Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Poradnik dla ucznia w zawodzie: technik geodeta
Typologia: Poradniki, Projekty, Badania
1 / 33
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
W promocji
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ
Sporządzanie mapy sytuacyjno-wysokościowej na
podstawie pomiarów terenowych 311[10].Z1.
Poradnik dla ucznia
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy Radom 2007
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
Recenzenci: mgr inŜ. Adam Bielawa mgr inŜ. Ewelina Mikulska-Pietrzak
Opracowanie redakcyjne: mgr inŜ. Marek Rosa
Konsultacja: mgr Małgorzata Sienna
Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 311[10].Z1. „Sporządzanie mapy sytuacyjno-wysokościowej na podstawie pomiarów terenowych”, zawartego w programie nauczania dla zawodu technik geodeta.
Wydawca Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1. WPROWADZENIE
Poradnik będzie Ci pomocny podczas ćwiczeń geodezyjnych dotyczących opracowania mapy sytuacyjno-wysokościowej. W poradniku zamieszczono: − wymagania wstępne – wykaz umiejętności, jakie powinieneś mieć juŜ ukształtowane, abyś bez problemów mógł korzystać z poradnika, − cele kształcenia – wykaz umiejętności, jakie ukształtujesz podczas pracy z poradnikiem, − materiał nauczania – wiadomości teoretyczne niezbędne do opanowania treści jednostki modułowej, − zestaw pytań, abyś mógł sprawdzić, czy juŜ opanowałeś określone treści, − ćwiczenia, które pomogą Ci zweryfikować wiadomości teoretyczne oraz ukształtować umiejętności praktyczne, − sprawdzian postępów, − sprawdzian osiągnięć, przykładowy zestaw zadań. Zaliczenie testu potwierdzi opanowanie materiału całej jednostki modułowej, − literaturę uzupełniającą.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
Schemat układu jednostek modułowych
311[10].Z Mapa sytuacyjno-wysokościowa
311[10].Z1. Opracowywanie mapy sytuacyjnej
311[10].Z1. Aktualizacja mapy sytuacyjnej na podstawie pomiarów terenowych
311[10].Z1. Opracowywanie przekrojów podłuŜnych i poprzecznych
311[10].Z1. Wykonywanie mapy warstwicowej
311[10].Z1. Stosowanie rachunku współrzędnych w obliczeniach geodezyjnych
311[10].Z1. Wykorzystywanie teorii błędów do opracowywania pomiarów geodezyjnych
311[10].Z1. Sporządzenie mapy sytuacyjno- wysokościowej na podstawie pomiarów terenowych
311[10].Z1. Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych
311[10].Z1. Projektowanie, pomiar i wyrównanie szczegółowej osnowy geodezyjnej
311[10].Z1. Stosowanie technologii GPS w pomiarach geodezyjnych
311[10].Z1. Stosowanie instrumentów geodezyjnych
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3. CELE KSZTAŁCENIA
W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć: − określać zadania Ośrodka Dokumentacji Geodezyjno-Kartograficznej po otrzymaniu zgłoszenia pracy geodezyjnej, − dobrać prace przygotowawcze do wykonania pomiaru, − dokonać analizy otrzymanych materiałów geodezyjno-kartograficznych, − wykonać wywiad terenowy i opracować mapę wywiadu, − określić warunki techniczne pomiaru, − zaprojektować geodezyjną osnowę pomiarową z punktem węzłowym, nawiązaną do osnowy szczegółowej, − zorganizować pracę zespołu pomiarowego, − dobrać odpowiedni sprzęt, − dokonać stabilizacji punktów osnowy pomiarowej, − opracować szkic topograficzny zastabilizowanych punktów osnowy pomiarowej, − dobrać metodę pomiaru boków i kątów zaprojektowanej osnowy pomiarowej, − określić wysokości punktów osnowy pomiarowej, − wykonać pomiar sytuacyjno-wysokościowy metodą tachimetryczną, − przetworzyć dane pomiarowe na dane numeryczne lub graficzne, − sporządzić mapę sytuacyjno-wysokościową, − sporządzić dokumentację techniczną wykonanych prac pomiarowych i obliczeniowych, − stosować zasady bhp oraz ochrony środowiska podczas realizacji geodezyjnych ćwiczeń terenowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4. MATERIAŁ NAUCZANIA
4.1. Projektowanie i zakładanie osnowy pomiarowej z jednym
punktem węzłowym
Zgłoszenie roboty geodezyjnej Prace geodezyjne związane z pomiarem sytuacyjno wysokościowym naleŜy zgłaszać do Powiatowego (Miejskiego) Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej zgodnie z właściwością miejscową – tam gdzie połoŜony jest teren objęty pomiarem. Pierwszym podstawowym obowiązkiem ośrodka dokumentacji jest potwierdzenie przyjęcia zgłoszenie poprzez wpisanie roboty do Księgi Ewidencji Robót Geodezyjnych (KERG). Dopiero ten dokument nadaje geodecie status wykonawcy prac geodezyjnych i kartograficznych a tym samym uprawnia go do czynności wynikających z Art. 13 ustawy Prawo Geodezyjne i Kartograficzne. Ośrodek po otrzymaniu zgłoszenie roboty geodezyjnej w terminie 10 dni od daty zgłoszenia przekazuje dokumenty niezbędne do wykonania między innymi zaprojektowania osnowy pomiarowej dwufunkcyjnej. Te dokumenty to:
Rys. 1. Opis topograficzny punktu osnowy wysokościowej
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
Etap prac kameralnych. W dzisiejszych czasach zdecydowana większość prac jest związana z komputerem. Oprócz wymogów, jakie ma pracownia komputerowa (np. odpowiednie oświetlenie, odpowiedni metraŜ przypadający na jedno stanowisko) musimy pamiętać o zgodnej z przepisami postawie: siedząc trzeba być opartym, takŜe ręce powinny mieć oparcie na blacie stolika. Szczególnie przy monitorze nie moŜna zapominać o przerwach i nie przekraczaniu dopuszczalnej ilości godzin pacy.
Osnowy pomiarowe Do wykonania pomiaru sytuacyjno-wysokościowego niezbędnym jest zaprojektowanie i załoŜenie osnowy pomiarowej. Materiał nauczania dotyczący projektowania i zakładania osnów pomiarowych został opracowany dokładnie w pakiecie edukacyjnym dotyczącym jednostki Z1.08. Opracowanie w tej jednostce słuŜy tylko przypomnieniu podstawowych wiadomości o osnowach pomiarowych. Osnowy pomiarowe sytuacyjne słuŜą do bezpośredniego pomiaru szczegółów sytuacyjnych. Zgodnie z instrukcją G-4 sytuacyjna osnowa pomiarowa musi spełniać warunki ogólne: − ma być jednorzędowa, − wyrównana ściśle, − błąd połoŜenia mp ≤ 0,10, − kaŜdy z punktów osnowy ma co najmniej dwa punkty sąsiednie – tej samej osnowy lub osnowy wyŜszego rzędu, − istnieje wizura między sąsiednimi punktami. Projektując sytuacyjną osnowę pomiarową musimy wziąć pod uwagę następujące wymagania:
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
Etapy prac związanych z projektowaniem i załoŜeniem osnowy pomiarowej dwufunkcyjnej Odszukanie punktów osnowy geodezyjnej w terenie Po otrzymaniu zestawów punktów osnowy geodezyjnej w terenie naleŜy odnaleźć te punkty korzystając głównie z opisów topograficznych, ale takŜe z pozostałych dokumentów otrzymanych z odrodka dokumentacji. Po odszukaniu znaku geodezyjnego nadziemnego a w przypadku jego zniszczenia podziemnego, naleŜy:
Zaprojektowanie osnowy pomiarowej Projekt osnowy pomiarowej dla pomiaru sytuacyjno-wysokościowego jest to szkic w skali przybliŜonej. Na ten szkic naleŜy nanieść: − punkty osnowy pomiarowej wraz z numeracją, − punkty osnowy pomiarowej będące punktami węzłowymi, − punkty osnowy geodezyjnej będące dowiązaniem naszej osnowy pomiarowej, − boki osnowy.
Stabilizacja punktów osnowy pomiarowej Zgodnie z instrukcją G–4 na terenach o znacznym zainwestowaniu punkty osnowy sytuacyjnej stabilizuje się znakami z trwałego materiału. Dla punktów osnowy pomiarowej wysokościowej oprócz stabilizacji trwałej dopuszcza się wykorzystywanie innych punktów juŜ zastabilizowanych. W obu przypadkach obowiązuje wykonanie opisów topograficznych. Stabilizując punkty postępujemy według algorytmu:
Pomiar osnowy pomiarowej sytuacyjno-wysokościowej. Aby wykonać pomiar sytuacyjno-wysokościowy punktów osnowy naleŜy dobrać odpowiedni sprzęt zgodnie z wymaganiami instrukcji G-4 dotyczącymi dokładności pomiaru kąta, odległości i róŜnic wysokości.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
WyposaŜenie stanowiska pracy:
Ćwiczenie 2 Zaprojektuj osnowę pomiarową z jednym punktem węzłowym w celu oparcia pomiarów sytuacyjno-wysokościowych.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
WyposaŜenie stanowiska pracy:
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
Ćwiczenie 3 Dokonaj odpowiednich pomiarów w celu uzyskania danych do obliczenia współrzędnych X i Y punktów osnowy pomiarowej zastabilizowanej w terenie.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
WyposaŜenie stanowiska pracy:
Ćwiczenie 4 Dokonaj odpowiednich pomiarów w celu uzyskania danych do obliczenia wysokości punktów osnowy pomiarowej zastabilizowanej w terenie.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
WyposaŜenie stanowiska pracy:
Ćwiczenie 6 Oblicz współrzędne H punktów osnowy pomiarowej załoŜonej przez Was w terenie.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
WyposaŜenie stanowiska pracy:
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
Czy potrafisz: Tak Nie
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
Rys. 3. Punkty 1204, A, B, C, 1205 mogą być stanowiskami pomiaru tachimetrycznego
Aby otrzymać dane do obliczenia współrzędnych X, Y, H takiego stanowiska naleŜy:
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
Rys. 4. Fragment szkicu tachimetryczny
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonywania ćwiczeń.
