









Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
(Encyklopedia PWN w trzech tomach. Tom II, J‐P, Warszawa 1999, s. 182.) Natomiast sam termin subkultura wyżej wspomniana Encyklopedia tłumaczy jako:.
Typologia: Schematy
1 / 15
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Subkultury. Analiza zjawiska.
1956 – wydanie debiutanckiego albumu Elvisa Presley’a
1967 – Monterey Pop Festival w miejscowości Monterey w Kalifornii
1969 – The Woodstock Music and Art Fair, czyli Woodstock Festival lub Woodstock w Bethel koło Nowego Jorku
1972 – musical Grease
1980 – Ogólnopolski Przegląd Muzyki Młodej Generacji w Jarocinie, później znany pod nazwą Festiwal Muzyków Rockowych
1980 – powstanie Depeche Mode
1985 – pierwszy oficjalny ogólnopolski turniej breakdance w Piotrkowie Trybunalskim
1991 – wydanie albumuNevermind Nirvany
Scenariusz lekcji dla nauczyciela Scenariusz zajęć do pobrania. Plik o rozmiarze 63.13 KB w języku polskim
podstawowe normy, wartości i sposoby komunikowania współczesnej kultury masowej, odrzucający rozwiązania tradycyjne w imię wolności, tolerancji, nieskrępowanej twórczości; pojawiła się w połowie lat. 60. XX w. w USA, jej początki utożsamia się z ruchem hippisowskim; za twórcę terminu uważa się Th. Roszaka. (Encyklopedia PWN w trzech tomach. Tom II, J‐P, Warszawa 1999, s. 182.)
Natomiast sam termin subkultura wyżej wspomniana Encyklopedia tłumaczy jako: (podkultura) wzory, normy społeczne, wartości obowiązujące w grupie społecznej stanowiącej część szerszej zbiorowości, odmienne od obowiązujących ogół społeczeństwa, np. subkultura młodzieżowa. (Encyklopedia PWN w trzech tomach. Tom III, P‐Z, Warszawa 1999, s. 447.) Po raz pierwszy pojęcie to zdefiniował amerykański socjolog Milton Myron Gordon w 1947 r. Subkultury są więc tworzone przez konkretne grupy: wiekowe, hobbistyczne, zawodowe itp. Można zatem powiedzieć, że istnieją subkultury np. studentów, złodziei, fanów danego gatunku muzycznego itd. Konkretna grupa ludzi poprzez ubiór, zachowanie, styl życia czy wyznawane wartości identyfikuje się ze sobą, a jednocześnie podkreśla swoją odmienność od kultury dominującej, ogólnie przyjętych norm i zachowań. Trudno uchwycić jeden moment, w którym zaistniało zjawisko subkultury. Człowiek, z racji swojej natury, dąży do tworzenia grup czy stronnictw. Narzucane normy i kanony zawsze budziły i budzić będą opór. Z drugiej strony grupy zawodowe, poprzez swojerytuały, specjalistyczny język itp., tworzyły hermetyczne środowisko.
Emo, online-skills, CC BY-SA 3.
Na pewno jedną z starszych subkultur jest subkultura więzienna. Specyficzne warunki, jasno zarysowane podziały (więźniowie i strażnicy) wykrystalizowały to zjawisko. Sama subkultura osadzonych tzw.git ludzi jest zróżnicowana (nie każdy więzień chce lub może do niej należeć) i oparta na ściśle przestrzeganej hierarchii. Czynnikami ją spajającymi są hermetyczna, własna gwara tzw.grypsera, tatuaże określające pozycję oraz silne poczucie solidarności i niechętne, a wręcz wrogie nastawienie do świata zewnętrznego.Git ludzie, dla których więzienie to codzienność, gardzą nie tylko strażnikami więziennymi, ale także ludźmi spoza krat.Frajerzy, jak w gwarze określeni są nienależący do subkultury, nie zasługują wedługgitowców na jakikolwiek szacunek. Jest to przykład specyficznej, można by rzeczawodowej subkultury (git ludzi to głównie złodzieje).
Więzienie, online-skills, CC BY-SA 3.
Ciekawym przykładem subkultury silnie konstestującej, współczesny jej porządek, byli tzw. Edelweisspiraten. Dosłownie można to przetłumaczyć jakoSzarotkowi Piraci. Były to bardzo luźno skupione grupy młodzieży, której przyszło żyć w nazistowskich Niemczech. Pierwsze
grupyPiratów zaczęły powstawać w zachodnich Niemczech pod koniec lat 30. XX w. Łączyła ich nie tylko silna niechęć do nazizmu - jako ludzie młodzi, głównie w wieku 14‐ lat, szczególnie ostro występowali przeciwko organizacjom Hitlerjugend i Bund Deutscher Mädel – ale także do struktur państwa jako takich. Co ciekawe, właśnie ta niechęć do struktur państwowych, sprawiła, że byli na cenzurowanym również w powojennych Niemczech.
Tatuaże, swia dei.pl, CC BY 3.
Europa po II wojnie światowej nie wyzwoliła się od totalitaryzmów. W rządzonej przez komunistyczny reżim Pol‐sce narodziła się subkulturabikiniarzy. Pojawili się już pod koniec lat 40. XX w. Podobnie jak wyżej opisywane grupy, także i oni byli raczej luźnie związanymi grupami młodzieży. Przejawiali tendencje anarchistyczne stojąc w kontrze do dominującej kultury i struktur państwowych.Bikiniarze akcentowali jednak silną fascynację zachodnią popkulturą i jazzem. Wyrażali to w ubiorze: szerokiej marynarce, wąskich spodniach, butach „na słoninie”, czyli na gumowej grubej podeszwie, fryzurze (tzw. „plerezie”), piratkach - jaskrawo kolorowych skarpetkach i kolorowym krawacie, na którym najczęściej widniałygołe girlsy. Jakbikiniarzy odbierała współczesna władza, możesz zobaczyć w materialePolskiej Kroniki Filmowej.
Bikiniarze, sta c.prsa.pl, CC BY-SA 3.
Pisarz Leopold Tyrmand wDzienniku 1954 o bikinarzach pisał:Właśnie młodzież jest najżarliwiej „ciuchowa”, skarpetki w kolorowe paski są wśród niej manifestem i uniformem. O takie skarpetki toczą się heroiczne boje z komunistyczną szkołą, z komunistycznymi organizacjami młodzieżowymi, z systemem. Już przed paru laty skarpetki stały się zarzewiem świętej wojny o prawo do własnego smaku, jaką młodzież polska stoczyła z reżymem i którą wygrała. Były to zmagania o sylwetkę znaną na Zachodzie jako jitterbug albo zazou – wąziutkie spodnie, spiętrzona fryzura, tzw. plereza, buty na fantastycznie grubej gumie, tzw. słoninie, kolorowe, bardzo widoczne spod krótkich nogawek skarpety, straszliwie wysoki kołnierzyk koszuli. W Warszawie nazywano chłopców tak ustylizowanych bikiniarzami, w Krakowie dżolerami. Bikiniarzpochodził od krawatów, na których wyobrażony był wybuch bomby atomowej na atolu Bikini w 1946 roku. Byli oni częścią szerszej subkultury: w Wielkiej Brytanii ruch ten nosił nazwę teddy boys, we Francji i Belgii - zazous, w Rumunii
Hipisi, sta c.polityka.pl, CC BY-SA 3.
John Lennon, pinimg.com, CC BY 3.
Hippisi, pinimg.com, CC BY 3.
Janis Joplin, pinimg.com, CC BY 3.
Rolę nowychrewolucjonistów przejęła subkultura punk. Pomimo że, jej źródła są starsze, ruch ten wywodzi się z subkultury wspomnianych jużRockersów igarażowego rock and rolla, to popularność zyskała właśnie w dru‐giej połowie lat 70. XX w. Młodzi ludzie, najczęściej z biednych, robotniczych dzielnic wielkich miast Wielkiej Brytanii, skupiali się wokół idei anarchizmu, totalnej negacji dominującej kultury, instytucji państwowych itp. itd. Po‐mimo że, ruch do dzisiaj, jest zróżnicowany wewnętrznie, to spaja go muzyka. Ikonami muzyki punk rockowej stały się m.in. zespoły Sex Pistols, The Clash, Ramones oraz muzycy tacy jak Iggy Pop, czy Patti Smith. Teksty piosenek były bardzo prowokacyjne, jednocześnie poruszały tematy miłości, seksualności, jak i polityki czy problemów młodych ludzi. Należący do subkultury punk za wszelką cenę chcieli wyróżnić się z tłumu – nosili fantazyjne fryzury (np. irokezy), skórzane kurtki, ciężkie buty, tatuaże, kolczyki itp.
Punkowcy, i.pinimg.com, CC BY-SA 3.
Punkowcy, wik onary.org, CC BY 2.
Punk, thedailybeast.com, CC BY 3.
W opozycji do ruchu punkowego stoi subkultura skinhead. Bardzo zróżnicowana wewnętrznie: od skrajnie prawicowych czy wręcz nazistowskich grup przestępczych po ruchOi! – apolityczny i podkreślający wspólne korzenie z punkiem. Grupy te, również wywodzące się z wielkomiejskich środowisk robotniczych, charakteryzuje m.in. kult siły fizycznej, odrzucenie dominującej kultury, ale zdecydowanie mniej jest haseł anarchistycznych.
Skinheadzi, images.vice.com, CC BY-SA 3.
Analizując zjawisko subkultur można wymienić ich bardzo wiele. Ogólnie można przyjąć, że icheksplozja nastąpiła po II wojnie światowej. Młodzi ludzie, w różnych warunkach i w różnej formie starli się buntować przeciwko konsumpcjonizmowi, normom społecznym i religijnym, polityce itp. Obecnie również powstają nowe subkultury. Grupują się wokół konkretnego stylu muzycznego jak np. subkulturaemo lub stylu życia jak np. ruchskate, w którym centralną ideą są sporty ekstremalne. Podobnie jak wcześniej, walcząc z konsumpcjonizmem często padają jego ofiarą (zarabiają na nich np. firmy odzieżowe, rynek muzyczny itp.). Subkultury są więc naturalnym wyrazem buntu, który na swój sposób wyraża, i wyrażać będzie, każde pokolenie młodych ludzi.
Skate, online-skills, CC BY-SA 3.
Moda hiphopowa, walldevil.com, CC BY 3.
Animacja 3D pt.Ikony punka
Źródło: Kamila Gillmeister, licencja: CC0.
Ćwiczenie 1
W którym kraju narodził się ruch bikiniarzy?
Francja Stany Zjednoczone Polska
Ćwiczenie 2
Z jaką subkulturą wiąże się Pa Smith?
Punk Hipisi Rockers
Emo, la namoms.com, CC BY 3.
Ćwiczenie 8
Które subkultury powstały w Stanach Zjednoczonych?
Szarotkowi Piraci Hip-Hop Skate
Ćwiczenie 9
Ćwiczenie 10
Za prekursorów której subkultury uważa się kalifornijskich surferów?
Skate Emo Hip-Hip
Ćwiczenie 11
Która subkultura miała slogannie wierzcie nikomu po trzydziestce?
Skinhead Punk Hippisi
Ćwiczenie 12
Z którymi subkulturami łączymy ruchOi!
Punk Skinhead Hippisi
Ćwiczenie 13
Połącz w pary słowo z odpowiadającą mu definicją.
Kultura określonej grupy społecznej odrzucającej wartości, normy i wzory zachowania kultury oficjalnej., Określa różne doktryny polityczne, które sprzeciwiają się scentralizowanej władzy, sformalizowanych instytucji i ograniczeniu wolności., Wzory, zasady, normy zwyczajowe przyjęte i obowiązujące w jakiejś grupie, odmienne od przyjętych przez ogół społeczeństwa.
Kontrkultura
Anarchizm
Subkultura
Anarchizm
określa różne doktryny polityczne, które sprzeciwiają się scentralizowanej władzy, sformalizowanych instytucji i ograniczeniu wolności.
Konsumpcjonizm
nadmierne przywiązanie do zdobywania i posiadania dóbr materialnych.
Kontrkultura
ruch społeczny, kwestionujący podstawowe normy, wartości i sposoby komunikowania współczesnej kultury masowej, odrzucający rozwiązania tradycyjne w imię wolności, tolerancji, nieskrępowanej twórczości; pojawiła się w połowie lat. 60. XX w. w USA, jej początki utożsamia się z ruchem hippisowskim; za twórcę terminu uważa się Th. Roszaka.