świtezianka lektura klasa 7, Notatki z Język polski

Pobierz świtezianka lektura klasa 7 i więcej Notatki w PDF z Język polski tylko na Docsity!

Świtezianka Streszczenie szczegółowe Brzegami jeziora Świteź, przy świetle księżyca, przechadzają się kochankowie — młody chłopak i dziewczyna. Spotykają się prawie każdej nocy, o tej samej porze pod modrzewiem. Jednak, o ile znane jest pochodzenie i zajęcie chłopca, który jest strzelcem w lokalnych borach, o tyle nic nie wiadomo na temat pojawiającej się i znikającej tajemniczo dziewczyny. Nikt nie wie, z jakiego domu pochodzi ani kim są jej rodzice. Nie wiadomo także, skąd przychodzi i dokąd odchodzi w środku nocy. Mija lato, nadchodzi jesień i strzelec nie chce już dłużej czekać co noc nad jeziorem na przyjście dziewczyny. Proponuje jej, aby została wraz z nim w jego chacie, w leszczynowym gaju, gdzie owoców i zwierzyny im nie zabraknie. Dziewczyna odpowiada mu, że nie ufa mężczyznom, przed którymi ostrzegał ją jej stary ojciec. Mówi, że może przyjęłaby propozycje chłopca, ale ma wątpliwość co do jego stałości i uczuć. Młodzieniec przyklęka przed nią i przysięga jej wierność. Dziewczyna przykazuje mu dochować tej przysięgi i ostrzega, że każdego, kto nie dochowuje przyrzeczeń, spotyka kara. Następnie, jak co noc, znika tajemniczo. Chłopak usiłuje iść za nią i wyśledzić dokąd zmierza, ale ona nagle rozpływa się jak we mgle, nie pozostawiając po sobie żadnego śladu. Strzelec wraca dziką, leśną drogą w ciszy. Nagle czuje nagły zryw wiatru, który burzy wody Świtezi. Nad taflą jeziora, pojawia się postać niezwykłej piękności, ubranej w lekkie, zwiewne stroje, z twarzą bladą jak biała róża. Zjawa kusi strzelca i pyta o powody nocnych spacerów nad jeziorem przy świetle księżyca. Zaczyna namawiać go, żeby przestał uganiać się za leśną dziewczyną, która tylko zwodzi go i znika, a być może gdzieś w skrytości śmieje się z chłopaka i jego naiwności. Przekonuje go, żeby porzucił swoje westchnienia do tamtej i pokochał ją. Wodna dziewczyna obiecuje strzelcowi radosne życie pozbawione trosk i noce spędzone na wodnym łożu wśród lilii i wodnych zjaw. Młodzieniec

waha się. Dziewczyna obnaża się przed nim, pokazując piękne „łabędzie” piersi i woła, żeby przyszedł do niej jak najprędzej. Choć strzelec opiera się i patrzy skromnie w ziemię, wodne zjawisko zaczyna bawić się nim, owiewając go wiatrem, rozpryskując po jego ciele kropelki wody i muskając mu stopy falami jeziora. Chłopak, to chce do niej podbiec, to zatrzymuje się, przypominając sobie o przysiędze danej swojej dziewczynie z lasu, ale wodna zjawa cały czas go kusi, namawia, aby zapomniał o tamtej. W końcu, Strzelec nie ma się siły już dłużej opierać, lekceważy złożoną przysięgę i biegnie za piękną zjawą na środek jeziora. Zaczyna już dobiegać do niej i prawie dotyka jej białych dłoni, chcąc pocałować jej usta, gdy nagle zawiewa wiatr, znika obłok, a strzelec, w tańczącej na jeziorze nimfie, rozpoznaje swoją dziewczynę z lasu. Dziewczyna przypomina mu o złożonej obietnicy i o tym, co grozi, gdy przysięga zostanie złamana. Mówi mu, że nie dla niego jest przeznaczone życie w falach jeziora, a czeka go tylko śmierć i zgubienie duszy. Złamanie przysięgi, jaką składał na wszystkie moce, będzie miało konsekwencje w postaci płonącej ogniami piekielnymi przez tysiąc lat jego duszy, uwiezionej w drzewie, które słyszało słowa przyrzeczenia. Po jej słowach, pod stopami młodzieńca otwiera się toń i wciąga go do siebie. Od tej pory, w świetle księżyca, nad brzegami jeziora Świteź, pojawiają się duchy chłopaka i dziewczyny. On cierpi męki uwiązany do modrzewia

• miejsca ich spotkań i świadka przysięgi, a ona tańczy po srebrnej tafli jeziora. Czas i miejsce akcji Jest to opowieść baśniowa. Autor nie podaje, w jakich czasach się ona dzieje. Opowieść rozciąga się w ciągu kilku miesięcy od lata do jesieni, zawsze w porze nocnej.