Pobierz Współczesne kierunki pedagogiczne - Notatki - Współczesne kierunki pedagogiczne - Część 2 i więcej Notatki w PDF z Socjologia edukacji tylko na Docsity!
Psych humanistyczna – odniesienie do różnych kategorii. Akcent na autentyczność, akceptację bezwarunkową. Każdy czł traktowany jako pełnosprawny człowiek. Wychowawca – facylitator – ktoś, kto ułatwia, nie narzuca. Dużo mówi się o wolności. Proces samorealizacji, samoakceptacji.
Teoria potrzeb Maslowa – podstawowe potrzeby fizjologiczne. Kategoria autonomii, samorealizacji.
KONCEPCJA Rogersa
Antypedagogika – rzecznikiem seksualności dziecka.
psychoanaliza – Freuda. Miller – znaczenie perspektywy freudowskiej. Miller wprowadza pojęcie CZARNEJ PEDAGOGIKI. W niej nie tkwi nic dobrego, zamach na dziecko jako podmiot, jako człowieka. Czarna pedagogika pojawiła się w latach 70. ale przechodzi bez echa. „Zniewolone dzieciństwo”, „Mury milczenia” – Miller.
Uzasadnienie z zakresu antropologii kulturowej. M. Mead. Wychowanie przez kulturę.
Reich, Lowen – wywodzą się z psychoanalizy. Lowen – wątek cielesności.
Psychoterapia ciała – ciało często kojarzone z grzechem powinno się inaczej tłumaczyć.
HOLIZM – ujęcie holistyczne – całościowe.
Dziecko = człowiek. Dziecko całością – należy ujmować holistycznie. Człowiek rodząc się jest skończoną całością, podlega procesom rozwojowym.
Człowiek rodząc się przynosi na świat swoje pierwotne JA jest bytem autonomicznym. Autonomia pojawia się już w samym akcie narodzin. Narodziny są już decyzją dziecka. Fakt urodzenia jest już aktem wolności. Wolność dana jest od razu. Dziecko niezależnie od wieku jest za siebie odpowiedzialne.
Człowiek jest konstruowany. Mamy zdolność do samostanowienia.
Wartość dzieciństwa – aktualizm (tu i teraz).
Nie wychowywać – wspierać. Skutkiem tego same dobre efekty, samodzielność, aktywność, tożsamość.
W momencie, kiedy proponujemy jakieś wychowanie – mamy do czynienia z „okaleczeniem” dziecka. Każde oddziaływanie (kary, nagrody) stosowanie wychowania – to odzieranie dziecka z energii pozytywnej.
Antypedagogika – odrzucenie każdej wersji wychowania.
HOMO EDUCANDUS (twór abstrakcyjny ktoś, kto czeka na wychowanie – antypedagpodzy powiedzą, ze nie istnieje ktoś taki)- I. Illich- despolaryzacja, likwidacja szkoły.
Odrzuca się wychowanie, bo jest ono AUTORYTARNE.
SCHOENEBECK – moralności nie powinno się narzucać. każda moralność zależy od czasu i miejsca historycznego.
SCHOENEBECK:
Wychowanie – przestarzała historycznie forma relacji. Powoduje nienawiść do siebie i do innych. Każde wychowanie traktowane jako przymus.
Przemoc fizyczna
Przemoc psychiczna – wszystko, co by dorosły chciała narzucić dziecku. Jest to trucizna dla wzajemnych stosunków.
Nauczyciel – agentura adutyzmu, przeciwnik klasowy dziecka.
Szkoła – bastion adultystycznego ucisku, więzienie czasu, upośledza zdolność człowieka do uczenia się. Dziecko jest otwarte poznawczo i wcale nie chce żeby je czegokolwiek uczyć.
Pedagogika – podtrzymaniem relacji góra dół. Czyli nierówności statusu. Jest niebezpieczną powodująca nienawiść do siebie i społeczeństwa chorobą psychiczna. Pedagogika – społeczny czynnik władzy.
Antypedagogika:
prawa człowieka dla dzieci
Farson sygnalizuje takie prawa:
Prawo do samowychowania- stanowienia o sobie
Prawo do działalności gospodarczej(m.in. prawo do brania kredytów)
Prawo do wpływu na życie polityczne (wybory)
Schoenebeck:
Prawo do równości
Prawo do obrony prawnej
Prawa wyborcze (sprawowanie funkcjo w urzędach państwowych)
Prawo do wyboru partnera życiowego (również seksualnego).
Morawski – pojęcie postm jest wsposób odstręczający rozciągłe – nie ma ściśle określonych granic.
Bodyjard – postm tkwi w nieostrości stylu. POSTMODERNIZM ZASADĄ JEST BRAK ZASAD.
Postm jest to detronizacja zastanych kategorii. Postm dialog miedzy różnymi tekstami kultury. Np. mamy teksty kultury wysokiej i wchodzą one w dialog z kulturą popularną z kiczem. Sztuka ◄►kicz.
Wymieszanie jakości.
Postm rozwiązania eklektyczne (łączące różne wątki ze sobą, które nigdy przedtem nie były łączone). Postm pomieszanie stylów.
CO JEST PRZYCZYNĄ POSTMODERNIZMU?
Efekt rozwoju kapitalizmu. Produkcja, wytwarzanie, konsumpcja^ –^ rzutuje na kulturę. Mamy do czynienia z trzecią zmianą rewolucyjną.
Przejście z druku do elektronicznych mediów – szybkość obiegu informacji – to sprawia, że różne elementy kultury mieszają się.
Jeśli przyjrzymy się kulturze zachodniej i kulturom prostym.
Kultury proste – niestwarzające problemów odbiorcy – kultury MONOCHONICZNE. Bezwarunkowy przekaz kultury (oczywistość, brak ambiwalencji, nie ma sprzeczności czy to czy to);
Kultura współczesna – jest kulturą POLIFONICZNĄ. Pokazuje różne warianty życia – myślenia. Ambiwalencja – niejednoznaczność. Wielość przekazów.
Kultura zawsze oddziałuje w dwóch kierunkach:
sytuacyjny;
merytoryczny.
Kultura rzutuje na tożsamość (problemy tożsamości).
Postm porównywany do tkaniny zszywanej z różnych kawałków.
- Modernizm, pomodernizm
Nowoczesność, ponowoczesność
Niektórzy autorzy – nazwa postm to nazwa dla teorii. Postm to teoria, która opisuje świat ponowoczesny.
Modernizm – opisuje świat nowoczesny.
Modernizm = nowoczesność = oświecenie = rozum = epoka rozumu
RÓŻNICE MODERNIZM – POSTMODERNIZM
MODERNIZM POSTMODERNIZM
KULTURA
Traktowania jako CAŁOŚĆ. Ma hierarchię. Rodzaj konstrukcji. Jest zbiorem reguł – gwarancją stabilności w relacjach społecznych. Jest konieczna. Ma charakter porządkujący. Kanon kultury – z jednej strony ma charakter scalający ludzi. Bez tego nie ma wykształcenia. Oryginał i kopia.
Kultura to PROCES, proces zmian. Czy to ma cel? Nie ma właściwie odpowiedzi.
Deleuze, Guattari – ryzomatyczność kultury – RHISOME. Kultura ma charakter kłączowaty.
Nieprzewidywalność. Kopia bez oryginału – wiele rzeczy jest wykreowanych. Bodyjard – SIMULACRUM – jakości nierzeczywiste w kulturze. Zaczyna się kreować nowe jakości. Jest eklektyczna – wymieszanie wszystkiego.
PRAWDA
Prawda OBIEKTYWNA. Obiektywna rzeczywistość. Obiektywny świat.
Wielka opowieść – możemy mieć swoje racje, ale jest racja najwyższa.
Dominujący tekst kultury – pokazują nam, czego mamy się trzymać. Można mówić o różnych wariantach, ale jest jeden, który jest nad nimi. METANARRACJA.
Nie ma prawdy obiektywnej. Jest wielość prawd.
Wielość dyskursów. Wielość małych opowieści. Mgławica dyskursów. Nie ma czegoś takiego, co jest istotniejsze.
KONSENSUS
Ludzie dogadują się ustalają, porozumienie Jeśli porozumienie to na krótko
WIEDZA
WZORY OSOBOWE
Weber – wzór osobowy PIELGRZYMA. Odczytanie przez człowieka powołania. Pielgrzym wychodzi z określonego punktu i wędruje do określonego punktu. Człowiek określa sobie tożsamość.
Pielgrzym dąży do celu drogą najkrótszą.
Tożsamość to coś nam towarzyszy przez całe życie.
Sceneria – Bauman– sceneria naszego życia ulega zmianie, świat się zmienia.
Bauman – mamy do czynienia z kanwa – stałość.
Świecka i religijna wersja pielgrzyma.
Ruchome punkty. Nie daje jednej wersji osobowego wzorca. Bauman:
wzór przejścia – koczownik
wzór włóczęgi - powodem konieczność
wzór turysty – powodem chęć
wzór spacerowicz – literatura XIX w. ten kogo stać (centra handlowe)
wzór gracza- wszystko może się zdarzyć, gracz spryt, niestałość.
Wszystkie wzory zakorzenione w literaturze.
Jak rozumieć tę wielość wzorów? W istocie jesteśmy równolegle tymi wszystkimi wzorami. Przechodzenie od wzoru do wzoru.
Tożsamość – nieustannie konstruowana. Wzory te wcale nie są wynalazkiem współczesności, one zawsze istniały w historii. nie można powiedzieć, ze któryś wzór jest dominujący.
Przygodność, niekonieczność
Chaos – nie możność porządkowania świata, brak zasad, regulacji.
Relatywizm, dysonans poznawczy, ambiwalencja.
PEDAGOGIKA FEMINISTYCZNA
Z czym wiązać ped fem, z czego wyrasta?
Musi mieć cos wspólnego z ped emancypacyjna (emancypacja – wyzwolenie).
Pedagogika krytyczna – w jej obrębie 4 pola problemowe.
PED KRYT mówi o tym, że edukacja reprodukuje pewne jakości takie jak:
nierówność statusu społ – ekonomicznego;
nierówności obywatelskich (dominacja państwa) upaństwowienie myślenia;
przemocy symbolicznej (gwałt symboliczny) – ped fem;
sytuacji konsumpcji.
Szkoła uczy konsumpcji wiedzy – Raich.
Mamy do czynienia z rozwojem studiów kobiecych. Przyglądają się sytuacji kobiety z różnych dziedzin (psych, socjologia).
Gendler:
płeć kulturowa – koncentrują się tu studia kobiece
sex płeć biologiczna
Kulturowe zróżnicowanie płci (dyferencja).
MIZOGYNIA – niechęć mężczyzn do kobiet (nawet nienawiść do kobiet) stosunek do kobiet ambiwalentny (z jednej strony niechęć, z drugiej fascynacja).
SEKSIZM – tworzenie nieuzasadnionych różnic w traktowaniu płci, w słowie i w czynie.
Zwrócenie uwagi na to, że współczesna kultura to przykład na ANDROCENTRYZM – mężczyzna w centrum.
Kwestia kobieca – kwestią polityczną.
Aronson – odmienność traktowania kobiet i mężczyzn to nieuświadomiona ideologia, ukryty program.
System władzy – społeczne struktury dominacji –mechanizm władzy.
Odmienność języka kobiet i mężczyzn (język k i m w przestrzeni społecznej np. słowa wulgarne).
Język inkluzywny – nie dyskryminuje płci.
KATEGORIA STEREOTYPU I GRUPA MNIEJSZOŚCIOWA
Grupa mniejszościowa – osoby gorzej traktowane w danym społeczeństwie.
Kobiety specyficzną grupą mniejszościową – inne grupy raczej trzymają się razem, kobiety potrafią zdradzić swoja grupę.
Edukacja chłopców – uwolnić od przymusu, dominacji (stawania ponad dziewczynkami).
