Unia Europejska, szanse i zagrożenia na przykładzie wsi - Notatki - Edukacja europejska, Notatki z Polityka Unii Europejskiej

Pobierz Unia Europejska, szanse i zagrożenia na przykładzie wsi - Notatki - Edukacja europejska i więcej Notatki w PDF z Polityka Unii Europejskiej tylko na Docsity! Unia Europejska - szanse i zagrożenia na przykładzie wsi Najtrudniejszym obszarem polskiej gospodarki, wymagającym daleko idących zmian, jest rolnictwo. Polskie rolnictwo jest relatywnie najbardziej opóźnione w procesach rozwojowych wobec krajów zachodnioeuropejskich. Wyrazem takiego niedorozwoju jest przede wszystkim archaiczna struktura agrarna oraz wysoki poziom zatrudnienia. Konsekwencją tego stanu jest niska wydajność pracy, relatywnie wysoki jednostkowy koszt wytwarzania, słabo zaawansowany poziom specjalizacji produkcji itd. Czynnikiem negatywnym jest również niedorozwój infrastruktury technicznej, zarówno w samym rolnictwie, jak i w jego otoczeniu produkcyjnym, Włączenie polskiej gospodarki do struktur europejskich oznacza uzyskanie przez nią nowych szans rozwojowych, ale także wiąże się z szeregiem obaw, wynikających z funkcjonowania w innych, nowych warunkach ekonomicznych. Obawy te najsilniej występują w środowiskach rolniczych i mieszkańców wsi. W części są one uzasadnione i wynikają z dotychczasowych doświadczeń w zakresie funkcjonowania rynku rolnego liberalizującego przepływ produktów rolnych w skali Wspólnego Rynku. Duża część obaw ma jednak charakter hipotetyczny, oparty na obiegowych poglądach, a często wręcz niepełnej znajomości wszystkich aspektów i zasad działania Unii Europejskiej, a w tym konkretnym przypadku rozwiązań dotyczących wspólnej polityki rolnej.Powodzenie Polski zależeć będzie nie tylko od dokonanych przez nasz kraj zmian w sferze regulacyjnej i w sferze realnej, lecz także w dużym stopniu od afirmacji tych zmian przez większość społeczeństwa. W świetle powyższego nie jest zatem obojętne jaki jest i będzie stosunek do tych zmian ludności związanej z rolnictwem. Jest to bowiem ponad 25% ludności aktywnej zawodowo, a wraz z rodzinami i osobami pośrednio związanymi z działalnością rolniczą około 1/3 ludności naszego kraju.Rolnictwo w większości krajów należących do Unii Europejskiej odgrywa marginalną rolę, mierząc ją syntetycznymi wskaźnikami. Rolnictwo odgrywa coraz mniejszą rolę w strukturze wytwarzanej produkcji. Syntetycznym tego wskaźnikiem jest udział rolnictwa w tworzeniu produktu krajowego brutto (PKB). I tak w poszczególnych krajach udział ten wynosi:Grecja 11% Irlandia 7,1% Hiszpania 3,5% Portugalia 3,5% Holandia 3,0% Włochy 2,7% Dania2,6% Francja 2,4% Finlandia 2,3% Austria 1,5%Wielka Brytania 1,4% Belgia 1,3% Szwecja 1,1% Polska 6,7%Dla porównania podobny wskaźnik w Polsce wynosi 6,7%, a uzyskany jest przy znacznie wyższym poziomie zaangażowania zatrudnionych w wytwarzaniu produkcji rolniczej.Odsetek osób czynnych zawodowo, pracujących w rolnictwie, w wysoko rozwiniętych krajach Unii nie przekracza 6%. Odpowiednie wskaźniki w tym zakresie wynoszą:Wielka Brytania 2,0% Belgia 2,1% Szwecja 2,3% Niemcy 2,9% Francja 3,9% Holandia 4,0% Luksemburg 4,0% Dania4,3% Austria 5,2% Finlandia 6,0% Włochy 7,9% Hiszpania 7,9% Irlandia 10,6% Portugalia 11,6Grecja 20,0% Pol ska 26,7% Odpowiedni wskaźnik dla Polski kształtuje się na poziomie 26,7%.Niski udział rolnictwa w strukturze ekonomicznej krajów UE nie jest wykładnikiem jego znaczenia i roli, jakie zajmuje ono w polityce gospodarczej ugrupowania. Wręcz odwrotnie rolnictwo znalazło priorytetowe miejsce w kształtowaniu wspólnej polityki gospodarczej Unii. Wyraża się to faktem, iż prawie 50% środków pochodzących z budżetu Unii kierowane jest na finansowanie rolnictwa i producentów rolnych. Rozpatrując członkostwo Polski w Unii Europejskiej, należy przyjąć następujące założenia: pozytywne efekty członkostwa nie obejmują wszystkich dotychczas zatrudnionych w rolnictwie, lecz tylko tą grupę która zdolna będzie w stanie konkurować z partnerami z Unii. Uwzględniając to założenie, można wskazać na następujące pozytywne efekty dla rolnictwa i mieszkańców wsi: otwarcie rynków Unii dla polskich produktów. W tym zakresie Polska posiada niewykorzystane dotąd potencjalne możliwości produkcji żywności ekologicznej. Pozorne zacofanie naszego rolnictwa staje się atutem jego atrakcyjności na rynkach Europy Zachodniej. Dla zamożnych społeczeństw krajów zachodnich coraz bardziej liczącym się atutem jest wartość zdrowotna produktów. Preferują oni ponadto produkty o zindywidualizowanych cechach smakowych i odżywczych. Zindustrializowane, nastawione na wysoką wydajność rolnictwo zachodnie, nie spełnia tych wymagań. Oczekiwania te może spełnić rolnictwo polskie, zużywające dwukrotnie mniej nawozów sztucznych i wielokrotnie mniej pestycydów. Jest to szczególna szansa dla gospodarstw mniejszych, które nie miałyby szans na rynku produktów masowych. Rynek Unii Europejskiej może stwarzać ponadto szanse zwiększenia możliwości zbytu tych produktów rolnictwa i przemysłu rolno-spożywczego. Wśród nich poczesne miejsce posiadają produkty o charakterze sezonowym. poprawa sytuacji dochodowej dla rolników, którzy pozostaną w rolnictwie. Warunkiem realizacji tej przesłanki jest jednak