Pobierz Tkanka chrzęstna - charakterystyka i więcej Poradniki, Projekty, Badania w PDF z Anatomia człowieka tylko na Docsity! Spis treści 1 TKANKA CHRZĘSTNA 1.1 Chrząstka szklista 1.2 Chrząstka włóknista 1.3 Chrząstka sprężysta 2 Tkanka kostna 2.1 Elementy składowe tkanki kostnej 2.2 Tkanka grubowłóknista 2.3 Tkanka drobnowłóknista 3 Pytania do wykładu TKANKA CHRZĘSTNA Chrząstka i kość należy do podporowych odmian tkanki łącznej. Jest to związane z faktem, iż charakteryzuje się sporą wytrzymałością mechaniczną. Nie jest unaczyniona, tlen i substancje odżywcze dochodzą do jej komórek z naczyń położonych poza chrząstką. Jest sztywna (dzięki istocie podstawnej) i sprężysta. Przykłady występowania — tchawica i oskrzela. Większość chrząstek przekształca się w kości. Rodzaje (różne rodzaje i ułożenie włókien) — szklista, sprężysta, włóknista. Chrząstka szklista Komórki chrząstki — chondrocyty — usadowione są w jamkach istoty międzykomórkowej; posiadają 1 lub 2 jądra; syntezują między innymi GAG-i i białka. Posiada kolagen w postaci włókien (około 40% masy suchej). Woda stanowi około 70% masy. Istota międzykomórkowa może być zasadochłonna (młoda chrząstka szklista) lub kwasochłonna (starsza chrząstka szklista). Przykłady — powierzchnie stawowe, ściany krtani, tchawicy i oskrzeli. Chrząstka włóknista Niewiele substancji podstawnej. Wiele równoległych pęczków włókien kolagenowych (typu I). Przykłady — dyski międzykręgowe, spojenie łonowe. Chrząstka sprężysta Złożona z chondrocytów; dodatkowo w substancji międzykomórkowej występują cienkie włókna sprężyste. Niewielka ilość włókien kolagenowych (typu II). Jest podatna na zginanie. Przykłady — krtań, nagłośnia, trąbka słuchowa, małżowina uszna. Tkanka kostna Twardy (dzięki solom mineralnym) rodzaj tkanki łącznej. Wytrzymała na odkształcenia. Tworzy kości. Pełni rolę ochronną tworząc elementy przestrzenne w organizmie. Pochodzenie mezodermalne. Elementy składowe tkanki kostnej Substancja międzykomórkowa zawiera: osteoid: włókna kolagenowe (kolagen I syntezowany w osteoblastach), organiczna substancja bezpostaciowa — głównie białka niekolagenowe; substancję nieorganiczną (minerał kości) — ponad połowa masy tkanki, to hydroksyapatyt (krystaliczny minerał). Komórki: osteoblasty (komórki kościotwórcze) — wytwarzają elementy składowe substancji międzykomórkowej; kontrolują proces jej mineralizacji; wielkość około 25 mikrometrów; budowa biegunowa; posiadają liczne wypustki cytoplazmatyczne (w celu łącznia się z wypustkami innych osteoblastów); syntezują i wydzielają kolagen typu I i proteoglikany, osteocyty (najwięcej) — powstają w wyniku mineralizacji osteoblastów; młode posiadają strukturę podobną do osteoblastów; dojrzałe są płaskie i mają bardzo słabo rozwinięte elementy takie jak aparat Golgiego czy szorstka siateczka śródplazmatyczna, osteoklasty — rodzaj makrofagów; występują najczęściej na powierzchni kości; posiadają wiele jąder; wydzielają enzymy i fagocytują rozkładana kość (ich funkcją jest niszczenie kości) i rozkładają w lizosomach. Tkanka grubowłóknista Posiada wiele osteocytów i osteoidu. Wiele grubych i nieregularnych pęczków włókien kolagenowych. Występowanie: u płodu i noworodka to pierwszy rodzaj tkanki kostnej, u dorosłego m. in. w miejscach przyczepu ścięgien do kości . Tkanka drobnowłóknista Dojrzała forma tkanki. Występuje w długich i płaskich kościach. Posiada pojedyncze cienkie (1-4 mikrometrów) włókna kolagenowe typu I tworzące blaszki Istota zbita: charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną, zbudowana jest ze ściśle ułożonych osteonów — system Haversa — o średnicy około 200 mikrometrów i długości kilku minimetrów; osteony zawierają w środku naczynie