Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Notatki: dokumenty z zakresu bezpieczeństwa państwowego dotyczące straży które należą do grupy formacji uzbrojonych i umundurowanych działających na obszarze lokalnym np. straże miejskie i gminne bądź też sektorowym np. straż kolejowa, straż parków narodowych, straż leśna.
Typologia: Notatki
1 / 7
Straże
Straże należą do grupy formacji uzbrojonych i umundurowanych działających na obszarze lokalnym np. straże miejskie i gminne bądź też sektorowym np. straż kolejowa, straż parków narodowych, straż leśna. Straże mają znacznie ograniczone uprawnienia w porównaniu z formacjami policyjnymi. Cechą charakterystyczną działania straży jest zapobieganie określonym zagrożeniom przy pomocy kontroli i kar pieniężnych. Obecnie w Polsce działają: Straż Ochrony Kolei, Straże Miejskie /Gminne/, Straż Parków Narodowych, Straż Leśna, Państwowa Straż Łowiecka, Państwowa Straż RybackaStraż Ochrony Kolei to hierarchicznie zorganizowana, uzbrojona i umundurowana formacja, której głównym zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa i porządku w pociągach oraz na terenach i obiektach kolejowych. Straż Ochrony Kolei funkcjonuje na zasadach określonych w ustawie z 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym. Art. 60 ust. 1 tej ustawy precyzuje jej zadania: kontrola przestrzegania przepisów porządkowych na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych, ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia na obszarze kolejowym, w pociągach i innych kolejowych pojazdach szynowych. Natomiast art. 60 ust. 2 tej samej ustawy wskazuje, że funkcjonariusze SOK mają prawo: legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia, jak również świadków przestępstwa lub wykroczenia, w celu ustalenia ich tożsamości, ujęcia, w celu niezwłocznego doprowadzenia do najbliższej jednostki Policji osób, w stosunku do których zachodzi uzasadniona potrzeba podjęcia czynności wykraczających poza uprawnienia Straży Ochrony Kolei, zatrzymywania i kontroli pojazdu samochodowego poruszającego się na obszarze kolejowym i przyległym pasie gruntu w przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia przy użyciu tego pojazdu, nakładania grzywien w drodze mandatu karnego, na zasadach określonych w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia, przeprowadzania czynności wyjaśniających, występowania do sądu z wnioskiem o ukaranie, oskarżania przed sądem i wnoszenia środków odwoławczych w trybie określonym w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia. Na szczycie struktury organizacyjnej SOK stoi Komenda Straży Ochrony Kolei, która podlega bezpośrednio zarządowi PKP SA. Straż Ochrony Kolei, chociaż nie dysponuje tak szerokimi uprawnieniami jak np. Policja, to jednak z racji powierzonych jej zadań stanowi liczący się składnik systemu bezpieczeństwa wewnętrznego państwa. Straż Miejska /gminna/, jako formacja porządkowa o cechach paramilitarnychpojawiła się w życiu wielu społeczności lokalnych na początku lat dziewięćdziesiątych w związku z uchwaleniem 8 marca 1990r. ustawy o samorządzie terytorialnym, w której
jako jedno z zadań gminy wymieniono działalność na rzecz ochrony przeciwpożarowej i porządku publicznego. Nowe możliwości dała tez ustawa o Policji z dnia 6 kwietnia 1990r., która przewidywała możliwość tworzenia straży miejskich. Odrębną ustawę regulującą działalność tych straży uchwalono 29 sierpnia 1997r. gdzie określone zostały zadania straży tj: ochrona spokoju i porządku w miejscach publicznych, czuwanie nad porządkiem i kontrola ruchu drogowego - w zakresie określonym w przepisach o ruchu drogowym, współdziałanie z właściwymi podmiotami w zakresie ratowania życia i zdrowia obywateli, pomocy w usuwaniu awarii technicznych i skutków klęsk żywiołowych oraz innych miejscowych zagrożeń, zabezpieczenie miejsca przestępstwa, katastrofy lub innego podobnego zdarzenia albo miejsc zagrożonych takim zdarzeniem przed dostępem osób postronnych lub zniszczeniem śladów i dowodów, do momentu przybycia właściwych służb, a także ustalenie, w miarę możliwości, świadków zdarzenia, ochrona obiektów komunalnych i urządzeń użyteczności publicznej, współdziałanie z organizatorami i innymi służbami w ochronie porządku podczas zgromadzeń i imprez publicznych, doprowadzanie osób nietrzeźwych do izby wytrzeźwień lub miejsca ich zamieszkania, jeżeli osoby te zachowaniem swoim dają powód do zgorszenia w miejscu publicznym, znajdują się w okolicznościach zagrażających ich życiu lub zdrowiu albo zagrażają życiu i zdrowiu innych osób, informowanie społeczności lokalnej o stanie i rodzajach zagrożeń, a także inicjowanie i uczestnictwo w działaniach mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym i współdziałanie w tym zakresie z organami państwowymi, samorządowymi i organizacjami społecznymi, konwojowanie dokumentów, przedmiotów wartościowych lub wartości pieniężnych dla potrzeb gminy. Zgodnie z cytowaną ustawą strażnicy wykonując swoje zadania maja prawo:udzielania pouczeń, legitymowania osób w uzasadnionych przypadkach w celu ustalenia ich tożsamości, ujęcia osób stwarzających w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla mienia i niezwłocznego doprowadzenia do najbliższej jednostki Policji, nakładania grzywien w postępowaniu mandatowym za wykroczenia określone w trybie przewidzianym przepisami o postępowaniu w sprawach o wykroczenia, dokonywania czynności sprawdzających, kierowania wniosków o ukaranie do kolegium do spraw wykroczeń, oskarżania przed Sądami Grodzkimi w sprawach o wykroczenia i wnoszenia środków odwoławczych, usuwania pojazdów i blokowania kół pojazdów w przypadkach określonych w przepisach o ruchu drogowym, wydawania poleceń, żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych i samorządowych, zwracania się, w nagłych przypadkach, o pomoc do jednostek gospodarczych, prowadzących działalność w zakresie
Straży Leśnej wchodzą posterunki w nadleśnictwach oraz grupy interwencyjne w regionalnych dyrekcjach Lasów Państwowych. Strażnicy Leśni wykonując swoje obowiązki służbowe, zgodnie z ustawa mają prawo: legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia, jak również świadków przestępstwa lub wykroczenia, w celu ustalenia ich tożsamości, nakładania oraz pobierania grzywien, w drodze mandatu karnego, w sprawach i w zakresie określonych odrębnymi przepisami, zatrzymywania i dokonywania kontroli środków transportu na obszarach leśnych oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie, w celu sprawdzenia ładunku oraz przeglądania zawartości bagaży, w razie zaistnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary, przeszukiwania pomieszczeń i innych miejsc, w przypadkach uzasadnionego podejrzenia o popełnienie przestępstwa, na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego, ujęcia na gorącym uczynku sprawcy przestępstwa lub wykroczenia albo w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa oraz jego doprowadzenia do Policji, odbierania za pokwitowaniem przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub wykroczenia oraz narzędzi i środków służących do ich popełnienia, prowadzenia dochodzeń oraz wnoszenia i popierania aktów oskarżenia w postępowaniu uproszczonym, jeżeli przedmiotem przestępstwa jest drewno pochodzące z lasów stanowiących własność Skarbu Państwa, w trybie i na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego, prowadzenia postępowania w sprawach o wykroczenia oraz udziału w rozprawach przed Sądem Grozkim w charakterze oskarżyciela publicznego i wnoszenia środków zaskarżania do sądów rejonowych od rozstrzygnięć kolegium w sprawach zwalczania wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego, noszenia broni palnej długiej i krótkiej lub gazowej oraz ręcznego miotacza gazowego, żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy, na zasadach określonych w ustawie o Policji. Strażnicy leśni mają prawo używania środków przymusu bezpośredniego oraz broni palnej jeżeli użycie innych środków okazało się bezskuteczne a także podlegają ochronie prawnej jak funkcjonariusze publiczni. Państwowa Straż Łowiecka działa w oparciu o przepisy ustawy z dnia 13 października 1995r. Prawo łowieckie jako umundurowana i uzbrojona formacja podległa wojewodzie. Podstawowym zadaniem Państwowej Straży Łowieckiej jest ochrona zwierzyny oraz zwalczanie przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa łowieckiego popełnionego w obwodach łowieckich. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej przy wykonywaniu zadań mają prawo do: legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub
wykroczenia w celu ustalenia ich tożsamości, nakładania i ściągania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia popełniane na terenach obwodów łowieckich w zakresie szkodnictwa łowieckiego, zatrzymywania i dokonywania kontroli środków transportu w obwodach łowieckich oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie, w celu sprawdzenia ich ładunku oraz przeglądania zawartości bagaży, w razie zaistnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, przeszukania osób, pomieszczeń i innych miejsc w przypadkach uzasadnionego podejrzenia o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego, ujęcia sprawcy przestępstwa lub wykroczenia na gorącym uczynku lub w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa i doprowadzenia do jednostki Policji, odbierania za pokwitowaniem przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub wykroczenia oraz narzędzi i środków służących do ich popełnienia, oraz ich zabezpieczenia, prowadzenia dochodzeń oraz wnoszenia i popierania aktu oskarżenia w postępowaniu uproszczonym, jeżeli przedmiotem przestępstwa jest zwierzyna, w trybie i na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego,prowadzenia postępowania w sprawach o wykroczenia oraz udziału w rozprawach przed Sądem Grodzkim w charakterze oskarżyciela publicznego i wnoszenia środków zaskarżania do sądu rejonowego od rozstrzygnięć w sprawach zwalczania wykroczeń w zakresie szkodnictwa łowieckiego, dokonywania kontroli podmiotów prowadzących skup, przerób i sprzedaż tusz zwierzyny lub ich części w zakresie sprawdzenia źródeł jej pochodzenia, dokonywania kontroli podmiotów prowadzących obrót zwierzyną żywą oraz podmiotów prowadzących chów i hodowlę zwierząt łownych w zakresie sprawdzenia źródeł ich pochodzenia, dokonywania kontroli podmiotów prowadzących sprzedaż usług obejmujących polowania wykonywane przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, noszenia broni palnej bojowej, broni myśliwskiej śrutowej, pałki wielofunkcyjnej i kajdanek oraz pocisków, w tym pocisków niepenetracyjnych, noszenia miotacza gazu obezwładniającego, żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy na zasadach określonych w przepisach o Policji, określających szczegółowo zasady żądania takiej pomocy. Państwowa Straż Rybacka jest wyodrębnioną jednostką organizacyjna podległą bezpośrednio wojewodzie. Funkcjonuje na podstawie ustawy z dnia 18 kwietnia 1985r. o rybactwie śródlądowym. Regulaminy, szczegółową organizacje i sposób działania tej straż określa wojewoda. Ustawodawca wyposażył Państwową Straż Rybacką w prawo noszenia umundurowania, krótkiej broni palnej, broni gazowej, kajdanek oraz
innych szczególnego przeznaczenia chronionych tajemnicą państwową, prowadzenia działań kontrolnych w tych miejscach bez konieczności uzyskania zgody ich właściciela lub użytkownika, noszenia broni palnej krótkiej, broni gazowej i broni sygnałowej, noszenia kajdanek i ręcznego miotacza gazu.
LITERATURA: 1.Konstanty Wojtaszczyk, Wojciech Jakubowski Społeczeństwo i Polityka. Podstawy nauk politycznych, Oficyna wydawnicza ASPRA-JR Warszawa 2003r.