1., oraz posiada własne ciśnienie pochodzące od drgającego ruchu płynu). Do
Imię i nazwisko:
Nr ćwiczenia: 2
Temat ćwiczenia:
Rurka Pitota
Data:
Grupa :
Rok akademicki:
Ocena/Podpis:
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Rurka pitota - sprawozdanie i więcej Ćwiczenia w PDF z Metodologia Badań tylko na Docsity!

1. Cel ćwiczenia:

Zapoznanie się z zasadą działania rurki Pitota oraz wyznaczeniem ciśnienia przepływu przy danych kątach natarcia.

2. Wstęp teoretyczny:

Rurka Pitota – przyrząd do pomiaru ciśnienia całkowitego przy przepływie płynów stosowany również do wyznaczania prędkości przepływu.

W zastosowaniu do pomiaru prędkości nurtu rzeki jest to rurka szklana zgięta pod kątem 90° i zwrócona wlotem pod prąd. Drugie ramię rurki jest pionowe; ustala się w nim słup wody o wysokości H względem nieodkształconego zwierciadła wody.

W polskim nazewnictwie rurka Pitota posiada tylko wlot powietrza na ciśnienie całkowite, a ciśnienie statyczne mierzy się oddzielnie, np. na bocznej ścianie rury, natomiast rurka Prandtla posiada oba otwory na swojej powierzchni. W angielskiej literaturze nie istnieje to rozróżnienie, a stosuje się głównie nazwę rurka Pitota.

Rurka Pitota to bardzo sprytny i prosty wynalazek pozwalający mierzyć prędkość przepływających wzdłóż niej płynów (cieczy lub gazów). Posiada ona dwa otwory, jak widać na rysunku poniżej. Jeden z nich

( 1. ) jest umieszczony dokładnie na wprost potencjalnego strumienia płynu. Drugi wlot

( 2. ) może być umieszczony pod spodem lub na górze rurki, ale ważne jest, aby był umieszczony prostopadle do strumienia płynu.

Dzięki takiemu rozmieszczeniu otworów, do jednego z nich

( 1. ) wpada płyn posiadający ciśnienie statyczne + dynamiczne (ponieważ płyn ten porusza się liniowo dokładnie w kierunku wlotu 1. , oraz posiada własne ciśnienie pochodzące od drgającego ruchu płynu). Do

Imię i nazwisko: Nr ćwiczenia: 2 Temat ćwiczenia: Rurka Pitota

Data: Grupa : Rok akademicki: Ocena/Podpis:

LABARATORIUM WYPOSAŻENIA I INSTALACJI SAMOLOTU

drugiego zaś wpada płyn jedynie o ciśnieniu statycznym, gdyż nie leży on w kierunku liniowego ruchu tego płynu (leży doń prostopadle).

Od każdego z otworów prowadzą dwa osobne kanały, które łączą się dalej w kanał w kształcie litery ‚U’. Na dnie U-kanału znajduje się ciecz, na przykład woda.

Ponieważ ciśnienie całkowite pochodzące od otworu 1. jest większe niż całkowite ciśnienie z otworu 2. , woda w U-kanale jest nieco „przechylona” tak, że wyższy słup wody powstaje w kanale 2. (po stronie niższego ciśnienia). Dzieje się tak dlatego, że duże ciśnienie działa większą siłą na wodę od strony

otworu 1. (w myśl wzoru ) i „przepycha” tę wodę w stronę kanału 2.

Różnica ciśnień pomiędzy otworem 1. i otworem 2. jest dokładnie równa ciśnieniu wywieranemu przez słup wody o wysokości różnicy w wysokościach słupów wody w U-kanale. Spróbujmy to udowodnić następująco. Różnica ciśnień pomiędzy otworem 1. , gdzie działa

ciśnienie całkowite i 2. , gdzie działa ciśnienie jest równa:

Popatrzmy teraz na Element wody zaznaczony poniżej. Ponieważ jest on nieruchomy, oznacza to, że z obu stron U-kanału muszą działać na niego te same siły, a więc i te same ciśnienia (gdyż pole przekroju kanałów się nie zmienia).

LABARATORIUM WYPOSAŻENIA I INSTALACJI SAMOLOTU

  • kąt natarcia 20˚
  • kąt natarcia 30˚
  • kąt natarcia 50˚

LABARATORIUM WYPOSAŻENIA I INSTALACJI SAMOLOTU

4. 2 stanowisko:

  • kąt 0˚
  • kąt 10˚
  • kąt 30˚
  • kąt 40˚

LABARATORIUM WYPOSAŻENIA I INSTALACJI SAMOLOTU

6. Dane wyników pomiarów multimetra:

LABARATORIUM WYPOSAŻENIA I INSTALACJI SAMOLOTU

7. Obliczenia: