Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Sztuka renesansu - renesans, Notatki z Język polski

Plik zawiera opis sztuki renesansu

Typologia: Notatki

2022/2023

W sprzedaży od 03.09.2024

magdalena-niemirowska
magdalena-niemirowska 🇵🇱

48 dokumenty

1 / 3

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Temat: Sztuka renesansu
W renesansie doceniono rolę artysty, który przestał być anonimowy, zaczął cieszyć się
uznaniem i sławą. Zmieniła się społeczna pozycja twórcy – artysty, który z rzemieślnika stał
się samodzielnym$kreatorem sztuki, prawdziwym artystą. Od tego okresu sztuka zaczyna być
postrzegana indywidualnie, przez pryzmat jej twórcy.Często był wspomagany przez
władców, bogatych mieszczan, przedstawicieli szlachty, rozwija się więc zjawisko
mecenatu.
Twórcy i cechy stylu renesansowego:
powrót do osiągnięć antycznej sztuki Greków i Rzymian; antyczna twórczość
stanowiła kanon – obowiązujący powszechnie wzór piękna, proporcji,
kompozycji, gatunku czy formy.
sztuka odrodzenia jest radosna, swobodna; wyraża dążenia i tęsknoty ludzi
renesansowa architektura odrzucała gotyk, nawiązując obficie do form
antycznych.
budowle wznoszono według idealnych, matematycznych proporcji, które miały
wskazywać na harmonię całej budowli. Tym samym budynki wznoszone w
dobie renesansu są proste, harmonijne, przejrzyste kompozycyjnie.
wprowadzono$perspektywę, która pozwoliła na utrwalenie trójwymiarowej
przestrzeni, nadając dziełom głębię.
wykorzystywanie na wzór antyku kolumn, portyków, kopuł, arkad
rozwija się użytkowe budownictwo świeckie: hale targowe, ratusze, kamienice
mieszczan
W XVI wieku kierunki rozwoju sztuki zaczyna wyznaczać papieski Rzym -
symbolem rozkwitu staje się budowa Bazyliki św. Piotra. Pracuje przy niej cała
plejada wspaniałych artystów: Rafael, Bramante, Peruzzi, a przede wszystkim
Michał Anioł, genialny rzeźbiarz. Działał we wszystkich chyba dziedzinach
sztuki (bywał także poetą), ale sam uważał się za rzeźbiarza. Sławę przyniosły
mu takie dzieła jak Dawid czy Pieta, a z dokonań malarskich malowidła w
Kaplicy Sykstyńskiej.
Najwybitniejsi architekci doby renesansu: Filippo Brunelleschi- twórca
ogromnej kopuły katedry we Florencji, Michał Anioł Buonarroti, Donato
Bramante, Andrea Palladio,Leon Battista Alberti, nie tylko czynny architekt i
budowniczy, ale również teoretyk architektury i znawca antycznej sztuki
budownictwa.
Malarstwo renesansu wyzwolone ze sztywnych schematów, wyswobodzone z
ram architektonicznych, którym wcześniej podlegało. Postaci stanowiły teraz
równoprawną część kompozycji, wprowadzono również rewolucyjną koncepcję
perspektywy. Malarstwo zaczęto opierać na rysunku, który prowadził następnie
do powstania projektu obrazu.
W epoce renesansu działało i tworzyło$wielu wybitnych malarzy$- Sandro
Botticelli, Leonardo da Vinci, Rafael, Perugino, del Sarto, Tycjan i inni. Obok
Italii ośrodkiem rozwoju malarstwa są Niderlandy (Hans Memling, bracia Van
pf3

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Sztuka renesansu - renesans i więcej Notatki w PDF z Język polski tylko na Docsity!

Temat: Sztuka renesansu W renesansie doceniono rolę artysty, który przestał być anonimowy, zaczął cieszyć się uznaniem i sławą. Zmieniła się społeczna pozycja twórcy – artysty, który z rzemieślnika stał się samodzielnym kreatorem sztuki , prawdziwym artystą. Od tego okresu sztuka zaczyna być postrzegana indywidualnie, przez pryzmat jej twórcy.Często był wspomagany przez władców, bogatych mieszczan, przedstawicieli szlachty, rozwija się więc zjawisko mecenatu. Twórcy i cechy stylu renesansowego:  powrót do osiągnięć antycznej sztuki Greków i Rzymian; antyczna twórczość stanowiła kanon – obowiązujący powszechnie wzór piękna, proporcji, kompozycji, gatunku czy formy.  sztuka odrodzenia jest radosna, swobodna; wyraża dążenia i tęsknoty ludzi  renesansowa architektura odrzucała gotyk, nawiązując obficie do form antycznych.  budowle wznoszono według idealnych, matematycznych proporcji, które miały wskazywać na harmonię całej budowli. Tym samym budynki wznoszone w dobie renesansu są proste, harmonijne, przejrzyste kompozycyjnie.  wprowadzono perspektywę , która pozwoliła na utrwalenie trójwymiarowej przestrzeni, nadając dziełom głębię.  wykorzystywanie na wzór antyku kolumn, portyków, kopuł, arkad  rozwija się użytkowe budownictwo świeckie: hale targowe, ratusze, kamienice mieszczan  W XVI wieku kierunki rozwoju sztuki zaczyna wyznaczać papieski Rzym - symbolem rozkwitu staje się budowa Bazyliki św. Piotra. Pracuje przy niej cała plejada wspaniałych artystów: Rafael, Bramante, Peruzzi, a przede wszystkim Michał Anioł, genialny rzeźbiarz. Działał we wszystkich chyba dziedzinach sztuki (bywał także poetą), ale sam uważał się za rzeźbiarza. Sławę przyniosły mu takie dzieła jak Dawid czy Pieta, a z dokonań malarskich malowidła w Kaplicy Sykstyńskiej.  Najwybitniejsi architekci doby renesansu: Filippo Brunelleschi- twórca ogromnej kopuły katedry we Florencji, Michał Anioł Buonarroti, Donato Bramante, Andrea Palladio,Leon Battista Alberti, nie tylko czynny architekt i budowniczy, ale również teoretyk architektury i znawca antycznej sztuki budownictwa.  Malarstwo renesansu wyzwolone ze sztywnych schematów, wyswobodzone z ram architektonicznych, którym wcześniej podlegało. Postaci stanowiły teraz równoprawną część kompozycji, wprowadzono również rewolucyjną koncepcję perspektywy. Malarstwo zaczęto opierać na rysunku, który prowadził następnie do powstania projektu obrazu.  W epoce renesansu działało i tworzyło wielu wybitnych malarzy - Sandro Botticelli, Leonardo da Vinci, Rafael, Perugino, del Sarto, Tycjan i inni. Obok Italii ośrodkiem rozwoju malarstwa są Niderlandy (Hans Memling, bracia Van

Eyckowie). W Niemczech działa Albrecht Dürer, w Anglii Hans Holbein Młodszy.  Podstawowym tematem podejmowanym przez malarstwo był człowiek i jego otoczenie. Otoczenie oddawano z maksymalnie dużym realizmem, dbając o szczegóły. Postaci malowane były żywiołowo, dynamicznie. Tematem niektórych kompozycji zaczął być pejzaż, już nie tylko przedstawiany w postaci tła, ale jako temat główny. W technice używano światłocienia, którym mistrzowsko posługiwał się da Vinci. Technika ta polegała na miękkim modelunku postaci, zacierającym wyrazistość konturów, łagodnym przenikaniu świateł i cieni. Tak stworzony obraz sprawiał wrażenie, jakby spowijała go mgła.  Przykłady malarstwa renesansowego:  Albrecht Dürer Święto różańcowe, Adoracja św. Trójcy  Rafael Santi – Madonna ze szczygłem, Szkoła Ateńska, Zaślubiny Marii  Leonardo da Vinci – Mona Lisa, Ostatnia wieczerza  Piero della Francesca – portret Federico de Montefeltro  Antonello da Messina - Portret mężczyzny  Sandro Botticelli, Narodziny Wenus, Wiosna  Michał Anioł, freski w Kaplicy Sykstyńskiej  Tycjan –Miłość niebiańska i miłość ziemska  Rzeźba renesansu - dążenie do realizmu, w myśl którego chciano jak najwierniej naśladować naturę, człowieka i jego ciało, a także możliwie najwierniej ukazać uczucia.  Twórcy renesansu widzieli w człowieku głównie istotę cielesną, zindywidualizowaną. Donatello, jako pierwszy od czasów starożytnych, przedstawił nagie ludzkie ciało. Ciała często wyginane były w kształt litery S.  Najwybitniejszym artystą rzeźbiarzem okresu był Michał Anioł Buonarotti. Michał Anioł Właściwe imię i nazwisko Michała Anioła brzmi: Michelangelo Buonarroti. Żył on w latach (1475-1564), pochodził z Włoch, był rzeźbiarzem, malarzem, architektem i poetą. Charakterystyczne dla tego artysty są monumentalne postaci, zafascynowanie ludzką anatomią, mistrzowskie opanowanie techniki, wirtuozeria wykonania. Pierwsze dzieła Michała Anioła utrzymane są w stylu typowym dla XV wieku. Są pogodne, majestatyczne, ubrane w obszerne tkaniny, z podkreśloną anatomią. Tworzone są w doskonałym marmurze, wykonane według prostych, geometrycznych schematów. Z czasem Michał Anioł zaczął bardziej podkreślać anatomię postaci, ciałom nadawał silniejsze „skręty”, wyginając postaci w różne pozy.