Wilhelm Wundt, laboratorium w Lipsku i początki psychologii jako samodzielnej dyscypliny
w Europie. Strukturalizm jako nurt.
Wilhelm Maximilian Wundt-(ur. 16 sierpnia 1832 w Neckarau; zm. 31 sierpnia 1920 w
Großbothen).
Uważany za założyciela psychologii jako samodzielnej nauki i współzałożyciela psychologii
ludów (psychologia kulturowa). W 1875 roku rozpoczął pracę na Uniwersytecie w Lipsku,
gdzie w 1879 r. założył słynne Laboratorium, zwane Instytutem Psychologii
Eksperymentalnej z usystematyzowanym programem badań, co uważane jest za początek
psychologii eksperymentalnej, a on sam za jej ojca. (wyznanie ewangelickie).
Prowadzone przez Wundta od 1875 r. wykłady w Lipsku obejmowały logikę, naukę
metodyki, psychologię języka, antropologię (historię przyrody i prahistorię człowieka),
psychologię, historię nowożytnej kosmologii, ogólne rezultaty fizjologii mózgu i nerwów pod
kątem psychologii, historyczną i nowoczesną filozofię, praktykę w psychologii
eksperymentalnej.
Psychologia eksperymentalna: Wundt traktuje psychologię jako naukę przyrodniczą, która
powinna być badana metodami doświadczalnymi. Termin ten oznacza raczej specyficzne
podejście metodologiczne niż odrębny dział wiedzy. Początkowo dziedzina ta ograniczała się
do podstawowych badań eksperymentalnych nad takimi zagadnieniami jak uczenie
się i warunkowanie, wrażenia i spostrzeganie, motywacja i emocje. Obecnie psychologowie
eksperymentalni pracują zarówno z ludźmi jak i ze zwierzętami, przeprowadzając z nimi
eksperymentalne badania laboratoryjne zmierzające do sformułowania ogólnych praw
psychologii, dotyczących nie tylko jednego gatunku. Koncentrują się oni na wpływie
zmienności bodźców na reakcję. Celem takich badań jest m.in. identyfikowanie warunków
bodźcowych, w których różne jednostki zachowują się podobnie.
Założenie przez Wundta Laboratorium i rok 1879 jest uważany za początek psychologii
klasycznej ( eksperymentalnej) jako samodzielnej nauki w Europie
1
