Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Tematyka i problematyka prozy modernistycznej, Notatki z Filologia polska

Notatki dot: Tematyka i problematyka prozy modernistycznej

Typologia: Notatki

2019/2020

Załadowany 24.01.2022

herishun
herishun 🇵🇱

1 dokument


Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Tematyka i problematyka prozy modernistycznej i więcej Notatki w PDF z Filologia polska tylko na Docsity! Tematyka i problematyka prozy modernistycznej Jedno ze znaczeń terminu „modernizm” odnosi się do idei literackich i artystycznych, które definiowały tzw. istotę nowoczesności. Rozwój kapitalizmu, postęp ekonomiczny i naukowy oraz rewolucja przemysłowa poszerzyły horyzont człowieka o pewien zakres doświadczeń, które nie sposób było uchwycić za pomocą dawnych wartości. Nagle rzeczywistość została wytrącona ze swoich ram i trzeba ją było poukładać od nowa. Richard Schepard w Problematyce modernizmu europejskiego mówi o modernizmie jako diagnozie: zmienia się poczucie sensu rzeczywistości, sensu natury oraz poczucie związku między naturą ludzką a rzeczywistością. Człowiek przestaje być miarą wszechrzeczy, następuje krach kartezjańskiego cogito, ludzie odkrywają w sobie instynkty, popędy (Freud stworzył nową konstrukcję podmiotowości: superego, ego oraz id). W prozie pojawiają się nowe motywy, będące odzwierciedleniem nastrojów epoki. Tendencje, które możemy zaobserwować to eksperymentalizm (artyści eksperymentowali m.in. z językiem, czasem, przestrzenią, ujęciem ludzkiej psychiki), autorefleksyjność, a także złożoność formy. Istotną cechą modernizmu jest bunt przeciwko materializmowi na rzecz kierunków idealistycznych. Tematyka i problematyka dzieł to m.in. doświadczenie przewrotu w sferze podstawowych pojęć i wartości, doświadczenie poczucia kryzysu, doświadczenie ciągłej zmiany. Jednym z kluczowych dla tego okresu twórców jest Joseph Conrad. Jądro ciemności zostało wydane w 1902 r., czyli w czasie znaczącym – otwiera bowiem nową epokę. Sfera fabularna oparta jest na motywie podróży, która jest jednocześnie podróżą w głąb Afryki i podróżą do wnętrza człowieka (każdy ma swoją mroczną stronę, skrywane w głębi tajemnice, jest to więc poruszenie kwestii natury zła). To także wyprawa, która pozwala dotrzeć do prawdy o cywilizacji europejskiej, jej prawdziwym obliczu. Opowiadanie Conrada odkrywa rzeczywisty obraz kolonizacji, mroczną historię, która przesiąknięta jest krwią, brutalnością, przemocą. Jest to także opowiadanie o zderzeniu dwóch kultur, z których jedna okazała się być silniejsza i podporządkowała sobie tę drugą. Istotny jest również motyw infernum – piekło, które Europejczycy stworzyli mieszkańcom Afryki, ale także w rozumienia piekła jako mrocznej strony jaźni każdego człowieka. Problem natury człowieka jest bardzo charakterystyczne dla tego okresu. Wpływ środowiska na człowieka, kondycja jednostki w innej sytuacji to problematyka odnosząca się do psychiki człowieka, jego miejsca w świecie. Modernizm przynosi ze sobą nowe kategorie, które artysta ma za zadanie zdefiniować i się z nimi niejako „oswoić”, przetworzyć je na język literacki. Zmienia się rzeczywistość, w której