Pobierz Sprawa Polska podczas I wojny światowej i więcej Prezentacje w PDF z Storia tylko na Docsity! Sprawa Polska podczas
I wojny światowej
1914-1918
Polacy wobec stron konfliktu Na początku 1 wojny światowej zaczęły kształtować się 2 wrogo do siebie nastawione bloki polityczne: trójprzymierza i trójporozumienia Trójprzymierze: Trójporozumienie: p.centralne Ententa Niemcy Francja Austro-Węgry Rosja Włochy Anglia Zaborcy, którzy kiedyś współpracowali ze sobą teraz stanęli przeciwko sobie , w tym czasie Polacy zaczęli myśleć o poprawie swojej sytuacji, byli zgodni w kwestii tego, że należy wykorzystać taką szansę, różnili się jednak w jaki sposób to zrobić. Jesienią 1914 r. powstał w Warszawie Komitet Narodowy Polski. Na czele, z Romanem Dmowskim, w Puławach, za zgodą Rosji, zorganizowano Legion Puławski, który w walkach poniósł straty i został przekształcony w Brygadę Strzelców Polskich, walczył na froncie wschodnim. W sierpniu 1914r. W Bayonne (czyt.: Bajon) we Francji uformował się oddział polskich ochotników, których nazywano bajończykami, który wszedł w skład Legii Cudzoziemskiej (formacji złożonej z ochotników różnych narodowości), walczył na froncie zachodnim, gdzie został zdziesiątkowany i rozwiązany. Józef Piłsudski – Widział szansę na odzyskanie niepodległości dzięki współpracy z państwami centralnymi (Austro-Węgry, Niemcy , Włochy ) Orientację tą nazwano ,,Niepodległościową’’. W 1908 r. Piłsudski stworzył tajny związek walki czynnej (ZWC), zadaniem związku było szkolenie polskiej młodzieży. Ta organizacja miała być zalążkiem przyszłej armii Polskiej. W Krakowie i Lwowie, za zgodą Austriaków, powstały paramilitarne organizacje strzeleckie. W 1912 r. powstała tymczasowa komisja skonfederowanych Stronnictw Narodowych (TKSSN). Zwolennicy tej orientacji liczyli na przyłączenie ziem zaboru Rosyjskiego do Austro-Węgier i stworzenie państwa Austro-Węgiersko-Polskiego . Była to tzw. Koncepcja trialistyczna. Józef Piłsudski i oficerowie I Brygady Legionów w 1915 Żołnierze Legionów Polskich w okopach Od pierwszych dni wojny ziemie Polskie (Królestwo i Galicja) stały się terenem walk, a zamieszkujących je Polaków wcielano do armii zaborczych i zmuszano do walki bratobójczej. Dowództwa wojskowe armii Rosyjskiej, Niemieckiej i Austro- Węgierskiej chcąc zapewnić sobie przychylność mieszkańców wydawały odezwy, składając Polakom obietnice poprawy ich sytuacji. Były to jednak deklaracje bez zobowiązań. Po wybuchu wojny, Rosjanie wkroczyli do Prus Wschodnich i do Galicji. W 1915 r. wojska państw centralnych przeszły do ofensywy, opanowały Królestwo Polskie i pas ziem położonych dalej na wschód. Królestwo zostało podzielone na 2 strefy okupacyjne – Niemiecką i Austriacką, a pewne jego niewielkie części podlegały bezpośrednio wojskowemu dowództwu niemieckiego frontu wschodniego, taki podział utrzymał się do końca wojny. Ziemie Polskie w czasie wojny Stanowisko mocarstw wobec sprawy Polskiej W chwili wybuchu I wojny światowej żadne z mocarstw nie wymieniło sprawy Polskiej wśród zagadnień istotnych dla sytuacji politycznej w Europie. Alianci (Wielka Brytania i Francja), którzy w dawnych konfliktach deklarowali pomoc dla Polaków teraz nie zabrali głosu w sprawie Polski, uważając ją za wewnętrzną sprawę Rosji- ich ważnego sojusznika na wschodzie. Rosjanie chcieli przesunąć swoje granice na zachód, chcieli przyłączyć do terytorium kraju część zaboru pruskiego i Galicji. Natomiast Niemcy planowali stworzenie systemu zależnych państewek, wśród których Polskę widziano jako mały i wasalny kraj. Z kolei Austriacy nie chcieli rozszerzać swych granic z obawy przed skomplikowaniem i tak trudnej sytuacji ich państwa. W sojuszu austriacko-niemieckim byli słabszą stroną. Starania o poparcie sprawy polskiej Działacze polscy na zachodzie angażowali się w popieranie sprawy polskiej. W Stanach Zjednoczonych w 1914 r. Centralny Komitet Narodowy Polski zbierał fundusze na pomoc polskim ofiarom wojny. W 1915 r. z inicjatywy Henryka Sienkiewicza i Ignacego Paderewskiego podobny komitet powstał w Szwajcarii. Opuszczenie Królestwa przez Rosjan i klęski na froncie ich wojsk oznaczały porażkę orientacji prorosyjskiej. Dmowski wyjechał na zachód, miał dobre kontakty dyplomatyczne i zaczął zabiegać o poparcie sprawy Polskiej przez Aliantów ( Francje i Wielką Brytanie.