Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Stalin w drodze po władzę. Kult jednostki, Schematy z Historia

Kult jednostki. Wprowadzenie. Przeczytaj. Schemat. Film + Sprawdź się. Dla nauczyciela. Bibliografia: Źródło: Jörg Baberowski, Stalin.

Typologia: Schematy

2022/2023

Załadowany 24.02.2023

Aleksy
Aleksy 🇵🇱

4.8

(36)

437 dokumenty

1 / 24

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Stalin w drodze po władzę. Kult jednostki
Wprowadzenie
Przeczytaj
Schemat
Film + Sprawdź się
Dla nauczyciela
Bibliografia:
Źródło: Jörg Baberowski,
Stalin. Terror absolutny
, tłum. U. Poprawska, Warszawa 2014, s.
174.
Źródło:
Hasło w Encyklopedii PWN
.
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9
pfa
pfd
pfe
pff
pf12
pf13
pf14
pf15
pf16
pf17
pf18

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Stalin w drodze po władzę. Kult jednostki i więcej Schematy w PDF z Historia tylko na Docsity!

Stalin w drodze po władzę. Kult jednostki

Wprowadzenie Przeczytaj Schemat Film + Sprawdź się Dla nauczyciela

Bibliografia:

Źródło: Jörg Baberowski, Stalin. Terror absolutny, tłum. U. Poprawska, Warszawa 2014, s.

Źródło: Hasło w Encyklopedii PWN.

Po rewolucji październikowej w 1917 r. i pokonaniu swoich przeciwników w wojnie domowej bolszewicy stworzyli państwo, w którym ich partia nie tylko miała monopol na sprawowanie władzy, lecz także sama stała się władzą państwową. Komunistyczne komórki partyjne tworzono we wszystkich instytucjach publicznych i zakładach pracy. Najwyższym organem władzy w Związku Sowieckim stały się Komitet Centralny (KC) partii i kilkuosobowe Biuro Polityczne.

Źródło: Contentplus.sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Twoje cele

Józef Stalin, Gienrich Jagoda, Nikita Chruszczow i Łazar Kaganowicz, 1935 r. Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Stalin w drodze po władzę. Kult jednostki

Przeczytaj

Państwo partyjne

Lenin przewodził partii, formalnie nie pełniąc żadnej szczególnej funkcji w Komitecie Centralnym (KC). Z powodu ciężkiej choroby już od 1922 r. nie sprawował rzeczywistej władzy. Właśnie w tym roku utworzono stanowisko sekretarza generalnego (genseka), którego zadaniem była pierwotnie koordynacja administracyjnej pracy partii. Wkrótce jednak gensek stał się najważniejszym urzędem w państwie. Jako pierwszy pełnił go Józef Stalin. Do roku 1929 Stalinowi udało się wyeliminować wszystkich konkurentów do władzy i rozpocząć rządy dyktatorskie.

Fotografia przedstawiająca Włodzimierza Lenina oraz Józefa Stalina. Józef Stalin (z prawej), właśc. Iosif Wissarionowicz Dżugaszwili (1878–1953) – działacz komunistyczny i sowiecki polityk pochodzenia gruzińskiego, w latach 1922–1953 sekretarz generalny pari komunistycznej, premier ZSRS, faktycznie dożywotni dyktator Związku Sowieckiego. Lenin, właśc. Władimir Iljicz Uljanow (1870–1924)– przywódca rewolucji październikowej, sam mianował Stalina sekretarzem generalnym pari, wkrótce jednak wszedł z nim w spór. Rok przed śmiercią Lenin stworzył swoisty testament, w którym ostrzegał innych bolszewików przed Stalinem, a na swojego spadkobiercę namaścił Lwa Trockiego. Ze zdaniem schorowanego przywódcy liczyło się już niewielu działaczy. Po śmierci Lenina, podczas narady politbiura, zabrakło Trockiego, który przebywał wówczas na urlopie. Stalin wykorzystał jego nieobecność i przejął władzę. Źródło: Maria Ilyinichna Ulyanova (1878–1937), wrzesień 1922 r., domena publiczna.

Za jedno z najważniejszych zadań partia uważała indoktrynację dzieci i młodzieży, jako grupy najbardziej podatnej na propagandę. Upaństwowiono szkolnictwo i wprowadzono obowiązek szkolny. Od 1918 r. istniał Komsomoł, czyli Komunistyczny Związek Młodzieży,

którego celem było wychowywanie przyszłych kadr partii komunistycznej. Komsomolców wykorzystywano m.in. do walki z religią, którą po zakończeniu wojny domowej traktowano jako głównego wroga władzy sowieckiej. W 1922 r. powołano organizację pionierów, do której należały dzieci do 15. roku życia. Wzorce czerpała ona ze skautingu, ale w przeciwieństwie do niego była silnie upolityczniona. Podstawowym obowiązkiem pioniera była wierność komunizmowi i klasie robotniczej.

Bolszewicki plakat propagandowy. W tle, za pionierem – „prawdziwym i wiernym towarzyszem, który zawsze odważnie broni prawdy” – portret Pawlika (Pawła) Morozowa. Postać Pawlika Morozowa, 14-letniego pioniera, pochodzącego z biednej rodziny chłopskiej, jest symbolem polityki bolszewików wobec młodzieży. Uległ on indoktrynacji tak dalece, że zadenuncjował własnego ojca, który ukrył nieco ziarna w okresie głodu. Ojciec Morozowa został aresztowany i rozstrzelany, donosiciel natomiast zlinczowany przez rodzinę i sąsiadów. Propaganda sowiecka wykreowała go na bohatera-męczennika, wzór do naśladowania i przykład najwyższego poświęcenia ideałom komunistycznym. Wyjaśnij, jakie znaczenie dla pari bolszewickiej miała indoktrynacja młodzieży. Źródło: dostępny w internecie: anque-photos.com, tylko do użytku edukacyjnego.

Stalinizm

W 1929 r. Stalin rozpoczął przekształcanie całego społeczeństwa. Najważniejszymi elementami tej „odgórnej rewolucji” były kolektywizacja rolnictwa, industrializacja i czystki partyjne.

Rekwizycje ziarna i upaństwowienie ziemi uprawnej spowodowały znaczący spadek wydajności pracy chłopów. Efektem tych działań był głód. Zdesperowani ludzie dopuszczali się kradzieży, mimo że za

Jednocześnie realizowano politykę industrializacji połączoną z wprowadzeniem w gospodarce centralnego planowania. Rozwijany był przede wszystkim przemysł ciężki, zaniedbywano przy tym potrzeby konsumpcyjne społeczeństwa. Przy budowie nowych fabryk wykorzystywano więźniów osadzonych w obozach pracy przymusowej, czyli łagrach.

Film dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D13RQZRTq

Przechodnie mijają zmarłych z głodu na ulicy, Charków, 1932 rok. Szacuje się, że w czasie wielkiego głodu zmarło 3–10 mln ludzi. Źródło: Alexander Wienerberger (1891–1955), domena publiczna.

Nagranie filmowe lekcji pod tytułem Stalin w drodze po władzę. Kult jednostki.

Kult jednostki. Stalin jako nieomylny przywódca narodu

Chociaż bolszewicy dążyli wszelkimi sposobami do przekształcenia sowieckiego społeczeństwa, wprowadzając kolektywizację rolnictwa i centralnie planowaną gospodarkę oraz głosząc socjalną równość wszystkich obywateli, to dosyć szybko te zasady przestały dotyczyć partii komunistycznej i rządów Józefa Stalina. Oficjalnie państwo kierowane było kolektywnie, jednak najważniejszą rolę odgrywał Stalin, który dbał o to, by jego osoba była przedstawiana wyłącznie w dobrym świetle. Z czasem przyjęło to formę kultu jednostki – oficjalna propaganda sowiecka przedstawiała Józefa Stalina jako nieomylnego przywódcę, nieprzeciętnie uzdolnionego wodza i wyjątkowego człowieka, który poświęca się dla dobra Związku Sowieckiego, a cały naród winien jest mu za to wdzięczność. Portrety i wizerunki Stalina obecne były na każdym kroku, w gmachach publicznych i szkołach, a w gazetach i książkach cytowano przypisywane Stalinowi zdania i myśli, podkreślając wyłącznie geniusz ich autora. Już w 1925 r. w uznaniu zasług Stalina dla Związku Sowieckiego przemianowano Carycyn na Stalingrad, to samo miało zresztą miejsce w komunistycznej Polsce w 1953 r., gdy władze postanowiły upamiętnić właśnie zmarłego dyktatora, zmieniając nazwę Katowic na Stalinogród. Stalinowi poświęcano najróżniejsze czyny oraz inicjatywy produkcyjne, pisarze i poeci państw znajdujących się w orbicie wpływów ZSRS przedstawiali go jako „wielkiego budowniczego”, „nauczyciela (albo przywódcę) ludzkości”, „inżyniera marzeń”, a nawet „krzewiciela ludzkiej dobroci” i „słońce narodów”. Władysław Broniewski w wierszu Słowo o Stalinie podkreślał: „Wszędzie na świecie, gdzie sięga przemoc pieniądza, bagnet żołdaka i pałka policjanta, ludzie walczą i będą zwyciężali z imieniem Stalina. Setki milionów ludzi wołają: Stalin! Stalin! Stalin!”.{1}

tradycyjnego w społeczeństwo przemysłowe

jidysz

język, jakim posługują się Żydzi europejscy; oparty na dialekcie niemieckim

kolektywizacja

(z łac. collectivus – zbiorowy, wspólny) nadanie formy kolektywnej, przekształcenie drobnych indywidualnych gospodarstw rolnych w wielkie spółdzielcze przedsiębiorstwa rolne

łagier

(ros.) obóz pracy przymusowej w Rosji bolszewickiej i w Związku Sowieckim; więźniowie byli zmuszani do ciężkich prac ponad siły, często przy budowach, wycince drzew itp., w dodatku w złych warunkach, co powodowało wyniszczenie organizmu i skutkowało wieloma ofiarami śmiertelnymi

mienszewizm

(z ros. mienszynstwo – mniejszość) kierunek w socjaldemokracji rosyjskiej, powstały w 1903 r., reprezentowany przez przeciwników Lenina i jego koncepcji partii robotniczej

NKWD

(skrót od ros. Narodnyj komissariat wnutriennich dieł – Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych) policja polityczna w ZSRS; późniejsze nazwy to MGB (Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego) i KGB (Komitet Bezpieczeństwa Państwowego)

pionier

członek Wszechzwiązkowej Organizacji Pionierskiej imienia W.I. Lenina – dziecięcej organizacji komunistycznej w ZSRS

skaung

(z ang. scouting od scout – zwiadowca) system wychowania, a także ruch młodzieżowy powstały w Wielkiej Brytanii ok. 1908 r.; jego celem było krzewienie wśród młodzieży cech obywatelskich, kształtowanie charakteru i rozwijanie sprawności fizycznej

Słowa kluczowe

Komitet Centralny (KC), gensek, dyktatura, Związek Sowiecki, kult jednostki, Józef Stalin, Lew Trocki, Lew Kamieniew, świat po I wojnie światowej, totalitaryzm, dwudziestolecie

międzywojenne

Bibliografia

Wielka Historia Świata, t. 1–12 (praca pod patronatem Polskiej Akademii Umiejętności), Świat Książki 2004–2006.

Seria Historia powszechna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011–2019.

R. Conquest, Wielki terror, tłum. W. Jeżewski, Warszawa 1997.

Polecenie 3

Wyjaśnij przyczyny zwycięstwa Józefa Stalina w walce o władzę po śmierci Lenina.

Twoja odpowiedź

Film + Sprawdź się

Polecenie 1

Zapoznaj się z filmem i wykonaj kolejne polecenia.

Film dostępny pod adresem hps://zpe.gov.pl/a/DimLFQFlB

Nagranie filmowe lekcji pod tytułem Stalin w drodze po władzę. Kult jednostki.

Polecenie 2

Scharakteryzuj różnice między Lwem Trockim a Józefem Stalinem. Dlaczego Lenin wyrażał wątpliwości co do powierzenia rządów Stalinowi?

Twoja odpowiedź

Ćwiczenie 1

Jurij Piatakow (1890–1937) był sowieckim rewolucjonistą i działaczem komunistycznym, cieszącym się uznaniem Włodzimierza Lenina. W okresie wielkiej czystki w latach 30. XX w. został aresztowany i skazany w 1937 r. w pokazowym procesie za „działalnością szkodniczą, dywersyjną, szpiegowską i terrorystyczną”, a następnie rozstrzelany. Zapoznaj się z tekstem i wykonaj polecenie.

Wyjaśnij, jak zdaniem Jurija Piatakowa powinien postępować członek pari.

Poglądy Jurija Piatakowa

Według Lenina, para komunistyczna opiera się na zasadzie przemocy

i nie uznaje żadnych ograniczeń ani przeszkód. A centralną ideą tej

zasady nieograniczonego przymusu jest nie przymus sam w sobie, ale

brak jakichkolwiek ograniczeń – moralnych, politycznych, a nawet

fizycznych, jeśli o to chodzi. Taka para potrafi czynić cuda i dokonać

rzeczy, których nie dokona żaden inny zespół ludzi. […] Prawdziwy

komunista, […] czyli człowiek, który został wychowany przez parę

i dostatecznie głęboko przyswoił sobie jej ducha, staje się sam

w pewnym sensie cudotwórcą.

Źródło: R. Conquest, Wielki terror, tłum. W. Jeżewski, Warszawa 1997, s. 131.

Twoja odpowiedź

Ćwiczenie 2

Wskaż, w jaki sposób założenia dotyczące tego, czym powinien się kierować członek pari (z powyższego ćwiczenia), można odnieść do działań Stalina.

W swoich działaniach Stalin wspierał proces kolektywizacji rolnictwa i nacjonalizacji przemysłu, chociaż działania te przyniosły katastrofalne skutki.

W polityce wewnętrznej Stalin stosował terror i represje wobec tych, których uznano za wrogów ludu.

Stalin nie wahał się wykorzystać aparatu przymusu, aby usunąć swoich przeciwników.

Stalin w swoich działaniach kierował się przede wszystkim dobrem obywateli Związku Sowieckiego.

W polityce wewnętrznej Stalin gwarantował wolność słowa, wyznania i debaty politycznej.

Pawlika Morozowa, zostali skazani na karę śmierci i rozstrzelani przez

siepaczy Czeka.

Źródło: Jörg Baberowski, Stalin. Terror absolutny, tłum. U. Poprawska, Warszawa 2014, s. 174.

Wskaż zdania prawdziwe i fałszywe.

Zdanie Prawda Fałsz Pawlik Morozow stał się dla stalinowskiej propagandy wzorem do naśladowania. Władze sowieckie stosowały odpowiedzialność zbiorową. Po objęciu władzy przez Stalina nastąpiło złagodzenie systemu represji w ZSRS.

Ćwiczenie 4

Zapoznaj się z poniższymi źródłami, a następnie na ich podstawie wykonaj polecenie.

Źródło A

Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Źródło B

Hasło w Encyklopedii PWN

[…] uczestnik rewolucji 1905–07; […] początkowo przeciwnik

leninowskiej koncepcji przewrotu zbrojnego […]; po rewolucji

październikowej przewodn. WCIK i moskiewskiej Rady Delegatów

Robotniczych i Żołnierskich; od 1919 czł. Biura Polit. KC RKP(b) i od

1923 zast. przewodn. Rady Komisarzy Lud. ZSRR; 1926 usunięty

z zajmowanych stanowisk, mianowany komisarzem handlu, a następnie

ambasadorem we Włoszech; od 1927 dyr. Inst. Marksa-Engelsa-Lenina

w Moskwie; usunięty z pari 1927–28 i 1932–33, w okresie wielkiej

czystki 1935 aresztowany i skazany na 10 lat; ponownie postawiony

przed sądem w procesie szesnastu, skazany na śmierć i stracony.