





Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Rurka Pitota - sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych
Typologia: Ćwiczenia
1 / 9
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Zapoznanie się z zasadą działania rurki Pitota oraz wyznaczeniem ciśnienia przepływu przy danych kątach natarcia.
Rurka Pitota – przyrząd do pomiaru ciśnienia całkowitego przy przepływie płynów stosowany również do wyznaczania prędkości przepływu.
W zastosowaniu do pomiaru prędkości nurtu rzeki jest to rurka szklana zgięta pod kątem 90° i zwrócona wlotem pod prąd. Drugie ramię rurki jest pionowe; ustala się w nim słup wody o wysokości H względem nieodkształconego zwierciadła wody.
W polskim nazewnictwie rurka Pitota posiada tylko wlot powietrza na ciśnienie całkowite, a ciśnienie statyczne mierzy się oddzielnie, np. na bocznej ścianie rury, natomiast rurka Prandtla posiada oba otwory na swojej powierzchni. W angielskiej literaturze nie istnieje to rozróżnienie, a stosuje się głównie nazwę rurka Pitota.
Rurka Pitota to bardzo sprytny i prosty wynalazek pozwalający mierzyć prędkość przepływających wzdłóż niej płynów (cieczy lub gazów). Posiada ona dwa otwory, jak widać na rysunku poniżej. Jeden z nich
( 1. ) jest umieszczony dokładnie na wprost potencjalnego strumienia płynu. Drugi wlot
( 2. ) może być umieszczony pod spodem lub na górze rurki, ale ważne jest, aby był umieszczony prostopadle do strumienia płynu.
Dzięki takiemu rozmieszczeniu otworów, do jednego z nich
( 1. ) wpada płyn posiadający ciśnienie statyczne + dynamiczne (ponieważ płyn ten porusza się liniowo dokładnie w kierunku wlotu 1. , oraz posiada własne ciśnienie pochodzące od drgającego ruchu płynu). Do
Imię i nazwisko: Nr ćwiczenia: 2 Temat ćwiczenia: Rurka Pitota
Data: Grupa : Rok akademicki: Ocena/Podpis:
LABARATORIUM WYPOSAŻENIA I INSTALACJI SAMOLOTU
drugiego zaś wpada płyn jedynie o ciśnieniu statycznym, gdyż nie leży on w kierunku liniowego ruchu tego płynu (leży doń prostopadle).
Od każdego z otworów prowadzą dwa osobne kanały, które łączą się dalej w kanał w kształcie litery ‚U’. Na dnie U-kanału znajduje się ciecz, na przykład woda.
Ponieważ ciśnienie całkowite pochodzące od otworu 1. jest większe niż całkowite ciśnienie z otworu 2. , woda w U-kanale jest nieco „przechylona” tak, że wyższy słup wody powstaje w kanale 2. (po stronie niższego ciśnienia). Dzieje się tak dlatego, że duże ciśnienie działa większą siłą na wodę od strony
otworu 1. (w myśl wzoru ) i „przepycha” tę wodę w stronę kanału 2.
Różnica ciśnień pomiędzy otworem 1. i otworem 2. jest dokładnie równa ciśnieniu wywieranemu przez słup wody o wysokości różnicy w wysokościach słupów wody w U-kanale. Spróbujmy to udowodnić następująco. Różnica ciśnień pomiędzy otworem 1. , gdzie działa
ciśnienie całkowite i 2. , gdzie działa ciśnienie jest równa:
Popatrzmy teraz na Element wody zaznaczony poniżej. Ponieważ jest on nieruchomy, oznacza to, że z obu stron U-kanału muszą działać na niego te same siły, a więc i te same ciśnienia (gdyż pole przekroju kanałów się nie zmienia).
LABARATORIUM WYPOSAŻENIA I INSTALACJI SAMOLOTU
LABARATORIUM WYPOSAŻENIA I INSTALACJI SAMOLOTU
LABARATORIUM WYPOSAŻENIA I INSTALACJI SAMOLOTU
LABARATORIUM WYPOSAŻENIA I INSTALACJI SAMOLOTU