Stary i zmęczony Polak Skawiński znalazł pracę jako latarnik w nadmorskiej
miejscowości Aspinwör. Miał burzliwe życie: w powstaniu listopadowym walczył o
niepodległą Polskę, potem walczył o wolność: w Hiszpanii, Francji, na Węgrzech iw
Stanach Zjednoczonych. Po tym nie mógł już ułożyć sobie życia i nadal nękał go
pech. Miał nadzieję, że w cieniu latarni nic mu nie grozi. Swoją pensję przelewa na
konto Związku Polskiego. Nie tęskni już za ojczyzną, ceni spokój. Dlatego do pracy z
latarnikiem wybrał Aspinwall, bo to właśnie przy latarni udało mu się rozpocząć
spokojne, spokojne życie. Dużo myśli, dużo pamięta i nigdy nie zaniedbuje swoich
obowiązków. Ceni sobie tropikalną przyrodę i zaprzyjaźnia się z ptakami, które
odwiedzają jego latarnię morską.
Pewnego dnia, oprócz zapasów żywności, Skawiński otrzymał paczkę z książkami.
Wśród nich był Pan Tadeusz A. Mickiewicza. Podczas czytania zapomniała, gdzie
jest. Znów poczuł rodzinne miasto, za którym tak bardzo tęsknił. W końcu popadł w
długi i intensywny sen o Polsce. Następnego ranka otrzymał wiadomość, że statek
zatonął w wyniku jego zaniedbania. Dopiero wtedy zdał sobie sprawę, że nie zapalił
latarni. Został zwolniony i musiał rozpocząć nową drogę tułaczki, tym razem miał
kawałek swojej ojczyzny - Pan Tadeusz
Nowela opowiada o losach polskiego imigranta, który po powstaniu listopadowym
został zmuszony do opuszczenia ojczyzny na zawsze. Utwór ten powstał w Stanach
Zjednoczonych w okresie, gdy Senkwicze podróżował po Stanach Zjednoczonych.
Ma zdecydowanie walor dydaktyczny: kontynuuje misję Pana Tadeusza, który
odegrał tak ważną rolę w życiu starego latarnika
