Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Średniowiecze - epoka i lektury, Notatki z Język polski

Informacje o epoce jak i kluczowe pojęcia (definicje, filozofie, wzorce osobowe, motywy). Lektury - informacje jak i problematyka: "Bogurodzica", "Lament Świętokrzyski", "Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią", "Legenda o świętym Aleksym", "Kwiatki świętego Franciszka z Asyżu", "Pieśń o Rolandzie", "Kronika Polska", "Boska Komedia"

Typologia: Notatki

2023/2024

W sprzedaży od 23.08.2024

gabriela-berwid
gabriela-berwid 🇵🇱

2 dokumenty

1 / 11

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
ŚREDNIOWIECZE
Średniowiecze postrzegano jako barbarzyński, mroczny okres zacofania, kryzys w dziejach kultury
europejskiej. Dziś jednak docenia się dorobek tej tysiącletniej epoki podczas, które umocniła się
duchowa jedność Zachodu i wykrystalizowała uniwersalna kultura oparta na filarach starożytności i
chrześcijaństwa. Nazwa epoki została wymyślona przez włoskich humanistów renesansowych “wieki
średnie”, podkreśla pośredni charakter epoki (czas upadku kultury i sztuki, w porównaniu z antykiem i
następującym renesansem).
1. Ramy czasowe:
- Europa: od V do XV wieku (upadek cesarstwa zachodniorzymskiego 476 r. - zdobycie
Konstantynopola przez Turków 1453 r./ wynalezienie druku 1450/ odkrycie Ameryki 1492)
- Polska: od X do XV wieku (przyjęcie chrztu przez Mieszka I 966 r.)
2. Kluczowe pojęcia:
-teocentryzm: w centrum zainteresowania znajdował się Bóg, Bóg jako najwyższa wartość,
kierowanie ku Bogu wszystkie myśli i działania, religijność przenikała każdą dziedzinę życia,
memento mori - pamiętaj o śmierci (życie ziemskie jest zaledwie wstępem do wieczności)
-dualizm: świat podzielony na dwie przeciwstawne sfery: sacrum (wieczną, boską, duchową,
dobrą) i profanum (doczesną, ludzką, materialną, złą), dotyczy również człowieka (wieczna dusza
i śmiertelne ciało)
-uniwersalizm: wszędzie tam gdzie docierało chrześcijaństwo kultura podlegała ujednoliceniu,
łacina, zbliżone wzorce postępowania, systemy szkolnictwa, papież i cesarz (jedna religia + jeden
język + wspólne wzorce)
-feudalizm: społeczeństwo zhierarchizowane, duchowieństwo, rycerstwo, chłopstwo (symbole
epoki krzyż i miecz)
-historiografia: zaczęto opisywać dzieje państw
-scholastyka: dziedzina, która chce wytłumaczyć prawdy wiary na rozumowanie
-anonimowość: człowiek jest anonimowy w swoich dziełach, oddanie dzieła Bogowi
-asceza: dobrowolne umartwianie ciala, rezygnowanie z ziemskich przyjemnosci, zapracowanie
na zycie w niebie
-hagiografia: żywoty świętych, legendy
-pareneza: porady w jaki sposób kierować swoim życiem
-fuga mundi: ucieczka od świata, izolacja, która ma być jednym z elementów ascezy
-trubadur/ truwer: francuscy artyści
-święty graal: kielich użyty przez Jezusa podczas ostatniej wieczerzy
-ubi sunt: motyw przemijania
-styl romański: ciężka bryła, mury, małe okna
-styl gotycki: ostre łuki, sklepienia krzyżowe
-pieta: w sztukach plastycznych przedstawienie opłakującej Matki Bożej trzymającej na kolanach
ciało Jezusa Chrystusa
-misterium: jeden z podstawowych rodzajów średniowiecznego dramatu liturgicznego oraz
opartego na jego podstawie widowiska
-moralitet: gatunek o tematyce religijnej
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9
pfa

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Średniowiecze - epoka i lektury i więcej Notatki w PDF z Język polski tylko na Docsity!

ŚREDNIOWIECZE

Średniowiecze postrzegano jako barbarzyński, mroczny okres zacofania, kryzys w dziejach kultury europejskiej. Dziś jednak docenia się dorobek tej tysiącletniej epoki podczas, które umocniła się duchowa jedność Zachodu i wykrystalizowała uniwersalna kultura oparta na filarach starożytności i chrześcijaństwa. Nazwa epoki została wymyślona przez włoskich humanistów renesansowych “wieki średnie” , podkreśla pośredni charakter epoki (czas upadku kultury i sztuki, w porównaniu z antykiem i następującym renesansem).

  1. Ramy czasowe :
    • Europa: od V do XV wieku (upadek cesarstwa zachodniorzymskiego 476 r. - zdobycie Konstantynopola przez Turków 1453 r./ wynalezienie druku 1450/ odkrycie Ameryki 1492)
    • Polska: od X do XV wieku (przyjęcie chrztu przez Mieszka I 966 r.)
  2. Kluczowe pojęcia :
    • teocentryzm : w centrum zainteresowania znajdował się Bóg, Bóg jako najwyższa wartość, kierowanie ku Bogu wszystkie myśli i działania, religijność przenikała każdą dziedzinę życia, memento mori - pamiętaj o śmierci (życie ziemskie jest zaledwie wstępem do wieczności)
    • dualizm : świat podzielony na dwie przeciwstawne sfery: sacrum (wieczną, boską, duchową, dobrą) i profanum (doczesną, ludzką, materialną, złą), dotyczy również człowieka (wieczna dusza i śmiertelne ciało)
    • uniwersalizm : wszędzie tam gdzie docierało chrześcijaństwo kultura podlegała ujednoliceniu, łacina, zbliżone wzorce postępowania, systemy szkolnictwa, papież i cesarz (jedna religia + jeden język + wspólne wzorce)
    • feudalizm : społeczeństwo zhierarchizowane, duchowieństwo, rycerstwo, chłopstwo (symbole epoki krzyż i miecz)
    • historiografia : zaczęto opisywać dzieje państw
    • scholastyka : dziedzina, która chce wytłumaczyć prawdy wiary na rozumowanie
    • anonimowość : człowiek jest anonimowy w swoich dziełach, oddanie dzieła Bogowi
    • asceza : dobrowolne umartwianie ciala, rezygnowanie z ziemskich przyjemnosci, zapracowanie na zycie w niebie
    • hagiografia : żywoty świętych, legendy
    • pareneza : porady w jaki sposób kierować swoim życiem
    • fuga mundi : ucieczka od świata, izolacja, która ma być jednym z elementów ascezy
    • trubadur/ truwer : francuscy artyści
    • święty graal : kielich użyty przez Jezusa podczas ostatniej wieczerzy
    • ubi sunt : motyw przemijania
    • styl romański : ciężka bryła, mury, małe okna
    • styl gotycki : ostre łuki, sklepienia krzyżowe
    • pieta : w sztukach plastycznych przedstawienie opłakującej Matki Bożej trzymającej na kolanach ciało Jezusa Chrystusa
    • misterium : jeden z podstawowych rodzajów średniowiecznego dramatu liturgicznego oraz opartego na jego podstawie widowiska
    • moralitet : gatunek o tematyce religijnej
  1. Filozofia i kierunki filozoficzne : Najważniejszym autorytetem była Biblia, na uniwersytetach średniowiecznych ukształtowała się chrześcijańska szkoła myślenia zwana scholastyką - zakładała ona możliwość rozumowego objaśnienia prawd wiary, z góry uznanych za słuszne i niepodważalne AUGUSTYNIZM św. Augustyn

TOMIZM

św. Tomasz

FRANCISZKANIZM

św. Franciszek

  • dualistyczne przekonanie
  • asceza (wyrzeczenie sie ziemskich przyjemności
  • życie ludzkie jako walkę doskonałej duszy dążącej do zbawienia z grzesznym ciałem - hierarchia (drabina bytów) - człowiek zajmuje stałe wyznaczone przez Stwórcę miejsce - naruszenie harmonii i porządku świata uznane jako grzech - wiara radosna - ideały ubóstwa, miłosierdzia, pokory i miłości do świata i ludzi i zwierząt - człowiek jest stworzony na podobieństwo Boga, z natury jest dobry
  1. Cechy literatury średniowiecznej:
  • religijna : teocentryzm, umocnianie chrześcijaństwa
  • dydaktyczna : poczuła jak żyć, żeby po śmierci zasłużyć na zbawienie
  • parenetyczna : wzorce osbowe godne naśladowania
  • anonimowa : autorzy nieznani, tworzyli na chwałę Boga a nie dla ziemskiej sławy
  • uniwersalna : w łacinie
  • alegoryczna : ukryte przesłanie (zazwyczaj religijne)
  1. Ważne gatunki :
  • pieśń religijna
  • lament
  • epos rycerski
  • satyra
  • kronika poemat epicki
  1. Wzorce osobowe : wzorzec osobowy charakterystyka przykład literacki święty/ asceta - wyrzeka się dóbr doczesnych i ziemskich przyjemności
  • żyje ubóstwie, umartwia ciało
  • poświęca czas modlitwie i służy bliźniemu
  • doskonali dusze by zbliżyć się do Boga i zasłużyć na zbawienie
  • z pokorą znosi wszelkie krzywdy i upokorzenia
  • liczne cuda za życia i po śmierci świadczą o jego świętości
  • Święty Aleksy rycerz - odważny, waleczny i honorowy
  • wienie służy Boga, swojemu władcy i ojczyźnie
  • walczy w obronie wiary i jest gotów poświęcić za nią życie
  • staje w obronie czci wybranki - damy serca
  • hrabia Roland władca - mądry, dobry i sprawiedliwy ojciec narodu
  • cieszy się autorytetem wśród poddanych
  • pobożny patriota - troszczy się o kraj i Kościół
  • strzeże suwerenności swojego państwa i walczy z poganami
  • Bolesław Chrobry
  • Karol Wielki
  1. Deesis : Idea pośredników w modlitwie do Najwyższego ilustruje typowe dla epoki hierarchiczne wyobrażenie o świecie - człowiek nie ma śmiałości kierować modlitw bezpośrednio do Boga. Najważniejszym pośrednikiem jest Matka Boska dlatego do niej przede wszystkim jest kierowana modlitwa, Św. Jan Chrzciciel pojawia się jako ten, dzięki któremu prośby ludzkie łatwiej zostaną wysłuchane i spełnione.
  2. Obraz Maryi : Objaśnia kult Najświętszej Marii Panny, przedstawia Matkę Boską jako istotę niezwykłą, wyjątkową, jedyną i świętą. Chwała, która otacza Maryję wynika stąd, że została wybrana przez Boga i z Nim obcuje, jest uprawniona do przekazywania modlitw. Jest istotą rozumiejącą ludzi, ich problemy i troski dlatego jest godną zaufania pośredniczką.

Lament świętokrzyski

Znany pod tytułem “Żale Matki Boskiej pod krzyżem” lub “Posłuchajcie, bracia miła”. Powstał w XV wieku a autor jest nieznany, został spisany przez Andrzeja ze Słupi - przeora benedyktynów z klasztoru na Łysej Górze. Tematem utworu jest śmierć Jezusa i ból Maryi spowodowany utratą dziecka.

  1. Gatunek: Jest przykładem lamentu (inaczej planktu, skargi, żalu). To utwór liryczny wyrażający żal po zmarłych i nawołujący do wspólnoty w cierpieniu.
  2. Lament ma formę monologu Matki Boskiej, które opisuje swoje przeżycia:
    • w strofach 1 i 2: Matka Boska zwraca się bezpośrednio do ludzi, skarżąc się na zabójstwo syna i błagając o współczucie
    • strofa 3: opisuje męki Jezusa z perspektywy cierpiącej matki
    • w strofach 4 i 5: Maryja zwraca się do syna, przeżywa jego cierpienie i rozpacza, że nie jest wstanie mu pomóc
    • strofa 6: Maryja skarży się archaniołowi Gabrielowi i wypomina mu, że zwiastował jej radość a teraz zamiast miłości ma smutek
    • strofa 7: Maryja zwraca się do wszystkich matek, żeby prosiły Boga o oszczędzenie im cierpień
    • strofa 8: Maryja znowu przemawia do syna podkreślając, że jest jej jedynym synem
  3. Stabat Mater Dolorosa : Obraz Matki Boskiej cierpiącej pod krzyżem
  4. Obraz Maryi : Wiersz jest przykładem nasilającego się kultu maryjnego (XV wiek) - podkreślającego rolę i rangę Matki Boskiej w Bożym dziele zbawienia. Przedstawiony obraz Maryi jest bardzo ludzki, bliski człowiekowi, kobieta bezradna w swej rozpaczy i żalu po stracie dzeicka, przypomina zwykła kobietę a nie istotę świętą.
  5. nurt doloryzmu - prąd, który eksponuje kult pasji oraz Matki Boskiej Bolesnej

*Dwa wizerunki Maryi - porównanie *: BOGURODZICA LAMENT ŚWIĘTOKRZYSKI XII (?) w XIV w. hymn lament, plankt ( p.lir .): podmiot zbiorowy (wierzący lud) modlący się do Jezusa za wstawiennictwem Maryi i Jana Chrzciciela ( deesis ); ( p.lir .) Maryja stojąca pod Krzyżem ( Stabat Mater ), lamentująca po śmierci syna, której nie rozumie; żal do zabójców, do Anioła Gabriela; solidarność z wszystkimi cierpiącymi matkami Sens modlitwy :

  • prośba o dobre życie doczesne i wieczne po śmierci („a na świecie zbożny pobyt, po żywocie rajski przebyt”)
  • dogmaty i teologiczne prawdy wiary Sens :
    • współcierpienie matki (topos); bezradność, ból, oskarżenie. Nawiązanie : motyw matki Polki (p. Rollison- Dziady III)
    • kontemplacja Pasji (rozmyślania nad Męką Pańską) – misteria średniowieczne itp. Maryja – wzór bizantyjski – wywyższona, między Bogiem a ludźmi; umieszczona w sferze sacrum; ponad ludźmi Maryja – jedna z wielu matek; w sferze profanum; „niedosięgająca” Syna; żyjąca bólem; styl gotycki (emocjonalny)

Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią

Zapisana w XV wieku przez nieznanego autora. Tekst nawiązuje do dialogów z upersonifikowaną śmiercią. Utwór przypomina ludziom o ulotności spraw ziemskiego świata. Śmierć w utworze ma dwojakie oblicze: makabryczne i komiczne, takie groteskowe ujęcie tematu miało oswoić odbiorów z grozą śmierci. Tekst jest również wypowiedzą o sprawach doczesnych: o ludziach i ich słabościach przedstawionych w satyrze.

  1. Gatunek: Średniowieczna literatura świecka, utwór moralistyczno-dydaktyczny mający na celu przygotować człowieka do śmierci. Ma formę wierszowanego dialogu, zawiera elementy satyry społecznej np. chciwość sędziów, nieuczciwość karczmarzy
  2. Kompozycja i styl: Utwór ukazuje rozmowę uczonego Polikarpa ze śmiercią o groteskowym wyglądzie i cechach (naturalizm). Prezentuje alegorie śmierci. - prolog: zwrot narratora do Boga - przedstawienie postaci i nakreślenie sytuacji, w której znaleźli się bohaterowie - dialog Polikarpa ze śmiercią
  3. Treść : Tekst zaczyna się prologiem, w którym narrator zwraca się do Boga z prośbą o pomoc w stworzeniu mądrego dzieła chwalącego Pana i jednocześnie pouczającego ludzi, jak żyć, by ze spokojem czekać na spotkanie ze śmiercią. Zachęca też odbiorców do wysłuchania ważnej opowieści. Następnie zostaje przedstawiony mistrz Polikarp Mędrzec modli się, aby Bóg ukazał mu Śmierć. Bóg wysłuchał tej prośby i przed Polikarpem zjawia się Smierć pod postacią rozkładajacego się kobiecego ciata trzymającego kosę. Na jej widok uczonego ogarnia przerażenie: pada na posadzkę i błaga o litość. Śmierć uspokaja go, że to jeszcze nie jego czas. Mówi, że przyszła jedynie opowiedzieć o sobie. Polikarp pyta ja o pochodzenie. Śmierć tłumaczy, że była w jabłku, które w raju zerwała Ewa. Następnie wyjaśnia Polikarpowi, dlaczego zabija i czy można jej uniknąć lub ja przekupić. Przypomina, że nikt jej nie umknie (memento mori). Dodaje, że mocy udzielił jej Bóg, a podlegają jej wszyscy ludzie niezależnie od miejsca zamieszkania, stanu, wieku i majątku (motyw danse macabre). Wyliczenie różnych stanów staje się pretekstem do wytknięcia wad różnym grupom społecznym. Śmierć ostrzega, że grzesznicy powinni się jej bać, natomiast ludziom, pobożnym otworzy drogę do zbawienia.

Kwiatki św. Franciszka z Asyżu

Święty Franciszek żył na przełomie XII i XIII wieku, jako młody człowiek był rycerzem, gdy został ranny dostał się do niewoli i ciężko zachorował. Po tych trudnych wydarzeniach przeżył duchowy przełom. Majątek rozdał potrzebującym i część przekazał na odbudowę kaplicy. Wokół Franciszka zaczęli krążyć ludzie, którzy razem z nim zapragnęli żyć w ubóstwie i głosić chwałę Bożą. Założyli zakon mniejszych (franciszkanów). Kwiatki św. Franciszka to zbiór legend o jego życiu. Utwór powstał prawdopodobnie 150 lat po jego śmierci na podstawie ustnych przekazów. Tytuł pochodzi od “zbioru kwiatów” ,którym nazywano zbiór cytatów pochodzących z dzieł uznanych autorytetów.

  1. Gatunek: To legenda hagiograficzna (utwór opowiadający życiu osoby świętej). Charakter parenetyczny i dydaktyczny.
  2. Tematyka: Legendy ukazują wybrane epizody z życia św. Franciszka prezentując jednocześnie pewien model świętości, wzór, który wierni powinni naśladować i do którego powinni dążyć.
  3. Treść:
    • codzienne sytuacje z życia zakonników: rozmowy, modlitwy, posty, itp
    • cudowne wydarzenia świadczące o świętości: nawrócenia różnych ludzi czy uzdrowienie trędowatego
    • sceny będące pochwałą natury, darów przyrody
    • wyjątkowe epizody z życia innych zakonników i świętych ● Pytanie brata Macieja : Maciej pytał Franciszka wielokrotnie “Dlaczego za tobą?”, dlaczego wszyscy chcą obcować z Franciszkiem, święty odpowiada w przewrotny sposób - Bóg wybrał go bo jest najnikczemniejszy, najmniejszy itp, to była jego wola. Pokazał w ten sposób różnorodność decyzji Boga i jego wielkość. ● Kazanie do ptaków : Ptaki zgromadził się aby wysłuchać kazania, Franciszek przekonywał, że powinne być wdzieczne bogu za życie, powietrze, za jedzenie, za piórka itp. Przestrzegał je przed grzechem nie wdzięczności i zachęcał do oddawania czci Bogu. Po wysłuchaniu ptaki okazywały radość a Franciszek razem z nimi. Zachwycał się cudem stworzenia ich przez Boga. ● Jak święty Franciszek wędrująć z bratem Leonem tłumaczył mu, co to jest radość doskonała : Brat Leon chciał wiedzieć czym jest radość doskonała, Franciszek tłumaczył mu, że cudy to nie jest radość doskonała, wielkie zachowania to też nie są jeszcze radością doskonała. Radość doskonała to zniesienie zła, nieprzyjemności z pokorą.
  4. Średniowieczny święty : Święty Franciszek był pobożnym i skromnym człowiekiem całkowicie oddanym sprawom duchowym. Spełniał wolę Boga i dostrzegał Go w każdym stworzeniu. Był otwarty na kontkat z innymi, nacuzal, głosił słowa Boże i sławił piękno świata - piękno będące dowodem boskiej doskonałości.
  5. Franciszkanizm : Początkowo był ruchem religijnym w XIII wieku, a potem tendencją w literaturze XX wieku. Bohater tego nurtu to naśladowca świętego - człowiek religijny, pobożny, skromny a zarazem radosny, afirmujący życie i świat natury.

Pieśń o Rolandzie

Opisuje kampanię Karola Wielkiego przeciwko Arabom, udział w wojnie królewskiego siostrzeńca króla: hrabiego Rolanda i jego piękną śmierć. Pieśń powstała w XI wieku a jej autor jest anonimowy. Ukazuje przykłady pięknego życia i wzory postaw godnych naśladowania.

  1. Gatunek: Jest to przykład eposu rycerskiego (chansons de geste/ pieśń o czynach). Cechy charakterystyczne dla tego gatunku to: - heroiczne czyny legendarnych lub historycznych bohaterów - akcja dzieje się na tle wydarzeń przełomowych w dziejach narodu - etos rycerza: wartości, obyczaje, wzory postępowania kształtujące styl życia (honor) - utwór jest parenetyczny ma na celu propagowanie przykładów pięknego życia i wzorów postaw godnych naśladowania, dlatego nie trzyma się prawdy historycznej, czyny bohaterów są wyolbrzymione a okoliczności wydarzeń zmienione - decorum, styl patetyczny, wzniosły, pełen alegorii - zjawiska nadprzyrodzone - utwór wierszowany
  2. Utwór opisuje:
    • Wyprawę wojsk Karola Wielkiego do Hiszpanii opanowanej przez wyznawców islamu.
    • Dochodzi wówczas do napaści na tylną straż armii. Jest to efekt zdrady Galeona (ojczyma Rolanda), zazdrosnego o łaski króla, którymi obdarzony jest jego pasierb
    • W wyniku najazdu Roland umiera, wykonując najpierw szereg czynności, które mają jego śmierć uczynić doskonalszą (ars moriendi)
  3. Symbolika :
    • symbolika miejsca: wzgórze (niczym Golgota); pod sosną (przypomina Krzyż)
    • symbolika gestów: głowa zwisająca na ramię (niczym zwisająca na Krzyżu głowa Jezusa); twarz zwrócona ku Hiszpanii (w stronę wroga – nie odwraca się do niego plecami jak tchórz)
    • sakralizacja (aniołowie odbierają duszę Rolanda i niosą do nieba)
  4. Roland jako wzór rycerza : Ideał średniowiecznego rycerza uosabia w utworze Roland - wysoko urodzony, piękny, silny, odważny, prawy i dumny. Dobre imię przekłada nad wszystko dlatego w wąwozie opiera się przed wezwaniem pomocy Karola (obawia się, że było by to nie honorowe). Jest całkowicie oddany swojemu suwerenowi. Wiernie służy bogu i ojczyźnie oddając życie za wiarę i słodką Francję, nagrodą za piękne życie i śmierć będzie zbawienie duszy- same anioły zstępują na ziemię aby zabrać ją do raju.
  5. Wzór władcy - Karol Wielki : Cesarz jest sprawiedliwym i dobrym panem dla swoich poddanych, opłakuje ukochanych rycerzy i wraca do Hiszpanii aby godnie pogrzebać ich ciała. Dba o honor kraju i broni wiary. Jego władza pochodzi od Boga, walcząc z Arabami prowadzi krucjatę.
  6. Parenetyczność - pouczenie : Pieśń mówi jak ma żyć, a następnie umrzeć aby osiągnąć zbawienie. Wzór pięknego życia i umierania stanowią wskazówki dla dobrego chrześcijanina, dlatego wiarygodność postaci czy prawda na temat wydarzeń historycznych nie gra roli. (idealizacja, panegiryzm: przesadne wychwalanie, hiperbolizacja ich dokonań.
  7. Ars moriendi : Sztuka umierania, jak umierać aby dostąpić zbawienia. Śmierć traktowano jako podsumowanie ziemskiej wędrówki i bramę do życia wiecznego - dobre życie dawało szansę na dobrą śmierć. Okolicznościom śmierci nadano znaczenie alegoryczne. Umierający Roland udaje się na wzorze, kładzie się pod sosną kierując twarz w kierunku Hiszpanii aby pokazać, że nie boi się wroga. Żałuje za grzechy i wyciąga prawą rękawicę do Boga i usiłuje przełamać miecz zawierający relikwie aby nie trafił w ręce pogan. Ostatnie myśli kieruje do cesarza i ukochanej ojczyzny. Z nieba zstępują aniołowie po duszę Rolanda.

Dante Alighieri - Boska Komedia

  1. Geneza: Dzieło stanowi reakcję autora na pogłębiający się kryzys moralny panujący w XIII wieku we Włoszech.
  2. Gatunek: To poemat epicki - obszerny wierszowany utwór narracyjny. Każda z jego części cechuje się odmienna budową i charakterystycznymi środkami wyrazu. część charakterystyczne formy i środki wyrazu zbliżony gatunek I. Piekło - szereg krótkich scen dotyczących męczarni grzeszników
  • liczne postacie charakteryzowane skrótowo
  • monologi lub dialogi dramat II. Czyściec - szczegółowe opisy czyśćcowych krajobrazów
  • rozbudowane charakterystyki bohaterów
  • monologi epicki poemat opisowy III. Raj - liryczne wyznania
  • refleksje natury filozoficznej, mistycznej
  • wizje poemat liryczny
  1. Kompozycjja: Poemat epiki, którego kompozycje oparto na liczbach 3 i 100 (3 części utworu - każda po 33 pieśni złożone ze strof liczących po 3 wersy, 99 pieśni + pieśń wprowadzająca = 100). Wiele alegorii.
  2. Czas akcji: Noc z Wielkiego Czwartku na Wielki Piątek, 1300 rok
  3. Treść: Zbłąkany Dante spotyka swojego mistrz - Wergiliusza (został wysłany przez Beatryczę aby pomół narratorowi uwolnić się z więzów grzechu). Jedyne wyjście wiedzie przez piekło, czyściec i raj, Wergiliusz przewodzi Dantego przez dwie pierwsze krainy, jako poganin nie ma wstępu do nieba. - Przed wejściem do piekła umieszczony jest napis: Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie. Piekło ma kształt ogromnego leja podzielonego na dziewięć kręgów gdzie na samym dnie uwięziony jest Lucyfer. - Czyściec to dziwiećiopiętrowa góra a na jej wierzchołku znajduje się raj ziemski. Tam Dante spotyka Beatrycze, która oprowadza go po raju. Jest on podzielony na dziewięć nieb, ostanie zamieszkuje Bóg. cześć piekła opis przedpiekle przedsionek między bramą a rzeką Acheront (bagno łez i krwi, w którym przebywają gnuśni - obojętnie na dobro i zło) I krąg (otchłań) znajdują się tu dusze pogan: przedwcześnie zmarłych, ludzi przez Chrystusem itp. II krąg ludzie, którzy ulegli pokusie namiętności III krąg ludzie nieumiarkowani w jedzeniu i piciu IV krąg skąpcy i rozrzutnicy (toczą wielkie głazy) V krąg oddzielony rzeką Styks, grzeszący gniewem, zazdrością, lenistwem i pesymizmem (walczą w bagnie, rozszarpują się nawzajem) VI krąg gród szatana, strzeżony przez 1000 diabłów i trzy Furie, w płonących grobach heretycy VII krąg mordercy i tyrani (zanurzeni we wrzącej rzece), dusze samobójców

VIII krąg uwodziciele, oszuści, złodzieje, wróżbici, alchemicy (odyseusz) IX krąg zdrajcy zdrady np Judasz

  1. Utwór z pogranicza epok: cechy średniowieczne cechy renesansowe - data powstania - teocentryzm - dydaktyzm: nauki moralne opierają się na strachu przed mękami piekielnymi - odwołania do pisma świętego - średniowieczne alegorie - symbolika liczb - autor nie jest anonimowy - twórca jest osobą świecką, a nie duchowym - utwór napisany w języku narodowym a nie w łacinie - zindywidualizowany punkt widzenia, przeżycia i uczucia jednostki - kwestie polityczne - odwołania do antyku np mitologia
  2. Symbole i alegorie:
    • symbolika liczb: 3 (symbol Trójcy Świętej), 10 (symbol pełni i doskonałości)
    • las: alegoria duszy pogrążonej w grzechu
    • bestie: pantera (pycha), lew (rozwiązłość), wilczyca (chciwość)
  3. Motywy literackie:
    • wędrówka: droga przez piekło symbolizuje życie człowieka i jego duchowy rozwój
    • katabaza (zejście do piekieł)
    • labirynt: kręgi piekielne jak korytarze labiryntu
    • przewodnik: Wergiliusz przeprowadza Dantego przez piekło i czyściec, Beatrycze przez raj
    • dantejskie sceny: męki piekielne