Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Sporządzanie kalkulacji w zawodzie technik ekonomista, Poradniki, Projekty, Badania z Przedmioty zawodowe

Opracowanie dla ucznia

Typologia: Poradniki, Projekty, Badania

2019/2020

Załadowany 28.09.2020

Henryka
Henryka 🇵🇱

4.5

(155)

405 dokumenty

1 / 50

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
___________________________________________________________________________
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
MINISTERSTWO EDUKACJI
i NAUKI
Piotr Szczypa
Sporządzanie kalkulacji
341[02].Z5.02
Poradnik dla ucznia
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2005
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9
pfa
pfd
pfe
pff
pf12
pf13
pf14
pf15
pf16
pf17
pf18
pf19
pf1a
pf1b
pf1c
pf1d
pf1e
pf1f
pf20
pf21
pf22
pf23
pf24
pf25
pf26
pf27
pf28
pf29
pf2a
pf2b
pf2c
pf2d
pf2e
pf2f
pf30
pf31
pf32

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Sporządzanie kalkulacji w zawodzie technik ekonomista i więcej Poradniki, Projekty, Badania w PDF z Przedmioty zawodowe tylko na Docsity!

___________________________________________________________________________

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

i NAUKI

Piotr Szczypa

Sporządzanie kalkulacji

341[02].Z5.

Poradnik dla ucznia

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy Radom 2005

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:

mgr Krystyna Kielan

mgr Andrzej Kobylec

Opracowanie redakcyjne:

mgr Marcin Olifirowicz

Konsultacja:

mgr Andrzej Zych

Korekta:

mgr Joanna Fundowicz

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 341[02].Z5. Sporządzanie kalkulacji w modułowym programie nauczania dla zawodu technik ekonomista.

Wydawca Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2005

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

    1. Wprowadzenie SPIS TREŚCI
    1. Wymagania wstępne
    1. Cele kształcenia
    1. Materiał nauczania
  • 4.1. Wiadomości wstępne z zakresu kalkulacji
    • 4.1.1. Materiał nauczania
    • 4.1.2. Pytania sprawdzające
    • 4.1.3. Ćwiczenia
    • 4.1.4. Sprawdzian postępów
  • 4.2. Kalkulacja podziałowa prosta
    • 4.2.1. Materiał nauczania
    • 4.2.2. Pytania sprawdzające
    • 4.2.3. Ćwiczenia
    • 4.2.4. Sprawdzian postępów
  • 4.3. Kalkulacja podziałowa współczynnikowa
    • 4.3.1. Materiał nauczania
    • 4.3.2. Pytania sprawdzające
    • 4.3.3. Ćwiczenia
    • 4.3.4. Sprawdzian postępów
  • 4.4. Kalkulacja podziałowa procesowa
    • 4.4.1. Materiał nauczania
    • 4.4.2. Pytania sprawdzające
    • 4.4.3. Ćwiczenia
    • 4.4.4. Sprawdzian postępów
  • 4.5. Kalkulacja doliczeniowa
    • 4.5.1. Materiał nauczania
    • 4.5.2. Pytania sprawdzające
    • 4.5.3. Ćwiczenia
    • 4.5.4. Sprawdzian postępów
  • 4.6. Koszty stałe i zmienne w kalkulacji i rachunku kosztów zmiennych
    • 4.6.1. Materiał nauczania
    • 4.6.2. Pytania sprawdzające
    • 4.6.3. Ćwiczenia
    • 4.6.4. Sprawdzian postępów
  • 4.7. Klasyfikacja i wycena produktów pracy
    • 4.7.1. Materiał nauczania
    • 4.7.2. Pytania sprawdzające
    • 4.7.3. Ćwiczenia
    • 4.7.4. Sprawdzian postępów
  • 4.8. Formy i szczeble obrotu towarowego
    • 4.8.1. Materiał nauczania
    • 4.8.2. Pytania sprawdzające
    • 4.8.3. Ćwiczenia
    • 4.8.4. Sprawdzian postępów
    • 4.9.1. Materiał nauczania 4.9. Ustalenie ceny sprzedaży towarów i wyrobów gotowych
    • 4.9.2. Pytania sprawdzające
    • 4.9.3. Ćwiczenia
    • 4.9.4. Sprawdzian postępów
  • 4.10. Dokumentacja związana z wyrobami gotowymi i obrotem towarowym
    • 4.10.1. Materiał nauczania
    • 4.10.2. Pytania sprawdzające
    • 4.10.3. Ćwiczenia
    • 4.10.4. Sprawdzian postępów
  • 4.11. Podatek VAT i podatek akcyzowy w obrocie produktami pracy
    • 4.11.1. Materiał nauczania
    • 4.11.2. Pytania sprawdzające
    • 4.11.3. Ćwiczenia
    • 4.11.4. Sprawdzian postępów
    1. Sprawdzian osiągnięć
    1. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Drogi Uczniu poradnik będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy i umiejętności w zakresie kalkulacji kosztów. W poradniku zamieszczono: − wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie powinieneś mieć już ukształtowane, abyś bez problemów mógł korzystać z poradnika, − cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie ukształtujesz podczas pracy z poradnikiem, − materiał nauczania, „pigułkę” wiadomości teoretycznych niezbędnych do opanowania treści jednostki modułowej, − zestaw pytań przydatny do sprawdzenia, czy już opanowałeś podane treści, − ćwiczenia pomogą Ci zweryfikować wiadomości teoretyczne oraz ukształtować umiejętności praktyczne, − sprawdzian osiągnięć, przykładowy zestaw zadań i pytań. Pozytywny wynik sprawdzianu potwierdzi, że dobrze pracowałeś podczas lekcji i że nabrałeś wiedzy i umiejętności z zakresu tej jednostki modułowej, − literaturę uzupełniającą. Poradnik ten poświęcony jest przede wszystkim kalkulacji kosztów. Poruszono w nim także zagadnienia dotyczące obrotu produktami pracy, obrotu towarowego, ustalania cen sprzedaży, podatku VAT, podatku akcyzowego. Dobór odpowiedniej metody ustalania kosztu jednostkowego, procedury jego obliczania gwarantuje jednostce gospodarczej cenne źródło informacji, szczególnie na potrzeby polityki cenowej. Produkty pracy są punktem wyjścia do dalszych etapów działalności innych jednostek gospodarczych (handlowych, usługowych, a także produkcyjnych). Stąd umiejętność sporządzania kalkulacji, ustalania cen sprzedaży, sporządzania dokumentacji w obrocie produktami pracy jest ściśle związana z problematyką obrotu towarowego. Materiał nauczania został podzielony na jedenaście części, których kolejność umożliwi Ci stopniowe zdobywanie nowych wiadomości i umiejętności związanych z zakresem tematycznym niniejszego poradnika. Kolejno zostały przedstawione: podstawowe informacje z zakresu kalkulacji, zasady sporządzania kalkulacji podziałowej prostej, kalkulacji podziałowej współczynnikowej, kalkulacji podziałowej procesowej oraz kalkulacji doliczeniowej. Następnie przybliżono zagadnienia dotyczące kosztów stałych i zmiennych w działalności jednostek. W poradniku omówiono także klasyfikację i wycenę produktów pracy, formy obrotu towarowego. Na tym tle przedstawiono dokumentację obrotu towarowego i obrotu wyrobami gotowymi, zasady ustalania cen dla wyrobów gotowych i towarów w obrocie hurtowym i detalicznym. Końcową część materiału nauczania poświęcono podatkowi od towarów i usług oraz podatkowi akcyzowemu. Przykładowe ćwiczenia pozwolą Ci zrozumieć i przyswoić wiedzę w praktyce. Na końcu każdego tematu znajdują się pytania sprawdzające. Pozwolą Ci one zweryfikować Twoją wiedzę. Jeżeli okaże się, że czegoś jeszcze nie pamiętasz lub nie rozumiesz, zawsze możesz wrócić do rozdziału „Materiał nauczania” i tam znajdziesz odpowiedź na pytania, które sprawiły Ci kłopot. Przykładowy sprawdzian osiągnięć może okazać się świetnym treningiem przed zaplanowanym przez nauczyciela sprawdzianem, a część teoretyczna pozwoli Ci sprawdzić Twoje umiejętności z zakresu sporządzania kalkulacji. W razie jakichkolwiek wątpliwości zwróć się o pomoc do nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć: − zdefiniować pojęcie kalkulacja, − zdefiniować pojęcie kalkulacja kosztów produkcji, − rozróżnić rodzaje i metody kalkulacji, − uzasadnić znaczenie kalkulacji, − podać uproszczony układ kalkulacyjny kosztów, − przeprowadzić kalkulację podziałową prostą produkcji zakończonej, − przeprowadzić kalkulację podziałową prostą produkcji niezakończonej, − przeprowadzić kalkulację podziałową współczynnikową, − przeprowadzić kalkulację podziałową procesową, − przeprowadzić kalkulację doliczeniową według ilościowych kluczy podziałowych, − przeprowadzić kalkulację doliczeniową według wartościowych kluczy podziałowych, − ustalić wynik ze sprzedaży w rachunku kosztów zmiennych, − klasyfikować produkty pracy, − wycenić produkty pracy, − rozróżnić szczeble obrotu towarowego, − rozróżnić formy obrotu towarowego, − ustalić ceny sprzedaży wyrobów gotowych, − ustalić ceny sprzedaży towarów w handlu hurtowym, − ustalić ceny sprzedaży towarów w handlu detalicznym, − sporządzić dokumentację obrotu wyrobami gotowymi, − sporządzić dokumentację obrotu towarowego, − ustalić podatek od towarów i usług w jednostkach handlu detalicznego, − sporządzić deklarację podatkową z tytułu rozliczenia jednostki z podatku VAT, − współpracować w grupie, − poszukać specjalistycznych informacji w ogólnodostępnych źródłach informacji.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Wiadomości wstępne z zakresu kalkulacji

4.1.1. Materiał nauczania

Kalkulacja jest elementem rachunku kosztów, której zadaniem jest podział kosztów według ustalonych pozycji kalkulacyjnych na przedmiot kalkulacji. Przedmiotem kalkulacji (jednostką kalkulacyjną, obiektem kosztów) może być między innymi:

  • jednostka wyrobu gotowego (np. kilogram wyprodukowanego masła),
  • jednostka usługi (np. roboczogodzina koszenia trawy),
  • jednostka zlecenia produkcyjnego (np. zlecenie wyprodukowania dodatkowej partii 100 sztuk spodni),
  • jednostka towaru (np. opakowanie mydła w sklepie). Istotą kalkulacji jest ustalenie kosztu jednostkowego danego przedmiotu kalkulacji w układzie kalkulacyjnym. Uproszczony układ kalkulacyjny (oparty na podziale kosztów na bezpośrednie i pośrednie) składa się z niżej wymienionych pozycji:
  1. materiały bezpośrednie
  2. płace bezpośrednie
  3. inne koszty bezpośrednie
  4. razem koszty bezpośrednie (jako suma pozycji:1+2+3)
  5. koszty wydziałowe
  6. techniczny koszt wytworzenia (jako suma pozycji: 4+5)
  7. koszty ogólnego zarządu
  8. koszty sprzedaży
  9. koszt sprzedanych produktów (jako suma pozycji: 6+7+8) Kalkulację można przeprowadzić dwukrotnie:
  • przed rozpoczęciem produkcji danego wyrobu (wykonaniem usługi) – jest to kalkulacja wstępna,
  • po zakończeniu produkcji (wykonaniu usługi) – jest to kalkulacja wynikowa. Kalkulacja wstępna oparta jest na wielkościach przewidywanych, planowanych (przewidywane wielkości produkcji, normy zużycia materiałów, spodziewane ceny materiałów, usług obcych, wynagrodzeń). W ramach kalkulacji wstępnej można wyodrębnić:
  • kalkulację planowaną (opartą na wielkościach planowanych),
  • kalkulację normatywną (opartą na ustalonych normach zużycia materiałów, normach czasu pracy),
  • kalkulację ofertową (opartą na wielkościach szacunkowych, zgodnie z poziomem cen i kosztów w danym regionie). Kalkulacja wynikowa (sprawozdawcza, rzeczywista) oparta jest na rzeczywistych kosztach, które zostały poniesione w danym okresie. Dzięki porównaniu kosztów jednostkowych, ustalonych w kalkulacji wstępnej i wynikowej, można ustalić różnice między kosztami rzeczywistymi a kosztami przewidywanymi. Wyciągnięcie odpowiednich wniosków z takiego porównania może przyczynić się do obniżenia kosztów prowadzonej działalności. W konsekwencji przyczynia się do zwiększenia jej rentowności. W celu przeprowadzenia kalkulacji wynikowej należy poznać wszystkie poniesione koszty dotyczące danej działalności. W przypadku jednostek, które prowadzą pełną rachunkowość jest to stosunkowo proste zadanie, gdyż koszty bieżącej działalności są ewidencjonowane na kontach:
  • kosztów rodzajowych (konta zespołu 4),

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

  1. wyszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat: definicji kalkulacji, rodzajów kalkulacji, metod kalkulacji, układu kalkulacyjnego kosztów,
  2. przeczytać uważnie każdą informację ujętą w tabeli i zastanowić się, czy wyraża ona prawdę, czy fałsz,
  3. wpisać rezultat swojej decyzji (prawda lub fałsz) do kolumny „Odpowiedź”.

Wyposażenie stanowiska pracy: − literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2 Wybierz dowolne trzy jednostki gospodarcze o różnym profilu działalności i wskaż dla nich przykłady przedmiotów kalkulacji.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

  1. wyszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat: definicji kalkulacji, przedmiotu kalkulacji,
  2. określić zakres działalności wybranych jednostek gospodarczych i zapisać je w trzech kolumnach,
  3. pod każdą wybraną jednostką gospodarczą wypunktować przykłady przedmiotu kalkulacji,
  4. wskazać w jakim zakresie mogłaby być wykorzystana kalkulacja wstępna i wynikowa we wskazanych trzech jednostkach – odpowiedź zapisać pod powstałą tabelą z przykładami przedmiotów kalkulacji.

Wyposażenie stanowiska pracy: − literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Tak Nie Czy potrafisz:

  1. zdefiniować pojęcie kalkulacja?

  2. rozróżnić rodzaje kalkulacji?

  3. wskazać podstawowe metody kalkulacji?

  4. podać przykłady przedmiotu kalkulacji?

  5. podać uproszczony układ kalkulacyjny kosztów?

  6. wskazać znaczenie kalkulacji?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2. Kalkulacja podziałowa prosta

4.2.1. Materiał nauczania

Kalkulacja podziałowa prosta jest stosowana w przedsiębiorstwach wytwarzających masowo jednorodny produkt. Przykłady przedsiębiorstw, które mogą zastosować kalkulację podziałową prostą są kopalnie węgla, elektrownie, gorzelnie, cukrownie, cementownie. Koszt jednostkowy ustalany jest według wzoru:

kj = K/Q, gdzie: kj – koszt jednostkowy, K – suma kosztów poniesionych w danym okresie, Q – wielkość produkcji wyrażona w jednostkach naturalnych (sztuki, kilogramy, metry, tony). Na potrzeby analizy kosztów można dokonać podziału ogółu kosztów na poszczególne pozycje układu kalkulacyjnego. Wówczas zostanie obliczony koszt jednostkowy danej pozycji układu kalkulacyjnego, co obrazuje następujący wzór:

kja = Ka/Q,

gdzie: kja – koszt jednostkowy danej pozycji układu kalkulacyjnego (np. koszt zużycia materiałów, wynagrodzeń) Ka – wartość danej pozycji układu kalkulacyjnego Q – wielkość produkcji wyrażona w jednostkach naturalnych (sztuki, kilogramy, metry, tony). Suma takich poszczególnych jednostkowych kosztów da łączny koszt jednostkowy danego produktu: kja 1 + kja 2 + kja 3 + ... + kja (^) n = kj. Podany sposób ustalania kosztu jednostkowego, zgodnie z przedstawionymi wzorami jest prawidłowy tylko wówczas, jeżeli nie ma produkcji w toku (produkcji niezakończonej). W przypadku występowania produkcji w toku należy przed sporządzeniem kalkulacji:

  1. ustalić rozmiary produkcji zakończonej,
  2. ustalić rozmiary produkcji w toku oraz stopień jej zaawansowania,
  3. przeliczyć ilość produkcji w toku na produkcję gotową (zakończoną) uwzględniając stopień jej zaawansowania. Ponadto, sporządzając kalkulację produkcji w toku należy także zwrócić uwagę, czy materiały wydawane są do produkcji:
  • sukcesywnie, czy
  • w całości na początku procesu produkcji. Jest to bardzo istotne, gdyż koszty zużycia materiałów powstają w momencie ich wydania do procesu produkcji. Zatem, jeżeli materiały wydawane są do produkcji sukcesywnie, to sporządzając kalkulację należy uwzględnić, że do produkcji w toku powinna zostać przyporządkowana tylko odpowiednia część kosztów zużycia materiałów (także innych kosztów, np. robocizny), proporcjonalna do stopnia zaawansowania produkcji. Natomiast w sytuacji, kiedy materiały do produkcji wydawane są w całości na początku procesu wytwórczego, to mimo iż może wystąpić produkcja w toku, koszty zużycia materiałów zostały już poniesione w całości. W tym przypadku niezależnie, czy wyrób jest zakończony, czy jest jeszcze w toku produkcji, jednostkowa wartość kosztów zużycia materiałów jest taka sama.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2 Przedsiębiorstwo farmaceutyczne wytwarza maść „Połysk” zapobiegającą wypadaniu włosów. Koszty produkcji w danym okresie sprawozdawczym kształtowały się następująco:

  • materiały bezpośrednie 17 000 zł,
  • pozostałe koszty 15 000 zł. Materiały do produkcji wydawane są sukcesywnie. W badanym okresie wytworzono 700 kg maści, występuje także produkcja w toku (1 000 kg o stopniu zawansowania produkcji 30%). Sporządzając kalkulację podziałową prostą należy ustalić:
  1. koszt wytworzenia 1 kg maści,
  2. koszt wytworzenia 1 kg produkcji w toku (maść przetworzona w 30%),
  3. koszty całkowite produkcji zakończonej i produkcji w toku,
  4. koszt wytworzenia 1 opakowania maści (opakowanie 80 gramów).

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

  1. wyszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat sporządzania kalkulacji podziałowej prostej,
  2. przeliczyć rozmiary produkcji w toku na produkcję zakończoną,
  3. ustalić wpływ sposobu wydawania materiałów do produkcji na tok obliczeń przy sporządzaniu kalkulacji,
  4. sporządzić kalkulację podziałową prostą i na jej podstawie zapisać odpowiedzi do wskazanych czterech poleceń.

Wyposażenie stanowiska pracy:

  • kalkulator,
  • literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 3 Laboratorium kosmetyczne wytwarza krem odmładzający cerę „Małolata”. Koszty produkcji kremu w analizowanym okresie sprawozdawczym są następujące:

  • materiały bezpośrednie 18 000 zł,
  • pozostałe koszty 12 000 zł. Proces produkcji kremu wymaga, aby materiały były wydane do zużycia w całości na jego początku. W danym okresie wytworzono 800 litrów kremu, którego proces produkcji został zakończony oraz 1 000 litrów kremu o 20% stopniu zaawansowania produkcji. Sporządzając kalkulację podziałową prostą należy ustalić:
  1. koszt wytworzenia 1 litra kremu,
  2. koszt wytworzenia 1 litra produkcji w toku (krem przetworzony w 20%),
  3. koszty całkowite produkcji zakończonej i produkcji w toku,
  4. koszt wytworzenia 1 opakowania kremu o pojemności 50 mililitrów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

  1. wyszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat sporządzania kalkulacji podziałowej prostej,
  2. przeliczyć rozmiary produkcji w toku na produkcję zakończoną,
  3. ustalić wpływ sposobu wydawania materiałów do produkcji na tok obliczeń przy sporządzaniu kalkulacji,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

  1. sporządzić w arkuszu kalkulacyjnym kalkulację podziałową prostą i na jej podstawie zapisać odpowiedzi do wskazanych czterech poleceń, rozwiązanie wydrukować.

Wyposażenie stanowiska pracy:

  • kalkulator,
  • stanowisko komputerowe, arkusz kalkulacyjny, drukarka,
  • literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

4.2.4. Sprawdzian postępów

Tak Nie Czy potrafisz:

  1. podać przykłady jednostek gospodarczych, które powinny stosować kalkulację podziałową prostą?

  2. obliczyć koszt jednostkowy wyrobu gotowego stosując kalkulację

podziałową prostą?

  1. obliczyć koszt jednostkowy produkcji nie zakończonej przy zastosowaniu

kalkulacji podziałowej prostej?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

  1. Jakie wielkości powinno się przyjmować jako współczynniki przeliczeniowe przy zastosowaniu kalkulacji podziałowej współczynnikowej?

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1 Ustal koszt jednostkowy dla poszczególnych rodzajów produkowanych makaronów. Wytwarzane są makarony świderki i nitki z tego samego surowca: wysokogatunkowej mąki makaronowej typu 450 oraz wody i przyprawy kurkuma. Proces technologiczny produkcji jest bardzo podobny. Makaron świderki jest pakowany w woreczki 500 gram (0,5 kg), a makaron nitki w woreczki 250 gram (0,25 kg). W danym okresie wytworzono 12 000 opakowań makaronu świderki (Ś) i 16 000 opakowań makaronu nitki (N). Koszty produkcji w danym okresie wyniosły 8 000 zł.

Etap Charakterystyka I Ustalenie łącznych kosztów dotyczących produkcji makaronu w danym okresie: Ś = N = II Ustalenie ilości wytworzonych produktów: Ś - N - III Ustalenie współczynników przeliczeniowych dla danych produktów: Ś = N = IV Obliczenie ilości jednostek umownych: Ś = N = V Sumowanie jednostek umownych dla wszystkich produktów: VI Obliczenie kosztu jednostki umownej: VII Ustalenie kosztu jednostkowego rzeczywistego: Ś = N = VIII Sprawdzenie poprawności obliczeń (obliczenie kosztów całkowitych dla poszczególnych wyrobów): Ś = N =

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

  1. wyszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat sporządzania kalkulacji podziałowej współczynnikowej,
  2. wskazać jakie jednostki zostaną przyjęte jako współczynniki,
  3. sporządzić kalkulację podziałową współczynnikową wykonując stosowne obliczenia dla poszczególnych etapów wskazanych w tabeli.

Wyposażenie stanowiska pracy: − kalkulator, − literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2 Ustal koszt jednostkowy dla poszczególnych typów krzeseł drewnianych. W przedsiębiorstwie produkowane są dwa rodzaje krzeseł z tego samego surowca. Różnią się one wykończeniem.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Krzesła „Arni” nie mają zdobień. Natomiast krzesła „Fantazja” posiadają zdobienia. Czas obróbki jednego krzesła typu „Arni” wynosi 3 godziny, a krzesła „Fantazja” 4 godziny. Łączne koszty w danym okresie wyniosły 7 000 zł (koszty materiałów 3 000 zł, koszty wynagrodzeń wraz z pochodnymi 3 000 zł, inne koszty 1 000 zł). Wytworzono w tym czasie 200 krzeseł „Arni” i 100 krzeseł „Fantazja”.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

  1. wyszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat sporządzania kalkulacji podziałowej współczynnikowej,
  2. wskazać jakie jednostki zostaną przyjęte jako współczynniki,
  3. przygotować tabelę według wzoru z ćwiczenia 1 wykorzystując do tego arkusz kalkulacyjny,
  4. sporządzić kalkulację podziałową współczynnikową w arkuszu kalkulacyjnym, wykonując stosowne obliczenia dla poszczególnych etapów wskazanych w tabeli, rozwiązanie wydrukować.

Wyposażenie stanowiska pracy: − kalkulator, − stanowisko komputerowe, arkusz kalkulacyjny, drukarka, − literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

4.3.4. Sprawdzian postępów

Tak Nie Czy potrafisz:

  1. wskazać przykłady jednostek gospodarczych, które powinny stosować kalkulację podziałową współczynnikową?

  2. zaproponować dla różnych jednostek gospodarczych współczynniki dla sporządzenia kalkulacji podziałowej współczynnikowej?

  3. obliczyć koszt jednostkowy według zasad kalkulacji podziałowej

współczynnikowej?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W danym okresie: − w fazie I wytworzono 700 sztuk półproduktów A, z których 600 sztuk przekazano do dalszej obróbki (faza II), − w fazie II wytworzono 600 sztuk wyrobów gotowych A, które przyjęto do magazynu. Koszty ogólnego zarządu obejmują wyłącznie wyroby gotowe. Ustal jednostkowy koszt wytworzenia półproduktu A na poziomie technicznego kosztu wytworzenia oraz wyrobu gotowego A na poziomie technicznego kosztu wytworzenia i kosztów całkowitych zgodnie z zasadami kalkulacji podziałowej procesowej kolejno według metody:

  1. bezpółproduktowej,
  2. półproduktowej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

  1. wyszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat sporządzania kalkulacji podziałowej procesowej,
  2. ustalić wartość technicznego kosztu wytworzenia w fazie I i II oraz wartość kosztów całkowitych,
  3. przeprowadzić kalkulację podziałową procesową metodą bezpółproduktową obliczając kolejno koszt jednostkowy półproduktu w fazie I oraz w fazie II na poziomie technicznego kosztu wytworzenia, a następnie koszt jednostkowy wyrobu gotowego na poziomie technicznego kosztu wytworzenia oraz kosztów całkowitych,
  4. przeprowadzić kalkulację podziałową procesową metodą półproduktową obliczając kolejno koszt jednostkowy półproduktu w fazie I oraz w fazie II (uwzględniając koszty przekazanych półproduktów) na poziomie technicznego kosztu wytworzenia, a następnie koszt jednostkowy wyrobu gotowego na poziomie technicznego kosztu wytworzenia oraz kosztów całkowitych.

Wyposażenie stanowiska pracy: − kalkulator, − literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2 W cegielni wyodrębniono trzy fazy produkcji cegieł glinianych: − faza I przygotowanie gliny, − faza II formowanie i suszenie cegieł, − faza III wypalanie cegieł. W cegielni wytwarzane są dwa rodzaje cegieł: małe (M) i duże (D). Koszty bezpośrednie i wydziałowe (wyrażone w zł), związane z ich wytworzeniem w przekroju poszczególnych faz produkcji ujęto w tabeli:

Koszty Faza I^ Faza II^ Faza III Cegły M Cegły D Cegły M Cegły D Cegły M Cegły D

  1. Materiały bezpośrednie 2 000 3 000 300 350 300 400
  2. Robocizna bezpośrednia 600 600 4 000 5 000 3 000 5 000
  3. Inne koszty bezpośrednie 300 300 1 000 1 000 5 000 8 000
  4. Koszty wydziałowe 100 100 1 500 2 500 5 000 6 000
  5. Techniczny koszt wytworzenia 3 000 4 000 6 800 8 850 13 300 19 400

W fazie I wytworzono po 10 000 sztuk cegieł M i D, z czego do fazy II przekazano 9 000 sztuk cegieł M i 8 500 cegieł D.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W fazie II czas formowania i suszenia cegieł M wynosi 12 godzin, a cegieł D 18 godzin. Wszystkie cegły zostały przekazane do fazy III. W fazie III czas wypalania cegieł wynosi odpowiednio: dla cegieł M 0,6 godziny, dla cegieł D jedną godzinę. Wszystkie cegły po skończonym cyklu produkcji zostały przyjęte do magazynu wyrobów gotowych. Ustal koszt jednostkowy wytworzenia cegły M i cegły D na poziomie technicznego kosztu wytworzenia sporządzając w arkuszu kalkulacyjnym kalkulację podziałową procesową metodą półproduktową.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

  1. wyszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat sporządzania kalkulacji podziałowej procesowej,
  2. opracować w arkuszu kalkulacyjnym tabelę, w której będzie dokonywana kalkulacja kosztów wytworzenia cegieł w poszczególnych fazach produkcji,
  3. przeprowadzić kalkulację podziałową procesową metodą półproduktową, obliczając kolejno koszt jednostkowy półproduktu w fazie I, fazie II oraz w fazie III (uwzględniając koszty przekazanych półproduktów) na poziomie technicznego kosztu wytworzenia, a następnie koszt jednostkowy wyrobu gotowego również na poziomie technicznego kosztu wytworzenia, rozwiązanie wydrukować.

Wyposażenie stanowiska pracy: − stanowisko komputerowe, − kalkulator, arkusz kalkulacyjny, drukarka, − literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

4.4.4. Sprawdzian postępów

Tak Nie Czy potrafisz:

  1. podać przykłady jednostek gospodarczych, które powinny stosować kalkulację podziałową procesową?

  2. ustalić koszt jednostkowy półproduktów i wyrobów gotowych sporządzając

kalkulację podziałową procesową metodą bezpółproduktową?

  1. ustalić koszt jednostkowy półproduktów i wyrobu gotowego, sporządzając

kalkulację podziałową procesową metodą półproduktową?