

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Dowiecie się, kiedy i w jakich okolicznościach powstały „Sonety krymskie” Adama Mickiewicza. Notatka: O powstaniu utworu. Za działalność w ...
Typologia: Egzaminy
1 / 3
Pobierz cały dokument
poprzez zakup abonamentu Premium
i zdobądź brakujące punkty w ciągu 48 godzin
11 maja 2020r. 12 maja 2020r.
Język polski klasa 7b
Temat: Samotność wędrowca w „Stepach akermańskich” Adama Mickiewicza. (lektura obowiązkowa- wybrany sonet A. Mickiewicza)
Cele: umiem określić podmiot liryczny i sytuację liryczną w utworze, znam charakterystyczne cechy sonetu, umiem wskazać cechy sonetu w wierszu Adama Mickiewicza, umiem wskazać środki stylistyczne w utworze.
Na dzisiejszej lekcji poznacie kolejny utwór Adama Mickiewicza- sonet „Stepy akermańskie”. Zaznaczyłam przy temacie lekcji, że jest to lektura obowiązkowa. Chciałbym, żeby każdy z Was jak najlepiej zrozumiał, a dzięki temu także lepiej zapamiętał ten wiersz, dlatego dość dużo miejsca przeznaczę dzisiaj na podanie Wam informacji, które go dotyczą. Jest to jednocześnie forma notatki do zeszytu. Jeśli macie możliwość, można te materiały wydrukować i wkleić.
1. Przeczytajcie informacje o Adamie Mickiewiczu- podręcznik str. 136- 137 (Zanim przeczytasz). Dowiecie się, kiedy i w jakich okolicznościach powstały „Sonety krymskie” Adama Mickiewicza.
Notatka:
O powstaniu utworu
Za działalność w tajnym zgromadzeniu młodzieży litewskiej- Towarzystwie Filomatów i Filaretów- Adam Mickiewicz został skazany na przymusowy pobyt w Rosji, bez prawa powrotu na ziemie polskie. Odbył wówczas podróżna Krym. Pod wpływem wrażeń z tej wyprawy poeta napisał w 1825 roku cykl 18 utworów zatytułowany „Sonety krymskie”. Pierwszym utworem w zbiorze są „Stepy akermańskie”. Bohaterem wszystkich sonetów jest Pielgrzym, który opisuje swój zachwyt nad naturą i kulturą Wschodu. Odmienność i piękno Orientu (pojęcie jest wyjaśnione w podręczniku na str. 137) skłaniają go także do refleksji na swoim losem- wygnańca i tułacza tęskniącego za utraconą ojczyzną. [Teraz egzamin ósmoklasisty. Repetytorium z języka polskiego dla szkoły podstawowej, Nowa Era]
2. Przeczytajcie utwór pt. „Stepy akermańskie”- podręcznik str. 137. Zwróćcie też uwagę na przypisy, z pomocą których wyjaśnicie niezrozumiałe słowa.
Notatka: (można wydrukować i wkleić do zeszytu)
Podmiotem lirycznym (i bohaterem lirycznym) w utworze jest:
podróżnik zwiedzający Krym, bacznie obserwujący krajobraz, w poetycki sposób przedstawiający swoje wrażenia, człowiek, doświadczający niezwykłych przeżyć, tułacz przywołujący wspomnienie ojczyzny.
Utwór możemy podzielić na dwie części:
Pierwsza część – opisowa- zachwyt nad przyrodą Krymu
Podmiot liryczny to podróżnik podziwiający egzotyczną krymską przyrodę: rozległy step, bujną i kolorową roślinność, ciszę, w której słychać nawet najmniejsze dźwięki- szelest traw, szmer lecących żurawi.
Podróżnik porównuje jazdę przez bezkresny step akermański do żeglugi po niezmierzonym oceanie („Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu, wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi” – step jak ocean, wóz jak łódź).
Druga część – refleksyjna- tęsknota za ojczyzną
Piękno i egzotyka przyrody budzą tęsknotę podróżnego za daleką ojczyzną, do której nie może powrócić. Na wielkiej, nieograniczonej przestrzeni stepu uświadamia sobie swoją samotności zagubienie.
Z nadzieją nasłuchuje w ciszy odgłosów z ojczyzny, ale żaden głos stamtąd nie dobiega. Tym większe są poczucie pustki i smutek.
Poeta użył różnych środków poetyckich, aby opisać pejzaż:
„przestwór oceanu”, „fale łąk”, „ostrowy burzanu"- hiperbole (wyolbrzymienie, przesadnia, np. wylałam morze łez****. Ten środek stylistyczny ma podkreślać ogrom zjawiska i jego wartość, doniosłość.) - powodują, że opisywany krajobraz jawi się jako ogromny, monumentalny, nabiera cech nieskończoności.
„suchy przestwór oceanu”, „wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi”, „fale łąk”, „powódź kwiatów”, „ostrowy burzanu”- oksymoron (metaforyczne zestawienie wyrazów o przeciwstawnym, wykluczającym się znaczeniu, np. gorzkie szczęście ) , porównanie i przenośnie - oddają doznania osoby mówiącej, która, jadąc po bezkresnym szumiącym