Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Rynek cukru - Notatki – Analiza rynku - Część 1, Notatki z Marketing

W notatkach omawiane zostają zagadnienia z zakresu analizy rynku: rynek cukru.Część 1

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 18.03.2013

hermiona80
hermiona80 🇵🇱

4.6

(71)

278 dokumenty

1 / 21

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Rynek cukru
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9
pfa
pfd
pfe
pff
pf12
pf13
pf14
pf15

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Rynek cukru - Notatki – Analiza rynku - Część 1 i więcej Notatki w PDF z Marketing tylko na Docsity!

Rynek cukru

Wstęp

Łączna produkcja cukru na świecie w kampanii 2004/2005 wyniosła 145,1 mln

ton, w tym:

 z buraka cukrowego 35 mln ton, z czego:

Europa 21 mln ton

Polska 2 mln ton

 z trzciny cukrowej 110,1 mln ton

Światowa produkcja cukru

24%

76%

burak cukrowy trzcina cukrowa

Cukier buraczany jest obok cukru trzcinowego jedną z dwu najpopularniejszych odmian cukrów jadalnych spożywanych na świecie. Składa się niemal w całości z sacharozy. Cukier buraczany, jako gotowy produkt, jest w Polsce nazywany cukrem spożywczym. Czysty cukier spożywczy konfekcjonowany jest w następujących postaciach:  cukier biały  cukier kryształ  cukier rafinowany  cukier puder Cukier spożywczy może być również wzbogacany o dodatki:  cukier waniliowy  cukier wanilinowy (nie mylić z waniliowym)  cukier z pektyną.

Historia cukru

W 1575 agronom francuski Olivier de Serres odkrył i opisał w swej pracy Théâtre d'Agriculture że buraki posiadają dużą zawartość cukru, lecz jego obserwacje nikogo nie zainteresowały. Dużo później, w 1747 pruski chemik Andreas Marggraf z Akademii Berlińskiej zajął się podobnym tematem. Udało mu się wyodrębnić cukier znajdujący się w korzeniach niektórych roślin okopowych, a między nimi burak okazał się najbogatszy w cukier. Niestety i te badania nie wzbudziły niczyjego zainteresowania. Czterdzieści lat minęło nim uczeń Margrafa, Franz Karl Achard, Francuz mieszkający w Prusach, w 1786 opracował procedurę na przemysłową produkcję i rafinerię cukru z buraka. Wzbudził zainteresowanie Fryderyka Wilhelma III, który zapewnił pomoc finansową. W 1801 dzięki uzyskanej pożyczce nabył majątek Konary (wtedy Kunern), na Śląsku, w którym urządził pierwszą cukrownię. Rok później ruszyła w Konarach pierwsza kampania buraczana. Kiedy Anglicy dowiedzieli się o wynalazku, zaofiarowali Achardowi prawdziwą fortunę za to by się osiedlił na stałe w Anglii, opatentował wynalazek i zagwarantował tym wyłączność na nową metodę elitarnemu gronu. Achard jednak pozostał obojętny na te namowy. Tego samego roku Jessipow i Blankennagel zbudowali pierwszą w Rosji cukrownię w Aljabiewie w guberni tulskiej.

W roku 1806 Napoleon Bonaparte podjął decyzję o blokadzie kontynentalnej, mającej na celu wykluczenie Brytyjczyków z europejskiego rynku. W 1811 wydał dekret o uprawie buraków na terenie obejmującym 32000 hektarów. Dzięki własnej produkcji cukru Francja mała się uniezależnić od kolonii. Aby wzmóc produkcję imperator zwolnił przemysłowców od podatków przez 4 lata. W 1812 Napoleon wydał drugi dekret, z rozporządzeniem o utworzeniu zakładów naukowych zajmujących się procesem produkcji buraków. W 1813 w Passy powstała pierwsza francuska cukrownia.

Po upadku Napoleona, do Europy znowu zaczął napływać cukier trzcinowy w dużych ilościach. Większość cukrowni buraczanych nie wytrzymała presji i prawie wszystkie zamknięto. Wydawało się, że cukier buraczany przeszedł do historii. Jednak metoda cieszyła się dalej zainteresowaniem. Inne kraje takie jak: Austria, Czechy, Węgry, Polska i Włochy, rozpoczęły własne produkcje. W 1826 została uruchomiona pierwsza w Królestwie Polskim cukrownia w Częstocicach. Nie dość tego metoda przeniosła się także do kolonii. W 1838 powstała pierwsza cukrownia buraczana w Ameryce Północnej.

W międzyczasie zaczęto krzyżować rośliny tak aby uzyskać lepsze wyniki. Od około 1850 produkcja cukru w Europie centralnej na tyle się poprawiła, że zaczęła zagrażać produkcji cukru z trzciny. Wstrząsnęło to ekonomią kolonii, szczególnie ucierpiały Antyle i Brazylia. Okazało się, że w Europie można produkować cukier taniej. Od końca XIX wieku kraje o klimacie umiarkowanym mogły sobie same zapewnić cukier, niezbędny do własnej konsumpcji.

W latach 1800 - 1900 cukier przestał być rarytasem, stał się artykułem codziennego użytku we wszystkich klasach społecznych. W 1880 produkcja cukru buraczanego przekroczyła po raz pierwszy światową produkcję cukru trzcinowego. W roku 1900 produkcja roczna cukru osiągnęła 11 milionów ton z czego cukier buraczany stanowił 50%. Dziś jest jednym z najszerzej konsumowanych produktów spożywczych i jednym z najtańszych. Produkcja światowa od dawna przekroczyła 100 milionów ton rocznie.

Cukier trzcinowy jest obok cukru buraczanego jedną z dwu najpopularniejszych odmian cukrów jadalnych spożywanych na świecie.

Historia cukru trzcinowego

W tym jak słodki jest sok z trzciny cukrowej pierwsi zorientowali się mieszkańcy Nowej Gwinei i już ok. 8000 p.n.e. zaczęli ją uprawiać. Później trzcina zawędrowała do Polinezji, na Filipiny i dotarła też na kontynent azjatycki, do Chin, Indochin i Indii. Produkcję cukru jako artykułu spożywczego rozpoczęto po raz pierwszy w Indiach ok. 3000 p.n.e. W sanskrycie cukier nazywał się siakkar lub sarkar (piasek, żwir). Około 1000 p.n.e. w Chinach żuto kandyzowaną trzcinę. Popularny przesąd mówił, że jest doskonałym środkiem na popęd seksualny. W jednym z dokumentów pochodzącym z ok. 400 p.n.e. z Indii, wspomina się o cukrze dodawanym do mleka, budyniu ryżowego, mąki i napoju imbirowego.

W tym czasie w Europie jedynym znanym środkiem słodzącym był miód. Dopiero po podboju Indii przez Aleksandra Macedońskiego (327 p.n.e.), dzięki jednemu z jego dowódców, niejakiemu Nearchosowi, dotarła do Europy wiadomość o istnieniu trzciny rodzącej miód.

i po części pracowników najemnych. W roku 1800 całkowita produkcja cukru na świecie wynosiła 250 000 ton.

Pod koniec XIX w. cukier trzcinowy zaczął tracić swą pozycję na rzecz cukru buraczanego, aby w roku 1880 zająć drugie miejsce – wówczas to produkcja cukru buraczanego przekroczyła po raz pierwszy światową produkcję cukru trzcinowego. W 1900 produkcja roczna cukru osiągnęła 11 milionów ton, z czego cukier buraczany stanowił 50%.

1. Sytuacja na rynku światowym

1.1. Światowa produkcja cukru

W sezonach 2005/06 i 2006/07 nastąpiło zwiększenie światowej produkcji cukru odpowiednio o 7,9 % i 6,4 %, podczas gdy spożycie cukru na kuli ziemskiej wzrosło zaledwie o 1,5 % i 2,7 %. W konsekwencji zanotowano istotny wpływ zapasów końcowych, które w bieżącym sezonie prawdopodobnie wzrosną do 73,1 mln t i będą stanowić 48,8 % rocznej konsumpcji cukru na świecie, wobec 43,9 % przed rokiem i 42,5 % przed dwoma laty. Największy wzrost zapasów końcowych przewidywany jest w Azji, z 19,6 mln t w sezonie 2005/06 do 25,0 mln t w sezonie bieżącym, tj. o 27,6 %, w Ameryce Południowej z 14,3 mln t do 16,4 mln t, czyli o 14,7 % oraz na obszarze Oceanii z 4,0 mln t do 4,3 mln t, tj. o 7,5 %. Na pozostałych kontynentach zapasy końcowe cukru w sezonie 2006/07 prawdopodobnie zmaleją. W Azji w sezonie 2006/07 produkcja cukru (w ekwiwalencie cukru surowego) wyniesie 57,6 mln t, natomiast spożycie wzrośnie do 64,6 mln t i niedobory do ok. 7 mln t. Import cukru wystąpi także w Afryce i Europie, odpowiednio 4,2 mln t i 4,3 mln t. Ameryka Północna i Środkowa jest w zasadzie samowystarczalna. W sezonie 206/ produkcja cukru wyniesie 20,0 mln t, a spożycie 19,8 mln t. W sezonie 2006/07 Ameryka Południowa będzie dysponowała nadwyżka 23,3 mln t, a Oceania 4,0 mln t. Zmiana wspólnej polityki na rynku cukru w Unii Europejskiej spowodowała spadek produkcji cukru w Europie, z 29,7 mln t w sezonie 2005/06 do 27,1 mln t w 2006/07, w tym w krajach Wspólnoty odpowiednio z 21,0 do 17,3 mln t. Kraje Unii Europejskiej dostarczają ponad połowę światowej produkcji cukru buraczanego. Spośród nich największymi producentami są: Niemcy, Francja i Polska.

Największymi producentami cukru trzcinowego są Brazylia, Indie, Chiny, Tajlandia i Australia.

Światowy bilans cukru w mln t cukru surowego Wyszczególnienie 1997/98-1999/02 2002/03200/01- 2003/04-2005/06 2004/2005 2005/2006 2006/ Zapasy początkowe 49,6 58,7 65,4 67,1 61,1 64, Produkcja 132,8 140,6 145,6 141,0 152,1 161, Import 40,9 45,7 50,9 50,8 52,7 49, Spożycie 126,4 135,0 143,8 143,9 146,0 149, Eksport 43,0 47,9 54,0 53,9 55,8 52, Zapasy końcowe 54,0 62,0 64,1 61,1 64,1 73, Zmiany produkcji mln t 7,7 7,8 5,0 -2,7 11,1 9, % 6,3 5,9 3,6 -1,9 7,9 6, Zmiany spożycia mln t 8,9 8,6 8,8 2,5 2,1 3, % 7,2 6,8 6,5 1,8 1,5 2, Zapasy końcowe w stosunku do spożycia w % 42,7 45,9 44,6 42,5 43,9 48,

Światowa produkcja, spożycie i zapasy końcowe cukru surowego

0,

50,

100,

150,

200,

97/98- 99/0200/01-02/0303/04-05/062004/20052005/20062006/ Lata

mln ton

(^) Produkcja Spożycie Zapasy końcowe

W okresie ostatnich 10 lat w świecie obserwuje się wzrost powierzchni uprawy i zbiorów trzciny cukrowej a spadek buraków cukrowych. W 2000 r. powierzchnia uprawy trzciny cukrowej w porównaniu ze średnią za lata 1989/1991 zwiększyła się o 11,3%, a zbiory o 20,6%, natomiast powierzchnia uprawy buraka cukrowego zmniejszyła się o 25,1%, a zbiory o 15,7%. Uprawa buraków cukrowych koncentruje się głównie w Europie, zaś poza nią w USA i Chinach.

Produkja i spożycie cukru wg regionów w mln t w

Europa Afryka Ameryka Pó

łnocna i ŚrodkowaAmeryka Po

łudniowa

Azja Oceania Produkcja Spożycie Nadwyżka lub niedobór

Produkcja i spożycie cukru w Europie w mln ton cukru surowego

Udział wybranych krajów w produkcji cukru w Europie sezon 2005/

Ukraina7% Rosja 10% Turcja 7%

UE- 71%

Pozostałe 5%

sezon 2006/

Ukraina 10% (^) Rosja 13% Turcja 6% UE-2765%

Pozostałe 6%

1.3. Ceny cukru na rynku światowym

Najważniejszym elementem systemu regulacji rynku cukru w UE są kwoty produkcji cukru. Wyróżnia się kwotę A, B i C. Kwota A odpowiada krajowej konsumpcji cukru, natomiast kwota B, stanowiąca ok. 20% wysokości kwoty A jest przeznaczona na eksport lub może być wykorzystana na zaspokojenie potrzeb konsumpcyjnych w razie obniżki plonów. Opłacalność eksportu w ramach kwoty B zapewniają dopłaty. Nadwyżka produkcji cukru ponad kwotę A i B określana jest jako kwota C. Ta ilość cukru musi być wyeksportowana ponieważ w przeciwnym wypadku, mogą być nałożone na producenta kary finansowe. Kwota cukru A i B jest przydzielana przez UE poszczególnym państwom członkowskim. Z kolei poszczególne ministerstwa rolnictwa rozdzielają kwoty produkcyjne pomiędzy przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją cukru. Na końcu zawierane są umowy pomiędzy przedsiębiorstwami a plantatorami buraków cukrowych.

Wszystkie cukrownie w UE rozliczają się z plantatorami na podstawie zawartości cukru w burakach. O jakości buraków cukrowych świadczy zawarta w nich ilość cukru. Minimalny poziom cukru w burakach jest zróżnicowany w poszczególnych państwach członkowskich. Zazwyczaj wynosi 13,5%. Ceny buraków cukrowych zależą od rodzaju kwoty, w ramach której buraki objęte są kontraktacją. Wyróżnia się cenę podstawową i minimalną. Cena podstawowa buraków cukrowych jest kalkulowana w oparciu o cenę interwencyjną cukru która z kolei wyznacza minimalny poziom ceny cukru przeznaczonego dla rynku krajowy (kwota A). Cena interwencyjna cukru jest ceną jaką płaci kupujący na miejscu u producenta (np. hurtownik w cukrowni). Po tej cenie skupowany jest także cukier przez państwowe organizacje interwencyjne. Na dzisiaj cena podstawowa buraków cukrowych o zwartości 16% cukru wynosi ok.48 EUR za tonę. Cena minimalna dotyczy ceny buraków cukrowych z kwoty A i buraków z kwoty B. Cena buraków w kwocie A równa się 98% ceny podstawowej, natomiast cena buraków z kwoty B wynosi od 60,5% do 98% ceny podstawowej.

2. Regulacja rynku cukru w Unii Europejskiej

Reforma systemu regulacji rynku cukru rozpoczęła się l lipca 2006r. Nowe regulacje będą obowiązywać do 30 września 2015 r. Pierwszy rok gospodarczy trwa od l lipca 2006 r, do 30 września 2007 r., następne - od l października do 30 września. Główne zasady reformy są następujące:  zastąpienie ceny interwencyjnej cukru cena referencyjna, która w ciągu trzech lat - do roku 2009/10 – zostanie obniżona o 36%, do 404,4EUR/t cukru białego,  wprowadzenie systemu raportowania cen cukru, który pozwala stwierdzić, kiedy cena rynkowa spada poniżej ceny referencyjnej,  uruchomienie w powyższych sytuacjach systemu prywatnego magazynowania cukru,  utrzymanie przejściowo przez cztery lata gospodarcze działań interwencyjnych w maksymalnej wysokości 600 tys. t cukru rocznie, przy czym cukier jest skupowany po cenie równej 80% ceny referencyjne z następnego roku,  stopniowe obniżenie minimalnej ceny skupu buraków cukrowych - do 26,3 EUR/t w roku 2009/10, przy czym plantatorzy otrzymują rekompensatę w wysokości 60%

poniesionych strat (spadku cen skupu) w latach 2006/07 i 2007/08 oraz 64,2% w latach 2008/09 i 2009/10,  utrzymanie systemu rozdziału kwot produkcyjnych cukru pomiędzy państwa członkowskie UE, przy braku możliwości transferu kwot pomiędzy państwami,  połączenie kwot cukru A i B w jedna wspólna kwotę, w dotychczasowej wysokości 17,44 mln t oraz rozdzielenie dodatkowej kwoty l mln t (dla Polski -100,6 tys. t) za jednorazowa odpłatnością 730 EUR/t,  utworzenie funduszu restrukturyzacyjnego, pochodzącego z opłat restrukturyzacyjnych wnoszonych przez producentów cukru i izoglukozy,  udzielanie pomocy restrukturyzacyjnej tym producentom, którzy zrezygnują z produkcji cukru; w latach 2006/07i 2007/08 pomoc ta wynosi 730 EUR za l tonę kwoty cukru, co powinno stanowić dużą zachętę do rezygnacji z produkcji.

W roku gospodarczym 2006/07 obowiązują podobne jak w latach poprzednich limity importu cukru przy zerowych lub obniżonych stawkach celnych. Eksport cukru pozakwotowego (dotychczasowy cukier C) decyzja Światowej Organizacji Handlu uznano za niedozwolony. Eksport cukru z dotacja (dotychczasowy cukier B) z 25 krajów Unii Europejskiej według ustaleń WTO może wynieść maksymalnie 1374 tys. t o wartości 513 mln EUR. W celu przywrócenia równowagi na rynku cukru oraz zapobieżenia dalszym zakupom interwencyjnym (które w roku gospodarczym 2005/06 przekroczyły 1,6mln t) na rok 2006/ podjęto decyzje o wycofaniu z rynku części cukru kwotowego. Cukier "wycofany" może być wykorzystany do produkcji przemysłowej (bioetanol chemikalia) lub przechowany i zaliczony na poczet produkcji następnego roku. W rezultacie łączna kwota cukru który może być wprowadzony na rynek przez 25krajów Unii Europejskiej została zmniejszona z 17,44mln t do 15,05 mln t cukru białego, tj, o 13,7%. Polsce kwotę produkcji cukru białego zmniejszono z 1671,9 tys. t do 1498,0tys. t, tj. o 10,4%.Po dodaniu do tej ilości zakupionej dodatkowo kwoty cukru w wysokości 99,5 tys. t otrzymujemy ostatecznie 1597,5tys. t cukru, który może być wprowadzony na rynek w roku 2006/07 jako cukier kwotowy. Na rok 2007/08 kwoty produkcji cukru w Unii Europejskiej uległy dalszym zmianom z uwagi na odsprzedaż części kwot do funduszu restrukturyzacyjnego przez niektóre kraje oraz zakup dodatkowych kwot przez inne kraje. Według stanu z kwietnia 2007 r. łączna odsprzedaż kwot produkcji cukru, izoglukozy i syropu inulinowego wynosi 2,2 mln t, natomiast zakup dodatkowych kwot - ok. l mln t. Całkowicie zrezygnowały z produkcji

buraków cukrowych wystąpiły w Czechach – powyżej 480 dt/ha, na Węgrzech - ok. 450 dt/ha, a w Polsce - 411 dt/ha. Reforma systemu regulacji rynku cukru w Unii Europejskiej spowodowała obniżkę powierzchni uprawy buraków cukrowych. W 2006r. w UE-27 powierzchnia ta wyniosła 1831 tys. ha (dane firmy F.O. Licht) i była o 15,7% mniejsza niż w 2005 r. W 2007 r. według pierwszego szacunku firmy F.O. Licht powierzchnia uprawy buraków cukrowych w UE- wynosi 1629 tys. ha i jest o 11% mniejsza niż w 2006 r.

Wybrane informacje o bazie surowcowej przemysłu cukrowniczego Unii Europejskiej Wyszczególnienie 2001/2002 2002/2003 2003/2004 2004/2005 2005/ Powierzchnia uprawy buraków cukrowych, tys. ha 2 327,0 2 366,0 2 189,0 2 159,0 2 153, w tym: Niemcy 448,0 459,0 444,0 441,0 428, Francja 386,0 409,0 361,0 348,0 343, Liczba plantatorów, tys. 375,8 346,5 320,3 301,8 275, w tym: Niemcy 52,0 50,4 48,2 46,7 46, Francja 37,3 37,2 34,0 34,0 32, Powierzchnia przeciętnej plantacji, ha 6,2 6,8 6,8 7,2 7, w tym: Niemcy 8,6 9,1 9,2 9,4 9, Francja 10,4 10,7 10,6 10,2 10,

Liczba plantatorów buraków cukrowych w UE w tys. 375,8 (^) 346, 320,3 (^) 301,8 (^) 275,

0,

100,050,

150,0200,

250,

300,0350,

400,

2001/2002 2002/2003 2003/2004 2004/2005 2005/

Powierzchnia uprawy buraków cukrowych w UE

przeciętna plantacjia w UE Niemcy Francja

 - 2006/ - 27, - 10,5 20, - 41, - 57, - 5, - 31, - 14,7 19,8 17, - 64, - -1,6 1, - -4, - -1, - 23, - -15, - 5, - -20, - 0, - 20, - 40, - 60, - 80, 
  • Unia Europejska (27) 21,95 18,7 21,03 18,71 17,28 18, Wyszczególnienie Produkcja2004/2005 Spo życie Produkcja2005/2006 Spo życie Produkcja2006/2007 Spożycie
  • w tym: Francja 4,5 2,53 4,46 2,55 3,9 2,
    • Niemcy 4,77 3,43 4,4 3,41 3,57 3,
    • Polska 2,19 1,73 2,23 1,73 1,79 1,
    • Wielka Brytania 1,51 2,19 1,46 2,18 1,26 2,
    • Holandia 1,13 0,73 1,09 0,73 0,98 0,
    • Belgia 1,08 0,61 1,01 0,61 0,93 0,
    • Włochy 1,64 1,79 1,28 1,8 0,69 1,
    • Hiszpania 1,16 1,36 1,18 1,37 1,15 1,
    • Pozostałe kraje UE 3,97 4,33 3,92 4,33 3,01 4,
  • Rosja 2,47 6,36 2,83 6,35 3,49 6,
  • Turcja 2,14 2,01 2,18 2,05 2,03 2,
  • Ukraina 1,96 2,1 2,17 2,16 2,75 2,
  • Pozostałe kraje europejskie 1,32 2,05 1,5 2,06 1,58 2,
  • Europa ogółem 29,84 31,22 29,71 31,33 27,13 31, - 2 327,0 2 366, w tys. ha - 2 189,0 2 159,0 2 153, - 2 000, - 2 050,02 100, - 2 150,02 200, - 2 250,02 300, - 2 350, - 2 400, - 2001/2002 2002/2003 2003/2004 2004/2005 2005/ - 6,2 6,8 6,8 7, Powierzchnia plantacji w UE w ha - 8,6 9,1 9,2 7, - 10,4 10,7 10,6 9,410,2 9,210, - 0, - 2, - 4, - 6, - 8,
    • 10,
    • 12, - 2001/2002 2002/2003 2003/2004 2004/2005 2005/ - Kraje 1996-2000Plony w dt z 1 ha 2001- Plony buraków cukrowych w Polsce i wybranych krajach
  • Austria
  • Belgia i Luksemburg
  • Dania
  • Francja
  • Holandia
  • Niemcy
  • Szwecja
  • Wielka Brytania
  • Włochy
  • Czechy
  • Polska
  • Słowacja
  • Węgry
  • Rosja
  • Ukraina

Powierzchnia uprawy buraków cukrowychw Polsce w tys. ha

384

(^453 419 ) (^372 333 ) (^303 286 297 286 )

0

100

200

300

400

500

1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006

Plony wyższe od średnich wieloletnich

W 2006 r. według danych GUS, plony buraków cukrowych wynosiły 438 dt/ha i były o 5,3% wyższe niż w 2005r. oraz o 6,6% wyższe od średnich z pięciolecia 2001-2005. Najwyższe plony, przekraczające 490 dt/ha, wystąpiły w województwach: śląskim ( dt/ha), warmińsko- mazurskim (494 dt/ha) i podlaskim (493dt/ha), natomiast najniższe, poniżej 400 dt/ha - w województwach: lubuskim (304 dt/ha), zachodniopomorskim ( dt/ha) i łódzkim (399 dt/ha). Zbiory buraków cukrowych w Polsce w 2006 r. według danych GUS wyniosły 11, mln t i były o 3,7% niższe niż w 2005 r. oraz o 6,2% niższe od średnich z pięciolecia 2001-

Zawartość cukru w surowcu ze zbiorów 2006 r. wyniosła 16,80% i była niższa od średniej z pięciu poprzednich kampanii - 17,41%. W 2007 r. plony buraków cukrowych mogą być zbliżone do przeciętnego poziomu z trzech ostatnich lat. Zbiór z powierzchni 230 tys. ha wyniesie ok. 9,8 mln t.

Plony w Polsce w dt/ha

346 394 379 379 338 394 358

(^443 410 428 416 )

(^500) 100

150200

250

300350

400450

500

1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006

Powierzchnia, plony i zbiory buraków cukrowych w Polsce Lata Powierzchnia uprawy wczerwcu, tys. ha Plony,dt/ha Zbiory,tys. t 1991-1995 384 328 12614 1996-2000 395 377 14920 2001-2005 298 411 12236 1995 384 346 13309 1996 453 394 17846 1997 419 379 15886 1998 400 379 15171 1999 372 338 12564 2000 333 394 13134 2001 317 358 11364 2002 303 443 13432 2003 286 410 11739 2004 297 428 12730 2005 286 416 11912 2006 262 438 11475 Zbiory buraków cukrowych w Polsce w tys. t

13309

17846 (^1588615171) (^1256413134113641343211739127301191211475)

0

2000

4000

6000

8000

10000

12000

14000

16000

18000

20000

1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006

Ceny skupu niższe niż przed rokiem

W wyniku reformy systemu regulacji rynku cukru zostały obniżone minimalne ceny skupu buraków kwotowych. W 2006 r, wyniosły one 32,86 EUR/t przy zawartości 16% cukru, podczas gdy w 2005 r. wynosiły 46,72 EUR/t buraków A (do produkcji cukru kwoty A) i 32,42 EUR/t buraków B (do produkcji cukru kwoty B). Zbiory buraków przekraczające wielkość wynikającą z kwoty produkcji cukru są obecnie powiązane z produkcja tzw. cukru wycofanego, który jest przenoszony na poczet produkcji następnego roku. Tak wiec zapłata za buraki nadwyżkowe z 2006r. nastąpi w roku 2007. Średnia cena skupu buraków cukrowych z II półrocza 2006r.wyniosla według GUS 128,60zl/t. Najwyższe ceny uzyskano w województwie lubelskim- 37,90zl/t, świętokrzyskim