
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Schemat komunikacji językowej Romana Jakobsona i jego znaczenie dla przekładoznastwa
Typologia: Notatki
1 / 1
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Roman Jakobson – rosyjski językoznawca, teoretyk literatury, slawista oraz teoretyk języka. Przedstawił jeden z najbardziej dziś rozpowszechnionych modeli komunikacji językowej i wywiódł z niej typologię funkcji języka. ELEMENTY MODELU KOMUNIKACJI JĘZYKOWEJ nadawca – osoba mówiąca, ten kto „produkuje” wypowiedź; kontekst – wszelkie okoliczności towarzyszące komunikatowi, wszystko o czym możemy mówić; komunikat – przekazywana wypowiedź, to co mówimy; kontakt (między nadawcą i odbiorcą) – dzięki niemu możemy przekazać komunikat, taki nośnik komunikatu; w sytuacji komunikacji bezpośredniej będzie to powietrze, które przenosi fale dźwiękowe; a w sytuacji komunikacji pośredniej będzie to np. telefon, kartka papieru (list) itd.; kod (wspólny dla nadawcy i odbiorcy) – język, za pomocą którego możemy się porozumieć; odbiorca – osoba słuchająca, ten do kogo kierowany jest komunikat. W zależności od tego, który z tych elementów jest najbardziej wyeksponowany, można mówić o sześciu różnych funkcjach języka. FUNKCJE KOMUNIKACJI JĘZYKOWEJ emotywna/ekspresywna – gdy komunikat skupiony jest na nadawcy; dominuje w tekstach/wypowiedziach gdzie ukazane emocje, stosunek mówiącego do czegoś, jego opinia; będą to np. zdania wykrzyknikowe, zdania, których zastosowane są zdrobnienia czy zgrubienia; poznawcza/informatywna – gdy skupiony jest na kontekście (wspólnym świecie nadawcy i odbiorcy); dominuje w tekstach/wypowiedziach gdzie najważniejsze jest przekazanie informacji, jakiejś treści – historia, opis itd.; poetycka – gdy komunikat skupiony jest na samym sobie; dominuje w tekstach/wypowiedziach gdzie najważniejsza jest estetyka tekstu; będą to teksty artystyczne takie jak poezja, ale także gry słów, przysłowia, rymowanki czy slogany; fatyczna – gdy skupiony jest na kontakcie; dominuje w tekstach/wypowiedziach gdzie najważniejsze nie jest przekazanie informacji czy przedstawienie emocji, ale podtrzymanie kontaktu z odbiorcą; będą to zwroty typu „Słyszysz mnie?”, „Aha, rozumiem” itd.; metajęzykowa – gdy skupiony jest na kodzie; dominuje w tekstach/wypowiedziach gdzie mówimy o samym języku, o jego znaczeniu; będą to np. wypowiedzi o znaczeniu jakiegoś słowa, pytaniu o to znaczenie czy też ogólnie o języku (jakieś teksty językoznawcze); konatywna/impresywna – gdy skupiony jest na odbiorcy; dominuje w tekstach/wypowiedziach, których zadaniem jest wywarcie jakiegoś wpływu na odbiorcę; będą to reklamy, propaganda, prasa, ale też wszelkie instrukcje, zdania w trybie rozkazującym. Przekładając teksty tłumacz powinien starać zachować funkcje jakie pełnią. Z powyższych funkcji najtrudniejsza do zachowania w przekładzie jest funkcja poetycka.