




Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Opracowanie z zakresu tematu
Typologia: Publikacje
1 / 8
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Umowy cywilnoprawne a stosunek pracy (^) 91
Zgodnie z fundamentalną zasadą prawa cywilnego, dotyczą- cą swobody umów, praca może być świadczona zarówno na pod- stawie umów cywilnoprawnych, jak i w ramach stosunku pracy (SN 09.12.1999 r., sygn. akt I PKN 432/99, „Prawo pracy” 2000, nr 4, s. 31:
[…] zatrudnienie nie musi mieć charakteru pracowniczego. Strony mo- gą więc w sposób dowolny ukształtować stosunek prawny na podsta- wie którego będzie świadczona praca, pod warunkiem zachowania je- go prawidłowej klasyfikacji.
Wybór między tymi opcjami powinien opierać się na charakterze i sposobie wykonywania danej pracy. Problematykę tę należy za- cząć rozpatrywać od analizy art. 22 § 1 Kodeksu Pracy, którego treść brzmi:
Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wy- konywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wyna- grodzeniem, art. 22 § 11: Zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na na- zwę zawartej przez strony umowy.
Dalsze paragrafy nie mają większego znaczenia na potrzeby ni- niejszej problematyki. Zatem, przepis z § 11 nie stwarza domnie-
mania zawarcia umowy o pracę, ani nie tworzy fikcji prawnej za- warcia umowy tego rodzaju. Przeanalizujmy więc treść art. 22 § 1, który ma kluczowe znaczenia dla rozróżnienia zatrudnienia w ra- mach stosunku pracy a umów prawa cywilnego. Fundamentalne znaczenia mają tu tak zwane konstytutywne cechy stosunku pracy, którymi są: osobiste świadczenie pracy przez pracownika, odpłat- ność, trwałość, specyficzny rozkład ryzyka oraz najważniejsza ce- cha, a więc pracownicze podporządkowanie. Wypadałoby omówić w skrócie wymienione cechy. Strony umów cywilnoprawnych mogą zawrzeć klauzule w umowie tak zwanej substytucji, a więc możli- wość powierzenia wykonywania obowiązków wynikających z umo- wy osobie trzeciej. W umowie o pracę klauzula taka jest niedozwo- lona, pod tym względem przypomina umowę o dzieło, w której dzieło zależy od tak zwanych osobistych przymiotów przyjmujące- go. Nie oznacza to oczywiście, że pracodawca ma związane ręce i nie może nawiązać odrębnego stosunku pracy, na przykład w przypadku długotrwałej nieobecności pracownika z powodu choroby (SN 28.10.1998 r., I PKN 416/98 OSNAPiUS 199, nr 24, poz. 775 stanowi: „Brak bezwzględnego obowiązku osobistego świadczenia pracy wyklucza możliwość zakwalifikowania stosunku prawnego jako umowy o pracę”). Odpłatność to kolejna cecha umowy o pracę, która oznacza, że wykonywanie obowiązków w ramach stosunku pracy jest odpłatne (za pracę wykonaną), ale również wysokość wynagrodzenia nie może być niższa od mini- malnego wynagrodzenia, które w 2011 r. wynosi 1386 zł. W przy- padku umów cywilnoprawnych strony mogą umówić się do nieod- płatnego wykonania zlecenia czy dzieła. Specyfika rozkładu ryzyka dotyczy ryzyka: technicznego, osobowego, gospodarczego i socjal- nego. Ryzyko techniczne polega na obciążeniu pracodawcy nega- tywnymi konsekwencjami niezawinionej przez pracownika nie- możności świadczenia pracy. Za ten okres pracownik zachowuje prawo do znacznej części wynagrodzenia. Ryzyko osobowe polega na tym, że pracodawca ponosi konsekwencje błędu w wyborze osób do wykonania poszczególnych zadań. Chodzi o sytuację, gdy praca została przez pracownika wykonana niewłaściwie w sposób nieza-
cownika regulaminowi pracy oraz poleceniom kierownictwa co do miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy oraz obo- wiązek przestrzegania norm pracy (wyrok SN z 27 lutego 1979 r., II URN 19/79, Nowe Prawo 1981/6/82);
Umowy cywilnoprawne a stosunek pracy (^) 95
postanowień. Jednak to nie wszystkie przyczyny negatywnej poli- tyki pracodawców na rynku pracy wobec pracowników, to też bar- dzo ważna kwestia składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Umowa o pracę zobowiązuje pracodawcę do odprowadzania wszystkich obowiązkowych składek. W przypadku umów cywil- noprawnych kwestia ta wygląda inaczej. W przypadku umowy o dzieło co do zasady nie ma składek, chyba że pracodawcę łączy jednocześnie stosunek pracy, a praktyka taka nie jest zakazana, wtedy pracodawca opłaca składkę na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Umowa zlecenie stanowiąca jedyne źródło zarobko- wania jest „oskładkowana” z wyjątkiem studentów (uczniów) do
Umowy cywilnoprawne a stosunek pracy (^) 97
[…] świadczenie przez pracowników poza normalnym czasem pracy na podstawie umowy zlecenia tej samej rodzajowo pracy, co określona w umowie o pracę, jest kontynuowaniem stosunku pracy w godzinach nadliczbowych. SA Gdańsk, 21.10.1994 r., III Aur 865/94.
W Polsce coraz częściej występuje zjawisko outsourcingu osobo- wego, w ramach którego nakłania się pracowników do zawierania umów cywilnoprawnych, których przedmiot pokrywałby się z ich dotychczasowymi obowiązkami wynikającymi z umowy o pracę,
(^2) Inspektor Pracy 2007, nr 6. (^3) M.T. Romer, Prawo Pracy. Komentarz. Warszawa 2010, s. 209.
a następnie świadczyliby dotychczasowe usługi na rzecz byłych pracodawców. Orzecznictwo dopuszcza taką praktykę, stawiając warunek likwidacji dotychczasowego stanowiska pracy, inaczej do- szłoby do obejścia przepisów z art. 22 § 1 Kodeksu Pracy. Trzeba mieć też na uwadze, że to umowa o pracę ma być tym podstawo- wym i stabilnym stosunkiem pracy łączącym pracownika oraz pra- codawcę i ona powinna być priorytetem w zatrudnieniu pracowni- czym, takie też było zamierzenie ustawodawcy. Wydaję się, że prewencyjny charakter przepisów, a przede wszystkim szeroki wa- chlarz kompetencji organów nadzorujących skutecznie powinien odstraszać od stosowania takiej praktyki. Niestety, niekorzystna sytuacja na rynku pracy i problemy ze znalezieniem pracy oraz przede wszystkim drogi koszt utrzymania pracownika, a rzadziej nieznajomość prawa bardzo często zmuszają do podpisywania ta- kich umów, które coraz częściej wypierają umowę o pracę i destabi- lizują sytuację osoby pracującej.