Wpływ promieniowania na skórę i organizm człowieka.
Promieniowanie ultrafioletowe jest częścią promieniowania elektromagnetycznego o długości
fali w zakresie 100-400 nm. Jest ono emitowane naturalnie przez Słońce oraz sztucznie przez
np. lampy solarne. Promieniowanie UV docierające do powierzchni Ziemi składa się z 3
głównych zakresów długości fali o różnych efektach biologicznych – UVA (320-400nm),
UVB (280-320) i UVC (100-280). Promieniowanie UV przechodzące przez atmosferę, jest
pochłaniane przez cząsteczki ozonu i tlenu podczas fotochemicznej reakcji rozkładu i syntezy
ozonu. Atmosfera Ziemska pochłania całkowicie promieniowanie UVC, większą część UVB
(90%) i niewielką ilość UVA (4-5%). Największe oddziaływanie promieni UV notuje się w
Australii lub Arktyce ze względu na dziurę ozonową w stratosferze. Wpływ promieni UV ma
zarówno negatywne i pozytywne skutki oddziaływania na naszą skórę.
Największym zagrożeniem płynącym z promieniowania UV, są choroby skóry, ten sam typ
promieniowania, który jest odpowiedzialny za brązowienie naszej skóry, jednocześnie
odpowiada za jej uszkodzenie, co może doprowadzić do poważnych skutków takich jak
fotostarzenie skóry, a nawet rozwinięcia się komórek nowotworowych. Na proces
fotostarzenia skóry mają wpływ czynniki endogenne (genetyczne), oraz egzogenne (wpływ
środowiska zewnętrznego). Do zmian dochodzi zarówno przez nie odpowiednie wystawianie
się na wpływ promieni słonecznych, jak i sztucznych. Dlatego, bardzo ważna jest
odpowiednia ochrona; kremy z filtrem, odpowiednie akcesoria chroniące skórę, przed
kontaktem ze słońcem. Do najczęstszych objaw fotostarzenia skóry, zaliczamy rozszerzanie
porów, ostuda, liczne piegi, pogłębienie zmarszczek, a także liczne oparzenia skóry.
Najgroźniejszym skutkiem promieni UV jest rozwijanie się nowotworów skóry, takich jak rak
pochodzenia nabłonkowego, a także czerniak, które powstają na skutek uszkodzenia kwasu
deoksyrybonukleinowego (DNA) komórki, co wpływa na jej niszczenie, a także doprowadza
do mutacji genowych. Ten pierwszy posiada 2 główne rodzaje. Jest to nowotwór
podstawnokomórkowy, który rozwija się przeważnie w miejscach przewlekłego
nasłonecznienia skóry. Tego rodzaju nowotwór stanowi 80-85% wszystkich raków
niebarwnikowych skóry, rozwija się wolno i przeważnie nie daje przerzutów, jak również nie
stwarza zagrożenia życia, w przeciwieństwie do raka płaskonabłonkowego (kolczysto-
komórkowy), który stanowi 15-20% nowotworów skóry z tej grupy. Charakteryzuje się 10
krotnie większą skłonnością do przerzutów i ryzykiem zgonu. Czerniak złośliwy natomiast
jest najgorszą odmianą raka skóry, zwykle rozwija się na podłożu licznych zmian skórnych
inaczej znamion barwnikowych. Z każdym niekontrolowanym znamieniem zapadalność na
