Pobierz System ratownictwa medycznego w Polsce - Notatki - Medycyna - Część 1 i więcej Notatki w PDF z Medycyna tylko na Docsity!
System ratownictwa medycznego w Polsce Rozdział I Zasady organizacji struktur medycyny ratunkowej
- Rola i zadania medycyny ratunkowej
- Podmioty organizacyjne w strukturach ratownictwa medycznego
- Struktura i funkcja jednostek przedszpitalnych ratownictwa medycznego
- Łączność ratunkowa
- Uwarunkowania prawne ratowania zdrowia i życia w stanach zagrożenia Rozdział II Specyfika medycyny ratunkowej
- Misja ratownictwa medycznego
- Etyka
- Stres, jaki towarzyszy podczas pracy
- Promocja zdrowia Rozdział III Pomoc medyczna w zdarzeniach masowych i katastrofach
- Definicje i rodzaje zdarzeń
- Organizacja działań ratowniczych
- Segregacja medyczna, oraz zasady opracowania i funkcjonowania planów reagowania kryzysowego
- Bioterroryzm
Wstęp
Rosnące tempo życia rozwijających się społeczeństw pociąga za sobą ogromny wzrost odsetka nagłych zagrożeń zdrowia i życia poszczególnych osób. Sytuacja ta wymaga, z jednej strony, budowania w strukturze ochrony zdrowia nowoczesnego systemu ratownictwa medycznego opartego o współczesną wiedzę z zakresu medycyny ratunkowej, a z drugiej zaś podnoszenia świadomości społecznej i umiejętności korzystania z tego systemu. Najważniejsze w dzisiejszych czasach dla każdego człowieka jest bezpieczeństwo, staje się to ważne nie tylko dla poszczególnych jednostek ale i dla całego państwa. Ważnym wykładnikiem stanu organizacyjnego i skuteczności struktur ochrony zdrowia nowoczesnego państwa jest sprawność systemu przedszpitalnego ratownictwa medycznego oraz szpitalnej bazy medycyny ratunkowej, czyli szpitalnych oddziałów ratunkowych. Od sprawności i jakości tych struktur oraz od kwalifikacji pracujących w nich osób zależy czyjaś szansa na przetrwanie nagłego zagrożenia, zmniejszenie rozmiaru cierpienia czy bólu, uniknięcie rozległego kalectwa czy też trwałego uszczerbku zdrowia. Dlatego też system ratownictwa określany jest jako sieć bezpieczeństwa zdrowotnego i społecznego. Zintegrowany system ratownictwa medycznego tworzy swoistą sieć bezpieczeństwa zdrowotnego i publicznego współczesnego społeczeństwa. Proces jego tworzenia jest długotrwały i trudny. Wymaga doświadczenia i współpracy wielu, nie tylko medycznych, środowisk zawodowych, ale i m.in. administracyjnych, czy politycznych. System ratownictwa zintegrowanego oparty jest na współdziałaniu podmiotów go tworzących. Współpraca ta będzie tym efektywniejsza im wiedza i umiejętności poszczególnych jednostek wyższe. Współcześnie, nadrzędnym celem naszych dążeń powinna stać się wizja zrównania poziomów merytorycznych podmiotów systemu i utrzymywania ich edukacji na wysokim, światowym poziomie. Działania takie podnoszą nie tylko bezpieczeństwo na naszych ulicach, ale i dają pewność, że w sytuacji wymagającej interwencji medycznej nie będziemy pozostawieni sami sobie. Niniejsza praca ma na celu przedstawienie jak działa, czym się zajmuje i co to w ogóle jest system ratownictwa w Polsce. Praca składa się z trzech rozdziałów. W pierwszym pomówiono rolę i zadania medycyny ratunkowej, przedstawiono podmioty organizacyjne w strukturach
ROZDZIAŁ I
ZASADY ORGANIZACJI STRUKTUR MEDYCYNY
RATUNKOWEJ
1. Rola i zadania medycyny ratunkowej
Nikt nie powinien być biernym świadkiem wypadku. Należy rozpocząć ratowanie ludzkiego życia już podczas pierwszych kilku minut od zdarzenia! To one przecież mogą zdecydować o dalszym losie ofiary.
Wśród dążeń współczesnego człowieka na czołowym miejscu znajduje się jak najdłuższe zachowanie życia i zdrowia. Jedną z metod osiągnięcia tego celu jest zmniejszenie śmiertelności związanej z urazami oraz nagłymi zachorowaniami. Osiągnąć to można przede wszystkim poprzez stworzenie sprawnego systemu działania w stanach nagłego zagrożenia zdrowia i życia, czyli systemu medycyny ratunkowej.^1 Medycyna ratunkowa jest podstawową specjalizacją medyczną, jest dziedziną medycyny mającą zastosowanie w szpitalnych oddziałach ratunkowych, na miejscu wypadku (w zmienionej formie) i we wszystkich przypadkach nagłych zachorowań. Medycyna ratunkowa skupia się na diagnostyce i leczeniu ostrych zachorowań i urazów wymagających natychmiastowej pomocy. Choć zwykle nie prowadzą długoterminowej opieki, lekarze medycyny ratunkowej i pozostały personel pogotowia ratunkowego podejmują działania mające wpływ na długoterminowe rokowanie chorego.^2 Na bezpieczeństwo państwa, które nierozerwalnie wiąże się bezpieczeństwem obywateli, składa się bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne. Poczucie bezpieczeństwa jest jedną z podstawowych potrzeb ludzkich i dlatego tak istotne jest zarówno dla jednostki, jak i dla państwa. Wejście Polski w struktury Unii europejskiej zaowocowało wzrostem oczekiwań społecznych wymuszających zmiany w systemie ochrony zdrowia, które są dostosowywane do wymogów międzynarodowych. Zmiany dotyczą również organizacyjnych działań podejmowanych w stanach zagrożenia życia i
(^1) M. Gaca, A. Witkowski, Realizacja programu medycyny ratunkowe, Przewodnik Lekarza 2/2007, s. 240- 246 (^2) www.wikipedia.pl
zdrowia. Konieczność tych zmian wynikała również z niedoskonałości dotychczas funkcjonującego systemu w Polsce, który odpowiadał za ratowanie życia i zdrowia obywateli. Zagrożenie życia, zdrowia i mienia obywateli, a także zagrożenia środowiska są zagrożeniami bezpieczeństwa państwa. 3 W dzisiejszych czasach istnieją różnego rodzaju zagrożenia, począwszy od znanych i przewidywalnych tak jak np. wypadek komunikacyjny, do zupełnie nowych, które są wyzwaniem dla współczesnych społeczeństw. Przykładem nowego zagrożenia dla cywilizowanych państw, a tym samym dla Polski, może być terroryzm zorganizowany międzynarodowy. W momencie wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa podejmowane są działania pozwalające na wyeliminowanie bądź zminimalizowanie skutków tych zagrożeń. Jednym z zasadniczych elementów wpływających na bezpieczeństwo jest system ochrony zdrowia ludności, którego zadaniem jest między innymi podejmowanie działań w sytuacjach nagłych zagrożeń życia lub zdrowia. Sposób organizacji tych działań określa się mianem systemu ratownictwa. System ratownictwa musi być przygotowany do działania w każdych warunkach zarówno w czasie wojny jak i pokoju, zarówno w zdarzeniach pojedynczych zagrażających bezpieczeństwu życia czy zdrowia jednostki, jak i w zdarzeniach masowych oraz katastrofach, z większą liczbą poszkodowanych. W nowych założeniach organizacyjnych działań ratunkowych tworzony jest w Polsce zintegrowany system ratownictwa. Nowy system ratownictwa podlega częstym zmianom wynikającym z bardzo szybkiego rozwoju techniki oraz z wielkiego postępu wiedzy medycznej. Nadrzędnym celem działania zintegrowanego systemu ratownictwa jest w szczególności ratowanie życia i zdrowia obywateli niezależnie od rodzaju i skali zagrożenia.^4 W celu zapewnienia sprawnej i efektywnej realizacji zadania państwa, polegającego na podejmowaniu medycznych działań ratowniczych wobec każdej osoby znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, tworzy się system Państwowe Ratownictwo Medyczne. 5 Systemy Ratownictwa Medycznego, choć często różniące się między sobą, mają jeden wspólny cel. Jest nim zapewnienie społeczeństwu określonego poziomu bezpieczeństwa w sytuacjach wymagających szybkiej reakcji w nagłych wypadkach.
(^3) A. Zawadzki, Medycyna ratunkowa i katastrof, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, s. 349 (^4) Ustawa z dnia 8.09.2006 o Państwowym Ratownictwie Medycznym ; Dziennik Ustaw nr 191 , poz. (^5) Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym projekt z 28 maja 2004 r.
Skuteczność działań podejmowanych w przypadku nagłych zagrożeń życia czy zdrowia.
Rysunek 1: Relacje w systemie ochrony zdrowia ludności
Źródło: Opracowanie własne na podstawie A. Zawadzki, Medycyna ratunkowa i katastrof, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, s. 352
Na sprawność funkcjonowania systemu ochrony zdrowia ludności wpływa wiele czynników, wśród których bardzo istotną rolę odgrywają działania systemu ratownictwa medycznego. W odróżnieniu od innych podmiotów systemu ochrony zdrowia ratownictwo medyczne charakteryzuje się tym, ze w celu realizacji swych zadań bardzo często potrzebuje wsparcia ze strony innych, niemedycznych służb ratowniczych.
Świadczenia społeczne Świadczenia^ społeczne
Świadczenia społeczne
Podstawowa opieka zdrowotna Ratownictwo medyczne
Leczenie specjalistyczne
Rehabilitacja
System ratownictwa medycznego to zazwyczaj pierwszy element systemu ochrony zdrowia ludności, z którym styka się członek społeczeństwa, u którego zaistniało nagle zagrożenie życia lub zdrowia.^11 W sytuacjach, w których zagrożenia nie maja cech nagłości odgrywa podobną role opieka zdrowotna (POZ). Ratownictwo medyczne i opieka zdrowotna stanowią tzw. Punkt wejścia do systemu opieki zdrowotnej. Wzajemne relacje tych podmiotów oraz zasady ich współdziałania mogą mieć decydujące znaczenie dla dalszych losów chorego, u którego oczywiście doszło do zagrożenia życia lub zdrowia. Lekarze POZ w wielu przypadkach korzystają z pomocy zespołów ratownictwa medycznego, w szczególności w celu szybkiego przewiezienia pacjenta do szpitala. Pacjent sam może samodzielnie wezwać pomijając POZ zespół ratownictwa medycznego, lub zgłosić się do szpitalnego oddziału ratunkowego, jeśli w jego przekonaniu istnieje poważne zagrożenie życia czy zdrowia. 12 Nagłe zagrożenie życia czy zdrowia jest to stan wywołany czynnikiem zewnętrznym lub przyczyna wewnętrzna prowadzącą do szybkiego pogarszania się stanu zdrowia, bezpośrednim następstwem może być zagrożenie życia. Drugim elementem systemu ochrony zdrowia, z którym styka się system ratownictwa medycznego jest lecznictwo specjalistyczne w szpitalu. Strukturą odpowiedzialną za tą część działalności ratownictwa medycznego są szpitalne oddziały ratunkowe (SOR). 13 Szpitalne oddziały ratunkowe stanowią wydzielone komórki organizacyjne szpitali wieloprofilowych. Ich personel może być również personelem zespołów wyjazdowych. Procedury medyczne obejmują tu wykonywanie resuscytacji zaawansowanych, terapii natychmiastowych, drobnych zabiegów, obserwacji specjalistycznych, wzmożony nadzór, porady, konsultacje, opiekę psychologiczną itd. Według norm europejskich jeden taki oddział szpitalny powinien przypadać na około 150 – 200 tyś osób. Do obowiązków Oddziału ratunkowego dysponującego zespołami Ratownictwa Medycznego ZRM należy:^14 Przyjęcie hasła „na ratunek”
(^11) M. Gaca, A. Witkowski, Realizacja programu medycyny ratunkowe, Przewodnik Lekarza 2/2007, s. 240- 246 12 Ustawa z dnia 8.09.2006 o Państwowym Ratownictwie Medycznym ; Dziennik Ustaw nr 191 , poz.1410 13 14 Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym projekt z 28 maja 2004 r. J. Jakubaszka, Ratownik medyczny, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2007, s. 3
możliwość ich wczesnego wykorzystania często zależy od sprawności systemu ratownictwa. 15 Zadaniem nowoczesnego systemu ratownictwa medycznego jest nie tylko mroziwie szybkie przetransportowanie chorego z miejsca, w którym nastąpiło zagrożenia życia lub śmierci, do właściwego szpitala, ale również rozpoczęcie leczenia już na miejscu zdarzenia i jego kontynuacja w czasie transportu.
2. Podmioty organizacyjne w strukturach ratownictwa medycznego
Kto zauważy osobę lub osoby znajdujące się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego lub jest świadkiem zdarzenia powodującego taki stan, w miarę posiadanych możliwości i umiejętności ma obowiązek niezwłocznego podjęcia działań zmierzających do skutecznego powiadomienia o tym zdarzeniu podmiotów ustawowo powołanych do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.^16 Podstawowym celem systemu ratownictwa medycznego jest zapewnienie skutecznego dostępu do leczenia specjalistycznego, osobom, które są w stanie bezpośredniego zagrożenia. Medycyna ratunkowa zajmuje się wszystkimi nagłymi i niespodziewanymi zagrożeniami życia, a więc chorymi ginącymi z powodu urazu wielonarządowego, zatrucia lub innej nagłej przyczyny wewnętrznej. Tych przyczyn jest zresztą bardzo wiele. Gwałtowne mechanizmy degradacji poziomu zdrowia i funkcji życiowych przebiegają tak szybko, że trzeba je natychmiast umiejętnie przerwać, stosując pełną nowoczesną wiedzę medyczną. Efektywność tych działań przekłada się bezpośrednio na poprawę wyników leczenia, zmieszanie śmiertelności i inwalidztwa, do których może dochodzić w następstwie takich zagrożeń. Główne założenia organizacji systemu ratownictwa medycznego przedstawiają się następująco:^17 Maksymalne skrócenie czasu od zaistnienia nagłego zagrożenia do rozpoczęcia leczenia na oddziale specjalistycznym Dostarczanie odpowiednich sil i środków na miejsce zdarzenia
(^15) J. Jakubaszka, Ratownik medyczny, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2007, s. 27 (^16) Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym z 8 września 2006 roku, (^17) Ustawa z dnia 8.09.2006 o Państwowym Ratownictwie Medycznym ; Dziennik Ustaw nr 191 , poz.
Działanie świadków Pierwsza pomoc
Oddziały specjalistyczne Leczenie specjalistyczne
ZRM
Medyczne czynności ratunkowe
SOR Leczenie ratunkowe
Inne służby ratunkowe kwalifikowana pierwsza pomoc
CPR (Koordynacja)
Rozpoczęcie leczenia i stabilizacji funkcji życiowych już na miejscu zdarzenia, a następnie kontynuowanie ich na wszystkich etapach działań. W celu realizacji głównych wspomnianych wyżej założeń, wszystkie podmioty biorące udział w akcji ratunkowej muszą być zorganizowane w system, który zapewnia optymalne wykorzystanie ich możliwości.
Rysunek 3: Łańcuch przeżycia
Nadanie sygnału na ratunek
Źródło: Opracowanie własne
Zdarzenie nagłe
Rysunek 4: Szpitale dofinansowane celem utworzenia szpitalnych oddziałów ratunkowych
Źródło; Ratownictwo Medyczne Ministerstwo Zdrowia Legenda: 248 – SOR stanowią jednostki dofinansowane, 125 – SOR działające, 123 – SOR w trakcie tworzenia.
Zatem podsumowując rozważania na temat ogniw łańcucha przeżycia można stwierdzić iż, stanowią je świadkowie zdarzenia i wszystkie podmioty systemu ratownictwa, biorąc udział w akcji ratunkowej, wyposażenie w odpowiedni sposób, wyspecjalizowane, dobrej jakości i funkcjonalny sprzęt medyczny, wykonujące zakres czynności zgodnie z uprawnieniami. Poszczególne etapy leczenia poszkodowanego, począwszy od nadania sygnału na ratunek, obejmują pierwszą pomoc i kwalifikowaną pierwszą pomoc wraz z medycznymi czynnościami ratunkowymi na miejscu zdarzenia i w czasie transportu oraz leczenie ratunkowe w szpitalnym oddziale ratunkowym, a ponadto docelowe
248
125 123
0
50
100
150
200
250
jednostki dofinansow ane sor działajające sor w trakcie tw orzenia
leczenie specjalistyczne w odpowiednich oddziałach szpitala tworzą ogniwa łańcucha przeżycia.^19 Sprawny system ratownictwa pozwala na maksymalne skrócenie czasu od zaistnienia nagłego zdarzenia zagrożenia życia do podjęcia leczenia w specjalistycznych oddziałach szpitalnych. W Polsce od 2001 roku system ratownictwa składa się z trzech zasadniczych następujących podmiotów: 20
- CPR – Centrum Powiadomienia Ratunkowego
- ZRM – Zespołów ratownictwa Medycznego
- SOR - Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych
ZRM i SOR w myśl ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym są jednostkami systemu ratownictwa uprawnionymi do wykonania odpowiednich czynności ratunkowych i leczenia ratunkowego. Natomiast CPR przyjmuje tzw. „sygnał na ratunek” i pełni rolę koordynującą działania wszystkich jednostek. Wspomniana struktura organizacyjna i integracja działań poszczególnych wymienionych podmiotów systemu ratownictwa medycznego ma na celu zapewnienie poszkodowanemu dotarcia do właściwego szpitala, w możliwie jak najkrótszym czasie.^21 Bardzo istotną rolę odgrywa tu również planowanie wszelkich działań na wypadek wystąpienia różnych pod względem skali i jakości zagrożeń. Dlatego też na poszczególnych szczeblach organizacji systemu ratownictwa medycznego opracowane są gminne, powiatowe, wojewódzkie i zarazem krajowe plany zapewniania medycznych działań ratunkowych. Planowanie, gotowość i zintegrowanie działania podmiotów systemu ratownictwa medycznego to nieodzowne atrybuty pozwalające na jego skuteczne funkcjonowanie niezależnie od zaistniałych okoliczności. 22
(^19) J. Jakubaszka, Ratownik medyczny, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2007, s. 27 (^20) Ustawa z dnia 8.09.2006 o Państwowym Ratownictwie Medycznym ; Dziennik Ustaw nr 191 , poz.1410 21 22 Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym z 8 września 2006 roku, Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie doskonalenia zawodowego ratowników medycznych ( Dz. U. Nr 112,poz. 775 );
Tabela 1: Wymagania dla zespołów ratownictwa medycznego
1. Kwalifikacje personelu uprawnionego do wykonywania medycznych czynności ratunkowych 1.1 lekarz systemu posiadający tytuł^ specjalisty lub specjalizujący się^ w dziedzinie medycyny ratunkowej lub posiadający specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie: anestezjologii i intensywnej terapii, chorób wewnętrznych, chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej, ortopedii i traumatologii narządu ruchu, ortopedii i traumatologii, lub pediatrii 1.1.2 pielęgniarka systemu posiadająca tytuł specjalisty lub specjalizująca się w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii, a także pielęgniarka posiadająca ukończony kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii oraz posiadająca co najmniej 3 letni staż pracy w oddziałach tych specjalności, oddziałach pomocy doraźnej, izbach przyjęć lub pogotowiu ratunkowym 1.1.3 ratownik medyczny spełniający wymagania określone w art. 10 i 58 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym 2.Wymagania dotyczące składu osobowego zespołów ratownictwa medycznego 1.1 Specjalistyczne 2.1 wymagany skład osobowy zespołu
co najmniej trzy osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym lekarz systemu oraz pielęgniarka systemu lub ratownik medyczny 2.1.2 inne wymagania dotyczące składu osobowego zespołu
w skład zespołu wchodzi kierowca w przypadku gdy żaden z członków zespołu nie posiada prawa jazdy kategorii B oraz nie spełnia warunków, o których mowa w art. 95a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym 2.1.3 dodatkowe lekarz posiadający tytuł specjalisty lub specjalizujący się w dziedzinie medycyny ratunkowej 1.2 Podstawowe 2.2.1 wymagany skład osobowy zespołu
co najmniej dwie osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych 1.2.2 inne wymagania dotyczące składu osobowego zespołu
w skład zespołu wchodzi kierowca w przypadku gdy żaden z członków zespołu nie posiada prawa jazdy kategorii B oraz nie spełnia warunków, o których mowa w art. 95a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym
Źródło: Opracowanie na podstawie materiałów informacyjnych NFZ (Załącznik nr 3 do zarządzenia Nr 82/2007 Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia)
Rysunek 5: Ratownictwo medyczne – zespoły w województwie świętokrzyskim
1 R 1 W
2 W
1 R
2 W bus k i
1 R
2 W s tas zow s k i
1 R
1 R 2 W
1 R 3 W
1 R 1 W opatow s k i
s k arżys k i
1 R 1 W k one ck i
ję drze jow s k i
pińczow s k i k azim ie rs k i
s andom ie rs k i
os trow ie ck i
s tarachow ick i
Kie lce
w łos zczow s k i
2 W
1 W
1 W
8 W
2 W
4 R
1 R 1 R
0 R
0 R
Legenda: R – zespół reanimacyjny W- zespół wypadkowy
Medyczne czynności ratunkowe prowadzone przez ZRM odgrywają ogromną role w łańcuchu przeżycia, od ich jakości w dużej mierze zależy efektywność funkcjonowania całego systemu ratownictwa. Jeśli na etapie przedszpitalnym system ratownictwa medycznego okaże się Malo skuteczny to nawet najbardziej nowoczesna
przyjmowanie i realizacja dyspozycji dyspozytora medycznego centrum powiadamiania ratunkowego lub innego dyspozytora służb ratowniczych właściwego do uruchomienia zespołu; przybycie na miejsce zdarzenia, wypadku, w możliwie jak najkrótszym czasie podjęcie na miejscu zdarzenia czynności medycznych ratunkowych poszkodowanych, ocena zagrożeń oraz podjęcie koordynacji medycznych działań ratunkowych, w przypadku zdarzeń z udziałem dużej liczby osób poszkodowanych, przez lekarza pierwszego ZRM przybyłego na miejsce zdarzenia, zapewnienie stosownego do potrzeb transportu do najbliższego, właściwego SORu lub oddziału szpitalnego właściwego dla danego rodzaju zagrożenia życia lub zdrowia, w razie katastrof, klęsk żywiołowych, pożarów, działań terrorystycznych i innych działań specjalistycznych podporządkowanie się poleceniom kierującego działaniami ratunkowymi, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Swoistym układem nerwowym systemu ratownictwa medycznego jest jego sieć łączności ratunkowej. Składają się na nią następujące jednostki: centra powiadomienia ratunkowego CPR, które integrują poszczególne służby ratunkowe, dyspozytornie zespołów wyjazdowych, dyspozytornie szpitalnych oddziałów ratunkowych, łączność poszczególnych jednostek wyjazdowych. Dostępność i jakość sieci łączności decyduje o sprawności i skuteczności całego systemu ratownictwa. Warunkiem efektywnego współdziałania jednostek systemu ratownictwa medycznego i innych służb ratunkowych jest utrzymanie stałej łączności oraz koordynacja ich działań przez stanowiska dyspozytorskie. Wiąże się to z potrzebą odbierania i analizowania dużej liczby informacji, a następni9e ich weryfikacji tak by na tej podstawie mogły zostać podjęte właściwe decyzje. Efektywność przyjmowania i wysyłania tak dużej liczby informacji wymaga zastosowania nowoczesnych technologii teleinformatycznych.
W Polskim systemie ratownictwa takim zintegrowanym stanowiskiem dyspozytorskim służb ratowniczych są Centra Powiadamiania Ratunkowego (CPR), które funkcjonuje całodobowo, wykorzystując pomieszczenia i zaplecze socjalne państwowej straży pożarnej, wojewódzkich stacji pogotowia ratunkowego lub szpitali, w zależności od warunków lokalnych. Do najważniejszych zadań CPR należy w szczególności:^27 odebranie zgłoszenia o nagłym zagrożeniu życia czy zdrowia, selekcja zgłoszeń i ustalenie priorytetów w zależności od stopnia pilności interwencji, niezwłoczne dysponowanie wyjazdu odpowiednich do zagrożenia najbliższych właściwych zespołów ratowniczych, w tym zespołów ratownictwa medycznego, podejmowanie szybkich decyzji, odpowiednich do stopnia zagrożenia, udzielenie niezbędnych informacji i instrukcji osobom udzielającym pierwszej pomocy do czasu przybycia służb ratunkowych, koordynacja działań poszczególnych jednostek systemu ratownictwa, informowanie jednostek ratownictwa medycznego o aktualnych możliwościach leczniczych szpitali, monitorowanie lokalizacji wszystkich podmiotów systemu ratownictwa na swoim terenie. Szczegółowe zasady organizacji, wyposażenia, utrzymania, funkcjonowania oraz postępowania w sytuacjach kryzysowych są określone w regulaminach CPR na zasadach przyjętych w przepisach prawnych. W ramach systemu państwowego ratownictwa medycznego funkcjonują następujące rodzaje zespołów ratownictwa medycznego:^28 zespoły reanimacyjne (zespoły R), zespoły wypadkowe (zespoły W), zespoły noworodkowe (zespoły N), zespoły ratownictwa lotniczego (śmigłowce HEMS i samoloty ratunkowe).
(^27) A. Zawadzki, Medycyna ratunkowa i katastrof, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, s. (^36528) Tamże, s. 359
