Pobierz Władza w organizacji - Notatki - Zarządzanie i więcej Notatki w PDF z Ekonomia i zarządzanie biznesem tylko na Docsity! Władza w organizacji Władza to zdolność wpływania na zachowania innych. W układzie organizacyjnym władza (i odpowiadający jej autorytet) występuje zazwyczaj w pięciu formach: władzy formalnej, nagradzania, wymuszania, dzielenia oraz eksperckiej. Formalna – władza zagwarantowana hierarchią organizacyjną; określona przez organizację i przyznana ludziom zajmującym określone stanowiska. Nagradzania – władza udzielania lub wstrzymywania nagród, takich jak podwyżki płac, premie, awanse, pochwały, uznanie i ciekawe zadania w pracy. Wymuszania – władza umożliwiająca wymuszanie stosowania się do wymagań środkami zagrożenia psychologicznego, emocjonalnego lub fizycznego. (w obecnych czasach stosowane są: słowna przygana, nagana na piśmie, zwolnienie dyscyplinarne, grzywna, obniżenie stopnia służbowego lub rozwiązanie stosunku pracy, czasami obraźliwe słownictwo, zniewagi ...). Odniesienia – osobista władza oparta na utożsamianiu się, naśladownictwie, lojalności lub charyzmie. Identyfikacja z przywódcą, który jest podobny do pracowników z punktu widzenia osobowości, pochodzenia lub postaw. Naśladownictwo może przejawiać się poprzez: podobne ubieranie się, pracę w tych samych godzinach, hołdowanie takiej samej filozofii zarządzania. Ekspercka - osobista władza przysługująca komuś z racji posiadanych informacji lub wiedzy fachowej, np. menedżer, który wie, jak sobie radzić z ekscentrycznym, ale ważnym klientem, naukowiec, który potrafi uzyskać ważny przełom techniczny dysponują wiedzą ekspercką nad kimś, kto takich informacji potrzebuje. Im ważniejsza jest ta informacja i im mniejsza liczba ludzi ma do niej dostęp, tym większy jest zakres władzy eksperckiej, w którą wyposażona jest dana osoba. Metody użycia władzy: Uprawomocnione żądanie - oparte na autorytecie formalnym. Menedżer żąda, by podwładny zastosował się do jego poleceń, bo podwładny wie, że organizacja przyznała menedżerowi prawo do stawiania takiego żądania. Instrumentalne zastosowanie się – oparte na teorii motywacji akcentującej wzmocnienie. Podwładny stosuje się do polecenia w celu uzyskania nagrody, która zależy od menedżera. Przymus - kiedy menedżer sugeruje, że podwładny zostanie ukarany, zwolniony lub zganiony, jeśli czegoś nie zrobi. Racjonalna perswazja – gdy menedżer zdoła przekonać podwładnego, że zastosowanie się do polecenia leży w jego najlepiej pojętym interesie (np. że powinien pogodzić się z przeniesieniem, gdyż jest ono korzystne dla jego dalszej kariery). Osobiste utożsamianie się – menedżer, który uzna, że dysponuje władzą odniesienia w stosunku do podwładnego, może kształtować jego zachowanie przez to, że sam zachowuje się w pożądany sposób docsity.com