

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Wszystkie budowle greckie charakteryzuje symetria, rytm, statyka i proporcje. Starożytny Rzym. Rzymianie do architektury i budownictwa wnieśli nowe rozwiązanie ...
Typologia: Publikacje
1 / 2
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Starożytna Grecja Architektura i budownictwo bardzo się rozwinęło w starożytnej Grecji. Najpiękniejsze budowle wzniesiono dla bogów. Budowane one były z kamienia, którego w Grecji było pod dostatkiem. Budowle te wyróżniają się kolumnami podtrzymującymi spadzisty, dwuspadowy dach. W Grecji panowały 3 porządki architektoniczne: dorycki, joński i koryncki. prócz świątyń grecy wznosili także teatry i pałace. Wszystkie budowle greckie charakteryzuje symetria, rytm, statyka i proporcje. Starożytny Rzym Rzymianie do architektury i budownictwa wnieśli nowe rozwiązanie konstrukcyjne, należy do nich: ⦁ rotunda tzn. budynek na planie koła, ⦁ łuk, ⦁ sklepienie kolebkowe i krzyżowe, ⦁ kopuła. Stworzyli wiele budowli : świątyń, pałaców, rezydencji, akweduktów, łaźni, dróg, mostów i urządzeń portowych. W Rzymie podstawowym budulcem była cegła, łączna specjalnym, twardniejącym pod wpływem wody cementem. Czasy nowożytne rozpoczyna Średniowiecz w dwóch zasadniczych stylach: Styl romański Panował około 300 lat w Europie zapoczątkowany we Francji, Niemczech i Włoszech styl nazywany stylem dojrzałego średniowiecza. Sztuka romańska była związana przede wszystkim z chrześcijaństwem. Głównymi jej ośrodkami były kościoły. Kościół romański wywodzi się z rzymskiej bazyliki i swoim planem bardzo ja przypomina. Głównym materiałem stosowanym w tym okresie był starannie obrobiony kamień (wapień, piaskowiec, granit) w postaci ciosów, z którego wznoszono grube mury z niewielkimi otworami okiennymi szklanymi gomółkami lub witrażami. Charakterystycznymi elementami ówczesnej architektury były filary, arkady, gurty i portale. W Polsce budowlą reprezentują styl romański jest m.in. kościół we wsi Tum pod Łęczycą. Styl gotycki Powstał i rozwinął się w połowie XII wieku we Francji i swoim zasięgiem objął chrześcijańską Europę. Budowano okazałe kościoły, ratusze, pomieszczenia dla cechów, hale targowe, domy mieszkalne i zamki. Kościół gotycki charakteryzował się lekkością i strzelistością. Posiadał wysokie na ponad 100 m wieże. Bezpieczeństwo i trwałość tak wielkich budowli zapewniał system filarowo-żebrowy. Cechami charakterystycznymi dla architektury gotyckiej jest stosowanie łuku ostrego, sklepienia krzyżowo-żebrowego, skarp, wimpergów, maswerków, pinakli i systemu łuków przyporowych, odciążających ściany budowli. Budulcem tych budowli był nadal kamień. Jednymi z najokazalszych budowli gotyckich są katedra w Bourges i katedra Notre Dame w Paryżu. Krocząc do współczesnych osiągnięć w architekturze odkrywamy: Styl renesansowy
Epoka w kulturze i sztuce, która nastąpiła po średniowieczu zwana renesansem lub odrodzeniem, trwała około 250 lat do końca XVI wieku i powstała we Włoszech. Budowle tej epoki wzorowane były na budowlach antyku, odznaczających się doskonałą równowagą i harmonią wszystkich elementów. Wraz z szerzeniem się idei humanizmu szybko wzrasta ilość budowanych pałaców, podmiejskich rezydencji, budynków użyteczności publicznej. Budynki cechuje zwartość planu, prostota, czytelność i harmonia bryły wyraźnie opartej na ziemi (budynki przestają sprawiać wrażenie odrywania się i wznoszenia ku górze). To związanie budowli z ziemią podkreśla kompozycja, w której przeważają linie poziome. Na wzór antyku wznoszono również budowle centralne, jednak nie tylko na planie koła, lecz również kwadratu i krzyża równoramiennego. Materiałem budowniczym w tamtym okresie była cegła. Przykładami budowli renesansowej jest zamek na Wawelu, zamek w Baranowie Sandomierskim czy Bazylika św. Piotra w Rzymie. Styl barokowy Architektura barokowa rozwinęła się we Włoszech. Umowny czas trwania baroku to okres od połowy XVI do połowy XVIII wieku. Barok, styl pełen kontrastów. W starożytności i renesansie poszczególne formy zestawiano ze sobą zachowując umiar i dążąc do harmonijnej, spokojnej kompozycji. Barok te same elementy przeciwstawia sobie wprowadzając wrażenie ruch i niepokoju. Cechuje ją monumentalność, dynamika, bogactwo dekoracji. Wygięcie elewacji i gzymsów pozwalało uzyskać efekty światłocieniowe. W budownictwie sakralnym występują znane z epok wcześniejszych rozwiązania. Budowane są kościoły podłużne, na planie prostokąta oraz budowle centralne, na planie koła, wieloboku, krzyża greckiego. Budowle świeckie to przede wszystkim reprezentacyjne pałace rozbudowane horyzontalnie, często z bocznymi skrzydłami tworzą plan w kształcie litery "U". Przykładami zabytków budowli sakralnych baroku są: kościół San Carlo alle Quattro Fontane w Rzymie, kościół Santa Maria della Salute w Wenecji, a świeckich: pałac wersalski i Schody Hiszpańskie. Klasycyzm Rozwinął się w połowie XVIII wieku jako reakcja na przepych architektury baroku. W całości wzorował się na architekturze starożytnej Grecji i Rzymu. Rozwinęło się budownictwo użyteczności publicznej: urzędy, teatry, szpitale, szkoły, zakładane wówczas muzea. Materiałem budowniczym była cegła. Przykładami zabytków klasycystycznych są np.: Szkocka Akademia Królewska w Edynburgu i pałac Łazienkowski w Warszawie. Klasycyzm był ostatnim ze stylów architektonicznych, potem, już od wieku XIXw powracano do różnych stylów, lecz nie stworzono odrębnego własnego stylu. Dzisiaj budowane są ogromne wieżowce i drapacze chmur w coraz to doskonalszych, nowszych technologiach.