Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Uklad krwionosny czlowieka: podzila plus opis
Typologia: Prezentacje
1 / 23
Autorzy: Larisa Luchinska Pola Wojtasiewicz
(^) Serce (^) Naczynia krwionośne: (^) tętnice (^) żyły (^) sieć naczyń włosowatych (^) Krążenie krwi w krwiobiegach: (^) mały i duży (^) Krew
Serce składa się z czterech jam: (^) dwóch przedsionków (prawy i lewy) (^) dwóch komór (prawa i lewa) Przedsionki serca łączą się z odpowiadającymi im komorami. Prawa i lewa połowa serca są od siebie całkowicie oddzielone ( przegroda międzyprzedsionkowa, przegroda międzykomorowa ), uniemożliwiając mieszanie się krwi. Serce prawe – krąży krew żylna Serce lewe – krąży krew tętnicza
W sercu wyodrębnia się 4 jamy: 2 przedsionki (prawy i lewy) oraz 2 komory (prawą i lewą). Między poszczególnymi częściami serca znajdują się przegrody. Ściany komór w porównaniu ze ścianami przedsionków są grubsze – silniej umięśnione. Dzieje się tak, ponieważ przedsionki tłoczą krew tylko do komór, a komory do wszystkich tętnic. Ciśnienie krwi wypchniętej przez komory musi być tak wysokie, by krew dotarła w pobliże nawet najdalej od serca położonych komórek organizmu. Do przedsionków otwierają się żyły doprowadzające krew do serca, z komór wychodzą tętnice wyprowadzające krew z serca. Między przedsionkami a komorami oraz przy wyjściu naczyń z komór znajdują się zastawki. Otwierają się tylko w jedną stronę, więc wymuszają jednokierunkowy przepływ krwi i zapobiegają jej cofaniu.
Najpierw krwią doprowadzaną przez żyły wypełniają się oba przedsionki. Gdy przedsionki się kurczą , wypychają krew do komór. Następnie skurczowi ulegają komory i wyrzucają krew z serca do tętnic. Potem serce ma krótki okres spoczynku. Kiedy jest rozluźnione, przedsionki znów wypełniają się krwią. U dorosłego człowieka serce kurczy się ok. 60‑80 razy na minutę , wypychając za każdym razem do naczyń ok. 70‑80 ml krwi. Ciśnienie wypływającej z serca krwi można wyczuć na tętnicach jako tętno (puls) i zmierzyć ciśnieniomierzem. Aparat wskazuje wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego. Pomiary ciśnienia wykonuje się w spoczynku, ponieważ wzrasta ono podczas wysiłku. Wartości parametrów ciśnienia mogą się zmieniać w zależności od aktywności fizycznej, stanu emocjonalnego, temperatury, spożytych pokarmów. Kurczące się serce wykonuje pracę, w związku z czym potrzebuje dużych ilości energii. Dlatego zaopatrzone jest we własny system naczyń krwionośnych zwanych wieńcowymi. Zaopatrują one każdą komórkę mięśnia sercowego w substraty potrzebne do oddychania komórkowego. Praca serca nie podlega naszej woli. Serce ma naturalny rozrusznik złożony z wyspecjalizowanych komórek, które posiadają zdolność pobudzania mięśnia sercowego do
Krew jest rozprowadzana po całym organizmie 3 rodzajami naczyń krwionośnych: tętnicami, żyłami, naczyniami włosowatymi. Ich ściany zbudowane są z trzech warstw tkanek. Zewnętrzna ochrania naczynia, a środkowa , zbudowana z tkanki mięśniowej gładkiej, zwęża je lub rozszerza, czyli reguluje przepływ krwi. Warstwa wewnętrzna zbudowana jest nabłonka, zwanego śródbłonkiem. Jest cienka i gładka, wyściela wnętrze naczynia.
W tętnicach krew płynie pod wysokim ciśnieniem, dlatego warstwa mięśni i śródbłonek są grube. Żyły transportują krew pod niskim ciśnieniem. Ich mięśniówka jest cieńsza, a warstwa wewnętrzna tworzy zastawki. Zapobiegają one cofaniu się krwi i pomagają tłoczyć ją wbrew sile grawitacji, np. w kończynach dolnych. Pomiędzy tętnicami i żyłami istnieją połączenia w postaci bardzo cienkich naczyń włosowatych tworzących gęste sieci. Ich ściany zbudowane są tylko z jednej warstwy śródbłonka: nabłonka jednowarstwowego płaskiego. Taka struktura umożliwia wymianę gazową oraz wymianę różnych substancji między krwią a komórkami.
Krew płynie w zamkniętym systemie naczyń, na który składają się 2 krwiobiegi – mały i duży.
Czas przepływu krwi przez cały układ krążenia zależy od wielkości ciała człowieka i średnio wynosi 22‑28 sekund. System naczyń krwionośnych dostarcza krew prawie do wszystkich elementów naszego ciała. Jedynie niektóre jego obszary, np. rogówka oka, szkliwo zębów, zewnętrzne warstwy naskórka, są pozbawione naczyń
W krwiobiegu małym, czyli płucnym, krew zawierająca dużo dwutlenku węgla i znikomą ilość tlenu tłoczona jest z prawej komory do tętnic płucnych. Tętnice te rozgałęziają się na drobniejsze tętniczki, aż w końcu stają się bardzo cienkimi naczyniami włosowatymi oplatającymi pęcherzyki płucne. Między krwią naczyń włosowatych a pęcherzykami płucnymi zachodzi wymiana gazowa. Krew na zasadzie dyfuzji oddaje dwutlenek węgla i pobiera tlen. Natleniona krew wraca żylnymi naczyniami włosowatymi, które zbierają się w większe naczynia żylne. Żyłami płucnymi krew niosąca dużo tlenu wpada do lewego przedsionka.
(^) Płyn ustrojowy, bez którego organizm człowieka nie mógłby normalnie funkcjonować. (^) Na jej kolor wpływa hemoglobina, czyli czerwony barwnik odpowiedzialny także za transportowanie tlenu do wszystkich tkanek. (^) W ciele zdrowego, dorosłego człowieka znajduje się około 5 litrów krwi